เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 528
“ฉันว่าไม่จำเป็นหรอก พวกนายต่อเถอะ”
ลู่ฝานไม่มีความคิดจะเข้าร่วมการประลองบู๊หาคู่จริงๆ แต่ต้วนผิงกลับพูดเซ้าซี้ไม่จบไม่สิ้น “คุณชายลู่คงไม่ได้กลัวใช่ไหม ได้ยินว่าตอนคุณชายลู่บุกไปเขาดาบทะเลเพลิง กล้าหาญเป็นอย่างมาก ทำไมตอนนี้ถึงนิ่งแบบนี้ล่ะ อย่าบอกนะว่าคุณชายลู่ไม่ชอบหลานสาวของหัวหน้าเขตอี้ว์”
คำพูดพวกนี้นี้ดูร้ายแรง กลัวหรือไม่กลัวเป็นเรื่องเล็ก ถ้าพูดว่าไม่ชอบหลานสาวของหัวหน้าเขตอี้ว์ นั่นคือการหักหน้าหัวหน้าเขตอี้ว์
กวนหานหัวเราะ แต่กลับมองต้วนผิงเหมือนมองคนปัญญาอ่อน
เรื่องอื่นไม่กล้าพูด แต่การที่ยอดฝีมือ 12 คน ของสำนักโลหิตพิฆาต ตายที่เมืองเจียงหลิน นี่ไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาทำได้ ต้วนผิงกล้ายั่วโมโหลู่ฝานขนาดนี้ หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
แต่ไม่ว่าลู่ฝานโดนตบหน้า หรือต้วนผิงโดนตบหน้า
กวนหานก็รับชมอย่างมดีใจ แค่เป็นเรื่องที่หักหน้าตระกูลอี้ว์ได้ เขาไม่มีทางพลาดอยู่แล้ว
ลู่ฝานช้อนตามองต้วนผิง แล้วพูดว่า “นายอยากสู้กับฉันขนาดนี้เลยเหรอ งั้นก็ได้ เอาตามความต้องการของนาย”
พูดจบ ลู่ฝานลุกขึ้นเดินเข้ามา
หัวหน้าเขตอี้ว์หัวเราะ “เซี่ยวเอ๋อร์ เธอว่าลูกเขยคนนี้เป็นไง”
เซี่ยวเอ๋อร์หน้าแดงแล้วพูดว่า “คุณอา อย่าล้อฉันเล่นสิ”
ต้วนผิงมองลู่ฝานหัวจรดเท้าแล้วพูดว่า “คุณชายลู่ เอาอาวุธออกมา นายไม่ได้จะสู้กับฉันมือเปล่าใช่ไหม”
จู่ๆ ลู่ฝานเอาสองมือไพล่หลังแล้วพูดว่า “จัดการนาย แค่มือเปล่ายังไม่ต้องใช้เลย”
พูดจบ มีแสงหม่นหมองสว่างขึ้นในตาลู่ฝาน
ทุกคนยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เห็นต้วนผิงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เหมือนโดนของ
ลู่ฝานเดินกลับมานั่งข้างศิษย์พี่หานเฟิง ขณะเดียวกันต้วนผิงล้มลงบนพื้น
ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ขนาดกวนหานก็ตกตะลึง
เขาเคยคิดว่าลู่ฝานพอมีความสามารถ เป็นเรื่องปกติที่เอาชนะต้วนผิงได้
แต่คิดไม่ถึง ลู่ฝานไม่ได้มีแค่ความสามารถ กระบวนท่านี้ ขนาดเขายังไม่รู้ว่าคืออะไร
“คุณชายลู่……ฝีมือดี!”
พวกผู้หญิงอ้าปากค้าง สีหน้าตะลึง แววตาที่มองลู่ฝานเป็นประกายลุกโชน เหมือนจะกลืนลู่ฝานทั้งเป็น
หัวหน้าเขตอี้ว์ตกใจกับความจริง จากนั้นหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ดีๆๆ ลู่ฝานชื่อเสียงสมคำร่ำลือ เขตตงหวาของฉัน มียอดฝีมืออายุน้อยเพิ่มมาอีกคนแล้ว”
หัวหน้าเขตอี้ว์ไม่สนใจเรื่องที่ลูกหลานตัวเองพ่ายแพ้ด้วยกระบวนท่าเดียว เขาแทบจะปรบมือเอ่ยชม
ถ้าต้วนผิงเห็นภาพนี้ คงเสียใจจนเป็นลมไปเลยมั้ง
ทุกคนอุทานออกมาอย่างตกใจ หานเฟิงพูดขึ้นข้างๆ ว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน ตอนนี้นายมีชื่อเสียงขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ชอบว่าฉันอวดดี อันที่จริงนายชอบโดนคนแหงนหน้ามองเหมือนกันใช่ไหมล่ะ”
ลู่ฝานพูดว่า “ศิษย์พี่หานเฟิง พี่ไม่เข้าใจหรอก กระบวนท่าที่ผมจัดการศัตรู อย่างน้อยก็ทำให้เราปล่อยภัยไปหลายวัน”
หัวหน้าเขตอี้ว์สะบัดมือให้คนพาต้วนผิงลงไป ไม่อยากมองต้วนผิงสักนิด
หัวหน้าเขตอี้ว์ลุกขึ้นยืน พูดเสียงก้องว่า “ลู่ฝาน ในเมื่อนายเอาชนะต้วนผิงได้ ถ้างั้นนายคือผู้ชนะในการต่อสู้หาคู่ จะรับหลานสาวฉันไหม”
ลู่ฝานกำลังจะตอบ ขณะนั้นกวนหานลุกขึ้นพูดว่า “เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่ได้สู้เลย คุณชายลู่ฝาน เอาตำแหน่งลูกเขยมาเป็นของพนันดีไหม”
ลู่ฝานขมวดคิ้ว “นายถามฉันก็เปล่าประโยชน์”
