เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 844
ปราณชี่ในมือเพียงเล็กน้อย ลู่ฝานเอาพลังสีฟ้ารวมตัวเป็นปราณชี่อีกครั้ง
ตอนที่เขารวมตัวสำเร็จ ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังสีฟ้าในตัวเริ่มสั่นสะเทือน เหมือนสิ่งมีชีวิตตื่นเต้น
การสั่นสะเทือนแบบนี้ ทำให้ลู่ฝานหาโอกาสเจอ ลู่ฝานรีบเอาฤทธิ์ยาที่เหลือโจมตีผนึกด้านนอกตันเถียน
อีกแค่นิดเดียว อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น!
ตอนช่วงสำคัญ ลู่ฝานเอาปราณชี่ในมือที่เพิ่งรวมเสร็จ ใส่เข้าไปในร่างกายเขา
เมื่อปราณชี่เข้าไป เหมือนพลังสีฟ้าทั้งหมดเริ่มบ้าคลั่ง
ไม่สนใจฤทธิ์ยาอะไรทั้งนั้น ทั้งหมดเริ่มแย่งชิงปราณชี่
แต่น่าเสียดาย นี่คือร่างกายของลู่ฝาน ตั้งแต่พลังสีฟ้าพวกนี้เริ่มเคลื่อนไหว ลู่ฝานรู้สึกว่าปราณชี่ในตันเถียนของตัวเองพุ่งออกมา
แม้ไม่มาก แต่ก็แผ่ซ่านไปทั่วตัวอย่างรวดเร็ว
พลังสีฟ้าพวกนั้นจะกดปราณชี่ของลู่ฝานกลับไป แต่น่าเสียดายที่ไม่ง่ายขนาดนั้น
ลู่ฝานกับพลังสีฟ้าพวกนั้นเริ่มต่อสู้ พลังสีฟ้าใช้การโจมตี กวาดปราณชี่รอบแรกของลู่ฝาน แต่ตามมาด้วยรอบที่สอง ลู่ฝานพบว่าปราณชี่ของตัวเองยังกลืนกินพลังสีฟ้าพวกนั้นด้วย
ถูกต้อง มันคือการกลืนกิน
เหมือนกำลังกินอาหาร กินอีกฝ่ายเข้าไป
ลู่ฝานไม่ได้เห็นเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก เดิมทีพลังวิญญาณที่เขาใช้ ก็โดนปราณชี่ของเขากินแบบนี้เหมือนกัน
ตอนนี้ปราณชี่เริ่มแสดงความพิเศษที่มีอำนาจทุกอย่าง
เมื่อสัมผัสครั้งแรก มันโดนกวาดล้าง
แต่ครั้งที่สองเริ่มมีความต้านทาน
ครั้งที่สาม ครั้งที่สี่ ปราณชี่เริ่มกินพลังสีฟ้า อีกทั้งเอาความพิเศษของพลังสีฟ้ารวมไว้ด้วยกัน
ลู่ฝานรู้สึกว่าปราณชี่ของเขา แสดงการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
สิ่งเดียวที่ไม่เหมือนปราณชี่ของพลังสีฟ้าพวกนั้น ตอนนี้กำลังโดนปราณชี่ดูดจนหมด
“พลังชะล้าง!”
แตกต่างจากการผลักออกของปราณชี่ แต่เป็นการลบล้างไปจนหมด
ใช้พลังที่ไม่เหมือนพลังฟ้าดิน กวาดล้างมันจนหมด กลายเป็นความว่างเปล่า นี่คือความพิเศษของพลังสีฟ้า และเป็นวิธีโจมตีเดียวของมัน
ถ้าเทียบกับการแปรเปลี่ยน มันด้อยกว่าปราณชี่มาก
ถ้าเทียบความทนทานแข็งแกร่ง มันก็ด้อยกว่าปราณชี่ไม่รู้ตั้งเท่าไร
มีเพียงความสามารถในการชะล้าง ตอนลู่ฝานได้สัมผัสครั้งแรก ก็โดนมันควบคุมเอาไว้เลย
แต่ตอนนี้ลู่ฝานรู้สึกว่าตัวเองไม่กลัวพลังนี้แล้ว ถ้าไม่สามารถแข็งแกร่งจนถึงขั้นที่ควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แบบ ภายใต้พลังระดับเดียวกัน ปราณชี่ของเขาสามารถระเบิดพลังสีฟ้าเหล่านี้ได้ ถึงพลังพวกนี้มาจากท่านเทพอักษร ขุนพลังสุดเหนือฟ้าในตำนานก็เถอะ
“ที่แท้นี่คือความสามารถที่ปราณชี่ควรมี กัดกินสรรพสิ่ง ทนต่อสรรพสิ่ง แต่กลับแตกต่างจากสรรพสิ่ง”
ลู่ฝานหัวเราะจนอ้าปากค้าง
เขาเข้าใจวิธีใช้ปราณชี่อีกวิธีแล้ว กำลังกายและกำลังสมอทั้งชีวิตของอาจารย์หวูเฉิน ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น
ลู่ฝานรู้สึกว่าที่ผ่านมาตัวเองโง่จริงๆ ศึกษามาตั้งนาน เพิ่งศึกษาได้ว่าปราณชี่สามารถใช้วิธีเอาพลังฟ้าดินผลักออกได้ อันที่จริงวิธีใช้ปราณชี่ยังมีมากกว่านี้
กัดกินฟ้าดิน!
จู่ๆ ในหัวลู่ฝานมีคำนี้แวบเข้ามา ลู่ฝานรู้สึกถึงอนาคตอันสดใสของตัวเอง
ทันใดนั้น ลู่ฝานก็รู้ว่ายอดกระบี่หวนคืนของตัวเองคืออะไร
การหลอมรวมและระเบิดของพลัง ก่อให้เกิดอำนาจอันน่าเกรงขาม
พลังที่แตกต่างดัน สามารถหลอมรวมกันได้ภายใต้ปราณชี่ นี่คือจุดแข็งแกร่งของปราณชี่
