เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – บทที่ 626

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 626
ทำไมลู่ฝานยังขยับได้ โดนยาพิษอัมพาตของเขาแล้วแท้ๆ ทำไมลู่ฝานดูไม่เป็นอะไรเลย

แต่กลับเป็นอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์กับเจิงหยงที่อยู่ในอาการอัมพาตทั้งตัว พากันมองอี่ว์เทียนซีอย่างโมโห

ขณะนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าวัตถุทรงกลมโดนเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดูดเข้ามา หล่นลงบนมือเขา

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ รีบเก็บเร็ว อย่าให้ใครเห็น”

ลู่ฝานรีบใช้มือซ้ายสัมผัส เก็บมันเอาไว้ในแหวนตรงมือซ้าย เร็วจนไม่มีใครเห็นว่าเขาได้อะไรมา

ขนาดตาเฒ่าหลู่กับตาเฒ่าจงที่ดูผ่านม่านน้ำสรวงสวรรค์ ก็ดูไม่ชัดว่าเขาได้อะไรมา

แสงสีขาวดำของค่ายกล ช่วยลู่ฝานปกปิดทุกอย่างไว้พอดี

ตอนลู่ฝานเก็บของ ค่ายกลหายไปอย่างรวดเร็ว

แสงสว่างหายไป แสงขาวดำก็หายไป กลายเป็นสุสานกระบี่และดาบธรรมดาๆ เก้าหลุม

นิ้วมือลู่ฝานขยับเล็กน้อย สัมผัสถึงของในแหวน

มันเป็นมุกเม็ดหนึ่ง ขาวนวลใส มีงูตัวเล็กๆ เลื้อยอยู่ด้านใน ปล่อยแสงสว่างจ้าออกมา

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะเสียงดัง “มุกเทพมังกรทำลายล้าง เป็นมุกเทพมังกรทำลายล้าง เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันบอกแล้วว่าเราจะรวย!”

ลู่ฝานจิตใจวูบไหว คำว่ามุกเทพมังกรทำลายล้าง เขาเคยได้ยินในแดนมายาไม่ใช่แค่ครั้งเดียว

ให้ตายเถอะ นี่เป็นของที่พวกมนุษย์เผ่ามังกรจะแย่งกลับไปไม่ใช่เหรอ

ที่แท้แดนมายา เป็นสถานการณ์ที่เคยเกิดขึ้นจริง!

ลู่ฝานสีหน้าเปลี่ยนไป ตอนนี้มุกเทพมังกรทำลายล้างในแหวนเริ่มขยับไปมา

แต่ต่อมาในเส้นลมปราณของลู่ฝาน มีพลังของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรซึมเข้ามา ปกคลุมแหวนเอาไว้

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เอาไอ้นี่มาให้ฉัน ฉันรับรองว่าจะกำราบมันเอง”

ลู่ฝานพอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

มีความเป็นไปได้สูงว่ามุกเทพมังกรทำลายล้างเม็ดนี้ มีสติปัญญาขึ้นมาเอง จากนั้นก๊อบปี้ค่ายกลสวรรค์บันดาลของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาล รอให้เหยื่อติดกับ

มิน่าล่ะในแดนมายามีแต่แดนมรณะ ไม่มีสถานที่ใดมีชีวิตรอดได้เลย

การมีอยู่ของแดนมายา เพื่อทำให้จิตวิญญาณของคนที่เข้าไปในค่ายกลค่อยๆ หายไปตามกาลเวลา พังทลายสติปัญญาของอีกฝ่าย

ลู่ฝานถึงยืนหยัดได้ 1 ปี ก็รู้สึกเหนื่อยมาก ถ้าถึงสิบปี ร้อยปีจริงๆ ไม่แน่อาจพังทลายจริงๆ ก็ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้มุกเทพมังกรทำลายล้าง จึงมีโอกาสที่จะใช้ได้ ถ้าเดาไม่ผิด มันจะชิงร่างกาย!

ภูติอาวุธล้วนอันตรายทั้งนั้น

เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ลู่ฝานหันไปมองอี่ว์เทียนซี

ตอนนี้อี่ว์เทียนซียังไม่ได้เก็บขวดยาพิษอัมพาต

เมื่อเห็นลู่ฝานหันมา อี่ว์เทียนซีพูดอย่างได้ใจ “ลู่ฝาน นายยังอยากได้รับการถ่ายทอดเหรอ ฝันไปเถอะ!”

ลู่ฝานเดินมาหน้าอี่ว์เทียนซี จู่ๆ ก็ยิ้มออกมา

จากนั้นซัดหมัดออกมากระแทกหน้าอี่ว์เทียนซี

พลั่ก!

หมัดเดียวทำให้อี่ว์เทียนซีกลิ้งลงไปกระแทกกับพื้น

หัวชนพื้นจนเป็นหลุมลึก!

“ลู่ฝาน! นายรนหาที่ตาย!”

อี่ว์เทียนซีแผดเสียงพูดออกมา ไม่สนใจเลือดบนหน้าผาก พลังปราณทั้งตัวทะลักออกมา

พลังปราณอันแข็งแกร่งปรากฏขึ้นเป็นรูปพัด พุ่งเข้าไปหาลู่ฝาน แต่ต่อมาพลังปราณพวกนี้โดนดีดออกมาอีก

พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!

เสียงอึกทึกดังขึ้นติดต่อกัน เสื้อปราณบนตัวอี่ว์เทียนซีพังเล็กน้อย

ลู่ฝานเหยียบลงบนหัวอี่ว์เทียนซี สายฟ้าพลุ่งพล่าน เปลวเพลิงปกคลุม

ตู้ม!

พื้นดินเป็นหลุมลึก อี่ว์เทียนซีโดนเหยียบอย่างแรงจนจมดิน ลู่ฝานพูดเนิบๆ ว่า “นายต่างหากรนหาที่ตาย!”