บัญชามังกรเดือด บทที่ 315 ของขวัญ
“เด็กดี บอกผม ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
“คุณดูคุณสิ ล้วนแล้วเหี่ยวฉาวหมดแล้ว” ฉินเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม
ซูซูหลบสายตา และพูด : “ก็ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร…..”
“คุณเพิ่งกลับมา ไปพักผ่อนก่อน กลับไปค่อยว่ากัน”
ฉินเทียนยังต้องการพูดอะไรบางอย่าง เสียงเคาะประตูดังขึ้น หลิวชิงและกงลี่เดินเข้ามา
เดิมทีพวกเธอก็มีใบหน้าที่เคร่งขรึมเช่นกัน แต่ว่าเมื่อเห็นฉินเทียนก็อยู่ด้วย ล้วนแล้วอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง
“คุณฉิน คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ด้วยความเคารพอย่างสูง นี่คุณ เตรียมจะไปเก็บขยะเหรอ?”
หลิวชิงมองเห็นฉินเทียนหนวดเครารุงรัง ด้านข้างมีถุงสองใบขนาดใหญ่วางอยู่ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกและถาม
กงลี่ก็มีใบหน้าที่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เพียงแต่เม้มปากไม่พูด
นับตั้งแต่เหตุการณ์เมืองเจิ้งครั้งที่แล้ว เธอพยายามอย่างมากที่จะหลบการพบเจอกับฉินเทียน
ทุกครั้งที่พบเจอ ล้วนแล้วใบหน้าแดง
เพราะว่ามองเห็นฉินเทียน เธอก็อดไม่ได้ที่จะหวนกลับไปคิดถึงฉากที่น่าละอายนั้น
ตอนนี้ เธออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้ สามารถพูดได้ว่าไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย
ฉินเทียนหัวเราะและพูด : “ออกเดินทางหนึ่งรอบ ซื้อของขวัญมาฝากพวกคุณ”
“ชอบอะไร เลือกเองแล้วกัน”
หลังจากนั้น เขานั่งบนโซฟา มองดูแล้วเหมือนไม่ใส่ใจ ส่งข้อความถึงเหลิ่งเฟิงและเหลยเป้าตามลำดับ :
ตอนที่ผมไม่อยู่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?
ซูซูอดไม่ได้ที่จะจ้องมองฉินเทียน พูดอย่างไม่ไยดี : “คุณเนี่ยนะ!”
“หรือไม่ก็ไม่ต้องเอาของฝากมา หรือไม่ก็เอาของที่ใช้ได้หน่อย”
“สิ่งของเต็มไปหมดล้วนแล้วเป็นอะไร ไม่อายบ้างเหรอที่มอบให้เพื่อนของฉัน เพื่อนของฉันไม่เคยเจอโลกขนาดนี้เลยเหรอ?”
“หลิวชิง กงลี่ พวกคุณโยนสิ่งของที่อยู่ในถุงลงถังขยะสะ!”
หลิวชิงหัวเราะและพูด : “คุณฉินเป็นคนลึกลับ ฉันอยากรู้อย่างมาก เขากลับมาจากแดนไกล ตกลงซื้อของล้ำค่าอะไรกลับมาจากต่างประเทศ”
รูดซิบกระเป๋าเปิดออกและมองดู อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง
กงลี่ก็ตกตะลึงเช่นกัน และพูด : “ลิปสติกและน้ำหอมมากมายขนาดนี้ และยังมีกระเป๋า คุณฉิน คุณเตรียมจะเป็นคนขายส่งเหรอ?”
“ ของเลียนแบบชั้นสูงเหล่านี้ มองดูแล้วเหมือนกับของจริง”
ซูซูก็รีบเข้าเช่นกัน มองเห็นขวดเยอะแยะมากมาย อดไม่ได้ที่จะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
หลิวชิงกลืนน้ำลาย และพูด : “กงลี่ คุณมองดูดีๆ เป็นของเลียนแบบชั้นสูงเหรอ?”
“ถ้าหากฉันคาดเดาไม่ผิด ทั้งหมดเป็นของจริง”
“จริงจนไม่รู้จะจริงยังไงแล้ว”
กงลี่พูดด้วยความตะลึง : “พระเจ้า ข้างบนนั้นยังมีเพรชติดอยู่มากขนาดนั้น นี่ราคาเท่าไหร่เหรอ?”
หลิวชิงหยิบลิปสติกสีทองที่มีเพชรขึ้นมา และพูด : “นี่เป็นรุ่นลิมิเต็ดเท่านั้น อย่างต่ำๆก็ล้านอัพ”
“กระเป๋าใบนี้ยิ่งแล้วใหญ่ เพียงแค่เพรชพวกนี้ ก็มีมูลค่าหลายล้านแล้ว”
“และยังมีของเหล่านี้ ของเหล่านี้…..” หลังจากคำนวณคร่าวๆแล้ว เธอตะลึงจนอ้าปากค้าง
มองดูฉินเทียนอย่างเหลือเชื่อ และพูด : “คุณฉิน ของเหล่านี้รวมกันแล้ว เกรงว่าน่าจะร้อยล้าน!”
