บัญชามังกรเดือด บทที่ 539 เห็นด้วยกับข้อเสนอ
ผ่านไปสองสามนาทีอีก พอดีกับเจี่ยงเส้าทนไม่ไหวแล้ว ต้องการประกาศเวลาเริ่มการประชุมลงคะแนนเสียง
จากปากทางของหุบเขา พนักงานรับผิดชอบเป็นผู้รักษาความปลอดภัยสองคนวิ่งมาอย่างรวดเร็ว
“คุณชายลิ เจ้าบ้านเจี่ยง ！”
“คุณหนูสองท่านมาแล้ว！”
ที่ห่างไกลมาก พวกเขาก็ร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนก คุกเข่าดังตึ้งเสียงหนึ่งที่ด้านล่างเวที พูดอย่างหวาดกลัว“คุณหนูลิฉุนและคุณหนูเถียนเถียนมาแล้ว”
“พวกหล่อนต้องการเข้ามา พวกเราขวางไม่อยู่”
อะไรนะ？
ได้ยินข่าวนี้เจี่ยงเส้าและลิเหลียงก็ตะลึงแล้วเล็กน้อยในเวลาเดียวกัน
ในดวงตาของลิเหลียงยิ่งเปิดเผยสีที่เคร่งขรึมออกมา
ที่เขาคิดถึงเป็นเวลาแรกคือลิฉุนมาทำอะไรที่นี่？
เจี่ยงเส้าอยากที่จะพูดอะไร แต่สายไปแล้วเขามองเห็นสองเงาร่างที่สวยมาก จูงมืออยู่เดินมาจากไกล ๆ แล้ว
ก็คือลิฉุนและเจี่ยงเถียนเถียนลูกสาวที่รักของเขานั่นเอง
เขาวิ่งลงเวทีอย่างตื่นเต้น ขึ้นไปรับแล้ว
“เถียนเถียนพวกเธอมาทำอะไรที่นี่？”
“ที่นี่มีทั้งคนดีคนเลวปะปนกัน เดี๋ยวอาจจะมีการปะทุต่อสู้กัน เชื่อคำของพ่อรีบกลับไปเถอะ”
“ฉันให้คนส่งพวกเธอกลับไป”
“เธอวางใจ ความแค้นของเธอพ่อจะแก้แค้นแน่นอน！”
สีหน้าของเจี่ยงเถียนเถียนขาวซีด
หล่อนกัดฟันแล้ว พูดอย่างแน่วแน่“ได้ยินว่าปีศาจนั่นจะมาที่นี่วันนี้……”
“ฉันต้องการมองเห็นเขาตายด้วยตาตัวเอง！”
เจี่ยงเส้าพูดไม่ออก
ลิฉุนจับมือของเจี่ยงเถียนเถียนอยู่ พูดเสียงต่ำว่า“อาเจี่ยงคุณก็ให้พวกเราอยู่ต่อเถอะ”
“ฉันรับรอง พวกเราจะไม่เพิ่มความวุ่นวาย”
เจี่ยงเส้าไม่รู้จะทำยังไง ทำได้เพียงมองไปทางบนเวทีเพื่อขอความคิดเห็น
ลิเหลียงยืนขึ้นมาแล้ว เขาอมยิ้มพยักหน้าพูด“ปีศาจฉินเทียน บาปหนามาก”
“งานประชุมฆ่าปีศาจวันนี้ ทุกคนที่ถูกเขาทำร้ายต่างก็มีสิทธิ์เห็นเขาถูกโทษประหารชีวิตกับตาตัวเอง”
“อาเจี่ยง ให้พวกหล่อนขึ้นมาเถอะ”
“เพิ่มเก้าอี้สองตัวที่ด้านหลังของผม”
เจี่ยงเส้าไม่รู้จะทำยังไง นี่ถึงพาลิฉุนและเจี่ยงเถียนเถียนเดินมาถึงบนเวทีด้วยตัวเองแล้ว
ในดวงตาของผู้หญิงสองคนต่างก็เปิดเผยน้ำตาที่อาฆาตแค้น นั่งลงที่ด้านหลังของลิเหลียงแล้ว
