“ฉินเทียน!”
ซูซูรีบวิ่งเข้าไปต้อนรับ และพูด : “ของเอามาหรือยัง?”
ฉินเทียนมอบกล่องหนึ่งใบให้ซูซู ยิ้มและพูด : “เรื่องที่คุณสั่ง ผมจะกล้าชักช้าได้ยังไง”
ซูซูถือสินค้าตัวอย่าง ดีใจอย่างมาก
“นายก็คือพนักงานส่งของที่แต่งงานกับดาวมหาลัยซูใช่ไหม?”
มองเห็นรูปลักษณ์ของฉินเทียน หนิวอ้ายลี่ตะลึงเล็กน้อย
เพียงแต่ เธอเยาะเย้ยอย่างรวดเร็ว : “น้องชาย เป็นคนซื่อสัตย์ใช่ไหม?”
“น่าจะยังไม่รู้ใช่ไหม ของที่รับมาเป็นประเภทไหน ยังคิดว่าตัวเองเป็นคางคกกินเนื้อหงส์ คิดว่าแต่งงานกับนางฟ้าแล้วพากลับบ้านจริงๆเหรอ”
ซูซูพูดด้วยความโกรธ : “หนิวอ้ายลี่ ฉันไม่อยากพูดอะไรกับเธอ!”
“ขอให้เธอเคารพตัวเองด้วย!”
หนิวอ้ายลี่กลัวว่าซูซูจะเปิดอดีตที่ไม่ดีของเธอ รีบเป็นคนชั่วร้องทุกข์ก่อน
“ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครไม่เคารพตัวเอง”
“ตอนนั้นในโรงเรียนแพทย์มีใครไม่รู้บ้าง ดาวมหาลัยซูอย่างเธอมีความไม่ชัดเจนกับชายชราเหล่านั้น”
“ตอนนี้ยังมาแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์ใจ”
“รปภ. ยังไม่รีบพวกเขาออกไปอีก!”
“แขกสำคัญที่ฉันนัดหมายใกล้จะมาถึงแล้ว ชนโดนแขกสำคัญ โรงแรมของพวกคุณจ่ายไม่ไหวแน่นอน!”
รปภ.คนหนึ่งก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว พูดอย่างเคร่งขรึม : “คุณผู้ชาย ขอให้พวกคุณออกไป อย่ามารบกวนแขกของพวกเรา”
ฉินเทียนขมวดคิ้วและพูด : “เรียกเถ้าแก่ของพวกคุณมาพบผม”
รปภ.หัวเราะ
“เพื่อน เหล้าคารวะไม่ทาน ทานเหล้าปรับโทษแทนใช่ไหม? ยังอยากเจอเถ้าแก่ของพวกเรา คุณรู้ไหมว่าเถ้าแก่ของพวกเราเป็นใคร?”
“เป็นคนที่คุณอยากเจอก็เจอได้เหรอ?”
รปภ.อีกคนก็พูดอย่างเคร่งขรึมเช่นกัน : “คุณผู้ชาย นี่คืออุตสาหกรรมของตระกูลเถีย ไม่ใช่ที่ที่คุณสามารถก่อความวุ่นวายได้”
“เป็นคนฉลาด ก็รีบออกไป!”
ตระกูลเถีย?
ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา โทรศัพท์ออกไปหนึ่งสาย : “เจ้าสมาคมเถีย เป็นถึงโรงแรมมังกรทองเลยนะ แม้แต่ผมล้วนแล้วไม่มีสิทธิ์เข้ามา”
“คุณเชื่อไหม เพียงแค่หนึ่งประโยคของผมก็สามารถรื้อมันได้?”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ จู่ๆก็ได้ยินฉินเทียนพูดแบบนี้ หัวของเถียหลินเฟิงใกล้จะระเบิดแล้ว!
“คุณฉิน คุณอยู่ที่โรงแรมมังกรทองเหรอ? คุณอย่าเพิ่งโกรธ ผมจะไปตรวจสอบและจัดการเดี๋ยวนี้!”
ฉินเทียนวางสายโทรศัพท์ อยากพูดอะไรบางอย่าง หนิวอ้ายลี่หัวเราะฮ่าฮ่าขึ้นมา
“ดาวมหาลัยซู สามีของเธอเก่งมากเลยนะ!”
“ยังจะรื้อโรงแรมมังกรทอง ไม่กลัวลมพัดลิ้นเลยนะ กลางวันแสกๆยังกล้าหลอกผี!”