ฉินเทียนพยักหน้าอย่างสบายๆ และพูด : “ไม่เสียแรงที่ประธานหลิวเห็นโลกมาเยอะ”
“เพียงแต่เงินล้วนแล้วเป็นเรื่องเล็ก พวกคุณชอบก็พอแล้ว”
เงินหยวนร้อยล้านหยวน ก็ซื้อสิ่งของที่ไม่มีประโยชน์อะไรมาสองถุงเหรอ
ซูซูและกงลี่ ต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน
ตอบสนองกลับมาได้ ซูซูพูดอย่างตำหนิ : “คุณใช้เงินไปเรื่อยเกินไปแล้วมั้ง”
“ซื้อของฝากก็ไม่จำเป็นต้องเยอะขนาดนี้หรอกมั้ง!”
“ตกลงเกิดอะไรขึ้น?”
ฉินเทียนมีความผิดเล็กน้อย เพียงแต่ เขาสุภาพบุรุษอย่างมาก ไม่ได้พูดถึงเรื่องของเหลิ่งน่ายจื่อ
“ภรรยา ผมก็แค่ไม่รู้ว่าคุณชอบของอะไร ก็เลยซื้อมาเยอะหน่อย ให้คุณเลือกไง”
“รีบดูสิ มีของอะไรชอบไหม”
“ที่แท้มอบให้ประธานเองเหรอ”
“ไม่รู้ว่าประธานชอบอะไร ก็เลยซื้อกลับมาทั้งหมด คุณฉิน ความเย่อหยิ่งของคุณช่างเย่อหยิ่งจริงๆ!”
กงลี่และหลิวชิงหัวเราะหนึ่งที ทั้งสองก้าวถอยหลังอย่างไม่ได้นัดหมาย
ของเหล่านี้ มอบให้ซูซู แน่นอนพวกเธอต้องหลีกเลี่ยงอย่างไม่ต้องสงสัย
ซูซูรีบดึงพวกเธอ และพูด : “อย่าฟังเขาพูดไปเรื่อย!”
“ฉันเดานะ เขาน่าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถูกคนเอารัดเอาเปรียบแน่เลย”
“เอาของเหล่านี้ไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง ก็เลยแกล้งบอกว่ามอบให้พวกเรา”
“หนี้บุญคุณฟรีไง”
“ไม่เอาก็ไม่เอาเปล่าๆ เร็วเข้า พวกเรามาเลือกด้วยกัน”
“ส่วนที่เหลือ พวกเราเอาไปแจกจ่ายให้พี่น้องในออฟฟิศแล้วกัน”
เมื่อได้ยินคำพูดของซูซู หัวใจของฉินเทียนเต้นผิดจังหวะโดยไม่มีเหตุผล รีบมองโทรศัพท์
เหลิ่งเฟิงและเหลยเป้าดูเหมือนจะตอบกลับพร้อมกัน ทั้งสองล้วนแล้วบอกว่าไม่มีอะไร
ช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เขาออกเดินทาง หลงเจียงสงบอย่างมาก
เพียงแต่ เหลยเป้ารายงานรายละเอียด : “ผมเคยได้ยินหลินเซวี่ยพูดถึง บอกว่าหลายวันที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติกับการดำเนินงานของบริษัท”
“ฮูหยินเพื่อเรื่องนี้ เป็นกังวลตลอดเวลา”
“เพียงแต่ พี่เทียน ผมรับผิดชอบด้านความปลอดภัย ไม่ยุ่งเรื่องของบริษัท ภาพโดยรวม คุณต้องไปถามฮูหยินเอง”
“ฉันเข้าใจแล้ว”
“ช่วงที่ผ่านมาพวกนายลำบากแล้ว ลุงฉานพวกเขาน่าจะกำลังย่างแกะ ให้พวกนายหยุดงาน ไปรวมตัวแล้วกัน”
“ขอบคุณพี่เทียน!”
