เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1032
พลังปราณพุ่งขึ้น พลานุภาพของทั้งสองคนแผ่ออกไป
เพิ่งได้สัมผัสกัน ลู่ฝานรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย
พลานุภาพท่วมท้น ไม่เพียงแต่สามารถอธิบายวิทยายุทธที่แข็งแกร่งของสวี่ฉู ยังเห็นเคล็ดวิชาบู๊ที่มีอยู่อย่างมากมายของเขาอีกด้วย
พลานุภาพของนักบู๊ทั่วไป ทำได้เพียงแผ่กระจายออกไป ควบคุมได้ยาก
แต่เมื่อสวี่ฉูปล่อยพลานุภาพออกมา สามารถก่อตัวเป็นหมัดล่องหน กระแทกมาทางลู่ฝานได้ทันที
แค่ฝีมือนี้ ก็ดูออกแล้วว่าสวี่ฉูเป็นยอดฝีมือแน่นอน
อย่ามองว่าเขาตัวใหญ่เทอะทะ ทั้งตัวเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ แต่ในความเป็นจริงเขาเป็นคนที่ดูหยาบแต่แยบยล
ถ้ามีคนมองเขาแค่ภายนอก และตัดสินว่าสวี่ฉูเป็นแค่คนมีความกล้าแต่ไร้ซึ่งแผนการใดๆ นั่นถือว่าผิดมหันต์
พลานุภาพของลู่ฝานรับพลานุภาพของอีกฝ่ายราวกับฟองน้ำ
แววตาของสวี่ฉูมีความประหลาดใจเล็กน้อย สีหน้าจริงจังขึ้น
“ลู่ฝาน รับค้อนฉันไปก่อนเถอะ!”
แผดเสียงออกมา สวี่ฉูชิงลงมือก่อน บนค้อนทั้งสองอันมีเงาสัตว์ปรากฏออกมา
กล้ามเนื้อบนแขนขยายตัว เส้นเลือดเขียวปูดขึ้น
เสื้อผ้าบนตัวสวี่ฉูระเบิดจนขาดไปหมด พลังปราณอันแข็งแกร่ง ทำให้พลังฟ้าดินรอบๆ ลุกโชนขึ้นมาด้วย
เพียงแค่พริบตาเดียว อากาศรอบๆ สวี่ฉูปั่นป่วนไปหมด
ด้านล่างลานประลอง คนที่วิทยายุทธไม่เพียงพอ เห็นเพียงเงาคนบิดเบี้ยวเป็นแถบ
ลู่ฝานยกกระบี่หนักขึ้นมาขวางโดยไม่ต้องคิด!
ชิ้ง!
ค้อนหนักร่วงลงมาบนกระบี่หนัก พลังที่แผ่กระจายออกไป กวาดลานประลองจนหายไปหนึ่งฟุต
แขนของลู่ฝานสั่นไปมา พลังของสวี่ฉูไม่ได้แข็งแกร่งธรรมดาๆ!
“เปิด!”
สวี่ฉูแผดเสียงออกมา!
มีแรงระเบิดพุ่งออกมาบนค้อนหนัก เหมือนค้อนหนักห้าตันทุบลงทั้งตัวลู่ฝาน พลังด้านในกระจายออกมา โจมตีจนลานประลองด้านล่างเท้าเกิดเสียงระเบิด
เศษหินปลิวว่อน ข้อเท้าของลู่ฝานจมลึกลงไปในซอกหิน
พลังที่โถมลงมาบนตัวเขา ทำให้ตัวของเขาเกิดเป็นรอยยุบลึกลงไป
แต่สิ่งที่ทำให้สวี่ฉูคิดไม่ถึงคือ แม้เป็นเช่นนี้ กระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานก็ยังต้านทานค้อนทั้งสองอันของเขาอยู่อย่างนั้น
ลู่ฝานแผดเสียงดุดันออกมา!
“พลิก!”
รอยยุบบนตัวดีดออกไปทันที สวี่ฉูเบิกตาโต รู้สึกถึงพลังแข็งแกร่งสะท้อนกลับมาทันที
สวี่ฉูถอยไปด้านหลังสามก้าว จากนั้นขจัดพลังโจมตีทิ้งไป
รับกระบวนท่าของตัวเอง สวี่ฉูเพิ่งเจอเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก
ลู่ฝานใช้โอกาสนี้พลิกข้อมือ กระบี่หนักไร้คมหมุนในมือเขาหนึ่งรอบ หลังจากนั้นเต็มไปด้วยสายฟ้าสีดำ กระบี่ฟาดฟันลงไปบนตัวสวี่ฉู
ประกายไฟสว่างขึ้น กระบี่หนักไร้คมทิ้งรอยลึกไว้บนเกราะปราณของสวี่ฉู อีกแค่นิดเดียวก็จะทำลายได้แล้ว
สายฟ้าบนกระบี่หนัก โจมตีสวี่ฉูอย่างรุนแรง ทันใดนั้นสวี่ฉูสั่นไปทั้งตัวครู่หนึ่ง จากนั้นคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น
ด้านล่างลานประลอง ทุกคนเงยหน้ามองฟ้า ไม่รู้ฟ้ามืดลงตั้งแต่เมื่อไร
สวี่ฉูเงยหน้าขึ้น สะบัดค้อนโจมตีลงบนตัวลู่ฝาน
เกราะเกล็ดมังกรปรากฏออกมา ลู่ฝานไม่หลบสักนิด ต้านทานการโจมตีของสวี่ฉูเอาไว้ หลังจากนั้นเขาฟันกระบี่ลงไปบนไหล่สวี่ฉูอีกครั้ง
ครั้งนี้ เขาโจมตีจนสวี่ฉูคุกเข่าอีกข้างหนึ่งลงมา!
กลางท้องฟ้า สายฟ้าน่ากลัวผ่าลงมาบนตัวสวี่ฉูทันที
แสงของสายฟ้า ส่องสว่างจนคนจำนวนไม่น้อยต้องรีบหลับตา
“อ๊าก!!!”
สวี่ฉูแผดเสียงออกมา ตอนนี้เกราะปราณบนตัวเขาพุ่งออกไป
เกราะที่พุ่งออกมา ราวกับอาวุธแหลมคมเป็นแถบ เจาะลึกเข้าไปในสิ่งก่อสร้างรอบๆ
มีสองสามอันที่กระแทกลงบนกำแพงเจดีย์ยา ลายน้ำเก้าสีกระเพื่อมออกไป
ลู่ฝานที่อยู่ใกล้สุด โดนเกราะสองสามชิ้นโจมตีพร้อมกัน
