หลังจากฟังคำพูดหลี่เฟินที่เป็นลูกสะใภ้แล้ว หญิงชราเจิงหงซิ่วรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
“แต่ว่า−−”เธอพูดอย่างกังวลว่า: “ซูซูพูดว่าอย่างไร ก็เป็นการแต่งงานครั้งที่สอง ลูกของตระกูลโกวเก่งขนาดนี้ จะเห็นด้วยหรือ? ”
หลี่เฟินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “แม่ วางใจเรื่องนี้เถอะ หากไม่มั่นใจแล้ว ฉันไม่กล้าพูดออกมาหรอก ”
“บอกตามตรงกับพวกคุณ หลังจากที่รู้ว่าซูซูเผชิญความเดือดร้อนแล้ว ในครั้งแรก ฉันส่งรูปถ่ายของเธอให้โกวเฉิน”
“คุณทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น ? คุณชายตระกูลโกว เห็นรูปแล้วตกหลุมรักเลย!”
“ตอนนี้ รอแค่เข้าประตูมาเพื่อสู่ขอนะ!”
“ จริงหรือ? ถ้างั้นก็เยี่ยมากเลย!”
“หลี่เฟิน เธอรีบไปจัดการ ซูซูสามารถหลุดพ้นจากกองไฟ ก้าวไปสู่ความสุขได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับการแต่งงานครั้งนี้แล้ว”
แม้แต่นายท่านหยางเต๋อกวงก็พยักหน้าพอใจด้วย : “โรงเรียนเคมบริดจ์นี้ ก็ไม่เลวนะ ”
“อบรมลูกศิษย์ออกมา ควรพูดว่าผ่านไปได้ ”
“ในเมื่อท่านทั้งสองเห็นด้วย ฉันก็จะตัดสินใจล่ะนะ ”
“ฉันโทรหาเห่อซิ่วเดี๋ยวนี้เลย ให้เธอเตรียมพาโกวเฉินมา” หลี่เฟินทำงานไปด้วยความตื่นเต้น
……
บนถนนสู่ท่าเรือ รถที่ดัดแปลงสีแดงคันหนึ่งห้อเร็วปานควบม้าไป
ในรถ ที่นั่งคนขับและคนนั่งข้าง ทั้งสองคนโกนหัวโล้น ดูแล้วเป็นคนรุ่นเยาว์ที่บึกบึนมาก
โดยเฉพาะคนที่นั่งคนขับ กล้ามเนื้อเป็นมัด กับรอยแผลเป็นที่มุมตา ดูเป็นคนอาฆาตมาดร้าย
“ถงชวน เราตกลงกันแล้ว สักครู่คุณต้องออกหน้าแทนฉัน สอนบทเรียนดีๆให้กับหมอนั่น”
“ หลังงานสำเร็จแล้ว ฉันจะช่วยคุณเรื่องลูกพี่ลูกน้องของฉัน”
“คุณไม่รู้หรือ ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ของฉัน สวยงามระดับนางฟ้าเชียว”
ที่นั่งข้างคนขับ ที่แท้ก็คือลูกพี่ลูกน้องของซูซู หยางหลิน
หลังจากฟังคำพูดของเขาแล้ว ถงชวนผู้ซึ่งตั้งใจขับรถ ออกจะดูหมิ่นเล็กน้อย
“หยางหลิน ชายหนุ่มที่ดีอยากอยู่ทุกทิศทุกทาง จะถูกความรักมัดติดได้อย่างไร? ”
“ฉันรับปากคุณ ไม่ใช่เพื่อลูกพี่ลูกน้องของคุณ แต่เป็นไอ้สารเลวคนนั้น ”
“ไอ้สารเลวนั่น ให้ฉันได้เจอแล้ว ต้องสอนบทเรียนดีๆให้เขาแน่นอน ”
หยางหลินขบริมฝีปาก : “ทำตัวเองเหมือนไม่สนิทกับผู้หญิง เพื่อน คุณลองดูรูปถ่ายลูกพี่ลูกน้องฉันก่อนค่อยพูด”
เขานำเสนอรูปถ่ายที่อยู่ในมือถือของเขาต่อหน้าถงชวน
“ให้ตายสิ ! ถงชวนชำเลืองดูด้วยความตื่นเต้น จนรถเกือบเสียการควบคุม พุ่งเข้าไปในแถบสีเขียว ”
