Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 729 อัดอั้นตันใจ
ยังต้องให้เขา?
เซียวเจิ้นเกือบด่าออกไปแล้ว
พวกผู้อาวุโสคิดอะไรกันอยู่? จะให้เขาเหรอ?
หนึ่งแสนหกหมื่นล้านเชียวน่ะ!
ถึงแม้ว่าทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเซียวจะมีประมาณสามสิบล้านล้าน แต่มันเป็นทรัพย์สินทั้งหมด และส่วนใหญ่จะถูกส่งมอบให้กับตระกูลลี้ลับ!
ทรัพย์สินที่เป็นของตระกูลเซียวจริง ๆ มีเพียงประมาณสิบล้านล้านเท่านั้น เงินจำนวนสิบล้านล้านเหล่านี้ ส่วนใหญ่เป็นอสังหาริมทรัพย์ ส่วนสังหาริมทรัพย์อย่างมากที่สุดก็มีไม่เกินสองล้านล้าน
เงินสองล้านล้านนี้ ต้องจัดสรรเป็นค่าใช้จ่ายในการฝึกผู้แข็งแกร่งภายในตระกูล ค่าใช้จ่ายของตระกูล เงินหมุนเวียนธุรกิจ ฯลฯ สำหรับตระกูลที่สืบทอดมานับพันปี ค่าใช้จ่ายเหล่านั้นเป็นสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปยากที่จะเกินจินตนาการได้ โดยเฉพาะตระกูลนักบู๊อย่างพวกเขา การบ่มเพาะความสามารถของเทพบู๊หนึ่งคน ถ้าไม่มีเงินแสนล้าน ก็อย่าคิดว่าจะสามารถบ่มเพาะออกมาได้
คิดว่าแค่อาศัยเคล็ดวิชาและพรสวรรค์ก็สามารถกลายเป็นเทพบู๊ได้แล้วเหรอ?
ต้องทุ่มทรัพยากรการเงินมากมายถึงจะสามารถบ่มเพาะความสามารถออกมาได้!
ทำไมหลังจากเวลาผ่านไปหลายปีแล้ว แต่หนิงเจ๋อฮ่าวถึงเพิ่งจะทะลวงไปสู่เทพบู๊ระดับสองดาว? เขามีพรสวรรค์ไม่เพียงพอเหรอ? เขาไม่มีเคล็ดวิชาเหรอ?
ไม่ใช่ เป็นเพราะเขาไม่มีทรัพยากรการเงินต่างหาก!
ทำไมเย่เซิ่งเทียนถึงสามารถบรรลุความแข็งแกร่งในปัจจุบันโดยใช้เวลาเพียงสี่ปีเท่านั้น? แล้วยังบ่มเพาะความสามารถของผู้แข็งแกร่งในหอมังกรเทพได้อีกมากมาย? นอกจากพรสวรรค์ของเขาและเลือดประหลาดของตระกูลเย่แล้ว ยังต้องอาศัยทรัพยากรทางการเงินด้วย
ช่วงหลายปีที่ผ่านมา เย่เซิ่งเทียนได้รับชัยชนะในสนามรบอย่างต่อเนื่อง ประเทศที่เป็นศัตรูได้มอบทรัพยากรทางการเงินเพื่อเป็นค่าชดเชยให้มากมาย ส่วนในประเทศหยางทาวและคนอื่น ๆ ก็ได้มอบทรัพยากรทางการเงินส่วนใหญ่ที่ใช้ในการฝึกให้หอมังกรเทพ ซึ่งนี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เย่เซิ่งเทียนและหอมังกรเทพแข็งแกร่งเช่นปัจจุบัน!
อาจกล่าวได้ว่าการที่เย่เซิ่งเทียนและหอมังกรเทพแข็งแกร่งขนาดนี้ เพราะหยางทาวใช้ทรัพยากรทางการเงินของต้าเซี่ยไปมากมาย ถึงจะสามารถบ่มเพาะความสามารถออกมาได้
นี่คือเหตุผลที่คนของหอมังกรเทพภักดีต่อต้าเซี่ยขนาดนั้น
นี่คือเหตุผลที่ความแข็งแกร่งของเย่เซิ่งเทียนสามารถบรรลุถึงระดับนี้ และเป็นเหตุผลที่เขาให้ความเคารพหยางทาวอย่างมาก!
