Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 1086 ขาดเดี๋ยวนี้
“เขาอยากทำลายค่ายกลมัดเทพด้วยมือเปล่า คิดเพ้อเจ้อในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้จริงๆ ควบคุมไปสุดกำลัง!”
มองเห็นเย่เซิ่งเทียนไปดึงลวดลายของค่ายกลมัดเทพนั้น เทพอาวุโสตะวันตกตะโกนออกมา ให้เจ้าพญาสวรรค์ทั้งเจ็ดควบคุมสุดกำลัง
ค่ายกลมัดเทพ เห็นแค่ชื่อมันก็รู้ความหมายได้ แม้ว่าเป็นเทพเจ้า ยังสามารถคุมขัง แล้วปิดล้อมฆ่าได้
คาดไม่ถึงเย่เซิ่งเทียนอยากจะทำลายค่ายกลมัดเทพด้วยมือเปล่า เป็นการคิดเพ้อฝันจริงๆ เลย
“รีบช่วยเซิ่งเทียนเร็ว!”
เหย้หมิงตะโกนขึ้นทีหนึ่ง ต่อยไปทางค่ายกลมัดเทพหมัดแล้วหมัดเล่า
เหย้เฉิงกับเหย้เฟิง ก็ลงมือในชั่วพริบตา
เย่เซิ่งเทียนไม่รู้จักค่ายกลมัดเทพดีพอ แต่พวกเขานั้นรู้ดี
ตอนนั้นค่ายกลมัดเทพอันนี้ ไม่รู้ว่าปิดล้อมฆ่าเทพเจ้าไปมากเท่าไรแล้ว
เป็นขบวนการอันโหดเหี้ยมครั้งใหญ่ เพียงแค่นึกไม่ถึงว่า สรวงสวรรค์จะควบคุมค่ายกลมัดเทพไว้แล้ว
ก่อนหน้าปิดผนึกฟ้าดิน บนโลกมีคนทรยศแน่นอน
ไม่อย่างนั้นค่ายกลมัดเทพที่พวกเขาใช้ไม่เป็นกัน แล้วคนของสรวงสวรรค์จะใช้เป็นได้อย่างไร?
พวกเขาก็เพียงแค่เคยได้ยินมา
เรื่องราว ไม่ได้ง่ายดายแบบที่พวกเขาคิดไว้ขนาดนั้น
บางทีก่อนหน้าที่จะปิดผนึกฟ้าดิน ก็มีคนทรยศแล้ว ส่วนเวลานั้น เหล่าทวยเทพปีศาจล้วนอยู่กันหมด
คนที่กล้าทรยศ เบื้องหลังคงจะคือการมีอยู่ที่นึกไม่ถึงคอยสนับสนุนแน่
ถ้าเป็นแบบนี้จริง อย่างนั้นเวลาหมื่นปีนี้ก็คือเกมฉากหนึ่ง
พวกเขาทุกคน ล้วนเป็นเพียงหมาก
แต่ไหนแต่ไรมานี้ พวกเขาคิดว่าผู้ทรยศ คือคนที่ปรากฏตัวหลังจากปิดผนึกฟ้าดิน
เพราะหลังจากปิดผนึกฟ้าดินไม่มีทางกลายเป็นเทพ คนส่วนหนึ่งไม่มีความหวังแล้ว เมื่อไม่มีทางเลือกดังนั้นเลยต้องเสี่ยง ถึงเลือกทรยศกัน
ตอนนี้ค่ายกลมัดเทพปรากฏออกมา ดูแล้วไม่ใช่แบบนี้ คือก่อนหน้าปิดผนึกฟ้าดินก็มีคนทรยศต่อเผ่ามนุษย์แล้ว
สรุปเป็นใคร?
ผู้ทรยศก่อนที่จะปิดผนึกฟ้าดิน นั่นไม่ใช่การมีอยู่ที่พวกเขาสามารถจัดการได้
ถ้าสิ่งที่คาดเดาเป็นเรื่องจริง อย่างนั้นต่อไปนี้หลังจากยุคสมัยของศึกใหญ่เปิดฉาก ก็อันตรายแล้ว
ศัตรู อยู่ทุกหนทุกแห่ง
สิ่งสำคัญสุดคือ พวกเขายังไม่รู้ว่าใครเป็นศัตรู
ถ้าเป็นแบบนี้จริง อย่างนั้นการทรยศ เป็นไปได้มากว่าคือเรื่องหลังจากที่จักรพรรดิไท่หายตัวไป เป็นไปได้มากว่ายังเชื่อมโยงถึงสงครามแห่งการตั้งเทพครั้งนั้นหลังจากจักรพรรดิไท่หายไปด้วย
ความคิดสารพัดปรากฏขึ้นในหัวสมองของเหย้เฉิงฉับพลัน เขาไม่กล้าคิดไปลึกมากกว่านี้ และไม่กล้าพูดความคิดอันนี้ออกมาด้วย
การคาดเดาอันนี้ ทำให้เขารู้สึกสิ้นหวัง
เชื่อมโยงไปถึงการทรยศระดับสูงกว่านี้ เขาจะทำอย่างไรได้?
