“คุณรับผิดชอบไม่ไหวหรอก”
เย่เซิ่งเทียนทิ้งคำพูดเย็นชาประโยคนี้เอาไว้ แล้วไปปลอบแม่ยายและภรรยา
เพียงแค่ประโยคนี้ ก็สามารถทำให้ผู้นำกองกำลังใต้ดินแห่งเมืองเฉียนถังอย่างเฉินซานเก่าขวัญหนีดีฝ่อ
“ไป ไปฆ่าครอบครัวของสามตา ผมไม่ต้องการเห็นครอบครัวของเขามีชีวิตอยู่แม้แต่คนเดียว”
“แล้วทำให้สถานที่นี้คืนสู่สภาพเดิม แล้วรวบรวมคนทั้งหมดไปที่ตระกูลหวางเพื่อขอคำอธิบาย”
เฉินซานเก่ารู้ว่าสามตาถูกตระกูลหวางหลอกใช้
ในเมื่อตระกูลหวางรนหาที่ตาย งั้นก็ทำให้พวกเขาสมปรารถนา!
เฉินซานเก่าคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย
ใช่ ตนเองรับผิดชอบไม่ไหว
เมื่อเจ้าเทพโกรธ สั่นสะท้านไปทั่วโลก!
ถึงแม้จะเป็นตระกูลเฉินก็รับผิดชอบไม่ไหว
“คุณแม่ ซีเอ๋อร์ เรื่องนี้จะต้องมีคนชดใช้”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวอย่างเงียบ ๆ แล้ววางป้ายวิญญาณของพ่อตาเข้าที่อีกครั้ง
เฉินซานเก่าคลานเข้าไปและกล่าวว่า “คุณนายหวาง คุณหวางซี อีกสักครู่สถานที่แห่งนี้จะกลับสู่สภาพเดิม และผมจะให้คำอธิบายกับพวกคุณอย่างแน่นอน” หวางซีส่ายศีรษะด้วยมึน ตอนนี้เธอเหนื่อยมาก “ฉันไม่ต้องการคำอธิบายจากพวกคุณ ฉันแค่ต้องการให้พ่อของฉันสามารถอยู่อย่างสงบสุข ฉันแค่ไม่ต้องการให้ใครมารบกวนพ่อของฉันตลอดไป”
หลี่หลานตบหน้า เฉินซานเก่าอย่างแรง แต่ไม่ได้พูดอะไร
เธอวางป้ายวิญญาณของสามี แล้วเฝ้าอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน
เธอกลัวว่าป้ายวิญญาณของสามีจะถูกคนแตะต้อง และกระดูกของสามีจะถูกคนขุดออกมา
“พี่ซี พี่เขย แย่แล้ว เมื่อสักครู่ฉันเพิ่งไปที่บ้านของพวกคุณ มีคนกำลังรื้อถอนอยู่ และเกิดการทะเลาะวิวาทกันแล้ว”
หลันรั่วรั่วรีบวิ่งเข้ามารายงานข่าว
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกโมโหทันที “ผมจะไปดู”
หลังจากกล่าวจบ เขากลับบ้านทันที
หวางหง คุณกำลังรนหาความตาย!
ชุมชน เกิดความวุ่นวายไปหมด เครื่องจักรรื้อถอนขนาดใหญ่กำลังทำงาน และฝุ่นกระจายไปทั่ว
มีเสียงร้องไห้ เสียงตะโกนด่า และเสียงการต่อสู้มากมาย
“หวางซีล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกิน ส่วนเย่เซิ่งเทียนทำร้ายคุณชายรอว์ลส์ของตระกูลวิลเลียม คุณชายรอว์ลส์โกรธมาก ผลที่ตามมานั้นร้ายแรงมาก ที่ดินผืนนี้ถูกตระกูลหวางซื้อแล้ว และจะทำการรื้อถอนทันที
“แม่งฉิบหาย หนึ่งแสน จะให้พวกเรากินแกลบเหรอ?!”
“ไม่ย้าย จะพูดอย่างไรก็ไม่ย้าย บ้านที่นี่ปรับขึ้นเป็นตารางล่ะหนึ่งหมื่นแล้ว แต่พวกคุณให้เงินแค่หนึ่งแสน แล้วต่อไปพวกเราจะทำอย่างไรดี? พวกเราไม่มีแม้แต่ที่อยู่อาศัย!”
“ถ้าจะรื้อถอน ก็ข้ามศพผมไปก่อน ผมไม่เชื่อว่ากฎหมายบ้านเมืองชัดเจนขนาดนี้ ยังจะทำให้พวกคุณไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตาอีกเหรอ!”
“ครอบครัวของหวางซีล่วงเกินพวกคุณ พวกคุณก็ไปหาพวกเขาสิ มารื้อบ้านของพวกเราทำไม ยังมีกฎหมายอยู่อีกไหม?”
“ถ้าแน่จริง พวกคุณขับรถทับบนร่างกายของผมสิ!”
“ยกเว้นคนในตึกนี้ คนอื่นไสหัวออกไปให้หมด ถ้าพวกคุณอยากตายก็ลองดู คิดว่าผมไม่กล้าลงมือจริง ๆ เหรอ? ชีวิตคนหนึ่งเพียงไม่กี่แสนเท่านั้น คุณชายรอว์ลส์จ่ายไหวอยู่แล้ว!”
“ทุกคนอย่าหุนหันพลันแล่น ผมชื่อจินเย่าเหวินเป็นคนของสำนักงานรื้อถอน ผมสัญญาว่าจะหาที่พักให้ทุกคน ผมไม่สามารถให้พวกคุณไม่มีที่พักอาศัยได้ หากพวกคุณเชื่อฟัง ผมจะชดเชยให้ตามขนาดของบ้าน หากพวกคุณไม่เชื่อฟัง ก็อย่ามาโทษว่าผมไม่เกรงใจ กล่าวตามตรงว่านี่เป็นโครงการที่เบื้องบนเป็นคนตัดสินใจรื้อถอน และคุณชายรอว์ลส์เป็นผู้รับผิดชอบ”
ชายวัยกลางคนที่อ้วนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นทางการเพื่อเบี่ยงเบนประเด็น
เพียะ!
ทันใดนั้น เสียงตบดังดังขึ้น และจินเย่าเหวินที่อ้วนเหมือนหมูก็กระเด็นออกไป
ทุกคนมองชายหนุ่มด้วยความประหลาดใจ
เย่เซิ่งเทียน!!
