แดนนิรมิตเทพ บทที่ 644
“เจ้าเด็ก ผมไม่รู้ว่าคุณใช้กลอุบายเลวทรามอะไรจนสามารถเข้ามาเป็นหัวหน้าของที่นี่ได้ แต่ผมสามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าผมไม่ได้อยู่ภายใต้กฎของที่นี่ คำสั่งของคุณไม่มีผลใด ๆ กับผม”
พานรุ่ยหมิงหัวเราะเยาะเย้ย มองเฉินโม่ด้วยสายตาเย้ยหยัน “ถ้าอยากเลิกจ้างผม ให้ไปถามผู้บังคับบัญชาของคุณก่อนว่าพวกเขาเห็นด้วยหรือไม่ เด็กรุ่นหลังที่โง่เขลา!”
เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “พอดีแล้ว ผมก็ไม่ได้อยู่ภายใต้กฎของที่นี่เช่นกัน แต่ผมเป็นหัวหน้าของที่นี่ ดังนั้นผมใหญ่ที่สุดในที่นี้ และไม่จำเป็นต้องขอคำแนะนำจากใคร”
“ดังนั้นคุณถูกเลิกจ้างแล้ว!”
เฉินโม่ไม่สนใจสายตาพิฆาตของพานรุ่ยหมิง และกล่าวเน้นคำต่อคำอีกครั้ง
พานรุ่ยหมิงกัดฟันด้วยความแค้น แต่พยายามอดกลั้นไว้และกล่าวด้วยความเหยียดหยามว่า “คนที่ไม่เข้าใจแม้แต่ความรู้ทั่วไปของโลกฝึกบู๊ คู่ควรจะเป็นหัวหน้าของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีเหรอ?”
พานรุ่ยหมิงหันไปมองเหล่าสมาชิกของหน่วยรบพิเศษ และถามเสียงดังว่า “หัวหน้าแบบนั้นพวกคุณกล้าเอาเหรอ? พวกคุณกล้าฝึกเคล็ดวิชาที่เขาปรับเปลี่ยนเหรอ?”
ตอนแรกเหล่าสมาชิกของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีแสดงท่าทางเหมือนรอดูละคร แต่ตอนนี้พวกเขาต่างมองหน้ากัน จากนั้นมองสลับระหว่างเฉินโม่กับพานรุ่ยหมิง และสุดท้ายสายตาทุกคู่จับจ้องไปที่เซี่ยไห่หลง
คนหนึ่งเป็นหัวหน้าที่ได้รับการแต่งตั้งจากเบื้องบน ส่วนอีกคนเป็นครูฝึกบู๊ที่ได้รับการว่าจ้างจากเบื้องบน ทั้งสองคนกำลังโต้แย้งโดยที่ไม่มีใครยอมใคร ทำให้พวกเขาไม่รู้ว่าจะเชื่อใครดี
พวกเขาไม่สามารถวินิจฉัยว่าเคล็ดวิชาที่เฉินโม่ปรับปรุงนั้นสามารถฝึกได้หรือไม่ ดังนั้นพวกเขาทำได้เพียงฝากความหวังไว้ที่เซี่ยไห่หลงเท่านั้น
ความจริงแล้วพวกเขาไม่อยากให้เรื่องที่พานรุ่ยหมิงพูดเป็นความจริง เพราะเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะมีเคล็ดวิชาที่ทรงพลังเช่นนี้ แต่จู่ ๆ พานรุ่ยหมิงก็บอกว่าพวกเขาไม่สามารถฝึกเคล็ดวิชานี้ได้
เหมือนมีสาวสวยนอนอยู่ในบ้าน แต่ไม่สามารถแตะต้องได้
สมาชิกของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีไม่อยากจะอิจฉาเคล็ดวิชาของคนอื่นเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปแล้ว
ตอนนี้เซี่ยไห่หลงเงียบ เมื่อก่อนตอนที่อยู่ในสำนักบู๊เขาเคยเรียนเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปของโลกฝึกบู๊ และรู้ว่าสิ่งที่พานรุ่ยหมิงพูดนั้นถูกต้อง
เคล็ดวิชาหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะมีการปรับเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย ก็จำเป็นต้องปรับทิศทางของเส้นลมปราณ และชี่แท้ที่ฝึกออกมานั้นจะไม่ผสานกับชี่แท้เดิม
เพียงแต่เซี่ยไห่หลงเป็นคนเดียวที่ได้เห็นเคล็ดวิชาที่เฉินโม่ปรับปรุงแล้ว ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้ฝึก แต่เขาก็สามารถสัมผัสแข็งแกร่งของวิชามังกรเหินฟ้าได้
คนที่สามารถปรับปรุงเคล็ดวิชาที่ทรงพลังด้วยเวลาเพียงคืนเดียว แล้วเขาจะไม่เข้าใจความรู้ทั่วไปของโลกฝึกบู๊ได้อย่างไร?