รปภ.สองคนนั้นก็โกรธเช่นกัน ดึงแท่งยางออกมา เตรียมจะหยาบคาย
ในสายตาของพวกเขา เถ้าแก่ตระกูลเถียเป็นเทพที่ไม่สามารถรุกรานได้ เห็นได้ชัดว่าฉินเทียนที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง หาเหาใส่ตัว
ทันใดนั้น พนักงานต้อนรับหญิงคนหนึ่งพูดเสียงต่ำ : “คุณคาร์ล!”
หนิวอ้ายลี่รีบหันไปมอง มองเห็นอีกด้านของประตูร้านอาหาร ชายชราต่างชาติตัวสูงและผอมบางเดินเข้ามา
เขามีผมสีเงิน แต่งตัวสไตล์อังกฤษ มืออีกข้างหนึ่งกำลังถือไม้เท้าเงิน ด้วยรูปลักษณ์ที่มีความหรูหรา
“คุณคาร์ล คุณมาถึงแล้ว!” หนิวอ้ายลี่วิ่งเข้าไปหาคาร์ล
คาร์ลรีบถอยหลังหนึ่งก้าว พูดอย่างสุภาพ : “คุณผู้หญิงท่านนี้ คุณคือ…..”
“ฉันชื่ออลิส เป็นบล็อกเกอร์ความงามชื่อดังในจีน ในเวลาเดียวกัน ฉันยั’เป็นแฟนตัวยงของคุณ!”
“คุณคาร์ล ฉันรอคุณมานานมากแล้ว สามารถเซลฟี่กับคุณได้ไหม?”
แม้ว่าคาร์ลจะไม่ยินยอมเล็กน้อย เพียงแต่ยังคงตอบตกลงอย่างสุภาพ
หนิวอ้ายลี่เอามือโอบแขนของคาร์ลโดยตรง ร่างทั้งร่างติดเข้าไป ถ่ายเซลฟี่หนึ่งใบ
“คุณคาร์ล สามารถมีโชคที่จะได้ร่วมโต๊ะทานอาหารกลางวันกับคุณไหม?” เธอแกล้งทำเป็น ได้คืบจะเอาศอก
ถ้าหากปรารถนาสามารถเป็นจริงได้ อย่างนั้นคุณค่าของเธอในวงจรความงาม จะทวีคูณทันที
นอกจากนี้ เธอมีความมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองอย่างมาก โดยเฉพาะเผชิญหน้ากับชายชราอย่างคาร์ลแบบนี้ เธอมีความชำนาญอย่างมาก
เธอรู้ดี หลังจากที่คาร์ลเป็นม่าย ไม่มีการแต่งงานอีกเลย ทรัพย์สินพันล้านดอลลาร์ ไม่มีบุตรให้สืบทอด
ถ้าหากเธอสามารถจับคาร์ลได้ หาชื่อเสียงสักหน่อย รอให้ชายชราตายแล้ว ไม่ใช่ว่าเธอจะกลายเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยอย่างมากเหรอ?
สีหน้าของคาร์ลดูแย่ พูดอย่างสุภาพ : “ต้องขออภัยอย่างยิ่ง คุณผู้หญิงท่านนี้ ผมได้นัดหมายกับคนที่ร่วมโต๊ะอาหารเที่ยงแล้ว”
“จริงเหรอ?” หนิวอ้ายลี่ยังไม่ตายใจ และพูด : “ไม่ใช่ว่าคุณเดินผ่านหลงเจียง กำลังจะไปเหรอ?”
“หลงเจียงที่เล็กๆแบบนี้ คนอะไรมีคุณสมบัติร่วมโต๊ะอาหารเที่ยงกับคุณ”
คาร์ลพูด : “ว่ากันว่า เธอเป็นผู้หญิงที่สวยอย่างมากคนหนึ่ง ผู้หญิงตะวันออกมากความสามารถ”
“ผมรอคอยที่จะได้พบเจอกับเธออย่างยิ่ง”
อลิสพูดด้วยสายตาที่น่าหลงใหล : “ผู้หญิงที่ทำให้คุณชื่นชมได้แบบนี้ ต้องสวยอย่างมากแน่นอน”
“พูดแล้วฉันก็อยากเจอเหมือนกัน”
“เธอเป็นคนหลงเจียงเหรอ?”
คาร์ลพยักหน้า : “เธอมีชื่อที่น่าฟังอย่างมากชื่อหนึ่ง ชื่อว่าซูซู”
“ซูซู?” สีหน้าของหนิวอ้ายลี่เปลี่ยน
“คุณก็รู้จักเธอเหรอ? ดูเหมือนว่าคุณผู้หญิงซูซูมีชื่อเสียงมากจริงๆ”
คาร์ลมองดูปาเต็ก ฟิลิปป์บนมือ และพูด : “เวลาของผมมีจำกัด ถ้าหากคุณรู้จักกับคุณผู้หญิงซูซู สามารถบอกเธอ ให้รีบมาได้ไหม”
หนิวอ้ายลี่มองไปทางซูซูด้วยความเหลือเชื่อ
“คุณคาร์ล ฉันก็คือซูซู!”
