บัญชามังกรเดือด – บทที่ 35 กลยุทธ์ลักขื่อเปลี่ยนเสา

บทที่ 35 กลยุทธ์ลักขื่อเปลี่ยนเสา

ระหว่างทางกลับบ้าน ผ่านทางเข้าโรงพยาบาลแพทย์แผนจีน มองเห็นคนกลุ่มหนึ่ง
หลังจากที่ซูซูฟื้นแล้ว ล้วนแล้วมีความสนใจทุกสิ่งอย่างบนโลกใบนี้ เธอสั่งฉินเทียน : “ไปดูหน่อยสิ!”
ที่แท้คนพวกนี้เป็นคนไข้ทุกคน หลังจากกินซุปยาที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนแล้ว อาการป่วยไม่เพียงแต่ไม่ดีขึ้น ตรงกันข้ามกลับทำให้ท้องเสียอีกด้วย
พวกเขาล้อมหมอวัยกลางคนไว้ตรงกลาง
หมอวัยกลางคนคนนั้นหาข้อแก้ตัวอย่างสุดความสามารถ ไม่ยอมรับสูตรยาที่ตัวเองจ่ายไปเกิดข้อผิดพลาด
คนไข้มีอารมณ์ที่หุนหันพลันแล่น สถานการณ์อาจกลายเป็นแก๊งต่อสู้กับหมอวัยกลางคนได้ทุกเมื่อ
ซูซูมองดูสักพัก อดไม่ได้ที่จะพูด : “คุณคือครูหวางในโรงเรียนแพทย์ไม่ใช่เหรอ?”
หมอวัยกลางคน ชื่อว่าหวางเหิง เคยได้รับเชิญให้ไปสอนหลักสูตรแพทย์แผนจีนที่โรงเรียนแพย์ เพราะว่าซูซูมีความสนใจด้านการแพทย์แผนจีน ดังนั้นเลยมีความประทับใจต่อหวางเหิง
อย่ามองว่าหวางเหิงอายุไม่มากเท่าไหร่ แต่ความรู้ด้านการแพทย์แผนจีน ทั้งจรรยาบรรณทางการแพทย์ล้วนโดดเด่นอย่างมาก
ในเวลานี้ สาวน้อยที่มีรูปลักษณ์เหมือนกับผู้ช่วย ถือบิลรายการมากมายวิ่งเข้ามาด้วยเหงื่อเต็มหัว
“หยุดหาเรื่องได้แล้ว!”
“คุณหมอหวาง นี่คือรายการตรวจสอบและใบสั่งยาล่าสุด”
หลังจากหวางเหิงรับมา ขอให้ซูซูช่วยระบุด้วย สูตรที่เขาออกถูกต้องหรือไม่
ซูซูหันไปมอง อย่างแรก เธอเรียกชื่อผู้ป่วยหลายราย เปรียบเทียบอาการที่เขียนในรายการตรวจสอบกับพวกเขา ไม่มีความผิดพลาด
ในเมื่ออาการไม่มีข้อผิดพลาด อย่างนั้นเป็นไปได้ว่าสูตรยามีปัญหา นั่นก็หมายความว่า ยาไม่เหมาะสมตามอาการ
แต่ว่า หลังจากซูซูดูอย่างละเอียด สูตรหลายอัน ล้วนแล้วเป็นการผสมผสานที่คลาสสิกมาก ไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ
นั่นก็หมายความว่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่หวางเหิง บางทีคนเหล่านี้จงใจเอะอะโวยวายสร้างปัญหา
แต่ว่ามองจากหน้าตาของผู้ป่วย ใบหน้าแต่ละคนซีดขาว ไร้ชีวิตชีวา เป็นอาการของการขับถ่ายเป็นเวลานานจริงๆ
ไม่มีใครเพื่อโกงเงินเพียงเล็กน้อย จงใจให้ตัวเองไปกินยาระบายหรอกมั้ง?
นอกจากนี้ ยังมีคนมากมายขนาดนี้ปรากฏตัวพร้อมกัน
ปัญหาอยู่ที่ไหนล่ะ?
ซูซูพูดอย่างเย็นชา : “คนแซ่ฉิน คุณเรียกตัวเองว่าหมอเทวดาไม่ใช่เหรอ? จากมุมมองของคุณ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
ฉินเทียนพูดอย่างครุ่นคิด : “สมมุติว่าการตรวจสอบไม่มีปัญหา สูตรยาก็ไม่มีปัญหาเช่นกันอย่างนั้น เป็นไปได้ไหมว่า ปัญหาอยู่ที่สมุนไพร”
ดวงตาของซูซูเป็นประกาย รีบพูด : “คุณหมอหวาง ยารักษาโรคเหล่านี้ต้มโดยห้องเก็บยาของโรงพยาบาลของพวกคุณใช่ไหม?”
