ฉางเจี๋ยพูดอย่างนอบน้อมว่า “จำได้แล้วครับ ขอให้ทั้งสองท่านเดินทางปลอดภัย”
พูดจบ ฉางเจี๋ยโค้งตัวลงอีก ดูจงรักภักดีมาก ท่าทางเหมือนพวกรังแกคนที่อ่อนแกกว่า แต่กลัวคนที่แข็งแรงกว่า
นกปิดฟ้าสยายปีกบินออกไปไกล รอยยิ้มบนใบหน้าศิษย์พี่หานเฟิงค่อยๆ หายไป
ลู่ฝานดูออกว่าศิษย์พี่หานเฟิงผิดปกติ จึงถามว่า “ศิษย์พี่หานเฟิงเป็นอะไรไป มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”
ศิษย์พี่หานเฟิงไม่ได้พูดอะไร แต่ลู่ฝานเห็นมือเขาสั่นเบาๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่ฝานเห็นศิษย์พี่หานเฟิงยั้งสติไม่อยู่
จึงถามขึ้นอีกครั้ง “ศิษย์พี่หานเฟิง!”
ขณะนั้นศิษย์พี่หานเฟิงตั้งสติได้ หันไปมองข้างหลังแวบหนึ่ง
พวกฉางเจี๋ยที่อยู่ด้านหลังค่อยๆ ไกลออกไป กลายเป็นจุดดำอยู่ตรงขอบฟ้า
หานเฟิงกัดฟันพูดว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน ต่อไปห้ามๆๆ ทำความรู้จักกับเขาอีกเด็ดขาด”
ศิษย์พี่หานเฟิงพูดย้ำคำว่าห้าม ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว
ลู่ฝานถามว่า “ทำไมครับ อย่าบอกนะว่าเบื้องหลังของเขาแข็งแกร่งมาก”
หานเฟิงส่ายหน้า “ไม่ใช่เบื้องหลัง ให้ตายเถอะ คิดไม่ถึงว่าวันนี้ฉันจะได้เจอฉางเจี๋ยหน้าผี”
“อะไรคือฉางเจี๋ยหน้าผี”
ลู่ฝานไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก เขาไม่เข้าใจว่าศิษย์พี่หานเฟิงกำลังพูดอะไร
ศิษย์พี่หานเฟิงพูดว่า “คนที่ฝึกฝนชั่วร้าย ฉางเจี๋ยที่คุยกับเราเมื่อกี้เป็นคนที่ฝึกฝนชั่วร้าย อีกทั้งยังเป็นคนที่มีชื่อชั่วร้ายในบรรดาคนที่ฝึกฝนชั่วร้ายว่าฉางเจี๋ยหน้าผี”
ลู่ฝานขมวดคิ้ว “อะไรนะ เขาเป็นคนที่ฝึกฝนชั่วร้ายเหรอ คนที่ฝึกฝนชั่วร้ายที่พละกำลังระดับนี้เหรอ”
หานเฟิงจ้องตาลู่ฝานแล้วพูดว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน อย่าชะล่าใจเด็ดขาด นี่เป็นวิธีที่เขาใช้บ่อย ให้คนดูถูกเขาก่อน จากนั้นรอจังหวะลงมือ ยอดฝีมือที่ตายคามือเขามีนับไม่ถ้วน เขามีผลการต่อสู้ที่สามารถจัดการนักบู๊แดนปราณฟ้าได้เลยนะ ในบรรดาคนที่ฝึกฝนชั่วร้าย เขาเป็นหนึ่งในสิบปีศาจชั่วร้ายที่มีชื่อเสียง คิดดูสิ ในบรรดาคนที่ฝึกฝนชั่วร้าย ยังมีคนที่มีชื่อชั่วร้ายโหดเหี้ยมขนาดนี้”
ลู่ฝานตกใจ เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ชายชุดแดงทำให้เขารู้สึกสะอิดสะเอียนเมื่อครู่ เป็นปีศาจชั่วร้าย
หานเฟิงพูดต่อ “พ่อฉันพูดไว้ไม่ผิด สภาพสังคมอันตรายมาก! ศิษย์น้องลู่ฝาน ทำให้นกปิดฟ้าบินเร็วกว่านี้หน่อยได้ไหม ฉันกลัวพวกเขาตามมา ให้ตายเถอะ พวกที่ตามเขามาด้วยต้องเป็นทีมคนที่ฝึกฝนชั่วร้ายแน่นอน ยังดีที่ฉันจำชื่อฉางเจี๋ยได้ ไม่งั้นครั้งนี้เราอาจตายได้”
ลู่ฝานรีบใส่ปราณชี่เข้าไปในนกปิดฟ้า ทำให้มันบินเร็วขึ้น
ลู่ฝานหันไปมองจุดดำไกลๆ
ปีศาจเหรอ
เขามาทำอะไรที่นี่
…..
ด้านหลัง ชายชุดแดงมองลู่ฝานกับหานเฟิงจนลับตา เขาหยิบกระจกทองเหลืองออกมาส่องเติมหน้าให้ตัวเอง
“อืม ใบหน้านี้ของฉันไม่เลวแฮะ สิบสาม นายคิดว่าไง”
ชายในชุดสีเขียวที่อยู่ไม่ไกลตอบว่า “ทักษะการแปลงโฉมของท่านผีเป็นหนึ่งในใต้หล้า”
“อย่าเรียกฉันว่าท่านผี ให้เรียกฉันว่าเจ้าสำนัก ครั้งนี้เป็นภารกิจที่ดี ต้องทำให้ดี ห้ามให้เกิดอุปสรรค โอ๊ย คู่ฝึกฝนที่ดีตั้งสองคน ทำได้เพียงจำเอาไว้ก่อน”
ฉางเจี๋ยพูดพลางเอาสมุดเล่มเล็กออกมา เขียนชื่อหานเฟิงเอาไว้
ขณะเดียวกันก็ทำเครื่องหมายไว้ข้างๆ แล้วพูดว่า “ลูกหลานตระกูลหาน พละกำลังธรรมดา กระตุ้นสายเลือด คู่ฝึกระดับสาม!”
หลังจากนั้นก็เขียนคำว่านิรนามเอาไว้
ฉางเจี๋ยยิ้มแล้วพูดพึมพำว่า “เด็กอีกคนหนึ่ง ดูเหมือนจะเป็นคู่ฝึกที่ยอดเยี่ยม พวกเขาต้องไปตลาดหม้อยาเหมือนกันแน่ๆ ฉันคาดหวังว่าจะเจอพวกเขาอีกครั้ง!”
