แดนนิรมิตเทพ – บทที่ 194

เฉินโม่ตะโกนอย่างเสียงดัง และภายใต้สายตาที่งุนงงของทุกคน เขาก้าวไปทางที่บึง

“อะไรนะ? เขาจะลงไปในน้ำจริงๆ งั้นเหรอ?”

“อวดดีเกินไปแล้ว! แม้ว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์ ความแข็งแกร่งของเขาที่อยู่ในน้ำก็จะลดลงอย่างมาก แล้วจะเป็นคู่ต่อสู้ของจระเข้เกล็ดทองได้อย่างไร?”

“เพื่อผลกำไรผู้คนสามารถสละชีวิตได้ สัตว์ยอมเสียชีวิตเพื่ออาหาร ดูเหมือนว่าเขายังไม่เต็มใจที่จะปล่อยยาวิเศษต้นนั้นไป น่าเสียดายคนที่มีพรสวรรค์รุ่นเยาว์เช่นนี้จริงๆ ถ้าเขาออกจากที่นี่ไป เขาก็จะมีรายชื่อปรมาจารย์อยู่ในโลกฝึกบู๊อย่างแน่นอน!”

มู่หรงยานเอ๋อร์ตะโกนอย่างกังวลว่า “เฉินโม่ นายต้องระวังนะ!”

เฉินโม่ไม่พูดอะไร และก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นมา

เฉินโม่ก้าวออกไป ไม่ได้ตกลงไปในน้ำ แต่กลับอยู่ในท่ามกลางอากาศด้วยความว่างเปล่า

ต่อมา เขาก็ก้าวออกไปอีกก้าว

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

สีหน้าของทุกคนงงงวย และแม้แต่มู่หรงยานเอ๋อร์ก็อ้าปากสวยงามของเธอ ด้วยความไม่เชื่อบนใบหน้า

บูม!

เฉินโม่ก้าวออกไปอีกครั้ง ราวกับว่ามีบันไดที่มองไม่เห็นในท่ามกลางอากาศอยู่ข้างหน้าเขา หนุนร่างกายของเขา ลอยอยู่ในท่ามกลางอากาศ

ตุ้งตุ้งตุ้ง…….

เฉินโม่เดินออกไปทั้งหมดเจ็ดก้าว และแต่ละก้าวที่เดินออกไป มันก็เหมือนกับค้อนขนาดใหญ่ที่ตีกลองด้วยกำลังทั้งหมด ทำให้ผู้คนตกตะลึง

“พวกคุณดูสิ เส้นผมของเขากลายเป็นขาวแล้ว!”

“ใบหน้าของเขาก็กำลังแก่ตัวลงแล้ว!”

“ดูเหมือนว่าเขากำลังจะใช้ทักษะลับที่น่าเหลือเชื่อชนิดหนึ่ง บางทีเขาอาจจะฆ่าจระเข้เกล็ดทองได้จริงๆ!”

ผู้คนที่ละเอียดอ่อนพบว่า ทุกย่างก้าวที่เฉินโม่เดินก้าวออกมา เส้นผมของเขาก็จะกลายเป็นสีขาวมากขึ้นเล็กน้อย และผิวหน้าของเขาก็แก่ตัวขึ้นเล็กน้อย

เมื่อเฉินโม่ก้าวไปได้เจ็ดก้าว เส้นผมของเขาก็จะกลายเป็นสีขาวทั้งหมด และใบหน้าของเขาก็แก่ตัวลง ราวกับว่าเขาได้ใช้ชีวิตของเขาทั้งหมดไปล่วงหน้าแล้ว

“เจ็ดก้าวพิชิตฟ้า!”

ทักษะลับของสำนักเสวียนเต๋าที่ต้องเผาผลาญพลังชีวิตมาเพิ่มความแข็งแกร่ง ไม่ว่าฐานการเพาะปลูกจะอยู่ในระดับไหน ก็จะสามารถใช้ได้ แต่สิ่งที่ต้องแลกด้วยก็คือการสูญเสียของชีวิต

ก้าวออกไปเจ็ดก้าว เฉินโม่ก็เป็นเหมือนชายชราที่กำลังจะตาย ลอยตัวอยู่ในความว่างเปล่าเหนือสระน้ำ แต่ร่างกายของเขาเปล่งประกายออร่าที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อกี้นี้ ซึ่งน่ากลัวมาก

ในหัวใจของทุกคนอดไม่ได้ที่จะเกิดความบูชา ราวกับว่าชายหนุ่มที่ลอยตัวอยู่ในท่ามกลางอากาศ เหมือนดั่งพระเจ้าที่ลงมาจากสวรรค์!

ในน้ำเสียงของเฉินโม่มีเนื้อสัมผัสที่เป็นโลหะอยู่เล็กน้อย ไม่มีร่องรอยของอารมณ์เลยแม้แต่น้อย และฟังดูแผ่วเบา ราวกับว่ามันมาจากเหนือสวรรค์เก้าชั้น

“ท่าที่สองหมัดเทพเทียนเสวียน แยกน้ำ!”

หมัดเดียว ชกเบาๆ ไปที่สระน้ำ ไม่มีโมเมนตัมใดๆ ช้ามาก ราวกับว่ามีภูเขากดทับอยู่

บูม!

ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามออกมาจากสระน้ำ และสระน้ำสีดำสนิทก็แยกออกจากกัน ทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่ มีความสูงถึงอาคารสูงสามสิบชั้น ราวกับม่านที่ห้อยลงมาจากท้องฟ้าเลยทีเดียว

จระเข้เกล็ดทองที่ซ่อนตัวอยู่ใต้น้ำ ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคนอย่างกะทันหัน จากนั้น มันก็ถูกกระแทกลงไปในโคลนใต้ดินด้วยแรงที่น่าตกใจ

จระเข้เกล็ดทองคำรามออกมาอย่างน่ากลัว และร่างกายที่ไม่สามารถถูกทำลายด้วยดาบได้ ถูกกระแทกจนเป็นรูเลือดที่มีรัศมีกว้างสิบฟุตเลยทีเดียว

จากนั้น สระน้ำน้ำก็กลิ้งกลับมา จุ่มจระเข้เกล็ดทองอีกครั้ง

ร่างกายของเฉินโม่กลับมาเป็นปกติ และก็กลับมาอ่อนเยาว์อีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็ตกลงไปที่ฝั่ง และถอยกลับไปสองสามก้าว ถึงทำให้ร่างกายของเขามั่นคง

สีหน้าของเฉินโม่ซีดเซียวในตอนนี้ และเห็นได้ชัดว่าเขาได้สูญเสียพลังงานมากเกินไป ดูเหมือนว่าลมกระโชกแรงก็จะสามารถพัดเขาให้ล้มลงได้

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครกล้าดูถูกเฉินโม่ การโจมตีเมื่อกี้นี้ ไม่เพียงแต่จะฆ่าจระเข้เกล็ดทอง แต่ยังทำให้ความกล้าหาญของนักบู๊ทั้งหมดรู้สึกกลัว

หลังจากวันนี้ นักบู๊ทุกคนที่ได้เห็นการลงมือของเฉินโม่ จะเคารพเฉินโม่ ราวกับเคารพต่อพระเจ้าเลยทีเดียว!

ซุนจิ้งไฉนั่งลงบนพื้น และมองที่เฉินโม่ด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวอย่างบ้าคลั่ง

ทุกคนมองเขาด้วยสายตาที่น่าสงสาร เพราะทัศนคติของเขาสั้นเกินไป จึงได้พลาดกับ บุคคลที่เป็นเหมือนเทพพระเจ้า!