“คุณหรัน ฉันหวังว่าทางที่ดีที่สุดพวกเราสามารถเจอกันแล้วพูดคุยกันได้ พวกคุณอยากจะมีส่วนร่วมก่อสร้างเมืองใหม่ ไม่จำเป็นต้องให้ตระกูลหมิงของพวกเราสละโครงการ นั่นเป็นการตบหน้าเจ้าเทพ ผมเชื่อว่าพวกคุณก็ไม่ได้อยากทำให้เจ้าเทพขุ่นเคืองใจนะ”
หมิงฮุยกล่าวอย่างหนักแน่น
“คุณกำลังข่มขู่ผมงั้นเหรอ?”
คุณหรันที่ปลายสายอีกด้านพูดอย่างเย็นชาว่า: “ต่อหน้าบริษัทของพวกเรา ตระกูลหมิงของพวกแกไม่มีค่าอะไรเลย”
หมิงฮุยกำหมัดแน่นอย่างโกรธจัด และเยาะเย้ยว่า: “เอาล่ะ ในเมื่อคุณไม่ยินยอม งั้นผมก็จะไปหาเจ้าเทพ บอกกับเจ้าเทพตรงๆ ว่าตระกูลหมิงของพวกเราได้รับภัยคุกคาม ไม่กล้าสร้างเมืองใหม่แล้ว”
คุณหรันกัดฟันพูดว่า: “หมิงฮุย แกแม่งรู้ไหมว่าแกกำลังพูดกับใครอยู่? เชื่อไหมว่าฉันจะทำให้ตระกูลหมิงของพวกแกล้มละลายเดี๋ยวนี้แหละ!”
“เชื่อ ผมจะไม่เชื่อได้ยังไง”
อีกฝ่ายโกรธ หมิงฮุยกลับยิ้ม และพูดว่า: “ถ้าหากคุณต้องการร่วมลงทุน ทางผมนี้มีโครงการอย่างหนึ่ง พวกคุณถือหุ้นตระกูลหมิง พวกเราสละหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ว่าไง?”
คุณหรันนิ่งเงียบ หมิงฮุยยกแก้วขึ้นมาแล้วเขย่าเบาๆ
เขารู้สึกว่าตัวเองจับจุดอ่อนของอีกฝ่ายได้ ดังนั้นจึงไม่รีบร้อน
ประมาณหนึ่งนาทีต่อมา คุณหรันพูดว่า: “พวกเราปรึกษาหารือกันหน่อย ก็ได้ แต่ว่า พวกเราต้องการถือหุ้นสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์”
“ไม่มีปัญหา ขอให้ความร่วมมือของเราจะผ่านไปด้วยดี เจอกันหน่อย”
หมิงฮุยดูท่าทางมีปัญญาลึกซึ้งรับมือได้ทุกสิ่ง
และในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนได้รับข้อความ
“คุณผู้ชาย ตระกูลหมิงยินดีสละหุ้นสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างลึกลับ
“นายยิ้มอะไร?”