อันที่จริง เหลิ่งเฟิงและเหลยเป้า ได้รับโทรศัพท์ที่ถงชวนโทรเข้ามาแล้ว เชิญพวกเขาไปร่วมทานอาหาร
และยังพูดอีก การเดินทางไปต่างประเทศในครั้งนี้ มีเรื่องน่าตื่นเต้นมากมายอยากจะบอกพวกเขา
เหลิ่งเฟิงและเหลยเป้า ล้วนแล้วรอไม่ไหวแล้ว เตรียมจะขออนุมัติจากหลินเฟิง
ช่วงเวลาที่ฉินเทียนไม่อยู่ สองคนนี้และลูกน้องของพวกเขา เชื่อฟังคำสั่ง ก็พยายามอย่างมากเช่นกัน
ตอนนี้ เป็นเวลาที่จะให้พวกเขาผ่อนคลายสักหน่อยแล้ว
และผ่านการรายงานของเหลยเป้า ฉินเทียนก็ผ่อนคลายเช่นกัน
เพียงแค่ร่างกายของผู้หญิงคนนี้ไม่เป็นอะไร อย่างนั้นเรื่องของบริษัท มีเขาอยู่ที่นี่ ไม่เรียกว่าเรื่องเลยด้วยซ้ำ
พูดตามความจริง แม้ว่าซูยู่กรุ๊ปในตอนนี้จะเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก เป็นสตาร์เอ็นเตอร์ไพรส์มูลค่าหลายพันล้าน
แต่สำหรับฉินเทียนแล้ว นี่เป็นของเล่นที่เขามอบให้ภรรยา ซูซูคงไม่สามารอยู่อย่างไร้สาระ ไม่ทำอะไรเลย
นอกจากนี้ซูซูค่อนข้างชอบยืนด้วยตนเอง ไม่ชอบพึ่งคนอื่นทุกอย่าง แบบนั้นจะทำให้เธอรู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนไร้ค่า
ดังนั้น ตราบใดที่เธอไม่ถูกโจมตีเป็นการส่วนตัว เรื่องของธุรกิจ เธอไม่ยินดีที่จะพูด ก็ให้เธอไปจัดการด้วยตัวเองแล้วกัน
แน่นอน ถ้าหากเธอขอความช่วยเหลือจากฉินเทียน ฉินเทียนก็จะไม่ลังเลเช่นกัน
มองดูกองสินค้าฟุ่มเฟือยที่อยู่ตรงหน้า ซูซู กงลี่และหลิวชิงลืมความทุกข์ไปเลย เริ่มทำการเลือกด้วยความสุข
ผู้หญิงเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นผู้หญิงจิตใจดี รอยยิ้มของพวกเธอเหมือนดอกไม้ เหมือนจะลืมความทุกข์ในที่ทำงาน
ซูซูนอกจากเลือกให้ตัวเองแล้ว และมีความใส่ใจอย่างมาก ยังเลือกของหลายอย่างให้หยางยู่หลันและหม่าเซวี่ยเช่นกัน
กงลี่และหลิวชิง ก็รู้สึกเขินอายที่จะเอามากเกินไปเช่นกัน หลังจากนั้น กงลี่ก็มีความใส่ใจอย่างมาก เรียกหลินเซวี่ยมาด้วย
หลังจากหลินเซวี่ยเลือกเสร็จ หลิวชิงมองดูซูซูด้วยรอยยิ้มและพูด : “พูดตามตรง ของเหล่านี้ล้วนแล้วมีค่ามหาศาล”
“คุณไม่เสียดายจริงๆเหรอที่จะแบ่งให้พนักงานชั้นล่าง?”
“ตามที่ฉันพูด ต้องการที่จะให้ผลประโยชน์ พวกเราสามารถเอาของอย่างอื่นให้ไม่ใช่เหรอ?”
ซูซูยิ้มและพูด : “ของแม้ว่าจะดี แต่ว่าถ้ามากเกินไปก็ไม่มีอะไรน่าดึงดูด”
“เยอะขนาดนี้ พวกเราก็ใช้ไม่หมด”
“มอบให้ทุกคนแล้วกัน ฉันรู้ หลายวันมานี้อารมณ์ของทุกคนตกต่ำอย่างมาก ถือว่าเป็นการให้ขวัญกำลังใจแล้วกัน”
เมื่อได้ยินว่า“ขวัญกำลังใจตกต่ำ” กงลี่และหลิวชิง ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าก็มืดลง และความกังวลก็ปรากฏขึ้นในดวงตา
กงลี่ต้องการพูดอะไรบางอย่าง หลิวชิงรีบขัดจังหวะเธอ
“อย่างนั้นฉันขอขอบคุณคุณฉินและประธานแทนทุกคน”
“มีของเหล่านี้ ขวัญกำลังใจของพนักงานจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน!”
“ประธานกง หลินเซวี่ย พวกเราไปมอบผลประโยชน์ให้พี่น้องกัน!”
ระหว่างที่พูด เธอดึงกงลี่และหลินเซวี่ยจากไป
ด้านนอก กงลี่พูดด้วยความกังวล : “เรื่องนี้ไม่สามารถล่าช้าได้อีกแล้ว”
“ไม่อย่างนั้นชื่อเสียงผลิตภัณฑ์ที่พวกเราสร้างขึ้นมาอย่างไม่ง่าย จะต้องถูกทำลายทั้งหมด”
“ประธานหลิว ทำไมเมื่อกี้คุณไม่ให้ฉันพูด?”
“คุณฉินมาได้กำลังพอดี สามารถให้เขาช่วยพวกเราคิดหาวิธีนี่”