เขารีบเหยียบเบรค ค่อยๆหยุดนิ่งข้างทาง แย่งโทรศัพท์มือถือมาดูอย่างตั้งใจ อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอ
“ หยางหลิน ฉันรู้ว่า รูปถ่ายปัจจุบันเหมือนหลอก เกินจริงไป ”
“อย่างไรก็ตาม–” เขายิ้มอย่างไร้ยางอายพูดว่า : “ ถ้าลูกพี่ลูกน้องของคุณสวยได้หนึ่งในสิบของรูปถ่าย ฉันยอมเป็นน้องเขยคนนี้แน่นอน ”
“คิดได้ดีนะ ! ” หยางหลินพูดด้วยความภาคภูมิใจ : “อยากเป็นน้องเขยของฉัน อันดับแรก คุณต้องไล่สามีสารเลวคนนั้นออกไป ”
“อันดับสอง คุณต้องชนะที่หนึ่งในงานดอกเบญจมาศ ในสถานะผู้ชนะเลิศ ถูกเลือกเข้าพันธมิตรฉู่ ”
“เฉพาะผู้ชนะเลิศมือใหม่ของพันธมิตรฉู่เท่านั้น ที่คู่ควรกับลูกพี่ลูกน้องของฉัน”
ได้ยิน”งานดอกเบญจมาศ”กับ” พันธมิตรฉู่” แววตาของถงชวน เปล่งประกายเจิดจ้า
“ผู้ชนะเลิศมือใหม่ของปีนี้ ฉันต้องชนะอย่างแน่นอน ”
เขาเหยียบคันเร่งและสตาร์ทรถอีกครั้ง
“ แต่ว่าหยางหลินเอ๊ย ฉันยังไม่อยากมองในแง่ดี ฉันไม่เชื่อว่า มีหญิงสาวสวยขนาดนี้บนโลกนี้ คงจะเป็นผลของการรีทัชล่ะสิ”
“เชอะ! ”หยางหลินโกรธจนเกินกว่าจะใส่ใจ
เขารอคอยว่า พอได้เห็นซูซู คนร่างใหญ่คนนี้ดูแล้วบ้าผู้หญิง
“ใกล้จะถึงฝั่งแล้ว ซูซู เข้ามาเร็วๆ นั่งให้แน่น ”
เมื่อมองดูภูเขาสีเขียวสองลูกที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ใกล้สายตาเข้ามาเรื่อยๆ หยางยู่หลันรู้สึกตื่นเต้นมาก
เธอกล่าวอย่างภาคภูมิใจ : “ เห็นภูเขาสองลูกนี้ไหม ? นี่คือประตูสู่ฉู่โจวทางสายน้ำ ท่าเรือซวงซานแห่งนี้ ได้ตั้งชื่อตามนี้ด้วย ”
“ซูซู ฉินเทียน น้าของพวกแกบอกว่า ลูกพี่ลูกน้องของพวกแกได้มารอรับพวกเราแล้ว ”
“ไม่เจอกันหลายปี ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไหม ”
ซูซูยิ้ม: “แม่ พี่หยางหลินปีนี้อายุ26ละมั้ง ยังเป็นเด็กที่ไหนเล่า”
หยางยู่หลันพูดด้วยรอยยิ้ม : “ ไม่ว่าจะอายุมากแค่ไหน พวกแกก็ยังคงเป็นเด็กในสายตาของแม่ ”
“ทำไมที่นั่นคนเยอะจัง? ”
“พวกเขาทำอะไรกัน? ” เรือค่อยๆแล่นเข้าใกล้ฝั่ง ซูซูอดไม่ได้ที่จะถาม ขณะมองไปยังหาดร้างซึ่งอยู่ไม่ไกล
ท่ามกลางฝูงชน บริเวณใกล้แม่น้ำ มีหัวรถเก๋งคันหนึ่งจมอยู่ในน้ำ
ผู้ชมทั้งหลายต่างชี้ไปชี้มา
หยางยู่หลันพูดขึ้น : “พวกเรามาเพื่อเยี่ยมญาติ อย่าสนใจเรื่องอื่น เสร็จเรื่องแล้ว รีบกลับโดยเร็ว หลงเจียงยังมีเรื่องยุ่งอยู่นะ ”
“ซูซูมาดูเร็ว นั่นไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องของเธอหรือ ? ”
“พี่!”
