แดนนิรมิตเทพ – บทที่ 76 เจ้าคนอวดดี(2)

บทที่ 76 เจ้าคนอวดดี(2)
เฉินโม่ยิ้มเฉยชา ยืนอยู่กับที่ไม่ขยับเลยสักนิด รอให้วัยรุ่นสองคนนั้นพุ่งเข้ามา หนึ่งหมัดหนึ่งคน ต่อยล้มลงพื้นทันที
มองเห็นวัยรุ่นสองคนที่นอนร้องโหยหวนอยู่ใต้เท้าเฉินโม่ วัยรุ่นคนอื่นก็งงไปสักพัก ไอ้มีดมองดูเฉินโม่ ในตาก็มีความแปลกใจแสดงออกมา
ตาของฉู่เหวินสงก็หรี่ลง: “ไม่น่าถึงกล้าอวดเก่งต่อหน้าฉันแบบนี้ ที่แท้ก็มีของอยู่บ้าง พวกแกทั้งหมดเข้าไปด้วยกัน!”
วัยรุ่นที่เหลืออยู่สิบกว่าคน พุ่งเข้าไปทางเฉินโม่ทันที แต่ว่า เพียงไม่กี่อึดใจ ลูกน้องพวกนี้ที่ฆ่าฟันเพื่อฉู่เหวินสงบ่อยๆ ก็ล้มลงกับพื้นทั้งหมด จับที่ส่วนต่างๆของร่างกาย ร้องเจ็บปวดโหยหวน
ในตาของฉู่เหวินสงก็มีความตกใจไหลผ่าน ฝีมือของลูกน้องเขารู้ดี ต่างก็เป็นฝีมือดีที่ฝ่าฟันกับเขามาหลายปี ถึงแม้จะเป็นแค่คนธรรมดา แต่ปกติหนึ่งคนก็สามารถสู้ได้สี่คน สิบกว่าคนรวมกัน ความสามารถนี้มองข้ามไม่ได้
แต่ว่า พออยู่ในมือของเฉินโม่ แค่หนึ่งนาทีพวกเขาก็ทนไม่ไหว ถูกตีให้ล้มลงกับพื้นทั้งหมด มองกลับมาที่เด็กหนุ่มคนนั้น หน้าไม่แดงไม่หอบเลยด้วยซ้ำ เหมือนกับคนที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ ความสามารถแบบนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้ฉู่เหวินสงตกใจ
ในตาของไอ้มีดมีจิตสังหารที่รุนแรงไหลผ่าน เขาสามารถสัมผัสได้ว่าเด็กหนุ่มที่หน้าตาอัปลักษณ์ตรงหน้าคนนี้ มีความสามารถที่ทำให้เขาต้องให้ความสำคัญด้วย
“ท่านฉู่ ผมไปลองกับมันดู!”
ฉู่เหวินสงพยักหน้า สำหรับความสามารถของไอ้มีด เขาไว้ใจร้อยยี่สิบเปอร์เซ็นต์: “อืม อย่าตีให้ตายก็พอ!”
ไอ้มีดพยักหน้า เดินขึ้นไปช้าๆ ยืนอยู่หน้าเฉินโม่ที่ห่างออกไปห้าเมตร จ้องมองไปที่เฉินโม่อย่างเย็นชา: “ไอ่หนุ่ม ความสามารถแกไม่เลว แต่ยังไงซะแกก็อ่อนเยาว์เกินไป วันนี้ ฉันจะให้แกเสียใจที่ได้เจอกับฉัน!”
เฉินโม่ยกนิ้วกลางไปให้ไอ้มีด กระตุกนิ้ว: “อย่าพูดมากเลย เสียเวลา!”
ไอ้มีดตะโกนออกมาด้วยความโกรธหนึ่งที โค้งตัวลงเล็กน้อย ความเร็วของคนทั้งคนก็ปะทุออกมา เหมือนกับเสือชีตาห์ที่รวดเร็วตัวหนึ่ง พริบตาเดียวก็มาปรากฏอยู่ที่หน้าเฉินโม่
Smart address bar. th.readeraz.com แดนนิรมิตเทพ บทที่ 76 เจ้าคนอวดดี(2) – th.readeraz
“รนหาที่ตาย!”
