“อาจารย์ของฉันเป็นคนที่มีความสามารถ มีแต่คนอยากเข้าหา คุณตาบอดหรือไง? ”
หมอเทวดาตบหน้าโจวเทียนฉี ตบไปด้วยสาปแช่งไปด้วย “แม้ว่าอาจารย์ของฉันจะฆ่าน้องสาวของคุณ แต่ก็เป็นเกียรติสำหรับตระกูลโจวของคุณ! คุณกล้าชี้นิ้วไปที่อาจารย์ของฉัน!!”
อะไรนะ?
อาจารย์?
ใคร?
เย่เซิ่งเทียนเหรอ?
เป็นไปได้ยังไง!!
โอ้พระเจ้า!!
เย่เซิ่งเทียนเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัวงั้นเหรอ?
อะไรกันเนี่ย!!
ทุกคนตกตะลึง จ้องมองไปที่เย่เซิ่งเทียน ไม่เชื่อหูของตัวเอง
พวกเขาคงได้ยินมาผิดแล้วล่ะ เย่เซิ่งเทียนเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัวได้อย่างไร
ตลกจริงๆ!!
โจวเทียนฉีตกตะลึง หมอเทวดาหัวอายุมากอยู่แล้วจนไม่มีเรี่ยวแรงมากเท่าไหร่ แต่คำพูดของหมอเทวดาหัว ทำให้เขาสติแตก!!
เยาเซิ่งเทียนเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัว!!
ไม่ใช่เรื่องจริงหรอก!
เย่เซิ่งเทียนอายุเท่าไหร่ และหมอเทวดาหัวอายุเท่าไหร่อีก นอกจากนี้หมอเทวดาหัวเป็นนักบุญแพทย์แผนปัจจุบันของต้าเซี่ย ใครจะมามีคุณสมบัติที่จะเป็นอาจารย์ของเขาได้!!
ต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่ๆ!!
เย่เซิ่งเทียนถือแก้วไวน์แดงไว้ในมือแล้วเขย่าเบา ๆ โดยไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาของเขา คนอื่นๆ ก็กลืนน้ำลายโดยไม่ได้ตั้งใจ
เด็กคนนี้ใจเย็นมาก หรือว่าสิ่งที่หมอเทวดาหัวพูดนั้นเป็นความจริง?
โจวเทียนฉีถูกตบหลายๆครั้งจนมีเลือดที่หยดจากมุมปากของเขา แต่เขาไม่กล้าพูดอะไร เขาจ้องไปที่เย่เซิ่งเทียนด้วยดวงตาที่ทื่อและลืมว่าจะพูดอะไร
หมอเทวดาหัวมองโจวหมินหมินอย่างโกรธเคือง “อาจารย์ของฉันตีคุณใช่ไหม? คุณต้องการแก้แค้นอาจารย์ของฉันใช่ไหม? ”
ปังปังปัง
หมอเทวดาหัวเตะโจวหมินหมินสองสามครั้งแล้วตะโกนอย่างโกรธเคือง “แม้ว่าอาจารย์ของฉันจะฆ่าคุณ ตระกูลโจวจะกล้าพูดอะไร!! ตระกูลโจวมันช่างไร้ยางอาย!! ตระกูลขยะตระกูลหนึ่งกล้ามาข่มขู่อาจารย์ของฉันได้อย่างไร? ”
“ฉันผิดแล้ว ฉันจะไม่แก้แค้น จะไม่ทำอีกแล้ว”
โจวหมินหมินตกใจจนร้องไห้ ดอกไม้กำลังร่วงหล่น ผมของเธอเลอะเทอะ ยังคงอ้อนวอนขอความเมตตา
หมอเทวดาหัวโมโหและพูดอย่างอาฆาต “ผิดเหรอ? ก่อนหน้านี่ทำอะไรอยู่!! อาศัยตระกูลขยะอย่างพวกคุณก็กล้ามารังแกอาจารย์ของฉัน ถ้าคำขอโทษมีประโยชน์ แล้วจะตั้งกฎหมายมาทำไม!!”
โจวหมินหมินหลั่งน้ำตาและถูกหมอเทวดาหัวเตะและกลิ้งลงกับพื้น
“เฮ้ เย่เซิ่งเทียน คุณจะยืนมองแบบนี้เหรอ ที่หมอเทวดาหัวพูดนั้นจริงเหรอ? คุณเป็นอาจารย์ของเขาจริงๆ เหรอ? ”
เหย้ซูหลิงผู้ริเริ่มสิ่งทั้งหมดนี้ วิ่งไปด้านข้างของเย่เซิ่งเทียนและถามด้วยความสงสัย
เย่เซิ่งเทียนถูกขัดจังหวะและอารมณ์เสียมาก เขาเหลือบมองแล้วขมวดคิ้ว “เกี่ยวอะไรกับฉัน? คุณต้องขอโทษฉันไม่ใช่เหรอ”
“เหอะ แสร้งทำอะไร”
เหย้ซูหลิงดึงผมของเธอเข้าด้วยกัน หยิบไวน์แดงในมือของเย่เซิ่งเทียนแล้วดื่ม แล้วพูดอย่างเป็นกันเองว่า “น่าเบื่อ ไปละ ครั้งหน้าค่อยเล่นสนุกกันนะ”
เย่เซิ่งเทียนพูดด้วยความว่างเปล่า “คุณมีรูที่ก้นของคุณ”
“คุณ… ไอ้เลว อย่าลืมสิ่งที่แกทำตอนมัธยมนะ ฉันจะเอาคืนไม่ช้าก็เร็ว หึ!!”
ภาพลักษณ์ของเหย้ซูหลิงถูกทำลายทันที และจ้องเขม็งไปยังเขาด้วยความโกรธ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกรักใคร่
เมื่อเห็นแผ่นหลังของเธอค่อยๆ หายไป เย้ซิ่งเทียนก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ทิ้งความทรงจำบางส่วนทิ้งไป
“ท่านอาจารย์ ท่านต้องการทำอะไรกับขยะสองชิ้นนี้”
หมอเทวดาหัวถามด้วยความเคารพ
เวร!
เห็นฉากนี้ด้วยตาตัวเองหลายคนหน้าตาเปลี่ยนไปมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โจวเทียนฉีที่หวาดกลัวจนคุกเข่าลงกับพื้น เขาลากโจวหมินหมิน ซึ่งจมูกของเธอช้ำและคุกเข่าลงกับพื้น!
เย่เซิ่งเทียนเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัวจริงๆ!!!
บ้าจริง หมอเทวดาหัวเป็นถึงปราชญ์ทางการแพทย์ของต้าเซี่ย เย่เซิ่งเทียนจะมาเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัวได้อย่างไร!!