“ซูซู! ”หยางหลินก็มองเห็นทางนี้แล้ว ตื่นเต้นรีบกล่าวทักทาย
“ซูซู ฉันแนะนำให้เธอรู้จักหน่อยนะ นี่คือเพื่อนรักของฉัน ถงชวน–”
“ ถงชวน คุณเป็นอะไรไป? พูดสิ ”
เห็นเพื่อนรักที่อยู่ข้างๆอ้าปากค้าง เหมือนคนโง่ หยางหลินไม่เข้าใจ
ในที่สุดถงชวนก็มีปฏิกิริยากลับมา หน้าแดงก่ำฉับพลัน
เขาลากหยางหลินไปด้านข้าง พูดอย่างตื่นเต้นว่า : “คุณแน่ใจนะว่า นี่คือลูกพี่ลูกน้องคนนั้นที่คุณพูดถึง? ”
“เธอคือลูกพี่ลูกน้องคุณจริงๆหรือ? ”
หยางหลินจ้องมองกล่าวว่า: “ เป็นอะไรไป? ”
“ทำให้คุณผิดหวังแล้วหรือ? ”
ถงชวนกัดฟัน บีบคำพูดออกมาจากไรฟันสองสามคำ: “สวยมาก! ”
“เดิมทีฉันคิดว่า ได้แค่หนึ่งในสิบของรูปถ่ายก็ไม่เลวแล้วนะ คิดไม่ถึงว่า สวยกว่ารูปถ่ายถึงสิบเท่า! ”
หยางหลินเหลือบมองฉินเทียนที่ยืนอยู่ข้างๆซูซู กล่าวเยาะเย้ยว่า: “ที่จำเป็นคือ คุณต้องจัดการกับไอ้หมอนั่นก่อน ”
“จัดให้เลย! ”
ถงชวนส่งเสียงคำรามต่ำ ก้าวยาวเดินกลับไป
“ซูซู อาหญิง นี่คือถงชวน เขาเป็นเพื่อนรักของฉัน ยังเป็นผู้ชนะเลิศงานดอกเบญจมาศพันธมิตรฉู่ในปีนี้ ”
“ในอนาคตอันใกล้นี้ ก็จะเป็นเสาหลักของพันธมิตรฉู่นะ”
“ถงชวน สวัสดี “ซูซูยื่นมือออกมาอย่างมีมารยาท
ถงชวนมองมือหยกที่อยู่ตรงหน้า หน้าแดงเล็กน้อย เขาเลี่ยงผ่านซูซู ก้าวไปด้านหน้าฉินเทียน ยื่นมืออันหยาบกร้าน กล่าวด้วยเสียงดั่งไหแตก : “สวัสดี ฉันชื่อถงชวน ! ”
“เพื่อนสนิทของหยางหลิน”
นี่ ?
ซูซูอึดอัดเล็กน้อย
หยังหลินกลับแสดงออกด้วยรอยยิ้มลึกๆ
หยางยู่หลันรู้สึกได้ถึงสิ่งไม่ปกติ สีหน้าดูกังวล
ฉินเทียนยิ้มๆ ยื่นมือออกมา : “สวัสดี ฉินเทียน ”
หยุดนิ่งสักพัก พูดเสริมขึ้นว่า : “ สามีที่ดีของซูซู ”
ถงชวนยิ้มอย่างเหยียดหยาม : “สามีที่ดี ? ประกาศตัวเองหรือ คุณซูยังไม่ยอมรับ”
พูดแล้ว ก็ออกแรงอย่างกระทันหัน
เขาเป็นถึงผู้ชนะเลิศงานดอกเบญจมาศพันธมิตรฉู่ในปีนี้ เห็นได้ว่าเขามีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ
ความจริงแล้ว ฝึกศิลปการต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก กลับมาจากเส้าหลินอย่างเขา ในหมู่เยาวชนของฉู่โจว ยากยิ่งจะหาคู่แข่งได้อีก
ตอนนี้ ถึงเวลาแสดงความแข็งแกร่งให้ฉินเทียนได้เห็นสักครั้ง
ไมใช่แค่เพื่อซูซู เพราะถงชวนได้รู้จากปากของหยางหลินว่า ฉินเทียนคนนี้ ก็คือคนพาลที่รังแกผู้หญิง
ขณะนี้ เขาใช้กำลังทั้งหมด แม้แต่แท่งเหล็กก็ยังบิดเบี้ยวด้วยการบีบ
เดิมที่คิดว่า ฉินเทียนต้องคุกเข่าลงพร้อมกับร้องอย่างน่าเวทนา เสียหน้าเป็นอย่างยิ่ง
ใครจะรู้ว่า–
เห็นฉินเทียนยิ้มๆแบบนี้ ถงชวนตกตะลึงเล็กน้อย
เกิดอะไรขึ้น บทบาทผิดพลาดตรงไหนหรือ?