หมัดๆหนึ่ง พร้อมเสียงที่ทะลุอากาศ ชกเข้าที่ไหล่ของเฉินโม่ ถ้าหากไม่ใช่กลัวต่อยเฉินโม่จนตาย หมัดนี้คงจะต่อยไปที่ขมับโดยตรงแล้ว
ฉู่เหวินสงพยักหน้าด้วยความพอใจ ความสามารถของไอ้มีด เพิ่มขึ้นมาไม่น้อยอีกแล้ว
อานเข่อเยว่และมู่หรงยานเอ๋อร์สีหน้ากระวนกระวาย พวกเธอคิดไม่ถึงว่าเฉินโม่จะเก่งขนาดนี้ คนเดียวสามารถสู้กับสิบกว่าคนได้ เหมือนกับยอดฝีมือยุทธภพในภาพยนตร์อย่างนั้นแหละ ขนาดที่พวกเธอสองคนลืมเป็นห่วงเฉินโม่ซะแล้ว
แต่ว่า แม้ว่าตอนนี้ศัตรูของเฉินโม่จะมีแค่คนเดียว แต่พวกเธอรู้สึกว่าคนๆนี้คนเดียวเหมือนว่าจะเก่งกว่าสิบกว่าคนนั้นอีก เฉินโม่ยังจะชนะได้รึเปล่า?
บูม!
หนึ่งหมัด เฉินโม่ยืนอยู่กับที่ ไอ้มีดคนทั้งคนถูกตีจนลอยถอยกลับไปห้าหกเมตร นอนอยู่กับพื้น กระอักเลือดออกมา
ไม่มีใครเห็นว่าเฉินโม่ออกมือยังไงด้วยซ้ำ ไอ้มีดก็ถูกตีจนลอยกลับไปแล้ว
ฉู่เหวินสงตะลึงตาโตปากค้าง ความสามารถของไอ้มีดเขารู้ดี นั้นน่ะเป็นระดับราชาในทหารหน่วยรบพิเศษ เป็นเขาที่เสียเงินก้อนโตขุดมาได้ กี่ปีมานี้ก็เป็นที่พึ่งของเขามาโดยตลอด
แต่ว่า ไอ้มีดกลับถูกเด็กมัธยมตรงหน้าคนนี้ตีจนลอยในหมัดเดียว? นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย?
พวกจางเสี่ยนก็ยิ่งตกตะลึงไปอีกสีหน้าก็มึนงง นี่ยังเป็นไอ่คนบ้านนอกคนนั้นอยู่ไหม? ทำไมมันเก่งขนาดนี้! มิน่าเมื่อกี้มันถึงกล้าแสดงท่าทีที่ไม่กลัวอะไรต่อหน้าฉู่เหวินสง มิน่ามันถึงกล้าต่อกรกับตัวเอง ที่แท้มันก็เป็นยอดฝีมือยุทธภพคนหนึ่งที่ปิดบังตัวตนนี่เอง
จางเสี่ยนอยู่ๆก็นึกขึ้นได้ ตอนที่อยู่หน้าบ้านอานเข่อเยว่ เขายังอยากลงมือสั่งสอนเฉินโม่ ตอนนี้มาคิดดูแล้วรู้สึกเสียวหลังขึ้นมาเลย
อานเข่อเยว่มองดูเฉินโม่อยู่เงียบ ในใจก็ผ่อนคลายลงจริงๆ: “ที่แท้นี่ถึงจะเป็นไผ่ตายของนาย มิน่าถึงแสดงท่าทีที่ไม่มีใครในสายตาอยู่ตลอด ความสามารถในการต่อสู้แบบนี้ เพียงพอกับความโอหังของนาย!”
แต่ว่าอานเข่อเยว่ก็รีบส่ายหัว แอบคิดในใจ: “แต่ตอนนี้ยังไงก็เป็นสังคมทันสมัย ถึงแม้นายจะสู้เก่งแค่ไหนก็สู้ปืนไม่ได้หรอก ความสามารถในการต่อสู้สามารถให้ความสนุกชั่วขณะนายได้ แต่ผลรวมก็ไม่มีประโยชน์อะไรมาก ในยุคนี้ ยังคงต้องสู้กันด้วยเงินทองและต้นทุน! เทียบกับเจิ้งหยวนฮ่าว นายก็ยังห่างไกลเกินไป!”
เธอกลับลืมไปว่า เมื่อกี้ที่เจิ้งหยวนฮ่าวเรียกพ่อที่เป็นปลัดอำเภอมา ก็ยังช่วยพวกเขาไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เฉินโม่ละก็ เธอตอนนี้คงถูกจับขึ้นรถไปดื่มชาเป็นเพื่อนฉู่เหวินสงแล้ว
บทที่ 75 เจ้าคนอวดดี(1)

บทที่ 77 ฉันขอรับสายๆหนึ่ง(1)