ต้องรู้ว่าก่อนที่เย่เซิ่งเทียนและหอมังกรเทพจะปรากฏขึ้น ต้าเซี่ยมีเพียงอดีตจอมพลกับจ้าวกั๋วจู้ที่เป็นเทพสงครามเท่านั้น!
นี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมหยางทาวยืนกรานที่จะกลืนตระกูลเก่าแก่ผู้ดี ด้านหนึ่งคือเพื่อยึดอำนาจกลับคืนมา อีกด้านหนึ่งเป็นเพราะทรัพยากรทางการเงิน!
ถ้าสืบสาวราวเรื่องจนถึงแก่นแท้แล้ว เป็นเพราะทรัพยากรทางการเงิน!
แล้วตระกูลเซียวล่ะ? นอกจากเทพบู๊แล้ว ยังมีผู้บำเพ็ญคนอื่นๆ อีก ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายจำนวนมหาศาล
ดังนั้นถ้าให้เขานำเงินออกมาหนึ่งแสนหกหมื่นล้าน เป็นเหมือนกับการเอาชีวิตของเซียวเจิ้น!
มันเป็นการโจมตีอย่างหนักต่อตระกูลเซียว!
ตอนนี้ ผู้อาวุโสของตระกูลได้ส่งสัญญาณเสียง เพื่อให้เขาตอบตกลงเย่เซิ่งเทียน แม่งฉิบหาย ส่งมอบตระกูลเซียวให้เย่เซิ่งเทียนไม่ดีกว่าเหรอ!
แล้วเซียวเจิ้นจะไม่รู้สึกอัดอั้นตันใจได้อย่างไร เพราะทั้งหมดนี้เขาหามาด้วยความยากลำบาก
และขณะนี้ เซียวเจิ้นได้ยินเสียงที่ส่งมาอีกครั้ง “อย่ากังวล เบื้องบนจะชดเชยให้พวกเรา”
ชดเชยเหรอ?
เซียวเจิ้นรู้สึกโล่งใจ แต่ถึงแม้จะชดเชย เย่เฉิงเทียนก็เป็นศัตรูที่ฆ่าลูกชายของเขา! !
การมอบเงินหนึ่งแสนหกหมื่นล้านให้เย่เซิ่งเทียน ทำให้เขารู้สึกทรมานเหมือนกับกินแมลงวัน
“ผมยอมให้!”
สีหน้าของเซียวเจิ้นหมองหม่นเป็นมาก!
ตอนนั้น เย่หลงตบเขาจนกระเด็นออกไป แล้วทำลายพลังบำเพ็ญของเขา
ตอนนี้ เหลนชายของเย่หลงฆ่าลูกชายของเขาอยู่ในตระกูลเซียว แล้วยังขอให้เขาจ่ายเงินชดเชยอีก!
ความอัปยศแบบนี้ มันทรมานมากกว่าที่จะฆ่าเขาเสียอีก!
เมื่อความแค้นใหม่และเก่ารวมด้วยกัน ทำให้เซียวเจิ้นเกือบจะเป็นบ้า!
เย่เซิ่งเทียนกล่าวเยาะเย้ย “ตกลงง่ายขนาดนี้เลยน่ะ ดูเหมือนว่าผมจะขอน้อยไป”
หนิงเจ๋อฮ่าวใจเต้นแรงและมือทั้งคู่สั่น
นี่คือวิธีที่เทียนจวินหาเงินเหรอ?
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผมใช้เวลาหลายปีกว่าจะทะลวงไปถึงเทพบู๊ระดับสองดาวได้ ดูเหมือนว่าผมนั้นซื่อตรงเกินไปแล้ว
แน่นอนว่า ม้าไร้หญ้ายามดึกมิอาจอ้วนพี คนไร้โชคมิอาจมั่งคั่ง
ถ้าผมทำเช่นนั้นตั้งแต่แรก เกรงว่าผมคงจะกลายเป็นเทพบู๊ระดับห้าดาวไปนานแล้ว?
ฆ่าลูกชายของเขา แล้วยังขอเงินเขาหนึ่งแสนหกหมื่นล้าน มันสมเหตุสมผลได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น ยังขอธุรกิจของตระกูลเซียวในมณฑลเจียงหนานทั้งหมด!
รวมทั้งหมดแล้วเกือบสองแสนล้านแล้ว!
ไม่ต้องพูดถึงเซียวเจิ้น เขาหนิงเจ๋อฮ่าวก็ยังรู้สึกอัดอั้นตันใจมาก แล้วยังรู้สึกเกรงใจเล็กน้อย
