เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – บทที่ 26

มาถึงหน้าประตู ยามคนหนึ่งขวางลู่ฝานเอาไว้

“คุณผู้ชาย ตอนนี้งานประมูลยังไม่เริ่ม ค่อยมาตอนกลางคืนเถอะ”

ลู่ฝานจงใจกดเสียงต่ำพูดว่า “ฉันไม่ได้มาซื้อของ แต่ฉันมาขายของ”

ยามได้ยิน จึงรีบชักมือกลับ แล้วพูดว่า “งั้นเชิญคุณตามผมมา”

พูดพลาง ยามพาลู่ฝานมาที่ประตูข้างของงานประมูล เคาะประตูเหล็กเบาๆ แล้วตะโกนว่า “พี่เสิ่น มีลูกค้ามาถึงแล้วครับ”

ประตูเหล็กเปิดออกช้าๆ เผยให้เห็นใบหน้า ที่ประดับด้วยรอยยิ้มสดใส

“ฮ่าๆ ลูกค้าท่านนี้ใช่ไหม เข้ามานั่งสิ”

พี่เสิ่นผายมือขวา เชิญลู่ฝานเข้าไปข้างใน ด้านในเป็นห้องเล็กๆ มีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน เคาน์เตอร์ข้างๆ เต็มไปด้วยอาหาร ล่างเคาน์เตอร์เขียนไว้ว่าติ่งเซิ่ง

ยามออกไป และปิดประตูเหล็กลง พี่เสิ่นกับลู่ฝาน นั่งตรงกันข้าม ที่โต๊ะแปดเซียน

พี่เสิ่นยิ้มแล้วพูดว่า “ผมชื่อเสิ่นฉี่หมิง เป็นผู้ประเมินของงานประมูลติ่งเซิ่ง ไม่ทราบว่าลูกค้าท่านนี้ มีอะไรจะขาย เอาออกมาให้ผมดูได้ไหม”

ผู้ประเมินนั่น ก็คือผู้ประเมินสินค้า ที่ประมูลมักจะมีผู้อาวุโสที่ประเมินสินค้ามายาวนานเป็นคนรับหน้าที่นี้ เสิ่นฉี่หมิงดูเหมือนจะอายุ 20 กว่าปี เป็นผู้ประเมินในวัยเพียงแค่นี้ ดูเหมือนจะมีความสามารถอยู่บ้าง

ลู่ฝานเอาผงทะลวงกายออกมาสองขวด นี่เป็นผลงานภายในสองวันของเขา แม้จะมีความแตกต่างจากผงทะลวงกาย ที่กลั่นออกมาวันนี้ แต่ก็ไม่ต่างกันมากเท่าไร

“ผงทะลวงกาย เป็นยาที่สามารถช่วยผู้ฝึกบู๊ได้”

เมื่อได้ยินคำว่าผงทะลวงกาย แววตาเสิ่นฉี่หมิงเป็นประกาย เห็นได้ชัดว่าเขารู้จัก

“ผมดูหน่อย ผงทะลวงกาย เป็นของดีมากเลยนะ”

เสิ่นฉี่หมิงเปิดขวดออก ดูอย่างละเอียด และใช้จมูกดมไปด้วย

“กลิ่นหอมรุนแรง สีชัดเจน ลูกค้า ผมลองชิมสักหยดได้ไหม วางใจได้เลย ถ้าไม่มีปัญหา หลังจากขายออกไป จะชดเชยเงินให้ตามราคาหยดนี้”

ลู่ฝานหยักหน้าเบาๆ บอกว่าไม่มีปัญหา

เสิ่นฉี่หมิงเอาแก้วเล็กๆ ออกมา เทหนึ่งหยดอย่างระมัดระวัง และเอาเข้าปาก

หลับตาลง สัมผัสอย่างละเอียด ครู่หนึ่ง เสิ่นฉี่หมิงพูดว่า “โอเค เป็นผงทะลวงกายต้นตำรับ ฤทธิ์ยาแข็งแกร่ง ยาดียอดเยี่ยม”

ลู่ฝานยิ้มบางๆ แต่รอยยิ้มนี้ อยู่ภายใต้หน้ากากเงิน เสิ่นฉี่หมิงจึงมองไม่เห็น

ผงทะลวงกายแบบนี้ ในสายตาของอาจารย์เขา ไม่เกินระดับกลาง แต่คิดไม่ถึงว่าสำหรับเสิ่นฉี่หมิง จะเป็นของชั้นยอด

“ขายได้ไหม”

