แดนนิรมิตเทพ – บทที่ 1047

แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1047
ทันใดนั้นไช่อิงกั๋วก็หน้าดำคร่ำเครียด และเขาตะโกนเสียงดัง ไช่เหวินหลี่ไอ้เดรัจฉานคนนี้ ทำลายเรื่องดีๆของฉัน!”

พุด!

ทันใดนั้นกริชของไช่เหวินหย่าก็แทงทะลุหน้าอกของไช่อิงกั๋ว ใบมีดที่คมกริบนั้นเปื้อนไปด้วยเลือด ทำให้มันดูน่าขนลุกเล็กน้อย

“เธอ……ไช่อิงกั๋วเบิกตากว้างด้วยความสยดสยอง มองไปที่ไช่เหวินหย่าอย่างเหลือเชื่อ เอียงศีรษะและทรุดตัวลงกับพื้น

ตระกูลไช่ทุกคนที่อยู่ห้องโถงดูหวาดกลัว มองไปที่ไช่เหวินหย่า และก้าวเท้าไปข้างหลังโดยไม่รู้ตัว

สายตาของไช่เหวินหย่าจ้องมองฝูงชน จากนั้นก็เดินไปที่ชายวัยกลางคน มองชายวัยกลางคนแล้วฉีกยิ้มแบบฝืนๆ

“ในบรรดาคนที่ล่วงละเมิดฉันในวันนั้น แกก็เป็นหนึ่งในนั้น!” น้ำเสียงของไช่เหวินหย่านิ่งสงบจนน่ากลัว ราวกับว่ากำลังพูดถึงเรื่องของคนอื่น

“ไม่ ฉันไม่ได้ทำ!” หลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ ก็วิ่งหนีทันที ต่อหน้าเฉินโม่ เขาไม่กล้าแม้แต่จะขัดขืน

แต่น่าเสียดาย ในขณะที่เขาวิ่งไปถึงหน้าประตู จู่ๆร่างของเขาก็ทรุดลงบนพื้นโดยไม่มีเสียงใดๆ และมีรูเลือดขนาดเท่าเล็บมือที่ด้านหลังศีรษะซึ่งมีเลือดออกช้าๆ

ทุกคนตกตะลึงและก็ตัวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

คนขี้ขลาดบางคน คุกเข่าลงบนพื้นทันที และโค้งคำนับเฉินโม่เพื่อขอความเมตตา “เฉินไต้ซือ ไม่เกี่ยวกับพวกเรา! ไช่อิงกั๋วเป็นคนที่ต้องการทรยศท่าน พวกเราทุกคนถูกบังคับจนทำอะไรไม่ได้เลย เฉินไต้ซือได้โปรดยกโทษให้ด้วย!”

ไช่เหวินหย่าหยุดเดินและมองไปที่เฉินโม่ ราวกับจะขอความคิดเห็นจากเฉินโม่

เฉินโม่พูดอย่างไร้ความรู้สึก “ดำเนินการต่อ”

ไช่เหวินหย่าพยักหน้า หยิบกริชขึ้นมาและเดินมาหาอีกคน

“ไช่เหวินเสีย รสชาติของฉันอร่อยใช่ไหม?”

ชายหนุ่มคนนั้นตกใจจนหน้าซีด และพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “คุณหนูใหญ่ โปรดไว้ชีวิตด้วย!”

พุด!

กริชของไช่เหวินหย่าแทงเข้าที่หน้าอกของไช่เหวินเสียอย่างไร้ความปรานี “ในตอนนั้นฉันขอร้องอ้อนวอนสุดชีวิตให้แกปล่อยฉันไป ในเวลานั้นแกคงไม่เคยคิดเลยว่ากรรมจะตามสนองแกในวันนี้!”

ไช่เหวินหย่าชำระบัญชีแค้นทีละคน และคนที่รังแกเธอก็ถูกเธอฆ่าตายทั้งหมด

หลังจากเสร็จธุระ ไช่เหวินหย่าก็หันหลังกลับและเดินไปด้านหน้าเฉินโม่ ค่อยๆ คุกเข่าลงบนพื้น และโค้งคำนับให้เฉินโม่สามครั้ง

“ขอบคุณค่ะ!”

ไช่เหวินหย่าจะกล่าวขอบคุณศัตรูที่ฆ่าพ่อของเธอ อันที่จริงนี่เป็นเรื่องไร้สาระมาก เพียงแต่ว่า คำขอบคุณของไช่เหวินหย่า ความจริงใจที่มีต่อเฉินโม่นั้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ

ถ้าไม่มีเฉินโม่ เธอคงไม่มีทางรู้ว่าตระกูลไช่จะใจร้ายกับเธอขนาดนี้ เฉินโม่ทำลายครอบครัวของเธอ แต่กลับให้เธอเห็นธาตุแท้ของตระกูลไช่!

เมื่อเทียบกับความเกลียดชังที่เธอมีต่อเฉินโม่ แต่กับเกลียดชังสมาชิกตระกูลไช่เป็นพันเท่าที่รังแกเธอและย่ำยีร่างกายเธอในขณะที่เธอไม่มีที่พึ่งพา!

ดังนั้นตอนนี้เฉินโม่เป็นผู้มีพระคุณต่อไช่เหวินหย่า

เฉินโม่ลุกขึ้นจากที่นั่ง มองไปที่ไช่เหวินหย่าและพูดอย่างใจเย็น “ถ้าอนุญาตให้คุณเป็ผู้นำตระกูลไช่ ต่อจากนี้ไปต้องเชื่อฟังคำสั่งของฉัน คุณเต็มใจไหม?”

ไช่เหวินหย่าไร้ความรู้สึก แต่มีความตื่นเต้นในดวงตาของเธอ

“ฉันเต็มใจ!”

จากนักโทษที่ถูกทุกคนรังแกมา พลิกกลับมาเป็นผู้นำตระกูลไช่ไม่มีใครที่จะปฏิเสธได้

แม้แต่ไช่เหวินหย่าก็ไม่มีข้อยกเว้น

เฉินโม่พยักหน้าและพูดด้วยเสียงที่เข้มงวด “ถ้าคุณยอมรับตำแหน่งผู้นำตระกูลไช่ ต่อจากนี้ชีวิตของคุณจะเป็นของฉัน ตลอดชีวิตห้ามทรยศ ถ้าคุณไม่ต้องการ ก็ไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย ฉันจะคืนอิสระให้คุณ!”

“คุณคิดให้รอบคอบ!”

ไช่เหวินหย่าแอบตัดสินใจเด็ดขาด ถ้าเธอยอมรับตำแหน่งผู้นำตระกูลไช่ ต่อจากนี้ไปเธอจะต้องผงาดบนฟ้า แต่เธอทำได้เพียงยอมจำนนต่อเฉินโม่ไปตลอดชีวิต

ตรงกันข้าม ฉันสามารถเป็นอิสระได้ แต่หลังจากนั้นจะไม่มีอำนาจและสถานะใดๆ เป็นได้แค่คนธรรมดา