หวางซีถามด้วยความสงสัย
เย่เซิ่งเทียนพูดว่า: “ไม่มีอะไร นอนเถอะ บางทีพรุ่งนี้ตื่นมา เธอก็เป็นประธานของหมิงซื่อกรุ๊ป”
หวางซีก็พูดอย่างเย็นชาว่า: “ก็รู้แต่พูดส่งเดช”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มเจ้าเล่ห์ และกระซิบ: “ซีเอ๋อร์ คืนนี้ ฉันจะอยู่ข้างบน”
หวางซีหน้าแดงในทันที และใช้ผ้าห่มคลุมหัว
วันรุ่งขึ้น คนของตระกูลอู๋ก็มาที่บริษัทหัวหยวนอีก
หวางซีแอบยกนิ้วโป้งให้เย่เซิ่งเทียน ช่วงนี้หมอนี่ปากเหมือนกับปลุกเสกเบิกเนตร พูดอะไรก็มาอย่างนั้น
หวงเหรินลี่พ่อบ้านของตระกูลอู๋พูดอย่างเกรงอกเกรงใจว่า: “คุณเย่ ประธานหวาง ไม่ทราบว่าคุณพิจารณาได้หรือยัง ตระกูลอู๋ของพวกเราไม่ได้มีเจตนาอื่น แค่เห็นว่าบริษัทหัวหยวนกำลังพัฒนาได้ดี ประธานหวางคุณก็เป็นอัจฉริยะในโลกธุรกิจอีก ดังนั้นถึงได้ต้องการดึงบริษัทหัวหยวนเข้าร่วมด้วย”
หวางซีก็พูดอย่างเกรงใจว่า: “พ่อบ้านหวง ฉันคิดดูแล้วว่า บริษัทหัวหยวนของพวกเราไม่เข้าร่วมในขณะนี้ แต่ว่า ฉันสามารถไปดูทางนั้นของพวกคุณได้ก่อน ทำความเข้าใจ รอโครงการเมืองใหม่จบลงแล้ว ฉันเชื่อว่ายังมีโอกาสอีกมากมายให้พวกเราได้เข้าร่วมลงทุนกัน”
พ่อบ้านหวงดีใจมาก และรีบถามว่า: “ขอถามหน่อยครับคุณเย่ คุณก็ไปด้วยเหรอ?”
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า
พ่อบ้านหวงตื่นเต้นมากจนพูดอะไรไม่ออก และพูดในทันทีว่า: “ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ ผมไปจัดการเดี๋ยวนี้แหละ ผู้นำรู้แล้วจะต้องดีใจมากอย่างแน่นอน”
หวางซีก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน เนื่องจากว่าก่อนหน้านี้ตัวเองไม่เคยกล้าจินตนาการมาก่อนว่า สักวันหนึ่ง จะมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับยักษ์ใหญ่อย่างตระกูลอู๋
แต่เธอแกล้งทำเป็นใจเย็น ยังไงซะตอนนี้ก็เป็นเจ้านายของบริษัทแห่งหนึ่ง ไม่สามารถขายหน้าได้
มองดูท่าทางแกล้งทำเป็นใจเย็นของหวางซี เย่เซิ่งเทียนก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย
ผู้หญิงคนนี้ต้องมีความสุขมากอย่างแน่นอน
แต่ว่า เธอมีความสุข นี่ถึงเป็นความพอใจสูงสุดของตัวเอง
หวางซีแอบหยิกเนื้อนุ่มๆรอบเอวของเย่เซิ่งเทียน เย่เซิ่งเทียนกัดฟันด้วยความเจ็บปวด
ดูเหมือนผู้หญิงทุกคนก็จะเป็นแต่ท่านี้
พ่อบ้านหวงกล้ามองที่ไหนกัน นำทางไปด้วยท่าทางเคร่งขรึม
ถึงW Entertainment พ่อบ้านหวงพูดว่า: “คุณเย่ ประธานหวาง ทั้งสองท่านรอก่อน ผู้นำของพวกเราใกล้มาถึงแล้ว ผมขอตัวสักครู่ ไปเข้าห้องน้ำ ขอโทษด้วยจริงๆ”
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า
พ่อบ้านหวงถึงได้กล้าออกไป
เขาตบหน้าอกของตัวเอง ถึงได้ดีขึ้นมา อยู่กับเจ้าเทพ กลัวจนเกือบจะฉี่ราดกางเกงแล้ว
“พวกแกเป็นผู้ช่วยที่มาใหม่เหรอ? เล่นหยอกล้อสนุกสนานอยู่ในบริษัท นี่ท่าทีอะไรกันเนี่ย!”
ขณะที่หวางซีและเย่เซิ่งเทียนกำลังเล่นหยอกล้อสนุกสนานกัน ดาราสาวแต่งตัวแฟชั่นที่มีใบหน้าโด่งดังปรากฏตัวขึ้น และตวาดอย่างเยือกเย็นว่า: “ขนาดกฎของบริษัทก็ไม่รู้เลยสักนิด คนในครอบครัวของพวกแกไม่เคยสอนมารยาทให้พวกแกเหรอ!! ไสหัวออกไปให้พ้นซะ ไม่ต้องมาแล้ว!!”
