แดนนิรมิตเทพ

บทที่ 60 ถอนหมั้น(2)
เป็นเพียงคนแก่ที่สวมชุดจงซานจวงสีดำตามหลังวัยรุ่นมา มีสีหน้าแปลกๆ เขาขมวดคิ้วและถามว่า: “คุณชายเฟย ทำแบบนี้ได้จริงๆเหรอ?”
เอียนเฟยหันหน้า มองดูชายแก่ เผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์: “ลุงจ้าววางใจได้ ฉันมีลิมิตของฉัน!”
ชายแก่พยักหน้าอย่างจำใจ ไม่พูดอะไรเลย
เฉินโม่กำลังจะจากไป จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังลั่นดังมาจากประตูใหญ่ เหมือนว่ามีคนเรียกชื่อของเขา
ทันใดนั้น เฉินโม่ก็รีบก้าวเท้า เดินมายังประตูใหญ่ของโรงเรียน
เอียนเฟยเห็นว่ามีคนออกมา ก็พูดกับเหล่าคุณป้าทันที: “มีคนออกมาแล้ว เริ่มตะโกนได้!”
เหล่าคุณป้าตะโกนออกมาทันที:”เฉินโม่ พวกเราจะถอนหมั้น! เฉินโม่ พวกเราจะถอนหมั้น!”
การโห่ร้องดังลั่นนี้ ทำให้นักเรียนในอาคารเรียน โผล่หัวออกไปมอง สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
คราวนี้ เฉินโม่ได้ยินอย่างชัดเจน เพียงแต่ ใบหน้าของเขาดูเฉื่อยชา
ไอ้หวาง รปภ.ของโรงเรียน ออกมาจากห้องรักษาความปลอดภัย และตะโกนบอกกลุ่มคุณป้าว่า: “อย่ามาส่งเสียงดังตรงนี้ ไปส่งเสียงดังที่พล่าซ่าโน่นไป!”
ทันใดนั้นมีป้าคนหนึ่งไม่พอใจ: “ไอ้เฒ่าหวาง จะทำไม ไม่เจอสองสามวันปีกกล้าขาแข็งเลยสินะ? กล้าไล่พวกเราไปเนี่ย! เชื่อไหมว่าฉันจะโทรหาชุ่ยฮัว ให้แกนอนไม่หลับสักเดือน!”
ไอ้เฒ่าหวางได้ยิน ทันใดนั้นก็หงอยทันที ในกลุ่มคนนี้ มีคนรู้จักของภรรยาเขาอยู่หลายคน
ไอ้เฒ่าหวางไม่กล้าล่วงเกิน!
“โอเคๆ ฉันไม่ไล่พวกคุณไป พวกคุณเบาเสียงหน่อยได้ไหม?”
“หยุด นี่ก็พอประมาณแล้ว” เหล่าคุณป้าถึงจะพอใจ
แม้ว่าเอียนเฟยไม่เคยเห็นเฉินโม่ แต่เคยเห็นรูปภาพของเฉินโม่แล้ว ก็ต้องจำได้ว่าคนที่ออกมาจากโรงเรียนก็คือเฉินโม่
“หยุด!” เอียนเฟยโบกมือห้ามกลุ่มคุณป้าเหล่านั้นไว้
ทันใดนั้น ทั้งโลกก็เงียบสงัด
เฉินโม่ขมวดคิ้ว เดินออกจากประตูโรงเรียน และเหลือบมองคุณป้าที่มีใบหน้ายิ้มด้วยความอยากรู้อยากเห็น หงุดหงิดอยู่ครู่หนึ่ง
ถ้าเป็นไปได้ เฉินโม่ขอยืนต่อหน้าปรมาจารย์แดนแปรภาพ 20 กว่าคน และไม่อยากเผชิญหน้ากับเหล่าคุณป้าขี้สงสัยกลุ่มนี้
“คุณเป็นใคร?” เฉินโม่รู้ เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาอ่อนกว่าเขาสักปีหรือไม่ก็สองปี คือผู้รับผิดชอบดำเนินการ
“ฉันคือใครนายไม่ต้องสนใจ แต่วันนี้ฉันมาที่นี่ในนามของตระกูลเอียนแห่งยานจิง!” เอียนเฟยเงยหน้าอย่างภาคภูมิใจและพูดจาอย่างเย่อหยิ่ง
“ฉันเป็นตัวแทนตระกูลเอียน และพี่ชิงเฉิงของฉัน เพื่อประกาศถอนหมั้นกับนายอย่างเป็นทางการ!”