“สามารถพาฉันไปดูหน่อยได้ไหม?”
เมื่อเห็นหวางเหิงลังเล ซูซูพูดอีกครั้ง : “ขอไม่ปิดบัง ตอนนี้แม่ของฉันเป็นสมาชิกคณะกรรมการการแพทย์”
“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันก็มีหน้าที่รับผิดชอบในการช่วยสอบสวนเหมือนกัน”
หวางเหิงรีบพูด : “ตามผมมา!”
มาถึงห้องเก็บยา ซูซูขอให้พนักงานเปิดตู้ที่เก็บวัสดุยา
สูตรยาที่แตกต่างกัน วัสดุยาที่เกี่ยวข้องหลายร้อยรายการ ตรวจสอบทีละอย่าง ยุ่งยากอย่างมาก
ฉินเทียนกลัวซูซูจะเหนื่อย เขามองไปที่กองสูตรยาอย่างรวดเร็ว และพูด : “สูตรยาทุกอย่าง ล้วนแล้วใช้โสมอเมริกัน”
“โสมอเมริกันของพวกคุณอยู่ที่ไหน?”
พนักงานรีบพูด : “อยู่ทางนี้”
“นี่คือสินค้าที่เพิ่งเข้ามาล็อตใหม่”
ซูซูมองดูโสมอเมริกันที่ถูกห่างเป็นแผ่นๆสีเหลืองครึ่งถุง ขมวดคิ้วและพูด : “กลิ่นดูเหมือนว่าไม่ถูกต้อง…..”
ในเวลานี้ ฉินเทียนก็พบแล้วเช่นกัน เขายื่นมือเข้าไปกวนถุงสักพักหนึ่ง หยิบชิ้นเล็กชิ้นน้อยจากด้านล่าง
“นี่ไม่ใช่โสมอเมริกัน!”
“นี่…..เห็นได้ชัดว่าเป็นต้าหวง!”
“ใช้ต้าหวงปลอมเป็นโสมอเมริกัน ไม่น่าแปลกใจเลยหลังจากที่ผู้ป่วยใช้แล้ว จะเกิดสถานการณ์ท้องเสีย!”
“คุณหมอหวาง วัสดุยาของพวกคุณ ใครเป็นผู้รับผิดชอบจัดซื้อ?”
เห็นได้ชัดว่าเป็นการย้อมแมวขาย ซูซูโกรธอย่างมาก
หวางเหิงอ้าปากพูดไม่ออก ชั่วขณะหนึ่งตอบไม่ได้
“พวกเราควรกลับไปแล้ว” ฉินเทียนกลับพูดอย่างกะทันหัน ผลักซูซูหันหลังแล้วจากไป
“คุณทำอะไร?”
“คนแซ่ฉิน หยุดเดียวนี้!”
“การย้อมแมวขายแบบนี้ พฤติกรรมที่ฉวยโอกาสในการทำเงิน ช่างไร้ยางอายจริงๆ!”
“นี่ไม่ใช่แค่การทำกำไรแล้ว มันเหมือนกับการฆ่า! ฉันพบแล้ว จะไม่สนใจได้อย่างไร!”
“ฉันบอกให้คุณหยุด ได้ยินไหม!” ซูซูบ้าคลั่ง ด่าเสียงดัง
ออกจากโรงพยาบาล ฉินเทียนค่อยหยุดลง มองซูซูและพูด : “หลังจากก่อตั้งสาขาการแพทย์หลงเจียง การจัดซื้อจำนวนมากของโรงพยาบาล ตัดสินโดยการรวมตัวของคณะกรรมการ”
“ในจุดนี้ คุณน่าจะรู้ดี”
ซูซูตะลึงสักพักและพูด : “แล้วยังไง?”
“คุณกลัวคณะกรรมการ แต่ฉันไม่กลัว”
“ไม่ใช่ คนแซ่ฉิน ตกลงคุณหมายความว่ายังไง?”
ในสายตาของฉินเทียน เผยให้เห็นแววตาของความกังวล
“ผมไม่ได้หมายความว่าอะไร ผมเพียงแค่เตือนคุณ แม่ของคุณไม่ได้เป็นแค่คณะกรรมการเท่านั้น สิ่งสำคัญคือรับผิดชอบการจัดซื้อ”
“นอกจากนี้ เพิ่งซื้อวัสดุยาสมุนไพรมาหนึ่งล็อต”
ในที่สุดซูซูก็เข้าใจแล้ว
เธอพูดด้วยความโกรธ : “คุณสงสัยว่าแม่ของฉันกับตระกูลซูของพวกเราสมรู้ร่วมคิด ฉวยโอกาสในการทำเงิน?”
