เมื่อกี้นี้ยังไม่สนทุกอย่าง อยากจะแก้แค้นให้กับหนานกงหยู่ ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ หนานกงหัวก็ขี้ขลาดซะแล้ว
ถึงขนาดไม่แก้แค้นให้ลูกชายแล้ว
ยังเป็นคนเริ่มขอโทษยอมรับผิดกับหวางซีก่อน
เย่เซิ่งเทียนแสยะยิ้มอย่างต่อเนื่อง
“สายไปแล้ว!”
หลังจากที่พูดจบ เย่เซิ่งเทียนก็หันหลังจากไป
เกาเจี๋ยพูดดูถูกว่า: “หนานกงหัว ฉันยังคิดว่าแกจะหัวแข็งมากแค่ไหน ฉันยังคิดว่าแกรักลูกชายของตัวเองมากแค่ไหน ที่แท้ เมื่อแกรู้จักฐานะของเจ้าเทพ ก็ขี้ขลาดซะแล้ว ก็ลืมการตายของลูกชายตัวเอง”
หนานกงหัวก็เหงื่อไหลย้อย
เดิมทีเขาอยากจะใช้โอกาสนี้ เพื่อฆ่าเย่เซิ่งเทียนและหวางซีตายอย่างสมบูรณ์ ต่อจากนั้นฉวยโอกาสยึดทีมวิศวกรใต้บังคับบัญชาการของบริษัทหัวหยวน เพื่อเข้าร่วมการก่อสร้างเมืองใหม่
เมืองใหม่ นั่นเป็นผลประโยชน์ขนาดใหญ่ ตราบใดที่เพิ่มเข้าไป ก็สามารถได้รับผลประโยชน์มากมาย
ดังนั้น หลังจากที่เขารู้แผนการของลูกชาย แม้ว่าจะไม่ได้สนับสนุนอย่างออกนอกหน้า แต่ก็ไม่ได้ห้ามลูกชาย ใช้แหล่งข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตของตระกูลหนานกง
ถึงกับบอกกับลูกน้อง ตราบใดที่ลูกชายต้องการ ก็ต้องเห็นด้วยทุกอย่าง
หากปราศจากการรู้เห็นเป็นใจของเขา หนานกงหัวอยากจะอยู่ภายในหนึ่งชั่วโมงสั้นๆ ทำให้เรื่องของบริษัทหัวหยวนบรรลุผลนี้ได้ เป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ
เกาเจี๋ยดูถูกเหยียดหยาม
เขารู้สึกรังเกียจ
นับประสาอะไรกับเจ้าเทพ ก็แค่ตัวเขาเอง ตอนที่หนานกงหัวขี้ขลาดตาขาว ก็เดาทุกอย่างนี้ได้แล้ว
หนานกงหัว เขาทำให้ความเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยของเจ้าเทพในฐานะพ่อผิดหวัง
ความรักของพ่อที่หนานกงหัวแสดงออกมาทั้งหมด ก็เพื่อให้ได้ผลประโยชน์ส่วนหนึ่งของเมืองใหม่นี้ และตั้งใจเล่นละคร!
เกาเจี๋ยพูดต่อว่า: “หนานกงหัว แกคิดว่า ทั้งโลกนี้แกฉลาดที่สุดใช่ไหม? ถ้าประธานหวางไม่ใช่ภรรยาของเจ้าเทพ แกจะยอมรับผิดไหม? ถ้าบริษัทหัวหยวนไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเจ้าเทพ แกคิดว่ามีผู้คนเสียชีวิตอย่างน่าสลด แกยังขยี้เรื่องนี้ได้อย่างสนุกปากมากใช่ไหม?”
“แล้วความกล้าหาญของแกที่จะแก้แค้นเพื่อลูกชายของแกล่ะ? แกจะใช้ทรัพย์สินของครอบครัว และบั้นปลายชีวิตทั้งหมด ก็ต้องแก้แค้นไม่ใช่เหรอ? เจ้าเทพให้โอกาสนี้กับแก ทำไมแกถึงขี้ขลาดซะแล้ว?”
หนานกงหัวหวาดกลัวจนสีหน้าซีดเซียว
ลูกชายตายแล้ว เขาโกรธมากจริงๆ
แต่ว่าเป้าหมายที่แท้จริงของการแก้แค้น ก็เป็นเมืองใหม่!
เขาไม่ได้มีหนานกงหยู่เป็นลูกชายคนเดียว
สิ่งที่เขาสนใจจริงๆ คือผลประโยชน์มหาศาลของเมืองใหม่
มีผลประโยชน์ของเมืองใหม่ ตระกูลหนานกงก็สามารถเข้าถึงระดับปัจจุบันของตระกูลหมิงได้
แต่ว่า เย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ ความจริงนี้ ทำลายแผนการทั้งหมดของเขา
เวินเฉินไม่ชอบคนหน้าเนื้อใจเสือแบบนี้ที่สุด และพูดอย่างเคร่งขรึม: “พาไปทั้งหมด ดำเนินการตรวจสอบต่อบริษัทหนานเทียนอย่างครอบคลุม!”
“ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริงๆ ผมผิดไปแล้วจริงๆครับ”
หนานกงหัวเหมือนคนหมดหนทาง ทรุดตัวลงอยู่บนพื้น
จบเห่แล้ว
ตระกูลหนานกงจบเห่แล้ว!
ก่อนหน้านั้น ทำไมตัวเองไม่ไปตรวจสอบเย่เซิ่งเทียนให้ดีๆ
ทำไมไม่ไปตรวจสอบว่า ข่าวนั้นเป็นจริงหรือปลอม
สำนักงานจ่งตูบอกว่าเย่เซิ่งเทียนแค่บังกระสุนให้กับเจ้าเทพ ข่าวนี้เป็นข่าวปลอม!
โดนหลอกแล้ว ทุกคนโดนหลอกแล้ว!
สีหน้าของหนานกงหัวโศกเศร้า
เขาแพ้แล้ว!
เขาเสียใจมาก ทำไมตอนเริ่มแรกที่เย่เซิ่งเทียนให้โอกาสตัวเอง ตัวเองไม่ไขว่คว้าเอาไว้
ทำไมตอนที่เห็นเกาเจี๋ยปรากฏตัว ตัวเองไม่เกรงกลัว!
ทำไมจะต้องโลภผลประโยชน์ของเมืองใหม่ด้วย!!
ถ้าไม่โลภมากผลประโยชน์ของเมืองใหม่ ไม่มีทางมีจุดจบแบบนี้
แต่น่าเสียดาย บนโลกนี้ไม่มียาย้อนเวลา
หนานกงหัวเหมือนหมาตาย ถูกคนพาตัวไป
ทั้งตระกูลหนานกง ก็ถูกเวินเฉินควบคุมขึ้นมา
และในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนมาถึงตระกูลอู๋
อู๋เจิงหยงก็เป็นหนึ่งในคนร้ายเช่นกัน
ตระกูลอู๋ ก็ยุยง เรื่องในครั้งนี้เหมือนกัน
ตระกูลอู๋ ก็ต้องชดใช้กรรมที่เหมาะสม