ลู่ฝานจงใจใช้เสียงแหบพร่า ได้ยินแล้วเหมือนโดนคนเหยียบคอเวลาพูดออกมา

เสิ่นฉี่หมิงพูดว่า “ไม่มีปัญหา คืนนี้ผมเอามันออกมาขาย ขวดหนึ่งราคาต่ำสุด 500 เหรียญทอง ต้องมีคนซื้อแน่นอน”

ลู่ฝานตกใจ แค่ขวดนี้ราคาต่ำสุด 500 เหรียญทองเลยเหรอ นี่เป็นเงินใช้จ่ายของเขาไม่รู้ตั้งกี่ปี

ผู้ฝึกชี่ ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินจริงๆ ลู่ฝานชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ไม่ใช่แค่ขวดเดียว ฉันจะขายหลายขวด”

พูดพลาง ลู่ฝานเอาผงทะลวงกายออกจากแหวน 20 กว่าขวด ผงทะลวงกาย วางจนเต็มโต๊ะ ทำให้เสิ่นฉี่หมิงถึงกับอึ้งไป

เสิ่นฉี่หมิงอึ้ง แล้วพูดว่า “คุณเป็นใครกันแน่”

และยังอาจจะล่วงเกินอีกฝ่ายด้วย เขาใส่ชุดแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่อยากเปิดเผยตัวตน ตัวเองถามแบบนี้ จะทำให้อีกฝ่ายไม่ชอบเอาง่ายๆ

ขณะนั้น ผู้หญิงงามคนหนึ่ง เดินออกมาจากประตูด้านในห้อง แล้วพูดว่า “คุณผู้ชาย คุณอย่าถือสา น้องชายฉันปากไม่มีหูรูด ถ้าล่วงเกินไป ได้โปรดอภัยให้ด้วย”

เสิ่นฉี่หมิงรีบลุกขึ้น พูดกับหญิงงามว่า “พี่มาได้ยังไง”

หญิงงามจ้องเขา แล้วพูดว่า “ถ้าพี่ยังไม่มา นายก็จะล่วงเกินคุณผู้ชายท่านนี้แล้ว”

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ไม่เป็นไร มาเข้าเรื่องกันเถอะ”

แล้วพูดว่า “คุณผู้ชาย เรารับทั้ง 20 กว่าขวดของคุณ คืนนี้จะเอาออกมาประมูลทั้งหมด แต่ละขวดราคาต่ำสุด 500 ในฐานะที่ร่วมงานกันครั้งแรก เราจะเก็บค่าธรรมเนียมแค่ 5

ลู่ฝานพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “5 เปอร์เซ็นต์ถือว่าต่ำมากแล้ว แต่ผงทะลวงกายพวกนี้ มีบางส่วนที่คุณภาพไม่ค่อยดี กลัวว่าจะมีราคาไม่ถึง 500”

หญิงงามยิ้ม แล้วพูดว่า “ไม่กี่ขวดเท่านั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมาก ถ้าคุณตกลง ฉันจะเปิดบิลเลย”

ลู่ฝานพูดว่า “ได้ งั้นตกลงตามนี้”

หญิงงามเอาบิลออกมาจากในอก เขียนสินค้า ราคาต่ำสุด จำนวน ประทับตราของร้านประมูลติ่งเซิ่ง แล้วส่งให้ลู่ฝาน

ลู่ฝานรับบิลมา แล้วพูดว่า “งั้นฉันค่อยมาคืนนี้”

หญิงงามลุกขึ้น แล้วพูดว่า “ยินดีต้อนรับทุกเมื่อ ครั้งหน้าหวังว่าจะได้ร่วมงานกัน ฉันชื่อเสิ่นอวิ๋น”

ลู่ฝานเดินออกมา เมื่อส่งลู่ฝานออกไปทางประตูข้าง เสิ่นอวิ๋นถอนหายใจอย่างโล่งอก

เสิ่นฉี่หมิง อยู่ข้างๆ พูดขึ้นมาว่า “พี่ ครั้งนี้ได้บิลใหญ่เลย พี่ว่าฝีมือแบบนี้ ในเมืองเจียงหลินจะเป็นใครได้”

เสิ่นอวิ๋นพูดตำหนิเบาๆ “ไม่ใช่เรื่องที่นายควรถาม นายก็อย่าถาม ดูไม่ออกเหรอว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ฝึกชี่ที่สูงส่ง ถ้านายล่วงเกินเขาขึ้นมาจริงๆ ร้านประมูลติ่งเซิ่งของเราต้องวุ่นวายแน่ รีบไปติดประกาศ คืนนี้ประมูลครั้งใหญ่”

เสิ่นฉี่หมิงรีบวิ่งออกไปบอกให้คนจัดการ เสิ่นอวิ๋นมองผงทะลวงกายบนโต๊ะ พึมพำออกมาว่า “ดูเหมือนคืนนี้จะคึกคักแล้ว”