บัญชามังกรเดือด – บทที่ 215 พินัยกรรม

บัญชามังกรเดือด บทที่ 215 พินัยกรรม
　　ด้านนอกบ้านพักมังกรหมอบ ในสถานที่ลับหูลับตาคนแห่งหนึ่ง

　　หลี่ชุนจุดบุหรี่มวนหนึ่ง กล่าวเสียงเบา: “ท่านจี้ จะทำอย่างไรดี?”

　　“ถ้าหากว่าคนแซ่ฉินรักษานายท่านจนหายดีได้จริงๆ ไม่ใช่ว่าความพยายามของพวกเราที่ทุ่มเทลงไปก่อนหน้านี้ล้วนเสียเปล่าแล้วหรือ?”

　　“จะพลาดโอกาสที่ดีไม่ได้!”

　　จี้เจินสีหน้าอึมครึม กล่าวเสียงเบา: “แกมีวิธีการแล้ว? แกคิดที่จะทำอย่างไร?”

　　หลี่ชุนกัดฟันแน่น กล่าว: “จุยเฟิงตัวกระจิริดคนเดียว ไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง”

　　“ตามที่ผมบอก พวกเราจะใช้ข้ออ้างว่าช่วยชีวิตนายท่าน พยายามบุกโจมตีเข้าไป”

　　“นำทั้งนายและบ่าว ไปพร้อมกัน——” เขายื่นมือออกไป ทำท่าทางฟันคอ

　　จี้เจินกล่าวอย่างเดือดดาล: “แกคิดจะฆ่านายท่านไปด้วย? แกไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไง!”

　　หลี่ชุนกล่าวอย่างดูแคลน: “ท่านจี้เข้าใจผิดแล้ว ผมจะกล้าฆ่านายท่านได้อย่างไรกัน”

　　“อย่าลืม ว่าคนที่ฆ่านายท่าน ก็คือฉินเทียน”

　　จี้เจินกล่าวอย่างดูแคลน: “ฆ่านายท่านแล้ว โยนความผิดให้แก่ฉินเทียน กลับเป็นวิธีการที่ไม่เลว”

　　หลี่ชุนกล่าวอย่างฮึกเหิม: “ขอเพียงแค่คุณพยักหน้าเห็นด้วย ตอนนี้ผมก็จะให้บรรดาพี่ๆน้องๆลงมือ”

　　จี้เจินลังเลครู่หนึ่ง กล่าว: “อย่าลืม ยังมีหูปินอีกคน”

　　“เขาเป็นถึงราชาบู๊ เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของแก และถือว่าเป็นอาจารย์ของแกด้วยเช่นกัน”

　　“เขาจงรักภักดีต่อนายท่าน แกจะสามารถผ่านด่านเขาได้ไหม?”

　　หลี่ชุนกัดฟันกล่าว: “ถ้าเขาไม่ยอม เช่นนั้นก็ฆ่าไปซะด้วยกันเสียเลย!”

　　“ท่านจี้ ผู้ที่กระทำการใหญ่ไม่ใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อย ตอนนี้ผมสามารถทุ่มสุดตัวได้ คุณคงจะไม่กลัวขึ้นมาแล้วหรอกมั้ง?”

　　“ถ้าหากคุณล้มเลิกกลางคัน จะอธิบายกับราชาเป่ยเจียงอย่างไร?”

　　สีหน้าของจี้เจินโหดเหี้ยมทันที กล่าว: “ถ้าไม่ทำก็ไม่ทำ ถ้าจะทำก็ทำจนถึงที่สุด”

　　“ทำตามที่แกบอก!”

　　หลี่ชุนปีติยินดี กล่าว: “ด้านในล้วนเป็นคนสนิทของผม วางใจได้ พวกเราจะต้องสามารถทำสำเร็จได้ในคราเดียว”

　　“อย่าได้ลืมสัญญาของพวกเรา ฆ่าตาแก่ ท่านเป็นราชาแห่งหนานเจียง และผม ก็คือราชาบู๊”

　　จี้เจินยิ้มกล่าว: “เรื่องนี้วางใจได้ ฉันพูดจริงทำจริง”

　　“ไป!”