ซูซูรีบเข้าไปหา
“คุณซูซู คุณเป็นผู้หญิงตะวันออกที่สวยที่สุดที่ผมเคยเจอ หลิวชิงพูดกับผมแล้ว สินค้าคุณเอามาหรือยัง?”
ซูซูรีบยื่นกล่องในมือออกไป
“รอเดี๋ยว!” หนิวอ้ายลี่ตอบสนองไม่ทันเล็กน้อย และพูด : “นี่คือสินค้าอะไร?”
คาร์ลยิ้มอย่างลึกลับ และพูด : “นี่คือความลับ”
“คุณผู้หญิง…..อลิส ความต้องการของคุณผมได้เติมเต็มแล้ว ต่อจากนี้ เป็นเวลารับประทานอาหารเที่ยงของคุณผู้หญิงซูซูกับผม”
“สามารถให้ช่องว่างกับพวกเราสักหน่อยได้ไหม?”
สุภาพบุรุษพูดจาค่อนข้างสุภาพ อันที่จริงเป็นการขับไล่หนิวอ้ายลี่ออกไป
หนิวอ้ายลี่คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ซูซูก็คือคนที่คาร์ลนัดมาทานอาหารเที่ยงร่วมโต๊ะ นี่เป็นไปได้ยังไง ไม่ว่ายังไงเธอก็รับไม่ได้
เธอต้องการพูดอไรบางอย่าง ตรงประตู มีเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังมา
ชายชุดดำนับสิบคนพุ่งเข้ามา
“คุณหนูใหญ่!” รปภ.สองคนนั้นเห็นคนที่อยู่หลังชายชุดดำ เถียหนิงซวงที่เดินเข้ามาอย่างองอาจ รีบทักทายอย่างหวาดกลัว
เถียหนิงซวงเหลือบมองฉินเทียนหนึ่งที พูดอย่างเย็นชา : “เมื่อกี้ ใครบอกว่าต้องการไล่คุณฉิน?”
รปภ.อ้าปากค้าง
“ผม…..”
เถียหนิงซวงไม่เปิดโอกาสให้พวกเขาโต้เถียง พูดด้วยความโกรธ : “คุกเข่าขอโทษคุณฉิน จนกว่าเขาจะยินยอมไม่รื้อโรงแรมของพวกเรา!”
เอ่อ…..
ความหมายของคุณหนูใหญ่เถียคือ กลัวคุณฉินรื้อโรงแรม?
ไม่ใช่ คุณฉินคนนี้ มีความสามารถจริงๆ หนึ่งประโยคก็สามารถรื้อโรงแรมนี้?
รปภ.เป็นเหมือนฟ้าร้อง และสมองของพวกเขานึกไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เพียงแต่มีอยู่จุดหนึ่งที่พวกเขาเข้าใจ นั่นก็คือ ถ้าหากไม่ได้รับการให้อภัยจากคุณฉิน โรงแรมไม่รู้ว่าจะโดนรื้อหรือไม่โดนรื้อจริงๆ แต่สมองของพวกเขา จะต้องถูกย้ายออกไปแน่นอน
“คุณฉิน พวกเรา…..” พวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เตรียมจะคุกเข่าลง
ฉินเทียนโบกมือ พูดอย่างไม่แยแส : “ภรรยาของผมต้องการปรึกษาหารือกับคุณคาร์ล พวกคุณลงไปได้แล้ว”
รปภ.ยังไม่กล้าขยับ
เถียหนิงซวงพูด : “ยังไม่รีบขอบคุณคุณฉินอีก!”
“ขอบคุณคุณฉิน!” รปภ.จากไปราวกับนิรโทษกรรม
ฉินเทียนทองไปทางหนิวอ้ายลี่ พูดอย่างเย็นชา : “แฟนคลับท่านนี้ คุณไม่เข้าใจคำพูดของผมเหรอ?”
หนิวอ้ายลี่อ้าปากค้าง ไม่รู้ควรจะตอบกลับยังไงดี
เถียหนิงซวงโบกมือ : “คุณฉินและคุณนายมาพบแขกที่นี่ มีคนที่ไม่เกี่ยวข้อง เคลียร์สถานที่!”
“รับทราบ!” ชายชุดดำนับสิบคน พุ่งเข้ามา
ขาของหนิวอ้ายลี่สั่น ตกใจจนฉี่เกือบราด ถูกชายร่างใหญ่สองคนจับตัวแล้วโยนออกไป
