แดนนิรมิตเทพ บทที่ 647
หลังจากขับไล่พานรุ่ยหมิงออกไปแล้ว เฉินโม่อาศัยความแข็งแกร่งของตนเอง จนได้รับความเคารพจากสมาชิกของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรี และความไว้วางใจที่พวกเขามีต่อหัวหน้าหนุ่มคนใหม่เพิ่มสูงขึ้นไปอีกระดับ
เฉินโม่ยังคงคิดที่จะออกคำสั่งเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกเขาฝึกตามวิชามังกรเหินฟ้า ก็จะไม่มีปัญหาอะไร ถึงแม้ว่าจะมีปัญหา เซี่ยไห่หลงก็สามารถช่วยแก้ปัญหาได้ ไม่จำเป็นต้องถึงมือเขา
สมาชิกของหน่วยรบพิเศษที่ได้รับวิชามังกรเหินฟ้าไปแล้ว พวกเขาหมกมุ่นอยู่กับการพลังบำเพ็ญที่พัฒนาอย่างรวดเร็วจากวิชามังกรเหินฟ้า พวกเขาละทิ้งและไม่สนใจเฉินโม่นานแล้ว
ตอนนี้สมาชิกทุกคนของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีรู้สึกมีความสุขมาก
สุดท้ายเจียงเหอซานไม่สามารถทนเห็นได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงพาลูกน้องจากไป และปล่อยให้เฉินโม่เป็นคนควบคุมดูแลเอง
ถึงแม้ว่าเฉินโม่จะไม่ควบคุมดูแล แต่ก็ยังมีเซี่ยไห่หลงอยู่ จะไม่มีปัญหาอะไร
เขาเคยเห็นความแข็งแกร่งของเฉินโม่มาก่อน บางทีเฉินโม่อาจจะสามารถทำให้สมาชิกบางคนของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีกลายเป็นผู้แข็งแกร่งได้
วันที่เฉินโม่อยู่ที่หน่วยรบพิเศษเทพอินทรีเป็นวันที่สิบ พานรุ่ยหมิงครูฝึกบู๊ที่ถูกเฉินโม่เลิกจ้าง มาที่ฐานของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีอีกครั้ง เพื่อมาเชิญเฉินโม่ไปร่วมการประชุมบู๊แห่งเจียงหนาน
พานรุ่ยหมิงยังคงเย่อหยิ่ง แม้แต่สมาชิกของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีก็ไม่สามารถทนดูได้ แต่สีหน้าของเฉินโม่ยังคงราบเรียบ หลังจากถามวันที่เรียบร้อยแล้ว เขาก็รับปากกับพานรุ่ยหมิงว่าจะไปตรงตามเวลา
พานรุ่ยหมิงจากไปพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย
หลังจากอยู่ร่วมกันมาเป็นเวลาสิบกว่าวัน เฉินโม่ที่ออกคำสั่งเพียงอย่างเดียว สามารถครองใจสมาชิกของหน่วยรบพิเศษเหล่านี้แล้ว ตอนนี้พวกเขาเริ่มเป็นห่วงเฉินโม่
“หัวหน้า คุณไปไม่ได้ เป็นงานเลี้ยงลอบสังหารชัด ๆ พานรุ่ยหมิงเป็นคนของตระกูลบู๊แห่งเจียงหนาน และคนพวกนั้นจะต้องเข้าข้างเขาอย่างแน่นอน!” ตอนแรกหลี่หู่เป็นคนที่ต่อต้านเฉินโม่เป็นหัวหน้ามากที่สุด กล่าวเสียงดังและสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
“หลี่หู่พูดถูก สู้กันซึ่งหน้ารับมือได้ง่ายกว่าการแอบแทงข้างหลัง ถ้าพวกเขาร่วมมือกันโดยอาศัยคนจำนวนมากรังแกคนจำนวนน้อย มันจะเป็นอันตราย” สมาชิกอีกคนกล่าว
“ถูกต้อง ถึงแม้ว่าหัวหน้าจะแข็งแกร่งมาก แต่สองหมัดยากที่จะสู้สี่มือได้ ดังนั้นหัวหน้าจึงไปร่วมงานไม่ได้!”
เซี่ยไห่หลงเกลี้ยกล่อมด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมเช่นกัน “พี่น้องพูดถูก หัวหน้าเฉิน คุณไปไม่ได้!”
เฉินโม่มองทหารแข็งแกร่งเหล่านี้ ยิ้มเล็กน้อยและรู้สึกปลื้มใจ ดูเหมือนว่าความพยายามช่วงหลายวันที่ผ่านมาของตนเองนั้นไม่ไร้ประโยชน์ เพียงแต่ดูเหมือนว่านอกจากเขาปรับปรุงเคล็ดวิชาแล้ว เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลย
“วางใจเถอะ ผมมีขอบเขต ความจริงแล้วผมไม่ได้รับผลกระทบจากแรงกระตุ้นของเขาหรอก เพราะผมอยากไปพบคนของโลกฝึกบู๊พวกนั้นมานานแล้ว”
ดวงตาของเฉินโม่เคร่งขรึมและกำลังครุ่นคิด
เมื่อได้ยินเฉินโม่พูดเช่นนั้น ทุกคนก็ตัดสินใจไม่เกลี้ยกล่อมเขาอีกต่อไป
“หัวหน้า เมื่อถึงเวลาแล้ว คุณต้องระวังตัวให้ดี!” หลี่หู่กล่าว
เฉินโม่พยักหน้า เหลือบมองสมาชิกของหน่วยรบพิเศษและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “พวกคุณทุกคนต้องพยายามตั้งใจฝึกซ้อม ตอนที่ผมกลับมา ผมหวังว่าพวกคุณจะไปถึงแดนนอกชั้นสูงสุด”
“ครับ! ขอรับรองว่าจะทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จ!” สมาชิกทุกคนทำความเคารพเฉินโม่
สองวันต่อมา เฉินโม่ขึ้นรถไฟความเร็วสูงจากยานจิงไปยังมณฑลเจียงหนาน
การประชุมบู๊แห่งเจียงหนานจัดขึ้นที่ตระกูลพาน ซึ่งเป็นตระกูลบู๊แห่งเจียงหนาน ตอนนั้นสมาชิกของโลกฝึกบู๊แห่งมณฑลเจียงหนานมาร่วมงานทั้งหมดแล้ว และยังมีนักบู๊จากทั่วสารทิศมาร่วมงานด้วย
การประชุมบู๊แห่งเจียงหนานสืบทอดเป็นเวลาหลายร้อยปี จะมีการจัดทุกสามปี โดยสามตระกูลบู๊กับสามสำนักบู๊จะเป็นเจ้าภาพจัดสลับกัน
เพียงแต่ภายหลังมีการเปลี่ยนแปลงกฎ กลายเป็นตระกูลบู๊อันดับหนึ่งกับสำนักบู๊อันดับหนึ่งในมณฑลเจียงหนานเป็นเจ้าภาพจัด
ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลหนานกงเป็นผู้ที่รับผิดชอบจัดงานเสมอมา แต่นับตั้งแต่หนานกงหยู่ซึ่งเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของตระกูลหนานกงปลีกวิเวก สิทธิ์ในการเป็นเจ้าภาพจัดงานจึงค่อย ๆ ตกไปอยู่ในมือของตระกูลอื่น
