ตระกูลหมิง ก็จะจบเห่แบบนี้เลยเหรอ?
สีหน้าของหมิงชุนชิวซีดเผือด นั่งลงบนเก้าอี้อย่างเงียบๆ และพูดว่า: “ตระกูลหมิงของพวกเรา อับจนแล้วจริงๆเหรอ?”
หมิงหวงก้มหน้า
“ไม่มีทางเด็กขาด!!!”หมิงฮุยพูดอย่างเยือกเย็นว่า”เจ้าสอง แกติดหวางซีหน่อย บอกกับเธอ ถ้ากล้าขายหุ้นให้กับหรันยู่ ตระกูลหมิงของพวกเรา จะลงมือกับพวกเขาโดยไม่คำนึงทุกอย่าง!!”
“ใช่ ตอนนี้ทางเรานี้มีหุ้นทั้งหมดหกสิบเปอร์เซ็นต์ หรันยู่เขาต้องการยึดอำนาจ ฝันไปเถอะ! แกรีบติดต่อคน จัดการหรันยู่ ฉันดูสิว่าเขายังจะเย่อหยิ่งยังไง!”
หมิงชุนชิวพูดอย่างเยือกเย็นน่ากลัว ตราบใดที่สามารถปกป้องหมิงซื่อกรุ๊ปได้ เสียชีวิตกี่คนก็ช่างปะไร
“ผมจะไปจัดการเอง เจ้าสอง แกรีบติดต่อหวางซีให้ฉันเดี๋ยวนี้ ข่มขู่เธอ ทำให้เธอไม่กล้าขาย! ถ้าเย่เซิ่งเทียนกล้าก่อกวน บอกกับเธอ ลูกสาวเธอตายแน่!”
“ได้ครับ”
หมิงหวงตอบรับ แต่เขาในวันนี้ ดูไปแล้วก็ค่อนข้างแปลกๆ
แต่ว่าหมิงชุนชิวและหมิงหวงที่กำลังโกรธอยู่มองไม่ออก
ในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนได้รับข้อความ: “คุณผู้ชาย ฉีอวิ๋น เผิงว่านหลี่ จูหยุนเฟยทั้งสามคน จะสนับสนุนคุณหวางซีในการประชุมคณะกรรมการในวันพรุ่งนี้ หุ้นของลู่ตงซานถึงมือแล้ว”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มจางๆ
หมิงชุนชิวหมิงฮุย พรุ่งนี้ฉันจะทำเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ให้กับพวกแก พวกแก รับไหวไหม?
วันรุ่งขึ้น เย่เซิ่งเทียนและหวางซีมาถึงหมิงซื่อกรุ๊ป
ตั้งแต่วินาทีที่เข้าสู่หมิงซื่อกรุ๊ป หวางซีรู้สึกได้ว่า เย่เซิ่งเทียนไม่ค่อยชอบมาพากล
“เซิ่งเทียน นายไม่เป็นไรนะ? ไม่งั้น นายกลับไปก่อนเถอะ”
หวางซีพูดด้วยความเป็นห่วง ช่วงนี้เธอก็แอบทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวในปีนั้น รู้ว่าหมิงซื่อกรุ๊ปก่อตั้งขึ้นมาโดยหมิงยู่แม่ของเย่เซิ่งเทียน
สี่ปีก่อน ตระกูลหมิงเกิดเรื่องโชคร้าย เธอยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ จึงไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มากนัก
ตอนนี้เธอถึงได้รู้แล้วว่า หญิงในตำนานของเมืองเฉียนถังคนนั้น ที่แท้โดนพ่อและพี่ชายของตัวเองฆ่าตาย
เธอนับได้ว่ามองธาตุแท้ของคนในตระกูลหมิงอย่างประจักษ์ชัดทั้งหมด
“ไม่เป็นไร”
เย่เซิ่งเทียนควบคุมอารมณ์ และฝืนยิ้ม
ตึกนี้ มีความทรงจำมากมายเกินไปสำหรับเขา
ปีนั้น แม่โดนคนทำให้อับอาย เกือบถูกทำร้ายจนตาย หลังจากที่กลับมาเมืองเฉียนถังก็พัฒนาตระกูลหมิงขึ้นมา
ในเวลานั้น แม่ไม่มีเวลาดูแลตัวเอง และพาตัวเองมาที่บริษัทอยู่เสมอ
เวลานั้น แม่ทำงานล่วงเวลาจนถึงเช้าของทุกวัน เขาทำการบ้านเสร็จ ก็ผล็อยหลับไปในบริษัทเสมอ
……
เย่เซิ่งเทียนหายเข้าลึกๆ
ตระกูลหมิง สิ่งที่พวกแกติดค้างแม่ของฉัน ต้องชดใช้ด้วยชีวิต!!
“เย่เซิ่งเทียน แกกล้ามากนะ ไม่นึกเลยว่ากล้ามาที่นี่”
หมิงลั่วหลานเห็นเย่เซิ่งเทียน ลุกขึ้นมาในทันที และพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า: “ไอ้ตัวซวย ตั้งแต่ที่แกปรากฏตัว ตระกูลของพวกเราก็ซวยทุกวัน รีบไสหัวออกไปซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับแก”
หวางซีพูดด้วยความโกรธ: “เธอมีสิทธิ์อะไรมาไล่พวกเราไป”
หมิงลั่วหลานพูดเยาะเย้ยว่า: “แกก็กล้าพูดจาแบบนี้กับฉันเหรอ? เย่เซิ่งเทียน แกสมกับที่เป็นลูกชายของหมิงยู่ หาภรรยาได้หน้าด้านเหมือนกับหมิงยู่ ปีนั้นแม่ของแกเป็นชู้คลอดไอ้นอกคอกอย่างแกออกมา ตอนนี้แกภรรยาของแกแอบคลอดมารหัวขนมาคนหนึ่ง”
“เธอหุบปากซะ!”
หวงซีโกรธ ตบไปบนใบหน้าของหมิงลั่วหลานหนึ่งฉาด และพูดว่า: “คนในตระกูลหมิงของพวกเธอ ก็ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนขนาดนี้เลยเหรอ?”
“แกกล้าตบฉัน!!”
หมิงลั่วหลานนิ่งอึ้งก่อน โกรธจนยั้งอารมณ์ไว้ไม่ได้ในทันที และตบไปที่หวางซี
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
ในเวลานั้นเอง หมิงหวงปรากฏตัว ตบไปบนใบหน้าของหมิงลั่วหลานหนึ่งฉาด พูดอย่างหวังว่าลูกจะได้ดิบได้ดี: “แกกลับบ้านไปซะ ไม่ต้องยุ่งเรื่องของที่นี่ ถ้าแกกล้าดูหมิ่นอาหญิงของแกอีก กล้าด่าเซิ่งเทียนอีก ฉันก็จะไล่แกออกจากบ้าน ไม่มีลูกสาวอย่างแก!”