ตอนนี้เซี่ยไห่หลงไม่สามารถตัดสินได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถแสดงจุดยืนของตนเองได้เช่นกัน
เมื่อเห็นความสงสัยอยู่บนใบหน้าสมาชิกของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีแล้ว พานรุ่ยหมิงยิ้มเยาะเย้ยด้วยความลำพองใจ มองเฉินโม่ด้วยสายตาเหยียดหยาม
“เจ้าเด็ก ผมจะเปิดโปงคำโกหกของคุณต่อหน้าทุกคน!”
พานรุ่ยหมิงไม่เคยเห็นวิชามังกรเหินฟ้า และไม่รู้ถึงแข็งแกร่งของวิชามังกรเหินฟ้า แต่เขาก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าเฉินโม่เป็นนักตุ้มตุ๋นที่ไม่รู้อะไรเลย
สีหน้าของเฉินโม่ราบเรียบ ดวงตาคลุมเครือเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าสายตาของเขากำลังพานรุ่ยหมิง แต่เขากลับละเลยพานรุ่ยหมิง
“ความรู้ทั่วไปของโลกฝึกบู๊ที่คุณกล่าวถึง สำหรับผมแล้วเป็นเพียงแค่การหาข้ออ้างสำหรับความโง่เขลาและความไร้ความสามารถของพวกคุณเท่านั้น ไม่ต้องพูดถึงเคล็ดวิชาที่ปรับปรุงแล้ว ถึงแม้จะเป็นเคล็ดวิชาสองแบบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ขอเพียงแค่ผมปรับปรุงเสร็จ จะไม่เกิดสถานการณ์ที่ชี่แท้ไม่สามารถผสานกันได้ พวกคุณสามารถฝึกได้อย่างสบายใจ!”
เห็นได้ชัดว่าประโยคสุดท้ายนั้น เขาพูดให้สมาชิกของหน่วยรบพิเศษเทพอินทรีฟัง
คราวนี้ เมื่อได้ยินความดูถูกเหยียดหยามของเฉินโม่แล้ว พานรุ่ยหมิงไม่ได้โกรธ เขาเพียงแค่มองเฉินโม่ด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “เจ้าเด็ก แกกล้าเยาะเย้ยโลกฝึกบู๊ทั้งหมด แกต้องตายแน่นอน!”
ความจริงแล้ว สิ่งที่เฉินโม่พูดเมื่อสักครู่ ได้ล่วงเกินสมาชิกทั้งหมดของโลกฝึกบู๊แล้ว
เพราะความรู้ทั่วไปเหล่านั้น ผู้อาวุโสและนักปราชญ์ในโลกฝึกบู๊เป็นคนสรุปออกมา ลูกศิษย์และหลานศิษย์ของผู้อาวุโสและนักปราชญ์เหล่านั้น เป็นเด็กรุ่นหลังของโลกฝึกบู๊
เฉินโม่ปฏิเสธความรู้ทั่วไปที่ผู้อาวุโสและนักปราชญ์สรุปออกมาด้วยความยากลำบาก แถมยังว่าผู้อาวุโสและนักปราชญ์เหล่านั้นไร้ความสามารถ ซึ่งเท่ากับด่าบรรพบุรุษของโลกฝึกบู๊ทั้งหมด!
