เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 579
ลู่ฝานใช้ความเร็วสูงสุดมาถึงที่ประตูเมือง มองหาพวกลู่หาวรอบๆ
ในใจมีความตื่นเต้น มุมปากมีรอยยิ้ม แต่มองหาอยู่รอบหนึ่ง ก็ไม่เห็นพวกลู่หาว
ขณะนั้น ลู่ฝานเห็นทหารคุ้มกันเมืองทีมหนึ่ง พุ่งมาบนถนน
“หลีกไป หลีกไป! อย่าขวางทาง!”
ตะโกนเสียงสูง คนรอบๆ หลีกทางให้ เด็กที่หลบไม่ทันยืนอยู่ที่เดิม เมื่อเห็นว่ากำลังจะชน ลู่ฝานอุ้มเด็กขึ้นมา
ทหารคุ้มกันเมืองเห็นว่ากำลังจะพุ่งใส่ลู่ฝาน ชายร่างกายกำยำสบถออกมาว่า “บอกให้หลีกไปได้ยินไหม ไอ้เวร”
ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ เอาป้ายผู้ตรวจการชั้นล่างออกมาจากอก ด้วยสีหน้าราบเรียบ
ชายร่างกายกำยำที่พุ่งเข้ามา กำลังจะผลักลู่ฝานออกไป เมื่อเห็นป้ายในมือลู่ฝาน
คนพวกนี้หยุดลงทันที
“คำนับท่านผู้ตรวจการ!”
ทำความเคารพและตะโกนออกมาอย่างพร้อมเพรียง
ลู่ฝานเก็บป้ายแล้ววางเด็กลงข้างๆ จากนั้นถามว่า “เกิดอะไรขึ้น เกิดเรื่องที่ไหน”
ชายร่างกายกำยำที่นำมาพูดว่า “ท่านผู้ตรวจการ ได้รับภารกิจมาว่า เกิดเรื่องทะเลาะวิวาทที่ภัตตาคารตระกูลหลี่บนถนนประตูเมือง เราจะไปจัดการครับ!”
ลู่ฝานพูดว่า “ทะเลาะวิวาทเหรอ ใครกับใคร ต้องไปกันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ”
ลู่ฝานเงยหน้ามองกองทหารเกือบร้อยคน แล้วขมวดคิ้วถาม
ชายร่างกายกำยำพูดว่า “ว่ากันว่าเป็นนักบู๊จากที่อื่นทะเลาะกับผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ครับ ส่วนโดยรวมต้องดูก่อนครับ”
“มาจากที่อื่นเหรอ มาจากไหน”
ลู่ฝานรู้สึกระแวงขึ้นในใจ
ชายร่างกายกำยำพูดว่า “เหมือนว่ามาจากเมืองเจียงหลินครับ”
ลู่ฝานหน้าเปลี่ยนสีทันที เขาพูดเสียงดังว่า “รีบพาฉันไป เร็ว!”
“ครับ!”
ตอบรับเสียงสูง พวกทหารคุ้มกันเมืองใช้วิชากายพุ่งไปข้างหน้า
ลู่ฝานตามไปข้างๆ พวกเขา สีหน้าเคร่งขรึม
ไม่นาน ทุกคนมาถึงภัตตาคารตระกูลหลี่ เห็นด้านนอกร้านมีคนยืนเต็มไปหมด ส่งเสียงซุบซิบไม่หยุด
“หลีกไป หลีกไปให้หมด!”
ตำหนิออกมาเสียงดัง ทหารคุ้มกันเมืองเบียดเข้าไป
ลู่ฝานพุ่งตามเข้าไปติดๆ
เละเป็นแถบ ทั้งภัตตาคารเหมือนโดนคนแก้แค้น เละจนไม่มีชิ้นดี
รอบๆ มีคนนอนเกลื่อนกลาด
ลู่ฝานรีบมองดู แล้วพูดอย่างตกใจ “ลู่ลี่ นายเองเหรอ พวกพ่อกับปู่ล่ะ”
ลู่ฝานมองแวบเดียว ก็จำลูกหลานตระกูลลู่ได้คนหนึ่ง
มีเลือดออกตรงมุมปาก ดูเหมือนลู่ลี่โดนคนกระแทกจนซี่โครงแตก
ลู่ฝานรีบยัดยาเม็ดหนึ่งให้เขา เพื่อรักษาชีวิตเขาไว้
ลู่ลี่สูดหายใจลึก จึงตั้งสติได้ “ชั้นสอง พวกเขาอยู่ชั้นสอง”
ลู่ฝานรีบพุ่งไปยังชั้นสอง ทหารคุ้มกันเมืองรีบจับคนที่ยังมีสติ เพื่อสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้น
เพิ่งมาถึงชั้นสอง ลู่ฝานเห็นลู่เฮ่าหรานล้มอยู่ที่มุมกำแพง
“ปู่!”
ลู่ฝานพุ่งเข้าไป กรอกยาใส่ปากลู่เฮ่าหรานทั้งขวด
วางฝ่ามือลงบนตัวลู่เฮ่าหราน ไม่ต้องให้ลู่ฝานเรียก เจดีย์เสวียนเก้ามังกรเริ่มใส่พลังบริสุทธิ์ให้ลู่เฮ่าหราน
จู่ๆ ลู่เฮ่าหรานลืมตาขึ้น
เมื่อเห็นลู่ฝาน ลู่เฮ่าหรานดีใจมาก
“ลู่ฝาน ในที่สุดนายก็มา!”
ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “เกิดอะไรขึ้น พ่อล่ะครับ”
ลู่เฮ่าหรานพูดว่า “เราโดนลอบโจมตี เป็นคนของสำนักโลหิตพิฆาต ลู่หาวโดนจับตัวไป!”
ตู้ม!
ลู่ฝานกระแทกหมัดลงบนกำแพง
ทั้งห้องสั่นสะเทือนไปหมด หัวหน้าทหารคุ้มกันเมืองที่เพิ่งขึ้นมา ตกใจจนคอหด