เฉินโม่ตกตะลึง เขามีชีวิตอยู่มา 600 ปี และเขาก็ไม่เข้าใจว่าตรงหน้าเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ชาติก่อน เดิมทีก็ไม่ได้เป็นแบบนี้นี่นา? หรือว่าประวัติศาสตร์เปลี่ยนไปเพราะการจุติใหม่ของเขางั้นหรือ?
ความหายนะของบ้านเจี่ยงหยาว เป็นเพราะการจุติใหม่ของเขา เร็วกว่ากำหนด แต่มันก็ถูกแก้ไขได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
บางที ประวัติศาสตร์อาจเปลี่ยนไปจริงๆ!
เฉินโม่มองเอียนเฟย พูดอย่างสงสัยว่า: “คุณคือใคร? คุณแน่ใจว่าสามารถเป็นตัวแทนของตระกูลเอียนได้?”
“ฉันชื่อเอียนเฟย คุณปู่ของพ่อฉันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของหลานชายของคุณปู่ของคุณพ่อพี่ชิงเฉิงของฉัน นายเรียกฉันว่าคุณชายเฟยก็ได้!” เอียนเฟยยืดมือยืดคอ เผยให้เห็นรอยยิ้มที่เขาคิดว่ามีเสน่ห์
เฉินโม่ไม่สนใจคำเรียกที่สับสนลิ้นพันนั่นเลย เงยหน้าเล็กน้อย และกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า: “คุณคือลูกหลานตระกูลย่อยของตระกูลเอียน เอียนอานฉงอาจจะแก่หงำเหงือกแล้ว? ไม่คิดเลยว่าจะส่งลูกหลานรุ่นที่สามของสายเลือดไม่โดยตรงมาถอนหมั้น”
เอียนเฟยหัวเราะ มองนักเรียนจำนวนมากที่เดินอยู่ด้านหลังเฉินโม่ จู่ ๆ ก็จริงจังขึ้นมา: “โอเค พอแล้ว ฉันก็พูดไปแล้ว ฉันยังมีธุระอื่นอีก นายก็ไม่ต้องรั้งฉันไว้แล้ว บ๊าย!”
พูดจบ เอียนเฟยก็โบกมือให้ชายแก่ข้างๆที่ก้มศีรษะไม่พูดอะไร และหนีไปอยากรวดเร็ว
ก่อนไป เขาก็ไม่ลืมโยนธนบัตรสีแดงกองหนึ่งให้คุณป้าผู้นำทั้งสองด้วย
เหล่าคุณป้าที่แบ่งเงินกันเรียบร้อยแล้ว ก็แยกย้ายกันไปอย่างมีความสุข ป้าที่เป็นผู้นำทั้งสองตะโกนใส่เอียนเฟยว่า: “พ่อหนุ่ม ต่อไปถ้ามีเรื่องแบบนี้ให้ทำอีก อย่างลืมมาหาพวกป้าๆนะ!”
เห็นเอียนเฟยที่ทิ้งคำไว้สองประโยค แล้วก็รีบไปทางที่นี่ ส่ายหน้า เฉินโม่หัวเราะดังลั่น: ” ไม่คิดเลยว่าตระกูลเอียนยังจะมีตัวตลกแบบนี้อยู่!”
เฉินโม่ยืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้รีบจากไปทันที แต่ตรึกตรองถึงจุดประสงค์ที่มาของเอียนเฟย
ผ่านไปครู่หนึ่ง เฉินโม่ก็คิดออกแล้ว และยิ้มเบา ๆ : “ที่แท้ก็เป็นเช่นนั้น!”
บทที่ 59 ถอนหมั้น(1)