เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 859
แต่ไม่เป็นไร พวกนี้สามารถใช้ยาเสริมได้
คนที่ฝึกทั้งบู๊และชี่ควบคู่กัน ถ้าไม่ใช้ความสามารถในกลั่นยาให้เต็มที่ คงเสียของมาก
ยังไงที่นี่ก็ไม่มีคน ลู่ฝานตัดสินใจเอาหม้อสือฟางออกมา เริ่มกลั่นยาครั้งใหญ่
เขาถือสูตรการกลั่นยาเป็นปึกเอาไว้ในมือ สมุนไพรเป็นกอง ถูกเขาแผ่ออกเต็มหน้าห้อง
เพื่อรับรองว่าจะไม่มีใครรบกวนตอนกลั่นยา ลู่ฝานตั้งใจให้ไอ้เก้าเอาค่ายกลที่เอากลับมาจากเขาอวี่ฮั่วออกมาใช้
แค่มีคนมา เขาจะสัมผัสได้ทันที และสั่งการให้ค่ายกลโจมตี
การกระทำของเขา ทำให้รัศมีวงกลมประมาณสิบลี้ กลายเป็นหมอกรางๆ ทั้งแถบ
สำหรับคนที่อยู่ในคุกน้ำ เป็นภาพมหัศจรรย์อย่างไม่ต้องสงสัย ขนาดคนที่กลับมาอย่างฮ่วนเย่ว์ ยังโดนค่ายกลกันเอาไว้ เธออดโมโหไม่ได้ บ่นพึมพำว่า “คิดไม่ถึงว่าเขาว่างค่ายกลเป็นด้วย”
หลังจากนั้นก็ตะโกนตามค่ายกลสุดเสียง
อันที่จริงเธอสามารถตะโกนเรียกชื่อลู่ฝานนอกค่ายกลได้ เพื่อให้ลู่ฝานเปิดค่ายกลให้เธอเข้าไป
แต่ฮ่วนเย่ว์ผู้เย่อหยิ่ง ไม่ยอมทำแบบนี้ เธอจะแอบเข้าไปเงียบๆ เธอไม่เชื่อว่าค่ายกลที่ลู่ฝานทำออกมา จะต้านทานฝีเท้าของเธอได้
ฮ่วนเย่ว์บุกเข้าไปในค่ายกลทุกวัน สภาพดูไม่ได้ทุกครั้งที่กลับมา
ฮ่วนเย่ว์ที่กำลังโมโห รีบไประบายอารมณ์กับพวกหมีดำ พวกหมีดำที่น่าสงสาร เพิ่งโดนลู่ฝานซัดจนสาหัส ตอนนี้ยังกลายเป็นก้อนเนื้อให้ฮ่วนเย่ว์ซัดอีก รันทดจนไม่รู้จะพูดยังไง
เพราะพลังชำระล้างของเทพอักษร ไม่ต้องใช้ตันเถียนก็สามารถเก็บไว้ในตัวได้ ไม่งั้นจากการที่พวกหมีดำและมู่หนีโดนซัดจนอยู่ในสภาพเกือบแย่ บวกกับโดนฮ่วนเย่ว์เล่นงานแบบนี้ คงตายไปนานแล้ว
ขณะที่ทำอะไรไม่ได้ คนพวกนี้ทำได้เพียงออกจากเกาะหินโสโครก หนีไปหลบที่อื่น
คิดว่าอีกไม่นาน พวกเขาคงเหมือนกับคนหนังหุ้มกระดูกพวกนั้น กลายเป็นคนน่าสงสาร สูญเสียพลัง มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินศพเพื่อนตัวเอง
เพราะเมื่อออกห่างจากป้ายศิลาเทพฝนเกินไป ความเร็วในการดูดซับจะช้าลง ประสิทธิภาพของความสามารถในการดูดซับของหินโสโครกพวกนั้นจะแข็งแกร่งขึ้น
โครงสร้างที่สิ่งหนึ่งมลายหายไปสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นมาแทนที่ ยังไงก็ต้องโดดเดี่ยวตายไม่ช้าก็เร็ว เว้นเสียแต่พวกเขาจะโชคดีเหมือนฮ่วนเย่ว์ ที่ได้ปลดผนึก
ฮ่วนเย่ว์ที่โมโหฟึดฟัด ตัดสินใจหาห้องอยู่นอกค่ายกล
ลู่ฝานไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ เขารู้ว่ามีคนบุกค่ายกลทุกวัน แต่เขาไม่ได้สนใจอะไร ค่ายกลคุ้มครองเขาอวี่ฮั่วจะทำลายง่ายขนาดนั้นเหรอ
แม้ตอนนี้พลานุภาพของค่ายกลจะอ่อนแอลงไม่น้อย แต่ก็ยังเป็นค่ายกลที่แข็งแกร่งมาก
พลังห้าธาตุฟ้าดินไหลรวมกัน กลายเป็นรูปร่างต่างๆ ภายใต้การควบคุมของลู่ฝาน
ลู่ฝานมียาใหม่ออกมา 1-2 หม้อทุกวัน กลั่นออกมาก็กิน กินหมดก็ฝึกฝนต่อไป
อย่างอื่นไม่เยอะ แต่สูตรการกลั่นยากับสมุนไพรเยอะ
ของที่เซียนสือฟางเก็บและสะสมไว้ กลายเป็นทุนให้ลู่ฝานถลุง บวกกับสิ่งที่ลู่ฝานได้บนหอแดนสวรรค์ที่เขาอวี่ฮั่ว เรียกได้ว่าผู้ฝึกชี่จำนวนมาก ทั้งชีวิตอาจไม่เคยเห็นสูตรการกลั่นยาหลายชนิดแบบนี้ ส่วนลู่ฝานเอามันมากลั่นออกมาทีละชนิดไปเรื่อยๆ
ที่นี่ไม่มีกลางวันและกลางคืน ลู่ฝานก็ไม่ต้องการกลางวันและกลางคืน
การเสริมทั้งหมดมาจากยา เมื่อกินหมดพลังเต็มเปี่ยม กลั่นยาต่อไป
เมื่อกลั่นเสร็จหมดพลัง ก็กินยาไปหนึ่งขวด
ยาทุกชนิดกินจนเกิดภูมิต้านทาน ไม่มีประสิทธิภาพมากเท่าไร ก็รีบเปลี่ยนเป็นชนิดอื่น
ยาแต่ละชนิด ลู่ฝานจะเก็บยาที่ดีที่สุดเอาไว้ 1-2 ขวดสำรองไว้ หลังจากนั้นเอาใส่ไปในจวนอากาศธาตุ