ถ้าแม้แต่ปิดผนึกฟ้าดินยังเป็นแผนการฉากหนึ่งล่ะ?
พวกเขาเหล่านี้ ยังต่อต้านอย่างไรได้อีก?
เดิมทีไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของคนเหล่านั้นได้!
แม้ว่ากำจัดสรวงสวรรค์แล้ว ฆ่ามหาพญาเทพแล้ว ก็ยังคงไม่มีประโยชน์ต่อเรื่องนี้
“อย่าเสียสมาธิ!”
เหย้เฟิงตะโกนขึ้นทีหนึ่ง พบว่าสภาพของเหย้เฉิงไม่ปกติอยู่บ้าง
เหย้เฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่มั่วมาคิดมากขนาดนั้นแล้ว จัดการปัญหาตรงหน้าก่อนค่อยว่ากันทีหลัง
ที่เย่เซิ่งเทียนพูดมาไม่ผิด ไม่มีความหวัง นั่นก็ต่อสู้หาทางแห่งความหวังสักเส้นหนึ่งออกมาจากในความหมดหวัง
ถ้าเกิดตายแล้ว งั้นมีหรือไม่มีความหวังจะมีค่าอะไร?
ถ้าตายแล้ว ก็วุ่นวายมากขนาดนั้นไม่ได้แล้ว
ขอเพียงไม่ตาย งั้นก็สู้ต่อไป
“ขาดออกเดี๋ยวนี้!”
เย่เซิ่งเทียนดึงลวดลายไว้ พลังแห่งกฎเกาะตัวไม่หยุด ค่ายกลมัดเทพสั่นสะเทือนอยู่ โยกไปโยกมา เหมือนจะแยกออก
“เย่เซิ่งเทียน แกช่างก้าวร้าวเหลือเกิน ถึงแม้แกจะกลายเป็นเทพแล้ว ค่ายกลมัดเทพอันนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่แกสามารถทำลายได้!”
เทพอาวุโสใต้เหยียดหยามอย่างมาก ถึงแม้เทพอาวุโสเหนือกับเทพอาวุโสตะวันออกตายแล้ว แต่สำหรับพวกเขานั้น มีผลกระทบไม่มากจริงๆ
ฝ่ายที่ได้เปรียบยังคงอยู่พวกเขาทางนี้
ค่ายกลมัดเทพก็คือที่พึ่งพาของพวกเขา
ยิ่งไปกว่านั้น มหาพญาเทพยังไม่ได้ลงมือด้วยล่ะ
อีกอย่างหนึ่ง ใครบอกว่าพวกเขาสรวงสวรรค์มีเพียงค่ายกลมัดเทพกัน?
เทพอาวุโสใต้มองด้วยสายตาเย็นชา ค่ายกลมัดเทพรัดแน่นไม่หยุด เหย้เฉิงและอีกสองสามคนเห็นชัดว่ายืนหยัดไม่ไหวแล้ว มีเพียงเย่เซิ่งเทียนยังไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา
“เย่เซิ่งเทียน ไม่ว่าแกจะดิ้นรนยังไง ไม่ว่าแกฆ่ามากมายแค่ไหนแล้ว แกก็ยังคงเป็นแค่ตัวทดลองของพวกฉัน พวกฉันอยากจะลงมือกับแก แม้แต่โอกาสสู้กลับแกยังไม่มี!”
เทพอาวุโสตะวันตกรู้สึกว่าควบคุมเย่เซิ่งเทียนไว้โดยสมบูณร์แล้ว พูดแบบดูถูก “แก ตั้งแต่ต้นจนจบหนีออกจากกำมือของพวกฉันไม่ได้หรอก! ถึงแม้พวกฉันจะต้องเสียเทพอาวุโสไปสองคน กลับไม่ได้ส่งผลกระทบอะไร พวกฉันแพ้เป็น กลับเป็นแก ที่แพ้ไม่เป็น! และแก ไม่มีโอกาสชนะแล้ว”
ค่ายกลมัดเทพหดตัวต่อไป เหย้เฉิง เหย้เฟิง เหย้หมิงและเย่ม่อทั้งสี่คน ก็ไม่มีทางขยับเขยื้อน
ท่ามกลางลวดลายของค่ายกลมัดเทพ มีพลังคุมขังของฟ้าดินด้วย พวกเขาแม้แต่กฎยังไม่เข้าใจกัน ย่อมไม่มีทางต่อต้านโดยสิ้นเชิง
“ขาดเดี๋ยวนี้!!!”
เย่เซิ่งเทียนเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ตะโกนเสียงดัง
หลักธรรมแห่งจักรพรรดิภายในร่างกายแผ่กระจายพลังยิ่งใหญ่นิดๆ ออกมา
ปึง!
ตึง!
ลวดลายสายหนึ่ง คาดไม่ถึงถูกเย่เซิ่งเทียนดึงขาดไปดื้อๆ
