Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 559 ผิดปกติ
ขณะนี้ เกิดความโกลาหลวุ่นวาย เสียงที่จะให้เย่เซิ่งเทียนกลั่นยาต่อหน้าหรือเสียงที่มีความสงสัยในตัวเย่เซิ่งเทียนมากขึ้นเรื่อย ๆ
แม้แต่เผยชุนชิวและคนอื่น ๆ ก็ไม่สามารถตัดสินใจได้ชั่วขณะหนึ่ง
ได้ยินแต่เย่เซิ่งเทียนกล่าวด้วยความไม่มั่นใจ “ถ้าฉันสามารถกลั่นยาออกมาได้ล่ะ?”
“จนถึงเวลาเช่นนี้แล้ว แกยังเล่นลิ้นอีก ถ้าแกสามารถกลั่นยาเม็ดชนิดเดียวกันออกมาได้ แน่นอนว่าแกเป็นฝ่ายชนะ แต่……”
ตัวแทนของตระกูลกู่ยิ้มด้วยความเย็นชา “แกจะสามารถปรุงออกมาได้เหรอ?”
ตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ที่เหลือ สีหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งขรึมเช่นกัน
ถึงแม้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะสามารถกลั่นยา แต่พวกเขาก็ไม่ยอมให้เขากลั่นยาออกมาได้หรอก
การกลั่นยาออกมาหนึ่งเม็ดมันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ มันมีความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมสูงมาก และต้องใช้จิตใจที่สงบสุขของหมอในการควบคุมความร้อนและทำให้ยามี
ประสิทธิภาพ
แต่สิ่งแวดล้อมดังกล่าว ถึงแม้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะสามารถกลั่นยาเม็ดชนิดเดียวกันออกมาได้ แต่ในใจของเขาก็ไม่สามารถบรรลุความสงบได้
คนของห้าตระกูลผู้ดีกับเจ็ดตระกูลเก่าแก่จะไม่ให้โอกาสนี้แก่เย่เซิ่งเทียนอย่างแน่นอน
“ถ้าเป็นเช่นนั้น…งั้น…งั้นทำตามที่ทุกคนบอกเถอะ”
ใบหน้าของโก้วหวยร้อนเผ่า และนี่เป็นครั้งแรกที่เขากลับคำ
อย่างไรก็ตาม เขาต้องการรู้ว่าเย่เซิ่งเทียนสามารถปรุงเม็ดยาดังกล่าวออกมาได้หรือไม่
หากเขาสามารถกลั่นยาออกมาได้ ตนเองยินดีที่จะรับใช้อยู่ข้างกายเย่เซิ่งเทียน
เพราะเม็ดยาที่อยู่ในกล่องนั้นเย้ายวนใจจริง ๆ!
ถึงแม้ว่าจะเย่เซิ่งเทียนจะไม่สามารถกลั่นยาออกมาได้ เขาก็ตัดสินใจที่จะคุ้มครองความปลอดภัยของเย่เซิ่งเทียน เพราะตนเองและคนอื่น ๆ เป็นฝ่ายไม่รักษาสัญญาก่อน
สีหน้าของเผยชุนชิวแดงก่ำ มองเย่เซิ่งเทียน และกล่าวด้วยความเก้อเขินว่า “เย่เซิ่งเทียน ถ้าคุณสามารถปรุงเม็ดยาแบบเดียวกันออกมาได้ ต่อจากนี้ไปผมเผยชุนชิวจะเป็นทำตัวเหมือนลูกศิษย์ของคุณ ถ้าหากคุณไม่สามารถกลั่นยาออกมาได้ ผมรับประกันว่าคุณจะออกไปจากที่นี่อย่างปลอดภัย”
เจียงหมิงเฉิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย
แม่งฉิบหาย พวกคุณลืมผมไปหรือเปล่า?
ผมก็เป็นหนึ่งในหกหมอเทวดาด้วย!
ทำไมไม่มีใครถามความคิดเห็นของผม?
หรือว่าผมไม่คู่ควร? !
หรือว่าผมไม่มีคุณสมบัติ?
ความรู้สึกถึงการดำรงอยู่ของผมต่ำขนาดนั้นเชียวเหรอ?
เจียงหมิงเฉิงโกรธแล้ว และขณะที่เขากำลังจะเอ่ยปาก เขาได้ยินเย่เซิ่งเทียนกล่าวว่า “หมอเทวดาเจียง คุณยังไม่ได้พูดอะไรเลย ดูเหมือนว่าคุณจะเป็นคนฉลาดที่สุด ไม่รู้ว่าคุณมีความคิดเห็นอย่างไร?”
เจียงหมิงเฉิงซึ่งกำลังจะโจมตี แต่เมื่อได้ยินคำพูดนั้นทำให้เขารู้สึกตกตะลึง
ถาม…..ถามผม?
เขา…เขาสนใจผมด้วยเหรอ?
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ขณะนี้ เจียงหมิงเฉิงรู้สึกเหมือนเขาได้พบกับคนที่เข้าใจตนเอง!
เขามีวิสัยทัศน์จริง ๆ!
เป็นชายหนุ่มที่กล้าท้าทายพวกเราหกหมอเทวดาวิสัยทัศน์ของเขาไม่ธรรมดาจริง ๆ เขารู้ว่าผมเป็นคนฉลาดที่สุดในบรรดาหกคน
เจียงหมิงเฉิงอยากจะร้องไห้ออกมา แต่เพื่อรักษาภาพลักษณ์ที่ฉลาดของตนเองเอาไว้ เขากระแอมเบา ๆ และกล่าวอย่างสงบว่า “ตามหลักแล้ว เมื่อสักครู่ได้ยืนยันแล้วว่าพวกเราหกหมอเทวดาพ่ายแพ้แล้ว แต่ทุกคนไม่ยินยอม และบีบบังคับคุณทุกทาง ซึ่งมันไม่ยุติธรรมสำหรับคุณ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น คุณก็กลั่นยาต่อหน้าพวกเขา เพื่อให้คนโง่เขลาเหล่านี้เห็นความสามารถของคุณ”
“นอกจากนี้ ในเมื่อไอ้เผยและไอ้โก้วได้แสดงจุดยืนแล้ว ถ้าคุณสามารถปรุงเม็ดยาแบบเดียวกันออกมาได้ ต่อไปพวกเขาจะถือว่าคุณเป็นอาจารย์ ยังไงผู้เชี่ยวชาญจะได้เป็นผู้นำ แต่คุณวางใจเถอะ ในเมื่อคุณถามผมแล้ว ผมรับรองว่าจะให้สภาพแวดล้อมที่สงบสำหรับการกลั่นยาของคุณ ที่นี่เสียงดังมากขนาดนี้ ไม่เหมาะสำหรับการกลั่นยา”
“คนเหล่านี้ไม่ใช่คนดี และพวกเขาไม่ได้มาเพื่ออยากเห็นทักษะทางการแพทย์ของคุณหรอก พวกเขาเป็นเพียงกลุ่มแมลงวันที่เห็นแก่ผลประโยชน์เท่านั้น พวกเขาเป็นเหมือนแมลงวันที่ตอมอุจจาระ ซึ่งทำให้คนรู้สึกขยะแขยง”
