Mars เจ้าสงครามครองโลก – บทที่ 539 พวกคุณมันไร้ยางอาย

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 539 พวกคุณมันไร้ยางอาย
ตระกูลหลี่

หัวเวิ่นยีซึ่งนั่งอยู่บนรถเข็น น้ำตาไหลอาบแก้มและกล่าวกับตนเองว่า “อาจารย์เย่ นับจากนี้เป็นต้นไป ชีวิตของผมหัวเวิ่นยีเป็นของอาจารย์”

เขาและเย่เซิ่งเทียนพบกันที่บ้านของฟางหยวน

ตอนนั้นเขายังเหยียดหยามเย่เซิ่งเทียน แต่การฝังเข็มด้วยมือเดียวของเย่เซิ่งเทียน ทำให้เขายอมรับความสามารถของเย่เซิ่งเทียน

หลังจากนั้นเย่เซิ่งเทียนได้ถ่ายทอดทักษะทางการแพทย์โบราณให้แก่เขา

เขาไม่มีลูกหลานและอยู่ตัวคนเดียว และไม่เคยคิดว่าคนอื่นจะสนใจเขา

แต่ตอนนี้ เพื่อเขาแล้วเย่เซิ่งเทียนต้องเผชิญกับหกหมอเทวดาแห่งหอรักษาตามลำพัง

ถึงแม้ว่าเขาจะถูกเรียกขานว่าเป็นนักปราชญ์แห่งการแพทย์ร่วมสมัย แต่คนทั้งหกก็มีความโดดเด่นในสาขาของตนเอง

ยิ่งไปกว่านั้นหมอพิษหูชิงหนิว หมอกู่หวังหลิง หมอผีจั่วอู๋เต้าพวกเขาทั้งสามคน ได้ละทิ้งแนวทางของพวกเขาแล้ว

ถึงแม้ว่าอดีตสมาคมทางการแพทย์สมาคมทางการแพทย์สวี่เซียวเหยายังมีชีวิตอยู่ เขาก็ไม่แน่ว่าจะสามารถเอาชนะคนสามคนนี้ที่ต่างสาขาได้หรือไม่?

ถึงแม้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะมีพรสวรรค์ แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง และยังมีข้อบกพร่องของตนเอง

ถึงแม้ว่าทักษะทางการแพทย์ของเย่เซิ่งเทียนจะยอดเยี่ยมมาก แต่การแพทย์แต่ล่ะสาขาของทั้งสามคนนี้ ไม่ได้เป็นเพียงทักษะทางการแพทย์เท่านั้น

เย่เซิ่งเทียนมีเปอร์เซ็นต์ชนะไม่มากนัก

หัวเวิ่นยีตบหน้าตนเองอย่างแรงสองครั้ง “หัวเวิ่นยี เสียแรงที่แกเป็นหมอ แต่สุดท้ายไม่สามารถทำอะไรได้ เย่อหยิ่งแล้วมีประโยชน์อะไร ถามชาวโลกสิว่ามันมีประโยชน์อะไร แกมันเป็นคนขี้ขลาด!”

หัวเวิ่นยีน้ำตาซึม

ขณะนี้ ที่ หอรักษา

หกหมอเทวดาเตรียมตัวพร้อมแล้ว รอให้เย่เซิ่งเทียนมาถึง

หมอพิษหูชิงหนิวไม่มีตาขาว มองแล้วน่ากลัวมาก และตอนนี้เขาทำให้ร่างกายของตนเองกลายเป็นพิษร้ายแรงแล้ว

“สืบสถานะตัวตนของเย่เซิ่งเทียนชัดเจนหรือยัง? ในเมื่อเขามีเข็มเงินชุดนี้ เขาต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับประธานสวี่และพวกเราไม่สามารถฆ่าเขาได้”

หมอผีจั่วอู๋เต้าเป็นเหมือนซอมบี้ ใบหน้าซูบผอมของเขาเหมือนซอมบี้ ทำให้คนรู้สึกกลัว เสียงของเขาเหมือนผี และเสียงยังสั่นอีกด้วย “ฮ่า ๆ ๆ เรื่องนี้โทษพวกเราไม่ได้ ถึงแม้เขาจะมีเข็มเงินของประธานสวี่แต่แล้วไงล่ะ? ประธานสวี่ไม่ใช่อาจารย์ของเขาสักหน่อย?”

เผยชุนชิวกล่าวด้วยความหงุดหงิด “พวกคุณเคยได้ยินชื่อของหลินเต้าจื่อไหม? ถ้าทักษะทางการแพทย์ของเย่เซิ่งเทียนได้รับการสืบทอดมาจากเขา ทำไมผมสืบอย่างไรก็ไม่สามารถค้นหาการดำรงอยู่ของบุคคลนี้ได้?”

ขณะที่เจียงหมิงเฉิงกำลังจะพูด ก็ถูกโก้วหวยแย่งพูดก่อน “บางทีเขาอาจเป็นหมอสันโดษ และเป็นเพื่อนกับประธานสวี่มิฉะนั้นประธานสวี่จะมอบเข็มเงินให้เขาได้อย่างไร?”

“ผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน ผม……”

เจียงหมิงเฉิงเพิ่งจะเอ่ยปาก แต่ก็ถูกหมอพิษหูชิงหนิวขัดจังหวะ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แข่งขันทักษะทางการแพทย์ครั้งนี้จะต้องสอนบทเรียนให้เย่เซิ่งเทียน ในเมื่อเขาต้องการออกหน้าแทนหัวเวิ่นยี งั้นก็อย่ามาโทษว่าผมเป็นคนใจคอโหดเหี้ยม”

หมอกู่หวังหลิงพยักหน้า และกล่าวโพล่งออกมาสองคำว่า “ใช่”

เจียงหมิงเฉิงและรีบกล่าวว่า “ผมคิดว่า….. ”

“เอาล่ะ คุณหยุดพูดเถอะ”

เผยชุนชิวกล่าวด้วยความหงุดหงิดว่า “ในเมื่อเย่เซิ่งเทียนอยากจะเป็นผู้มีอิทธิพลที่มาจากต่างถิ่น เขาต้องดูว่าเขามีความสามารถหรือไม่? เนื่องจากเขาเป็นคนเสนอการแข่งขันทักษะทางการแพทย์งั้นเขาจะต้องรับผลที่ตามมาด้วยตนเอง ในเมื่อเขาอยากออกหน้าแทนหัวเวิ่นยี เขาก็ต้องแบกรับผลที่จะตามมาเช่นกัน”

หมอกู่หวังหลิงยังคงพยักหน้า และกล่าวโพล่งออกมาสองคำว่า “ถูกต้อง”

เจียงหมิงเฉิงรีบกล่าวว่า “ฉันผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน ผม…..”

โก้วหวยดึงเขาออกไป “คุณอยากจะพูดอะไร ก็รีบพูดออกมาเร็ว ผมไม่อยากจะเสียเวลากับคุณ”

เจียงหมิงเฉิงอดไม่ได้ที่จะกล่าวด้วยความโมโหว่า “พวกคุณ….. ”

หมอพิษหูชิงหนิวขัดจังหวะเขาทันทีและกล่าวว่า “เอาล่ะ ผมไม่มีเวลาฟังเรื่องไร้สาระของคุณ เย่เซิ่งเทียนกำลังจะมาถึงแล้ว ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม”

เจียงหมิงเฉิงตัวสั่นด้วยความโกรธ “พวกคุณ พวกคุณไร้ยางอาย พวกคุณ…..”

ยังไม่ทันที่เขาจะกล่าวจบ เผยชุนชิวก็ปิดปากและดึงเขาออกไปอยู่ด้านข้าง