Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 550 ไผ่ตายของเย่เซิ่งเทียน
ความกังวลของกัวปิง ผู้บังคับกองพลอาวุธ ยังเป็นความกังวลของขุนหลวงหยางทาวและไจ่เซี่ยงหร่วนซื่อสง
หกหมอเทวดาแข็งแกร่งมาก แทบไม่มีโอกาสชนะเลย
คราวนี้เกรงว่าเซิ่งเทียนจะเสียเปรียบแล้ว
หยางทาวได้เตรียมตัวไว้แล้ว เมื่อเย่เซิ่งเทียนพ่ายแพ้ เขาจะแสดงตัวตนโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใด และจะต้องปกป้องเย่เซิ่งเทียนให้ปลอดภัย
ไม่ว่าจะเป็นเย่เซิ่งเทียนหรือหกหมอเทวดาการสูญเสียคนใดคนหนึ่งนั้นถือเป็นการสูญเสียที่ใหญ่หลวงต่อประเทศต้าเซี่ย
ขอเพียงแค่เขาเปิดเผยตัวตน หกหมอเทวดาต้องให้เกียรติเขาอย่างแน่นอน
เขากำหมัดไว้โดยไม่รู้ตัว แม้แต่ตอนที่เขาถูกชาวประเทศตะวันตกปิดล้อม เขาก็ยังไม่รู้สึกประหม่าเหมือนตอนนี้
สำหรับทุกคนแล้ว ดูเหมือนว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนาน แต่ความจริงแล้ว สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นพร้อมกันในชั่วพริบตา
ขณะเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนมองหกหมอเทวดาด้วยสีหน้าราบเรียบ
กล่าวเบา ๆ ว่า “ในเมื่อไอ้แก่หกคนอย่างพวกคุณไม่รู้กาลเทศะ ก็อย่ามาโทษว่าผมไม่ให้เกียรติพวกคุณ เดิมทีผมคิดว่าถ้าพวกคุณรู้ความผิดของตนเอง ผมก็สามารถให้เกียรติพวกคุณเล็กน้อย เพื่อให้พวกคุณไม่ให้รู้สึกเก้อเขิน แต่พวกคุณกลับไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี งั้นวันนี้ผมจะจะสอนบทเรียนให้แก่พวกคุณเอง!”
ไม่อยากมีชีวิตอยู่!
ไม่อยากมีชีวิตอยู่จริง ๆ!
จนถึงตอนนี้แล้ว เขายังคงยั่วโมโหหกหมอเทวดา!
ถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่ตายก็ไม่ยอมรามืออย่างสมบูรณ์!
ความคิดนี้แวบเข้ามาในสมองของทุกคน
เย่เซิ่งเทียนกำลังรนหาความตาย!
เขาต้องตายอย่างแน่นอน!
บ้าระห่ำมาก!
บ้าระห่ำจนไม่เคารพกฎเกณฑ์ใด ๆ!
บ้าระห่ำยิ่งกว่าหกหมอเทวดา!
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เซิ่งเทียนแล้ว คนของห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ก็รู้สึกโล่งใจ
พวกเขากังวลว่าเย่เซิ่งเทียนจะยอมจำนน เมื่อเป็นเช่นนั้น เป็นไปได้สูงที่หกหมอเทวดาจะยั้งมือไว้ไมตรี
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความกังวลของพวกเขาเป็นส่วนเกิน ด้วยการรนหาความตายของเย่เซิ่งเทียน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดยั่วยุหกหมอเทวดาก็จะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน!
ดีมาก!
ขุนหลวงหยางทาวน่าจะเป็นคนที่ส่งเย่เซิ่งเทียนมาที่นี่ จุดประสงค์คืออาศัยเย่เซิ่งเทียนยั่วโมโหหกหมอเทวดา จากนั้นค่อยออกหน้าดึงสมาคมทางการแพทย์เป็นพวกของตนเอง
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าแผนของขุนหลวงหยางทาวกำลังจะล้มเหลว
เย่เซิ่งเทียนคนนี้รนหาที่ตาย ทำให้หกหมอเทวดารู้สึกโมโห
เมื่อหกหมอเทวดารู้ว่าเย่เซิ่งเทียนเป็นคนที่ขุนหลวงหยางทาวและคนอื่น ๆ ส่งมา พวกเขาจะรู้สึกรังเกียจหลวงหยางทาวและคนอื่น ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
นี่เป็นโอกาสของตระกูลเก่าแก่กับตระกูลผู้ดี!
คนของห้าตระกูลผู้ดีกับเจ็ดตระกูลเก่าแก่กำลังรอโอกาสนี้อยู่
หูชิงหนิวมองเย่เซิ่งเทียนด้วยสายตาดุดัน
และขณะนี้ หากสังเกตดี ๆ จะพบว่านิ้วก้อยข้างซ้ายของ หวังหลิงสั่นอยู่ตลอดเวลาด้วยจังหวะพิเศษ
ส่วนหมอผีจั่วอู๋เต้าราวกับว่าเขาตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง เขาไม่เคลื่อนไหวใด ๆ ยิ่งทำให้ร่างกายของเขากลับผอมบางอย่างเห็นได้ชัด กล่าวได้ว่าเหี่ยวเฉา
โก้วหวยกล่าวว่า “หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว มาเริ่มกันเถอะ ฉันจะเริ่มแข่งขันทักษะการแพทย์แผนจีนกับแกก่อน”
“ฉันบอกว่าพวกนายไม่คู่ควรที่จะแข่งขันทักษะทางการแพทย์กับฉัน”
เย่เซิ่งเทียนส่ายศีรษะ
“ยิ่งไปกว่านั้น พวกนายไม่มีคุณสมบัติที่จะแข่งขันทักษะทางการแพทย์กับฉัน”
พู่
ทันใดนั้น หมอกู่หวังหลิงก็กระอักเลือดออกมา แล้วมองเย่เซิ่งเทียนด้วยสายตาที่หวาดกลัว
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนมองหวังหลิงด้วยความสงสัย
ทำไมจู่ ๆ หมดเทวดาหวางพ่นเลือดออกมาจากปากได้อย่างไร?
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ขณะเดียวกัน หมอพิษหูชิงหนิวก้าวถอยหลังสี่ห้าก้าว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“โอ๊ย”
หมอผีจั่วอู๋เต้ากรีดร้องด้วยความโหยหวน ดวงตาทั้งคู่ปิดแน่น แล้วเลือดก็ไหลออกมา
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดกับพวกเขาสามคน?
ขณะนี้เย่เซิ่งเทียนโยนกล่องออกมาหนึ่งกล่องและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “พวกนายทั้งหกคนยังไม่คู่ควรที่ฉันจะลงมือ ขอเพียงพวกนายสามารถจำสิ่งที่อยู่ข้างในกล่องได้ ก็ถือว่าพวกนายเป็นฝ่ายชนะ”