“คนแซ่ฉิน แม่ของฉันและคนตระกูลซูอยู่ในสายตาของคุณ ไร้ยางอายขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ฉันขอเตือนคุณ พวกเขาไม่ใช่คนแบบนี้ ถ้ายังกล้าพูดไปเรื่อยอีก อย่าโทษฉันไม่เกรงใจ!”
ฉินเทียนถอนหายใจและพูด : “เรื่องถึงขั้นนี้แล้ว พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ เชื่อว่าพวกเขาจะตรวจสอบชัดเจนในไม่ช้า”
ในเมื่อเปิดรูเป็นช่องแล้ว ต่อจากนี้ต้องการตรวจสอบ ไม่มีอะไรง่ายไปกว่านี้อีกแล้ว
สิ่งแรกที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนทำ ก็คือส่งมอบสมุนไพรที่ใช้ต้าหวงปลอมแปลงเป็นโสมอเมริกันและเอกสารให้กับคณะกรรมการ
ทันทีที่หยางยู่หลันตรวจสอบ เป็นสินค้าล็อตที่ตัวเองให้ตระกูลซูจัดหาให้เมื่อไม่นานมานี้
ตอนนั้นราคาที่พวกเขาเสนอ และตัวอย่างที่นำเสนอ ล้วนแล้วโดดเด่นอย่างมาก
หยางยู่หลันยังแอบหวังในใจ ตระกูลซูสำนึกผิดแล้วจริงๆ
สามารถซื้อยาคุณภาพสูงได้ในราคาถูก และยังสามารถช่วยบ้านสามีแก้ปัญหาได้ด้วย เธอรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจได้ไม่ผิดเลย
คิดไม่ถึงเลยว่า ตัวอย่างเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ภายใต้การจัดหาสินค้าของตระกูลซู คาดไม่ถึงว่าจะใช้กลยุทธ์ลักขื่อเปลี่ยนเสา!
สามารถพูดได้ว่า พฤติกรรมแบบนี้ มันเกินบรรทัดล่างสุดทางศีลธรรมขั้นพื้นฐานที่สุดแล้ว
หยางยู่หลันโทรศัพท์ทันที เรียกซูเป่ยซานและซูเหวินเฉิงมาพร้อมกัน
“แม่ คุณรู้สึกว่าคุณปู่และเหวินเฉิง สามารถทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้จริงๆเหรอ?” ซูซูดูเคร่งขรึม เธอไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง
“ใช่หรือไม่ ถามดูก็รู้แล้ว!” หยางยู่หลันโกรธจนแทบบ้า
ในไม่ช้า ซูเหวินเฉิงและซูเป่ยซานก็มาถึงแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขาเตรียมใจไว้แล้ว ไม่ประหม่าแม้แต่นิดเดียว
เผชิญหน้ากับการสอบถามของหยางยู่หลัน พูดผลักใส่อย่างขาวสะอาด บอกว่าน่าจะเป็นเพราะโรงพยาบาลละเลยต่อการจัดการ มีคนเอาต้าหวงไปแลกกับโสมอเมริกันแท้ๆ
หยางยู่หลันโกรธจนใบหน้าแดง กัดฟันและพูด : “ก็ได้!”
“ในเมื่อพวกคุณไม่ยอมรับ ตอนนี้ฉันมีสิทธิ์ที่จะยกเลิกความร่วมมือกับพวกคุณ!”
“คุณกล้ายกเลิกความร่วมมือ?” ซูเหวินเฉิงพูดอย่างเย็นชา : “คุณป้า ผมขอให้คุณใจเย็นลงก่อน พิจารณาให้ดี”
“กรรมการคณะแพทยศาสตร์ การสมรู้ร่วมคิดกับพ่อค้า การติดสินบน ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ผมเชื่อว่าคุณน่าจะแบกรับไม่ไหวใช่ไหม?”
หยางยู่หลันพูดด้วยความโกรธ : “ฉันไม่เคยรับเงินของพวกนาย ทำในสิ่งที่ถูกต้องไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร!”
ซูซูก็ทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้วเช่นกัน พูด : “เหวินเฉิง นายพูดไร้สาระอะไร?”
“แม่ของฉันไม่เคยรับเงินของพวกนายด้วยซ้ำ ในจุดนี้ฉันก็รู้เช่นกัน”
ซูเหวินเฉิงหัวเราะและพูดอย่างเย็นชา : “พี่ซูซู คุณป้าไม่ได้รับเงินของพวกเรา แต่ไม่ได้แปลว่าคุณไม่เคยรับนะ”
“คุณเป็นลูกสาวแท้ๆของคุณป้า คุณรับ มันก็เหมือนกับว่าคุณป้ารับไม่ใช่เหรอ”
“สมัยนี้ใครก็ไม่ใช่คนโง่ ไม่มีทางออกหน้ารับสินบนด้วยตัวเองแน่นอน ทุกคนต่างรู้ดี”