เทพสงครามพิทักษ์โลก – บทที่ 971

เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 971
เขาก็ทำได้เพียงมาอย่างเชื่อฟัง เอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาประเคนส่งให้กับตัวเอง！

อีกทั้งผู้คุมกฎเก้ามีความมั่นใจมาก！

เพราะเขาเคยตรวจสอบมาแล้ว！

บนร่างกายของหยางเฟิงมีจุดอ่อนสองจุดใหญ่

จุดหนึ่งเป็นภรรยาของเขา！

อีกจุดหนึ่งเป็นลูกสาวของเขา！

ไม่ว่าเป็นอันไหน หยางเฟิงต่างก็จะยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง！

“ฮึ！พวกแกคนเลวเหล่านี้อย่าได้ใจไป！”

“พ่อของฉันเป็นฮีโร่ใหญ่ เขาจะต้องมาช่วยฉันอย่างอยู่รอดปลอดภัยแน่นอน！”

เผชิญหน้ากับผู้คุมกฎเก้าและคนอื่น ๆ

หยางพั่นพั่นไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ

ในใจของหล่อน

ไม่ว่าตัวเองเจออันตรายมากแค่ไหน

พ่อของตัวเองต่างก็จะมาช่วยตัวเองแน่นอน！

“ฮิ ๆ ！ฮีโร่？”

ผู้คุมกฎเก้ายิ้มอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง

บนโลกใบนี้มีฮีโร่เหรอ？

ไม่มี！

เพราะมีเพียงคนตายถึงจะเป็นฮีโร่！

ผู้คุมกฎเก้าขี้เกียจเปลืองน้ำลายกับหยางพั่นพั่นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

ขอแค่เขาเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาได้ก็สามารถออกจากตงไห่ได้

ถึงเวลานั้น

เขาเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมอบให้หัวหน้าสำนัก

หัวหน้าสำนักจะต้องให้รางวัลตัวเองอย่างดีแน่นอน！

ไม่แน่ว่าตัวเองผู้คุมกฎเก้านี้ก็จะกลายเป็นผู้คุมกฎใหญ่แล้ว！

คิดถึงที่นี่

มุมปากของผู้คุมกฎเก้าก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจออกมา

……

เวลานี้

เขตชานเมืองจงโจว

หน้าประตูอาคารไม้ไผ่

หยุนจงเฮ่อในเวลานี้คุกเข่าบนพื้น

เลือดสดสาดกระเซ็นทั้งตัว

เอ็นมือเอ็นเท้าของเขาต่างก็ถูกตัดขาดทั้งหมดแล้ว

“ฮ่า ๆ ๆ ！”

“เจ้าสำนัก คุณคิดไม่ถึงใช่ไหมล่ะ！หลายปีอย่างนี้ผมต่างก็กำลังทำความเข้าใจชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรอยู่ตลอด！”

“ฉันก็คือต้องการทรยศหักหลังคุณ！ฉันก็คือต้องการมาแทนที่คุณ！เป็นยังไง？”

หยุนจงเฮ่อหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง ยิ้มด้วยใบหน้าที่ดุร้าย

เงาคนที่นั่งในอาคารไม้ไผ่ชงชาอยู่ช้า ๆ

“หยุนจงเฮ่อ คุณรู้หลายปีมานี้เพราะอะไรฉันไม่ได้ฆ่าคุณมาตลอดไหม？”

“เพราะฉันก็คืออยากที่จะให้คุณฆ่าล้างสามตระกูลมหาเศรษฐีอื่น ๆ แย่งเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรของพวกเขามา！”

“เพียงแต่น่าเสียดาย คุณทำให้ฉันผิดหวังมากแล้ว！”

“แอบซุ่มสิบปีแล้ว คิดไม่ถึงแม้แต่สามตระกูลมหาเศรษฐีต่างก็ต่อกรไม่ได้ คุณก็คือคนไร้ค่าคนหนึ่ง！”

ได้ยิน

สีหน้าของหยุนจงเฮ่อแดงแล้ว

เขารู้สึกว่าตัวเองได้รับการเหยียดหยามแล้ว！

“มาสิ！ฆ่าฉันสิ！”

“แกคนบ้าคนนี้！สิบปีก่อนแกก็ควรฆ่าฉันนานแล้ว！”

“แกให้ฉันมีชีวิตต่อ ก็คืออยากที่จะใช้ประโยชน์จากฉัน！”

“ฉันแอบซ่อนสิบปีแล้ว สุดท้ายยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแก……”

พูดถึงสุดท้าย

หยุนจงเฮ่อพูดต่อไปไม่ไหวแล้ว

เขาเตรียมเวลาสิบปีแล้ว

เดิมทีอยากที่จะเคลื่อนไหวทำลายสามตระกูลมหาเศรษฐีในครั้งเดียว

จากนั้นค่อยมาต่อต้านเจ้าสำนัก

ผลคือ……

ทำไม่สำเร็จ！

เพราะหยางเฟิงคนเดียว

แผนการทั้งหมดของเขาต่างก็ล้มเหลวทั้งหมดแล้ว

ตอนนี้ก็คือกลายเป็นนักโทษ！

เจ้าสำนักไม่ได้พูด

เขาค้นหาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรจากบนตัวของหยุนจงเฮ่อออกมา เก็บขึ้นมาอย่างระมัดระวังแล้วจากนั้นทำดวงตาหรี่

คนไร้ค่า！

ก็เป็นคนไร้ค่าคนหนึ่ง！

ให้เวลาเขาสิบปีไปศึกษาวิจัยชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร

ผลคือยังคงเป็นคนไร้ค่าคนหนึ่ง！

คนไร้ค่าอย่างนี้เก็บไว้ยังมีประโยชน์อะไรล่ะ？

“ฆ่าคุณแล้ว？เอาเปรียบคุณมากแล้ว……ในเมื่อคุณกล้าทรยศหักหลังฉัน……”

“กฏของสำนักยมบาล น่าจะไม่ต้องให้ฉันบอกคุณใช่ไหม？”

ได้ยิน

ร่างกายของหยุนจงเฮ่อสั่นเทาไม่หยุด

กฏของสำนักยมบาล เขาชัดเจนมากแล้วจริง ๆ

นับจากเขาเข้าร่วมสำนักยมบาลในนาทีนั้น

เขาก็รู้ ทรยศหักหลังสำนักยมบาลตัวเองจะเป็นจุดจบอะไร！

จู่ ๆ

น้ำเสียงของเจ้าสำนักเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นขึ้นมา“มักมีคนไม่ใส่ใจกฏของสำนักยมบาล！มักมีคนอยากที่จะท้าทายเส้นตายของฉัน！”