ตอนที่ 421 สมปรารถนาของพวกเจ้า
หลังจากสิ้นเสียงของหยวนเวินจิน เสียงตะโกนด้วยความโกรธของเย่เซิ่งเทียนก็ดังตามมา
หลังจากนั้น เขาไม่ทันรู้ตัวเย่เซิ่งเทียนก็ปรากฏตัวต่อหน้าของเขา ตบเข้าที่ใบหน้าเขาอย่างแรง
ผัวะ !
เสียงโดนตบอันชัดเจนดังขึ้น ทุกคนตกตะลึงราวกับคนบ้า จ้องมองไปยังเย่เซิ่งเทียน
เจ้านั่นมันตบหน้ารองไจ่เซี่ยงหยวน !
หลังจากนี้เขาคงไม่ได้มีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว
นายพลเฉิงและรองไจ่เซี่ยงหยวน ผู้มีอิทธิพลทั้งสองท่านถูกเย่เซิ่งเทียนทำให้หมองหม่น !
“นี่แก กล้าตบฉันงั้นหรือ ?”
รองไจ่เซี่ยงหยวนแทบไม่อยากจะเชื่อ เขาถูกตบโดยลูกนอกสมรสนี่ !
กี่ปีมาแล้วที่เขาไม่เคยถูกใครทำร้าย ขนาดโดนด่าว่ายังไม่เคย
แต่ตอนนี้กลับถูกตบเข้าที่หน้าต่อหน้าคนมากมาย !
เขาเป็นรองไจ่เซี่ยงแห่งต้าเซี่ยนะ !
จะถูกคนอย่างมันตบได้อย่างไร !!
มีอย่างที่ไหนกัน !
“เย่เซิ่งเทียน แกกล้านักนะ ขนาดรองไจ่เซี่ยงหยวนแกยังกล้าตบ !”
เฉิงเทียนกุ้ยตอนนี้ไม่หลงเหลือความรู้สึกใด ๆ อยู่ทั้งนั้น เขาแค่ต้องการฆ่าเย่เซิ่งเทียนให้ตาย
เพราะเขาเองก็ถูกเย่เซิ่งเทียนตบเข้าเช่นกัน !
ไม่ต้องพูดขึ้นฐานะของเขาเลย ยังไงก็ยิ่งใหญ่กว่าเย่เซิ่งเทียนหลายเท่า หรือถ้าเทียบอายุยังไงก็มากกว่ามันอยู่เท่าตัว !
แต่คนอย่างมันกลับตบหน้าพวกเขาต่อหน้าคนมากมายที่นี่ !
คนแบบนี้ไม่ควรปล่อยไว้ !
“ตบแกน่ะหรือ ? ก็เพื่อให้แกเองน่ะแหละ”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเย็นชา เขาไม่คิดจะฆ่าหยวนเวินจินในที่แห่งนี้
หยวนเวินจินจะเป็นอย่างไร ขุนหลวงจะเป็นคนตัดสินเอง ไม่ใช่เขา
“เย่เซิ่งเทียน แกตายแน่ ครั้งนี้ฉันจะไม่ให้โอกาสแกบ้าไปมากกว่านี้แล้ว !”
หยวนเวินจินจับหน้าของตัวเองพลางลุกยืนขึ้น ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอายและความโกรธ
หากวันนี้คนที่ตบเขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ล่ะก็คงไม่เป็นไร แต่คนที่ตบเขากลับเป็นเย่เซิ่งเทียน ลูกนอกสมรสที่ไม่มีฐานะอะไรเลย
นี่คือสิ่งที่เขารับไม่ได้
เย่เซิ่งเทียนจ้องมองไปที่เขา และพูดออกมาว่า “ฉันมาที่นี่วันนี้ก็เพื่อดูว่า ตระกูลจะเอามือปิดฟ้าได้มิดแค่ไหน หากแกคิดจะเล่นด้วย ฉันก็จะเล่นด้วยกับแก หากไม่เล่นกับแกจนตายล่ะก็ ฉันยินดีฆ่าตัวตาย”
น้ำเสียงช่างหยิ่งผยองนัก !
คำพูดของเขาช่างหาเรื่องเหลือเกิน !
พวกเขามองจ้องไปยังเย่เซิ่งเทียนอย่างเคียดแค้น หัวหน้าตระกูลเย่ไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลยแม้แต่น้อย แต่พวกเขาตอนนี้กลับทนไม่ไหวกันแล้ว
“พวกแกนี่เหมือนสุนัขจริง ๆ ช่างกัดคนได้ดุร้ายเหลือเกิน”
เย่เซิ่งเทียนกวาดสายตามองไปทั่วอย่างเยาะเย้ย “รองไจ่เซี่ยงคนหนึ่ง นายพลคนหนึ่ง กับกลุ่มผู้ยิ่งใหญ่ในราชสำนัก ตอนนี้กลายเป็นสุนัขรับใช้ตระกูลเย่กันหมด ถ้าวันนี้ไม่จัดการล่ะก็ คงไม่ดีกับผู้คอยให้เลือดเนื้อเลี้ยงดูพวกแกในต้าเซี่ยแน่”
คำพูดเย็นชาเหมือนคมมีด
จากก่อนหน้านี้ที่เย่เซิ่งเทียนไม่คิดจะสนใจพวกเขา แต่ในที่สุดเขาก็ตอบโต้ออกไป
“แกมันสมควรตาย ! กล้าบอกว่าพวกเราเป็นสุนัขรับใช้งั้นหรือ !”
“ก่อนหน้านี้ฉันยังคิดว่าถ้าลูกสาวแกถูกฆ่าตายไปคงเป็นเรื่องที่โหดร้ายมาก แต่ตอนนี้ พวกแกควรตายไปให้หมด !”
“คนแบบนี้ไม่ควรเห็นใจเลย ตาย ๆ ไปซะให้หมด !”
เสียงด่าทอมากมายถูกพ่นออกมา แต่เย่เซิ่งเทียนกลับตอบกลับไปอย่างราบเรียบว่า “พวกแกอยากตายนัก ฉันก็จะให้พวกแกสมปรารถนา !”
“อย่าขยับ ยกมือขึ้น !”
ขณะนั้นเอง หน่วยรบพิเศษก็ได้เข้ามาล้อมรอบเย่เซิ่งเทียนเอาไว้