　　ดวงตาของหลี่ชุนแดงก่ำ มุ่งหน้าเข้าไปภายในห้องอีกครั้ง

　　“คุณหู นานขนาดนี้แล้ว จะรอต่อไปไม่ได้อีกแล้ว!”

　　“ผมจะบุกเข้าไปช่วยนายท่าน!”

　　“พี่น้องทั้งสามทีมทั้งหมดฟังคำสั่ง!”

　　“ครับผม!” บอดี้การ์ดชุดสีดำทะมึน ขานรับพร้อมเพรียงกัน

　　หลี่ชุนเป็นลูกน้องหนึ่งในแปดนักรบของหูปิน เป็นลำดับที่สาม คนเหล่านี้ ล้วนเป็นคนของทั้งสามทีมเช่นเดียวกัน

　　“บุกตามฉันไป!” ดวงตาของหลี่ชุนแดงก่ำตะโกนกล่าวประโยคหนึ่ง นำหน้าชักมีดออกมา

　　หูปินกำลังจะขัดขวาง เพียงแต่ได้ยินเสียงดังโครมเสียงหนึ่ง ดังลอยมาจากภายในห้อง

　　หลังจากนั้น เป็นเสียงร้องเวทนาของนายท่านอัน ดังก้องไปทั่วทั้งบ้านพักบนภูเขา

　　ทุกคนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง ทั้งหมดเผยให้เห็นสีหน้าหวาดกลัวออกมา

　　“นายท่าน!” หูปินได้สติกลับคืนมา นำหน้าบุกเข้าไปเป็นคนแรก

　　ก่อนที่เขาจะไปถึง จุยเฟิงที่อยู่บริเวณประตู ก็ถีบประตูห้องเปิดออกดังผลัวะ ราวกับสายลมที่พุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

　　“เร็ว ช่วยนายท่าน!”

　　จี้เจินและหลี่ชุนได้สติกลับคืนมา ก็พุ่งเข้าไปเช่นเดียวกัน

　　“นายท่าน!”

　　“นายท่านท่านเป็นอย่างไรบ้าง?”

　　มองเห็นเพียงแค่อานกั๋วที่สีหน้าซีดเผือด ที่อยู่บนตั่งเตียง บริเวณหน้าอกมีเลือดดำกองใหญ่

　　น่าจะเป็นที่เพิ่งอาเจียนออกมาเมื่อครู่

　　“เป็นฉินเทียนที่ทำร้ายนายท่าน!”

　　“ฉินเทียนละ?” หลี่ชุนตะโกนเสียงดัง

　　ริมหน้าต่างที่อยู่ติดกับริมหน้าผาสูงชันเปิดไว้ ฉินเทียน หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

　　จี้เจินกล่าวเสียงดัง: “ราชาบู๊ ฉินเทียนหนีไปแล้ว คุณคิดที่จะจัดการอย่างไร?”

　　หูปินโกรธราวกับเบ้าตาจะแยกออก กัดฟันกล่าว: “หลี่ชุน รีบถ่ายทอดคำสั่งออกไป ทุกคน ปิดเมืองหลวง จับกุมฉินเทียน!”

　　“อีกอย่าง นำเจ็ดทีมเล็กที่เหลือเคลื่อนย้ายมาด้วย!”

　　“ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินหา ฉันก็จะต้องนำฉินเทียนมาสับให้แหลกเป็นหมื่นๆชิ้น!”

　　“ครับผม!” หลี่ชุนรีบถ่ายทอดคำสั่ง

　　ทั่วทั้งเมืองหลวง กองกำลังรักษาความปลอดภัยทั้งหมดของตระกูลอาน ต่างก็เริ่มเคลื่อนไหวขึ้นมา

　　นำทางเข้าออกทั้งหมดของเมืองหลวง ปิดเอาไว้อย่างแน่นหนา

　　ค้นหาและจับกุมฉินเทียน

　　“นายท่าน เป็นอย่างไรบ้าง?” หูปินพยุงอานกั๋ว เอ่ยถามอย่างโศกเศร้า

　　อานกั๋วกล่าวเสียงเบา: “จะช้าจะเร็วก็ต้องตายอยู่ดี ไม่โทษคุณผู้ชายฉินเล็ก”

　　“เขาต้องการจะรักษาฉันด้วยใจจริง จะทำอย่างไรได้ในเมื่อฝีมือทางการแพทย์ของเขาไม่ดีพอ หลังจากล้มเหลว กลัวว่าจะต้องรับผิด ฉะนั้นถึงได้หนีไป”

　　“พวกแกฟังฉันพูด อย่าได้ทำให้ฉินเทียนลำบากใจ ฉันมีเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่าจะต้องมอบหมาย”

　　จี้เจินรีบกล่าว: “นายท่าน มีเรื่องอะไร?”

　　อานกั๋วกล่าวเสียงเบา: “หลังจากฉันตาย ทรัพย์สินกิจการ ทั้งหมดของตระกูลอาน มีหรูยู่เป็นผู้สืบทอด”

　　“พวกแกทั้งหมดจะต้องช่วยเหลืออย่างสุดกำลัง”

　　หูปินรีบกล่าว: “นายท่านท่านโปรดวางใจเถอะ พวกเราจะต้องช่วยเหลือคุณหนูใหญ่ จัดการเรื่องราวให้เรียบร้อย”

　　จี้เจินกล่าวเสียงเบา: “นายท่าน ยังมีอีกหรือไม่?”

　　อานกั๋วหายใจเข้า กล่าว: “ฉันไม่ต้องการให้ใหญ่โตสิ้นเปลือง ฉะนั้นเก็บศพไว้แค่สามวัน ก็จัดการฝังได้”

　　“ที่เหลือ พวกแกก็จัดการตามความเหมาะสม——”

　　พูดถถึงตรงนี้ อยู่ๆเขาก็หายใจไม่ออก อ้าปากค้าง ทั้งใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ

　　ลุกขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็ว แหวะออกมาทีหนึ่ง อาเจียนเลือดดำออกมาคำหนึ่งอีกครั้ง ค่อยๆหมดลมหายใจ

“นายท่าน!”

　　หูปินคุกเข่าอยู่ด้านหน้าเตียง ส่งเสียงร้องไห้โศกเศร้าออกมา

　　หลี่ชุนส่งสัญญาณให้แก่จี้เจิน

　　จี้เจินตบบ่าของหูปินเบาๆ กล่าว: “คุณหู คำพูดที่นายท่านฝากฝังไว้ พวกเราจะเมินเฉยไม่ได้”

　　“ผู้ตายได้จากพวกเราไปแล้ว อย่างไรเสียพวกเราก็จัดการเรื่องราวที่อยู่ตรงหน้านี้เสียก่อน เพื่อจะได้ไม่เกิดความวุ่นวาย”

　　โดยเนื้อแท้แล้วหูปินเป็นผู้ที่กล้าหาญและเข้มแข็ง ทราบดีว่าที่จี้เจินพูดนั้นไม่จอมปลอม

　　เขากับจี้เจินและหลี่ชุนมาถึงด้านนอก กล่าว: “นายท่านกล่าวแล้ว ทรัพย์สินกิจการทั้งหมด ให้คุณหนูหรูยู่สืบทอด”

　　“พวกเราช่วยให้คุณหนูรับตำแหน่งก่อน หลังจากนั้น จับกุมฉินเทียนทั้งเมือง!”

　　“แค้นนี้จะไม่แก้แค้น ฉันหูปินหากผิดคำสาบานก็ไม่ใช่คน!”

　　จี้เจินพยักหน้า กล่าว: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมจะเผยแพร่พินัยกรรมของนายท่าน”

　　เขาเอ่ยกล่าวกับหลี่ชุน: “หัวหน้าหลี่ แกรีบไปรายงานกับสายเลือดตระกูลทั้งหมดเดี๋ยวนี้ นายท่านถูกทำร้ายจนตาย ส่งมอบตำแหน่งให้แก่คุณหนูหรูยู่”

　　“ในขณะเดียวกัน พินัยกรรมของนายท่าน ให้คุณหนูหรูยู่ หาฤกษ์แต่งงานกับจี้เฟิง”

　　หลี่ชุนยิ้มกล่าว: “รับทราบ!”

