หลี่หลานรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย เมื่อก่อนเธอคอยจับผิดเย่เซิ่งเทียนมาตลอด และแม้กระทั่งยังเคยทุบตีเย่เซิ่งเทียน
อย่างไรก็ตาม เย่เซิ่งเทียนนั้นไม่เคยถือสา และทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของสามีสำเร็จ
เมื่อก่อนนั้นตนเองตาบอดจริง ๆ ลูกเขยเช่นนี้ ตนเองยังขอให้ลูกสาวหย่ากับเขาอีก
มันไม่สมควรจริง ๆ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลี่หลานรู้สึกโทษตัวเอง และเสียใจเป็นอย่างมาก เมื่อก่อนเธอควรจะปฏิบัติต่อเย่เซิ่งเทียนให้ดีกว่านี้
“เซิ่งเทียน แม่ขอโทษสำหรับเรื่องในอดีต แม่ไม่ควรปฏิบัติต่อคุณแบบนั้น”
“คุณแม่ครับ พวกเราคือครอบครัวเดียวกัน คุณไม่ต้องโทษตนเองหรอก ถ้าเปลี่ยนเป็นผม คงจะโกรธเหมือนกัน”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ก่อนที่ตนเองจะจากไป แม่ยายเป็นคนที่อารมณ์ดี เป็นคนใจกว้าง และมีเมตตามาก
เห็นได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าถึงแม้เธอจะไม่ชอบเย่เซิ่งเทียน แต่เธอยังสอนให้ซือซือเรียกเย่เซิ่งเทียนว่าพ่อ
แต่หลังจากตนเองกลับมาแล้ว ดูเหมือนว่าแม่ยายจะเปลี่ยนเป็นคนล่ะคน กลายเป็นคนปากร้ายไปแล้ว
เขารู้ว่าทั้งหมดนั้นเป็นเพราะถูกตระกูลหวางบีบบังคับ
ผู้หญิงที่มีความเมตตาและอ่อนโยน ถูกบีบบังคับจนกลายเป็นผู้หญิงปากร้าย สามารถนึกภาพออกว่าช่วงหลายปีที่ผ่านมานั้นเธอต้องลำบากและทุกข์ทรมานเพียงใด
ดังนั้นเย่เซิ่งเทียนจึงไม่เคยคิดที่จะตำหนิแม่ยาย
“เมื่อวานฉันไม่ควรพูดแบบนั้นกับคุณ ฉันขอโทษด้วย”
ดวงตาของหวางซีแดงก่ำ เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ทำให้เธอรู้สึกผิดอย่างยิ่ง
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้หลอกตนเอง ไม่เพียงแค่ตนเองไม่เชื่อเขา ยังไล่เขาออกจากห้องและปล่อยให้เขานอนบนโซฟา
ตนเองเป็นภรรยาที่มีคุณสมบัติผ่านหรือไม่
“แม่ ซีเอ๋อร์ พวกคุณเป็นอะไรไป?”
เย่เซิ่งเทียนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก “คุณแม่ ไม่ถึงขนาดนั้นมั้ง? ถ้าคุณแม่รู้สึกแย่จริง ๆ ผมอยากกินหมูสามชั้นน้ำแดงฝีมือคุณแม่ หลังจากกลับไปแล้วคุณแม่ทำให้ผมทานน่ะครับ”
“โอเค โอเค ฉันกลับไปแล้วจะทำให้คุณทาน”
หลี่หลานมองเขาเหมือนมองลูกชายแท้ ๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความรัก
เย่เซิ่งเทียนยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วกระซิบข้างหูหวางซี “ซีเอ๋อร์ ถ้าคุณรู้สึกแย่จริง ๆ คืนนี้ให้ซือซือนอนกับคุณแม่ เพราะผมเป็นพระมาสี่ปีแล้ว”
หวางซีตะลึงครู่หนึ่ง เธอโกรธและอาย สีหน้าของเธอแดงระรื่น เตะไปที่น่องของเย่เซิ่งเทียน และกล่าวด้วยความโกรธและอาย “ไปตายซะ”
หลี่หลานมองทั้งสองคน และถอนหายใจ
ตาแก่ ตอนนี้คุณนอนตายตาหลับได้แล้ว
ซีเอ๋อร์ได้พบคนที่สามารถฝากชีวิตได้แล้ว
เย่เซิ่งเทียนเป็นคนดี เขารักซีเอ๋อร์ของเรามาก
คุณสามารถวางใจได้แล้ว
หลังจากพิธีฝังเถ้ากระดูกเสร็จแล้ว นึกถึงความโศกเศร้าและความทุกข์ทรมานทั้งหมดในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา
หวางซีและหลี่หลานอดไม่ได้ที่จะร้องไห้
ในที่สุดความปรารถนาสุดท้ายของพ่อก็สำเร็จ
ในที่สุดครอบครัวของตนเองก็ผ่านเรื่องร้าย ๆ ไปแล้ว และกำลังจะมีชีวิตที่สดใส
แต่หัวใจของเย่เซิ่งเทียนเต็มไปด้วยความเศร้าโศก
เขานึกถึงชาติกำเนิดของตนเอง แล้วความขมขื่นก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก
ความปรารถนาสุดท้ายของพ่อตาสำเร็จแล้ว แล้วความปรารถนาสุดท้ายของแม่เมื่อใดจะสำเร็จ?
ตอนนั้น แม่ตนเองถูกผู้ชายทอดทิ้งอย่างโหดร้ายหลังจากที่เธอตั้งครรภ์ ต่อมาเธอรู้ข่าวของผู้ชายคนนั้น และพาตนเองที่อายุห้าขวบไปหาเขาที่ตระกูลเย่ในเกียวโต
อย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนั้นแต่งงานกับผู้หญิงที่ร่ำรวย
แม่คุกเข่าขอร้องอ้อนวอนเขา ขอร้องอ้อนวอนตระกูลเย่ เธอไม่ได้ต้องการความมั่งคั่ง เธอเต็มใจที่จะจากไป เพียงแค่ขอให้พวกเขายอมรับตนเอง
แต่ชายคนนั้นเหยียดหยามแม่ต่อหน้าสาธารณชน แล้วยังบอกว่าลูกนอกคอกคนนี้จะเป็นลูกของเขาหรือเปล่า? เขาแค่เล่น ๆ กับแม่ตนเองเท่านั้น
ผู้หญิงคนนั้นด่าแม่ว่าเป็นคนไร้ยางอาย ยั่วยุผู้ชาย แล้วยังทำร้ายแม่อีกด้วย
แม่ตนเองเป็นคนที่มีนิสัยดื้อรั้น พาตนเองกลับมาตระกูลหมิง และทำงานอย่างหนักเพื่อพัฒนาตระกูลหมิงที่เป็นตระกูลชั้นสาม จนกลายเป็นตระกูลชั้นหนึ่งในเมืองเฉียนถัง
เธอสาบานว่าจะทำให้ตระกูลหมิงไม่ด้อยไปกว่าตระกูลเย่ เธอจะทำให้ผู้ชายคนนั้นเสียใจ และทำให้คนตระกูลเย่เสียใจ!
แต่คนตระกูลหมิงกลับเนรคุณ…….
