บัญชามังกรเดือด – บทที่ 533 ลำบากลำบน

บทที่ 533 ลำบากลำบน

บัญชามังกรเดือด บทที่ 533 ลำบากลำบน
เพื่อช่วยลิฉุนปรับความสัมพันธ์กับลิเว่ยจง ระหว่างทาง ฉินเทียนยังตั้งใจซื้อของขวัญสองสามกล่องมาด้วย

ในฐานะลูกสาว กลับมาจากแดนไกลทั้งที ไม่มีของติดไม้ติดมือดูจะคุยไม่ออก

นอกจากสาเหตุนี้แล้ว ฉินเทียนอดยอมรับไม่ได้ว่า การไปพบลิเว่ยจง เขาก็มีความเห็นแก่ตัวอยู่บ้าง

ตอนนี้เขาแน่ใจได้ว่า 7 หัวเมืองใหญ่ใต้หมากกระดานนี้ อีกฝ่ายก็คือตระกูลลิ

ทว่า ส่วนใครจะเป็นคนเดินหมากตัวจริง ตอนนี้เขายังสงสัยอยู่ แต่เขารู้ว่าถ้าไม่ใช่ลิเหลียง ก็ต้องเป็นลิเว่ยจง

หลังจากได้พบลิเหลียงที่สนามบิน เขาก็ยิ่งเชื่อว่า เบื้องหลังคนที่เดินหมากตัวจริงคือลิเว่ยจงที่ถอนไปตัวเงียบ ๆ

ลิเหลียงเป็นแค่โฆษกผิวเผินเท่านั้น

ไม่ว่าจะใช่ลิเว่ยจงหรือไม่ หลังจากได้พบก็น่าจะรู้แล้ว

รถยนต์มาถึงลานตระกูลลิ จอดอยู่ประตูหลัง

อยู่ ๆ ลิฉุนก็ตระหนกใจขึ้นมา มองประตูที่กักบริเวณก็ดึงดันไม่อยากลงจากรถ

ฉินเทียนต้องเกลี้ยกล่อมอยู่นานเธอจึงฝืนตกลง พอลงจากรถก็เดินตามหลังฉินเทียน พอเห็นท่าทางอย่างนั้นก็ไม่เหมือนกลับบ้านตัวเอง

กลับเหมือนสะใภ้ตัวน้อยตามสามีมาพบแม่สามีครั้งแรก

ฉินเทียนอยากจะหัวเราะ แต่ก็อดปวดร้าวขึ้นมาในใจไม่ได้ เขาอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าวันนึงเข้ากลับไปที่ตระกูลฉิน จะเป็นแบบเดียวกันอย่างนี้หรือเปล่า……

“หนิงซวง เคาะประตู” เขาเอ่ยเสียงขรึม

“รับทราบ!” เถียหนิงซวงไม่เกรงใจแม้แต่นิดเดียว เดินตรงดิ่งมาเคาะประตู

ทำลิฉุนตกใจจนไปหลบอยู่ข้างหลังฉินเทียนด้วยสัญชาตญาณ

เสียงดังแอ๊ด ประตูเปิดออก บ่าวรับใช้ชราคนหนึ่งโผล่หน้าออกมาถามด้วยความสงสัยว่า: “คุณหนูท่านนี้มาหาใคร?”

เถียหนิงซวงเอ่ยเสียงขรึมว่า: “มาหาลิเว่ยจง”

“คุณบอกว่าใครนะ?” บ่าวรับใช้ชราตกใจคิดว่าจะพูดอะไรบางอย่าง อยู่ก็เห็นลิฉุนที่อยู่ข้าง ๆ จนเขาตกใจอ้าปากค้าง

“คุณหนูใหญ่?”

“คุณหนูใหญ่คุณกลับมาแล้วเหรอครับ?”

ลิฉุนลังเลสักพักแล้วก็เอ่ยด้วยเสียงคล้อยต่ำว่า: “ลุงหวาง ฉัน……ผ่านทางมาเลยแวะมาดูหน่อย”

“เขา……ยังสบายดีมั๊ย?”

พูดจบ สายตาก็อดมองเข้าไปข้างในไม่ได้

สายตาที่โหยหา การแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรก็ทลายลงในพริบตา สะท้อนออกมาว่า เวลานี้เธอร้อนใจแค่ไหน

“หวางโป ใครน่ะ?”