　　“ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”

　　พูดไป ในขณะที่กำลังจะเดินออกไปทางด้านนอก

　　“ไม่ถูกต้อง!” หูปินได้สติกลับคืนมา กล่าวอย่างเดือดดาล: “จี้เจิน แกพูดจาเหลวไหลอะไร?”

　　“นายท่านกล่าวตอนไหน ว่าจะให้คุณหนูแต่งงานกับลูกชายของแก?”

　　“คุณหนูไม่ได้ชอบลูกชายของแกเลยสักนิด เรื่องนี้เป็นที่ทราบโดยทั่วกัน!”

　　หลี่ชุนกล่าวอย่างดูแคลน: “คุณหู พี่จี้เฟิงชอบคุณหนูหรูยู่ เท่าที่ผมเห็น พวกเขาก็คือคู่รักที่สมบูรณ์”

　　“ยิ่งไปกว่านั้น คุณหนูหรูยู่ก็เป็นผู้หญิงยิงเรือคนหนึ่ง จะดูแลทรัพย์สินกิจการที่ใหญ่โตขนาดนี้ของตระกูลอานได้อย่างไร?”

　　“มีเพียงแต่งงานกับพี่จี้เฟิง มีการประคับประคองของพี่จี้เฟิงและพ่อบ้านจี้ ถึงจะสามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งได้อย่างมั่นคง”

　　จี้เจินยิ้มกล่าว: “ผมจะพยายามทำอย่างสุดความสามารถ”

　　ในที่สุดหูปินก็เข้าใจแล้ว

　　เขาด่ากราด: “จี้เจิน นี่แกคือก่อการกบฏ!”

　　“แกปลอมพินัยกรรมของนายท่าน ให้คุณหนูแต่งงานกับลูกชายแก ก็เพื่อใช้อิทธิพลเข้ายึดครองทรัพย์สินและกิจการของตระกูลอาน”

　　“พวกแกจะเอาทั้งขึ้นทั้งร่อง มีอย่างที่ไหนกัน!”

　　“ใครก็ได้ นำคนทรยศนี้จับตัวเอาไว้!”

　　คนสนิทที่อยู่ข้างกายเขาคนหนึ่งกำลังจะลงมือ หลี่ชุนตาไวมือไว ปาดลงไปที่ลำคอของคนสนิท

　　เขาจู่โจมฉับพลัน นำมีดจ่อไปที่ลำคอของหูปิน กล่าวเสียงดัง: “พี่น้องทั้งสามทีมฟังคำสั่ง!”

　　“ราชาบู๊หูปิน ลอบวางแผนร้าย สมคบคิดกับฉินเทียน วางแผนทำร้ายนายท่าน”

　　“ตอนนี้ ปลดเขาออกจากตำแหน่งราชาบู๊!”

　　“หลังจากนี้ไปพวกแกติดตามฉัน ทุกคนเพิ่มเงินเดือนเป็นสองเท่า!”

　　คนเหล่านี้ ล้วนเป็นคนสนิทของหลี่ชุน ภายใต้การปลุกปั่นของหลี่ชุน มีความไม่พอใจต่อหูปินตั้งนานแล้ว

　　เมื่อได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็ชักอาวุธออกมา ฆ่าเพียงคนสนิทของหูปินสองสามคนเท่านั้น

　　จี้เจินหัวเราะชอบใจ เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเรื่องราวจะพลิกเปลี่ยนได้ง่ายดายขนาดนี้อย่างคาดไม่ถึง

　　“หลี่ชุน กำชับคนของแก เฝ้าดูอย่างแน่นหนา”

　　“ดูหูปิน จุยเฟิงเอาไว้ให้ดี ยังมีศพของตาแก่ด้วย”

　　“ไม่มีคำสั่ง อย่าให้พวกเขาออกไปแม้แต่ก้าวเดียว ผู้ใดคิดจะบุกเข้ามา ฆ่าไม่มีข้อยกเว้น!”

　　“แกไปตระกูลอานกับฉัน ช่วยประคองจี้เฟิงรับตำแหน่ง!”

บทที่ 214 วางแผนซ้อนแผน