เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 415
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป ช่องโหว่ของลู่ฝานกับเอี๋ยนชิง ยังกว้างขึ้นเรื่อยๆ เพียงระยะเวลาสั้นๆ ในคณะหยินหยาง มีที่พักพังไป 7-8 ที่พัก
ดวงแสงฟาดฟันกันไปมา ทุกที่ที่พาดผ่านไป มีเศษหินลอยขึ้นมา พลังปราณพุ่งไปทั่ว
ในที่สุด หลังเสียงระเบิดอันดุเดือนผ่านไป เงาของลู่ฝานกับเอี๋ยนชิงปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ลู่ฝานชนกับกำแพงอย่างแรง กำแพงหินชั้นดีโดนชนจนเป็นหลุมใหญ่ รอยร้าวขยายเป็นวงกว้าง ทันใดนั้น กำแพงถล่มลงมาทั้งแถบ
เอี๋ยนชิงกระเด็นไปไกล จากนั้นกระแทกลงกับพื้น พื้นที่เดิมทีสะอาดเป็นระเบียบ ตอนนี้โดนกระแทกจนเต็มไปด้วยหลุมลึก
“ไอ่! ไอ่!”
ลู่ฝานจับหน้าอก ไออย่างรุนแรงออกมาสองครั้ง แล้วกระอักเลือดออกมา เปื้อนก้อนหินที่อยู่ข้างๆ
เกราะเกล็ดมังกรบนตัวเสียหายไปแล้ว เต็มไปด้วยรอยยุบ ลู่ฝานรู้สึกเจ็บไปทั้งตัว เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวก่นด่าพลางพูดว่า “ไอ้เด็กเวร เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ให้ฉันใช้ค่ายกลฆ่าเขา ฉันโยนค่ายกลในมุกเทพออกมา รับรองว่าไอ้เด็กนี่ต้องกลายเป็นคนสติไม่ดีแน่นอน”
ลู่ฝานไม่ตอบเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ค่ายกลในมุกเทพ เขาจะใช้อย่างประมาทไม่ได้ เพราะถ้าใช้ขึ้นมา ต้องเปิดเผยการมีอยู่ของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร เมื่อถึงตอนนั้นจะอธิบายยาก
อีกทั้งเขายังไม่ถึงขั้นจนตรอก
เอี๋ยนชิงอยากชนะเขา ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!
ลู่ฝานเคลื่อนไหวปราณชี่ ฟื้นฟูบาดแผลของตัวเองอย่างสุดความสามารถ ถือกระบี่หนักในมือ ใช้แรงเบาๆ ปล่อยให้เลือดที่แขนไหลลงไปบนตัวกระบี่
เอี๋ยนชิงก็ขึ้นมาจากหลุม แสงสีขาวดำบนตัวเบาบางลงไปไม่น้อย
พลังธาตุทองสูงสุดที่ใช้ได้ตอนนี้ เหลือประมาณสามสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น
“ให้ตายเถอะไอ้เลว!”
เอี๋ยนชิงก่นด่าออกมา เขาคิดไม่ถึงว่าขนาดใช้หุ่นร่างยุทธ์ยกระดับถึงแดนปราณชีวิต ยังไม่สามารถซัดลู่ฝานให้ตายด้วยหมัดเดียวได้
ความอึดอันน่ากลัวของลู่ฝาน กับวิธีโจมตีที่ไม่กลัวตาย ทำให้เขาลำบากมาก!
เอี๋ยนชิงก้มมองรอยกระบี่บนอกตัวเอง นั่นเป็นร่องรอยที่เหลือไว้ ตอนที่ลู่ฝานใช้เขตวิถีบนกระบี่หนักไร้คม
แม้ในใจไม่อยากยอมรับ แต่ในความเป็นจริง พละกำลังของลู่ฝานคุกคามถึงชีวิตเขาแล้วจริงๆ
เอี๋ยนชิงมีความอาฆ่าอยู่ในแววตา วันนี้จะปล่อยหายนะอย่างลู่ฝานเอาไว้ไม่ได้
เพิ่งเข้ามาในสถาบันไม่ถึงหนึ่งปี เปลี่ยนจากนักบู๊แดนปราณในกระจอกๆ มาเป็นคนที่สูสีกับเขาได้ ถ้าให้เวลาลู่ฝานอีกสักหนึ่งปี เขาคงเหนือธรรมชาติไปเลย
เอี๋ยนชิงไม่มีทางปล่อยให้คนแบบนี้มีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะคนคนนี้ยังเป็นคู่ต่อสู้ของเขา ทั้งสองมีความแค้นเคืองกัน
ศัตรูแบบนี้ ถ้าไม่ฉวยโอกาสนี้จัดการ ต้องทำให้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับแน่นอน
“พลังธาตุทองเข้าสู่ร่างกาย ร่างเบญจธาตุปรากฏ!”
เอี๋ยนชิงอ้าปากสูดหายใจ พลังธาตุทองที่วนเวียนอยู่รอบตัวเขา โดนเขาดูดเข้าไปในร่างกายทันที
การกระทำเช่นนี้ ทำให้อาจารย์ที่อยู่บนท้องฟ้าพากันขมวดคิ้ว
ถึงเป็นนักบู๊แดนปราณชีวิตที่ยกระดับอย่างแท้จริงๆ ยังไม่กล้าเอาพลังของห้าธาตุขั้นสูงสุด เข้าไปในร่างกายตามใจชอบ อวัยวะภายในของนักบู๊ส่วนใหญ่ เส้นลมปราณและกระดูก ไม่ได้แข็งแกร่งกว่าพลังของห้าธาตุขั้นสูงสุด กลืนกินพลังแบบนี้เข้าไป ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดเพียงเล็กน้อย ร่างกายจะพังทลายและตายทันที
