เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – บทที่ 1065

เมื่อสิ้นเสียงของจางกวัง เกล็ดมังกรบนตัวเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ตัวของเขาเหมือนลูกบอลสูบลม ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว

ดวงตาแดงก่ำและเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดอย่างรวดเร็ว

ฝ่ามือกลายเป็นกรงเล็บ ค้ำลงบนพื้น มีปีกมังกรกางออกทางด้านหลัง ใหญ่โตมโหฬาร

เวลาเพียงชั่วอึดใจ จางกวังกลายร่างเป็นมังกรยักษ์

มังกรยักษ์เกล็ดสีเขียว ตัวยาวสามสิบกว่าเมตร!

ก้มมองลู่ฝาน มังกรยักษ์จางกวังสะบัดกรงเล็บ

พลังที่น่ากลัวมาพร้อมกับสายลมรุนแรง ไม่เพียงแค่พัดจนลู่ฝานแอบกัดฟัน คนที่อยู่ด้านล่างลานประลอง ก็โดนพัดจนลืมตาไม่ขึ้น

กรงเล็บขนาดใหญ่ตบลงบนกระบี่หนักของลู่ฝาน เพียงชั่วพริบตา พื้นดินด้านล่างเท้าของลู่ฝานทรุดลง

ตัวของลู่ฝานกำลังสั่นอย่างรุนแรง ตัวเขาจมลงไปในก้อนหิน

พลังนี้เทียบกับมังกรยักษ์ตัวจริง มันมากกว่าอย่างไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้

สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้น ฝ่ามือนี้ของจางกวังยังแฝงไปด้วยพลังสั่นสะเทือนอันแข็งแกร่ง เป็นการทำลายจากด้านนอกสู่ด้านใน เกราะเกล็ดมังกรของลู่ฝาน ก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้

เลือดเป็นสายไหลออกมาจากตัวลู่ฝาน จางกวังใช้กรงเล็กมังกรตบลงไปอีกครั้ง

ครั้งนี้ลู่ฝานไม่ต้านทานอีกแล้ว

ปราณชี่พุ่งขึ้นมา ทิ้งหลุมรูปคนเอาไว้บนพื้น ส่วนตัวของเขาหลบไปอยู่อีกด้านแล้ว

แต่ต่อมา ตัวของมังกรยักษ์จางกวังก็หายไปเหมือนกัน

ลู่ฝานแอบพูดว่าแย่แล้ว เขาพลิกมือฟันลงบนอากาศด้านหลังทันที

เสียงดังชิ้ง กระบี่หนักของลู่ฝานฟันโดนเกล็ดของมังกรยักษ์จางกวัง คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้กระบี่ของลู่ฝาน ไม่สามารถทำลายเกล็ดมังกรของจางกวังได้ ทิ้งเพียงรอยสีขาวชัดเจนเอาไว้ด้านบน

จางกวังใช้กรงเล็บกดลู่ฝานลงบนพื้นพร้อมกระบี่ พูดด้วยเสียงตึงเครียดว่า “นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน!”

ลู่ฝานโดนกดลงไปในหินอย่างแรง รอยร้าวใต้ตัวแผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว หินที่แตกร้าวพุ่งกระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง

“ใช้เคล็ดวิชาบู๊ของมนุษย์ด้วยร่างมังกร จางกวังดูน่าสนใจ ถ้ามนุษย์เผ่ามังกรล้วนใช้กระบวนท่านี้ได้ นั่นต้องเกิดปัญหาแน่ๆ”

ฉินซางต้าตี้พูดเสียงเบา

หลู่เฉิงเซี่ยงที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยรอยยิ้ม “ฝ่าบาทกังวลเกินไปแล้ว กลายร่างมังกรเทพของมนุษย์เผ่ามังกร ใช่ว่าใครจะฝึกก็ได้ อย่างน้อยการใช้เคล็ดวิชาบู๊ของมนุษย์ในร่างมังกร จำเป็นต้องมีพรสวรรค์อย่างยิ่ง ฉันว่าจางกวังคงอยู่ในร่างนี้ได้อีกไม่นาน!”

เทียนชิงหยางเห็นภาพนี้ ก็พูดอย่างประหลาดใจเล็กน้อย “จางกวังก็มีความสามารถจริงๆ หวังว่าเขาจะร่วมการคัดเลือกได้ เมื่อถึงตอนนั้นฉันจะได้ประลองกับเขาอย่างเต็มที่ ดูเหมือนการเหยียบมังกรตัวใหญ่แบบนี้เอาไว้ใต้เท้า น่าจะเป็นเรื่องที่สุดยอดมาก”

ถานไถเก๋อที่อยู่ข้างๆ ถอนหายใจแล้วพูดว่า “น่าสงสารหนุ่มหล่อแสนดีอย่างลู่ฝาน จะโดนฆ่าตายแบบนี้เหรอ น่าเสียดายจริงๆ!”

เทียนชิงหยางพูดด้วยรอยยิ้ม “แค่นักบู๊แดนปราณดินธรรมดาๆ คิดว่าตัวเองจะมีชื่อเสียงในเมืองหลวงได้จริงเหรอ พละกำลังแย่ขนาดนี้ ยังกล้ามาสู้แบบสุดชีวิต ดูเหมือนสมองก็ใช้ไม่ได้ ตายก็สมควรแล้ว!”

เทียนชิงหยางเพิ่งพูดจบ อู่คงหลิงที่อยู่ข้างหลังตวาดอย่างโมโหว่า “หุบปาก!”

เทียนชิงหยางขนลุกไปทั้งตัว หันไปมองอู่คงหลิงอย่างตกตะลึง

ส่วนอู่คงหลิงมองตาเทียนชิงหยาง ด้วยใบหน้าเย็นยะเยือก จู่ๆ เทียนชิงหยางรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

นี่เป็นเรื่องที่ไม่สามารถจินตนาการได้จริงๆ ลูกหลานตระกูลเทียนที่ยิ่งใหญ่อย่างเขา จะกลัวผู้หญิงเพียงคนเดียว

นัยน์ตาอู่คงหลิงมีความอาฆาตอยู่ในนั้น หลังผ่านไปครู่หนึ่ง จึงหันมาดูการต่อสู้บนลานประลองต่อ!