มองเห็นพวกหล่อน หลิวชิงเหยากลับตะลึงเล็กน้อยจากนั้นเงียบไม่พูด เหม่อลอยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
อาจจะคือนึกถึงหล่อนกับฉินเทียนเคยมีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ กันมั้ง
เจอหน้าครั้งแรกจากเป่ยเจียงถึงหลงเจียง หล่อนไปลอบฆ่าถูกเปิดโปง……
บางครั้งกระทั่งหล่อนไม่ยอมรับก็ไม่ได้ ฉินเทียนเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากคนหนึ่งจริง ๆ
บนตัวของเขามีของที่ทำให้ผู้หญิงไม่มีวิธีที่จะต่อต้านได้
แม้ว่าหล่อนมีใจอยากที่จะแก้แค้นแต่บางครั้งตื่นจากความฝันหวนนึกถึงอดีต ก็จะอดไม่ได้ที่จู่ ๆ เกิดความคิดที่แปลกประหลาด ถ้าหากฉินเทียนไม่ได้วางยาพิษให้พ่อของหล่อนตาย
ถ้าหากไม่มีความแค้นเหล่านี้ อย่างนั้นหล่อนจะรักฉินเทียนเข้าแล้วหรือเปล่า？
คิดถึงที่นี่ หล่อนจู่ ๆ รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวเล็กน้อย
ตอนนี้หล่อนได้เป็นภรรยาของคนอื่นแล้ว
พ่อของหล่อน สามีของหล่อนต่างก็ตายในมือของฉินเทียน
หล่อนคิดว่าชาตินี้ก็ไม่มีทางคืนดีกันได้กับฉินเทียน
“เจ้าบ้านเจี่ยง ได้เวลาแล้วล่ะมั้ง เริ่มได้แล้วหรือยัง？” ภายใต้จิตใจที่ว้าวุ่น หล่อนพูดอย่างเย็นชา
เจี่ยงเส้ายิ้มพูด“แม่นางชิงเหยาได้ทนรอไม่ไหวแล้วเหรอ？”
“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นตอนนี้พวกเราก็เริ่มเลยแล้วกัน！”
มีลูกสาวนั่งอยู่ด้านหลัง เจี่ยงเส้าก็ยิ่งมีความฮึกเหิม
เขากล่าวโทษการกระทำความผิดของฉินเทียนก่อนรอบหนึ่งอย่างตื่นเต้น แล้วค่อยกระตุ้นอารมณ์ของทุกคนขึ้นมาอีกครั้ง
จากนั้นพูดว่าฉินเทียนโหดเหี้ยมยังไงยากที่จะต่อกรได้ อยากที่จะฆ่าฉินเทียนเจ็ดเมืองทางใต้จะต้องสามัคคีขึ้นมา
เรื่องเร่งด่วนใกล้มาถึงแล้ว ดังนั้นเลือกตั้งผู้นำที่มีคุณธรรมและมีความสามารถท่านหนึ่งออกมา！
สุดท้ายถึงได้ประกาศกฏกติกาการเลือกตั้ง
ครอบครองสิทธิในการลงคะแนนเสียงสิบเอ็ดคน ในเวลาเดียวกันก็เป็นผู้สมัครรับการเลือกตั้งสิบเอ็ดคน
เพราะจ้าวเทียนเผิงไม่มา ดังนั้นตอนนี้กลายเป็นสิบคะแนนเสียงสิบคนแล้ว
สุดท้ายใครได้รับคะแนนเสียงมากที่สุด คนนั้นก็เป็นผู้นำ
หลังประกาศเสร็จแล้ว เจี่ยงเส้าพูดเลยทันที“ผมเชื่อว่าพลังของตระกูลลิแข็งแกร่ง คุณธรรมและความสามารถของคุณชายลิเหลียงเป็นที่ประจักษ์ของทุกคน”
“ผู้นำของเจ็ดเมืองทางใต้ นอกจากเขาแล้วไม่มีใครแทนได้！”
“ผมคะแนนเสียงนี้ของตระกูลเจี่ยงก็ลงให้คุณชายลิ！”
ฟังคำพูดของเจี่ยงเส้า หยางหยวนชิ่งก็ยืนขึ้นมาทันที
“ผมเห็นด้วยกับคำพูดของเจ้าบ้านเจี่ยง ผู้นำของเจ็ดเมืองทางใต้นอกจากคุณชายลิเหลียงแล้วไม่มีใครแทนได้！”
“ความสามารถของคุณชายลิเหลียงโดดเด่น พลังของตระกูลลิแข็งแกร่ง จะต้องฆ่าฉินเทียนได้แน่นอนปกป้องความยุติธรรมของเจ็ดเมืองทางใต้”
“ผมคะแนนเสียงนี้ของตระกูลหยางลงให้กับคุณชายลิ！”
เขายังพูดไม่เสร็จ เฉินเถิงก็ยืนขึ้นมาแล้ว พูดอย่างรอไม่ไหว“ผมเห็นด้วย！”
“ผมคะแนนเสียงนี้ของตระกูลเฉินลงให้กับคุณชายลิ！”
ในพริบตานอกจากตระกูลลิแล้ว สองสามตระกูลที่มีพลังที่สุดทั้งหมดก็สนับสนุนลิเหลียง
ถึงตอนนี้แล้วใครก็ไม่โง่ รู้ว่าลิเหลียงถูกยอมรับเลือกเป็นผู้นำได้กลายเป็นเรื่องที่ตัดสินใจแล้ว อย่างนั้นต้องกระตือรือร้นสักหน่อยแน่นอน ทิ้งภาพความประทับใจที่ดีไว้
หลินตงของเมืองตงหัว เหยียนซิวของเมืองฝูหลิงก็รีบยืนขึ้นมาแสดงท่าทีสนับสนุนลิเหลียง
พออย่างนี้แล้วลิเหลียงก็คือห้าคะแนนเสียงแล้ว
ทั้งหมดแค่สิบคะแนนเสียง
ห้าคนที่เหลือหม่าจั๋วชุนลังเลแล้วเล็กน้อย ก็ยกมือขึ้นมาแล้ว
“ตระกูลหม่าสนับสนุนคุณชายลิเหลียง！”
“หวังว่าคุณชายลินำพาเจ็ดเมืองทางใต้ให้มีความสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวมีความเจริญรุ่งเรืองร่วมกัน ”
หกคะแนนเสียง
เอาตามเหตุผลแล้วลิเหลียงได้ชนะแล้ว
แต่เขาจะไม่พอใจ ที่เขาต้องการคือผ่านทุกคะแนนเสียง มีการคัดค้านใด ๆ อันหนึ่งต่างก็ไม่ได้
กระทั่งจ้าวเทียนเผิงที่มาสายสละสิทธิ์ ในใจของลิเหลียงก็ได้จัดเตรียมงานศพให้เขาแล้วเรียบร้อย
สายตาของเจี่ยงเส้ากวาดมองไปทางสองสามตระกูลที่เหลือ หลินหลงของเป่ยเจียง อานกั๋วของหนานเจียง อีกทั้งหลิวชิงเหยาตัวแทนของตระกูลจี้
หลิวชิงเหยาอดไม่ได้ยืนขึ้นมาเตรียมที่จะแสดงท่าที
หลินหลงรีบพูด“เหยาเหยาอย่าวู่วาม！”
“เธออายุน้อยไม่เข้าใจเหตุผล เรื่องชนิดนี้ยังไงให้คนที่ดูแลเรื่องของตระกูลจี้เป็นคนพูดเถอะ”
สายตาของหล่อนมองไปทางดวงจันทร์ดวงอาทิตย์แล้ว
เป็นห่วงจริง ๆ สำหรับประสบการณ์และชื่อเสียงไม่สามารถแบกรับความกล้าที่มากอย่างนี้ เรื่องของตระกูลจี้ยังไงก็ให้คนของตระกูลจี้มาพูด
จ้าวจิ่วรี่พูดเสียงขรึม“น้องหวังเยว่ตอนที่มา นายท่านได้กำชับแล้ว”
“ตอนนี้นายเอาความต้องการของเขาพูดกับทุกคนหน่อยแล้วกัน”
“ตกลงพี่จ้าว”
หวังเยว่เหยียบมาข้างหน้าก้าวหนึ่ง ปรับสภาพพลังของร่างกายพูดเสียงหนัก “คุณท่านพูด ความแค้นระหว่างพวกเราคุณชายน้อยและฉินเทียนก็คือความแค้นส่วนตัว”
“เรื่องนี้เพียงแค่เกี่ยวข้องกับตระกูลจี้และฉินเทียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคนอื่นเวลาเดียวกันก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งของผู้นำ”
“พวกเราตระกูลจี้ไม่มีความตั้งใจที่จะไปหยั่งเชิงถามตำแหน่งของผู้นำ ใครสามารถดึงฆาตกรที่ก่อคดีโศกนาฏกรรมออกมาได้นำไปลงโทษทางกฎหมาย พวกเราก็สนับสนุนคนนั้น”
“คำพูดของผมพูดจบแล้ว”
มองเห็นหวังเยว่ถอยกลับไป เหมือนไม่เตรียมพูดสักคำหนึ่งอีกในงานก็ปลุกความวุ่นวายขึ้นมาแล้ว
อย่างน้อยคนที่มีสมองหน่อยต่างก็คิดได้คำพูดของหวังเยว่ผิดปกติ
เจี่ยงเส้ามีปฏิกิริยามา อดไม่ได้พูด“หวังเยว่คุณนี่คือหมายความว่ายังไง？”
“ฆาตกรที่สร้างคดีโศกนาฏกรรม หรือว่าไม่ใช่ฉินเทียนเหรอ？”
“พวกเราก็คือต้องหลังเอาผู้นำเลือกตั้งออกมา ภายใต้การออกคำสั่งของผู้นำไปเอาฉินเทียนมาลงโทษทางกฎหมายไง！”
“พวกคุณไม่ลงคะแนนเสียงจะเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียวได้ยังไง？”
หวังเยว่พูดจาง ๆ “พวกคุณต่างก็พูดว่าเป็นฉินเทียน แต่ฉินเทียนยอมรับแล้วเหรอ？”
“พวกคุณเอาฉินเทียนเรียกมา ใครสามารถทำให้เขายอมรับด้วยปากของตัวเองได้ยอมไปลงโทษตามกฎหมาย พวกเราตระกูลจี้ก็ลงคะแนนเสียงหนึ่งให้เขาทันที”
“ไม่งั้นยากที่จะทำตามคำสั่งได้”
เทวดานพเคราะห์ของตระกูลจี้มาถึงทั้งหมด ใช้พลังของพวกเขาเดิมทีก็ไม่เห็นเจี่ยงเส้าอยู่ในสายตา
คำพูดของหวังเยว่เพิ่งพูดจบ อานกั๋วที่ไม่ได้เอ่ยปากตลอดก็ยิ้มแล้ว พูดจาง ๆ “ความคิดนี้ไม่เลว”
“หนานเจียงเห็นด้วยกับข้อเสนอ”
หลินหลงพูดเสียงต่ำ“เป่ยเจียงเห็นด้วยกับข้อเสนอ”