เวลานี้เอง ในลานเรือนก็มีเสียงรอดออกมา ฟังแล้วแม้จะขรึมต่ำ แต่ยังถือว่าเปี่ยมด้วยพลังงาน

พอได้ยินเสียงนี้ ลิฉุนก็อดตัวสั่นไม่ได้

เธอรีบเดินเข้าไปข้างในอย่างขาดการควบคุม

ในลานเรือนปลูกดอกไม้ใบหญ้าเต็มไปหมด

เวลานี้พระอาทิตย์กำลังตกดิน ชายอายุ 50 กว่าผมขาวคนหนึ่งนั่งอยู่บนรถเข็น ในมือถือฝักบัวรดน้ำกำลังรดน้ำให้ดอกกล้วยไม้ที่อยู่ตรงหน้า

ทันทีที่เห็นลิฉุน ตัวเขาก็สั่นเทา ฝักบัวรดน้ำในมือก็หล่นลงบนพื้น

“ฉุนเอ๋อร์!” ในเวลาชั่วครู่ เขาไม่อาจอำพรางความประหลาดใจไว้ได้

“พ่อ ขาของพ่อเป็นอะไรไป?” ลิฉุนทิ้งกระเป๋าในมือ โผเข้าไปหา

ตั้งแต่นาทีที่เดินเข้ามา ฉินเทียนก็สำรวจลิเว่ยจงอย่างเงียบ ๆ

แค่ดูจากรูปร่างหน้าตาครั้งแรกที่เห็นก็รู้ว่า คนผู้นี้ไม่ธรรมดาแน่นอน

ผู้ที่มีฐานะสูงส่ง ไม่เคยผ่านมรสุม ไม่อาจมีบุคคลิกอย่างนี้ได้

จากนั้น จากปฏิกิริยาที่ลิเว่ยจงเห็นลิฉุนครั้งแรก เข้ากันไม่ได้ตรงไหน?เห็นชัด ๆ ว่าพ่อลูกผูกพันธ์กัน!

นั่นเป็นความคิดถึงที่ฝังเข้าไปในกระดูก!

แต่พอเห็นลิฉุนโผเข้ามาที่ตัวเอง ลิเว่ยจงเหมือนมีสัญชาตญาณรู้ถึงอะไรบางอย่าง สีหน้าเปลี่ยนอย่างฉับพลัน

“พ่อ ลิเหลียงบอกฉันว่า พ่อไม่เป็นอะไรมาก แค่อ่อนแอนิดหน่อย……”

“ว่าแต่ ทำไมพ่อถึงนั่งรถเข็น?”

ลิฉุนนั่งย่อลงตรงหน้าลิเว่ยจง บนใบหน้าที่ไร้ที่ติ เต็มไปด้วยความตระหนกและปวดร้าว

เธอยื่นมือไปอยากเปิดผ้าที่ขาของลิเว่ยจงออกเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น

“อย่ามาแตะต้องฉัน!”

นึกไม่ถึงว่าเวลานี้เอง อยู่ ๆ ลิเว่ยจงก็เปลี่ยนสีหน้าในฉับพลัน

เขาผลักลิฉุนออก เนื่องจากใช้แรงมาก ทำให้ลิฉุนก้นจ้ำเบ้ากับพื้น

“พ่อ——” มองดูพ่อที่ระเบิดความโกรธ ลิฉุนก็ชะงักงัน

“เธอตายอยู่ข้างนอกแล้วไม่ใช่เหรอ?ยังกลับมาทำไม!”

“เธอไปซะ!”

“ฉันไม่มีลูกสาวอย่างเธอ!”

“รีบไสหัวไป!”

อารมณ์ของลิเว่ยจงพลุกพล่าน พูดพลางขยับรถเข็นเข้าไปในเรือน

ลิฉุนนั่งลงกับพื้น ปฏิกิริยาที่สะท้อนออกมาคือทั้งอายทั้งโกรธ พังทลายสุดขีด

เธอร้องไห้ไปส่งเสียงตะโกนไปว่า: “หนูรู้ว่าพ่อดูถูกหนู!”

“พ่อเน้นลูกชายดูถูกลูกสาว หนูเข้าใจ!”

“แต่ต้องเหยียบย่ำฉันอย่างนี้ด้วยเหรอ?”

“ทำไมฉันทำอะไรก็ผิด?”

“ฉันเกลียดพ่อ!”

“ฉันเกลียดพ่อ!”

ได้ยินเสียงร้องไห้ฟูมฟายใจแทบขาดเป็นเสี่ยง ๆ ของลูกสาว ลิเว่ยจงไม่เพียงไม่หยุด แต่ยิ่งจากไปให้เร็วกว่านี้

พอหันรถเข็นก็หายไปจากห้อง

“คุณหนู อย่า รอให้นายท่นสงบก่อนค่อยมาใหม่เถอะ” ด้านข้าง หวางโปคนใช้ชายชรา เอ่ยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ดวงตาทั้งคู่ของลิฉุนแดงก่ำ นาทีนี้เอง ความเสียใจท่วมท้นกว่าจิตใจที่ด้านชา

“บ้านหลังนี้ ฉันจะไม่เข้ามาเหยียบอีกต่อไป!”

เธอร้องไห้แล้ววิ่งออกไป

ฉินเทียนรีบเอ่ยว่า: “หนิงซวง รีบตามไป”

เขานึกไม่ถึงว่าพ่อลูกเจอกันจะมีฉากเช่นนี้

จากการสนทนาของพวกเขา หรือความขัดแย้งระหว่างพวกเขาเป็นเพียงเพราะลิเว่ยจงเน้นลูกชายดูถูกลูกสาว?

ลิฉุนเป็นผู้หญิงที่เป็นตัวของตัวเอง เป็นสาวแกร่งที่ถูกพ่อคอยโจมตีทอดทิ้ง จึงเดินทางไปยุโรปไม่กลับมาหลายปี

อธิบายอย่างนี้ เหมือนว่าสมเหตุสมผล

แต่ฉินเทียนก็ยังรู้สึกว่า ข้างในยังมีปัญหา

เขาลังเลสักพักแล้วก็สาวเท้าเข้าไปในห้อง

“พ่อหนุ่ม คุณคิดจะทำอะไร?” เสียงคล้อยต่ำดังขึ้น

ลุงหวางลอยมาอย่างไร้เสียง ขวางอยู่ข้างหน้าฉินเทียน ดวงตาคู่นั้นมองเขาอย่างเย็นชา

ฉินเทียนแสยะยิ้มเอ่ยว่า: “ผมดูออกแต่แรกแล้วว่าคุณเป็นยอดฝีมือ”

“ตอนนี้ผมสงสัยว่า คุณดูแลเจ้าบ้านลิอยู่หรือว่าจับตาดูเขาอยู่กันแน่”

ลุงหวางแสยะยิ้มเอ่ยว่า: “นี่เป็นเรื่องของตระกูลลิ คุณเป็นแค่คนนอกคิดจะเข้ามาสอดเหรอ?”

“อยากตายเหรอไง?”

ฉินเทียนแสยะยิ้มเอ่ยว่า: “พวกคุณตระกูลลิ ก็อยากให้ผมตายไม่ใช่เหรอ ?”

“โจมตีผมจนไม่ให้ผุดไม่ให้เกิด จากนั้นก็เหยียบผมขึ้นตำแหน่ง”

“คุณว่าอะไร?”

“คุณคือ——” ลุงหวางตกใจมาก

“ฉินเทียน!

ฉินเทียนถอนใจเสร็จ ก็ลงมือซัดลุงหวางกระเด็นออกไปด้วยฝ่ามือเดียว แล้วก็สาวเท้าก้าวใหญ่เดินเข้าไปในห้อง

เขาลงมืออย่างยั้งมือ ไม่ทำลุงหวางถึงแก่ชีวิต แต่ทำให้เขาสลบไปไปได้สักระยะ

เวลาคับขัน พอเขามาถึงห้องก็พบลิเว่ยจงนั่งอยู่ริมหน้าต่าง สีหน้ากลับสู่ความสงบ

ดูแล้วเหมือนสิงห์ร้ายที่เฝ้าดูสถานการณ์ทั้งหมด

เขามองฉินเทียนอย่างเย็นชา

ฉินเทียนก็มองเขาอย่างเย็นชาด้วยเช่นกัน

สองคนจ้องมองกันอยู่สิบวินาที

“ผมชื่อฉินเทียน”

“ผมเชื่อว่า คุณไม่แปลกใจกับชื่อของผม” ฉินเทียนเอ่ยปากอย่างสงบ ๆ

สีหน้าลิเว่ยจงเฉยเมย: “นายกับลูกสาวฉันเป็นอะไรกัน?”

“ทำไมถึงอยู่กับเธอ?”

แม้เขาจะทำเป็นสงบนิ่ง แต่ฉินเทียนเห็นความกังวลจากส่วนลึกในดวงตาของเขา

นาทีนี้เอง ในที่สุดฉินเทียนก็ชัดเจนในเรื่องราวทั้งหมดและกล้าคาดเดา

“คุณจงใจเย็นชาใส่ลูกสาวของคุณ บีบให้เธอมีบ้านแต่กลับไม่ได้ ซึ่งที่จริงเพราะต้องการจะปกป้องเธอ”

“เพราะคุณ และตระกูลหลี่ทั้งตระกูลได้ตกอยู่ในมือของคนอื่นแล้ว”

“คนคนนั้นก็คือ ลิเหลียง”

“ตราบใดที่ลิฉุนอยู่ในบ้านก็จะมีอันตราย”

“ผมพูดถูกมั๊ย?”

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด

Status: Ongoing

บัญชามังกรเดือด แปลไทย เขาหายสาบสูญไปห้าปี มีป้ายบัญชาการลึกลับสองอันเกิดขึ้นบนโลก อันหนึ่งเป็น บัญชาพญายม เมื่อพบเห็นต้องตายสถานเดียว อันหนึ่งเป็นบัญชาราชาเทพ ใครผู้นั้นจะพลอยได้ดิบได้ดี แต่เขากลับเป็นเจ้าของป้ายบัญชาการทั้งสอง……

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท