“ผู้ที่อยู่ข้างหน้าหยุดก่อน” ผู้ถือธงของป้อมปราการโบกธงและตะโกน
อี้เฉินเฟยไปจัดการคนก่อนที่กรงจะมาถึง เขาเหาะไปที่ป้อมปราการที่สามและลงมือ แรงฝ่ามือที่มีพลังมหาศาลซัดเข้าไปที่เหล่าผู้ถือธงจนกระเด็น
ในเวลาเดียวกัน เข็มเงินในมือของกู้ชูหน่วนก็สาดออกไปราวกับพายุฝน และพุ่งเข้าหานักธนู เพื่อคุ้มกันอี้เฉินเฟย
“ฉับฉับฉับ……”
เข็มเงินของนางคมกริบ แต่ละเข็มแทงไปที่นักธนูแต่ละคนจนล้มลง สถานการณ์ได้เปรียบ
เพียงแต่กลุ่มหนึ่งล้มลงไปแล้ว และอีกกลุ่มหนึ่งก็กรูกันเข้ามา รวมทั้งยอดฝีมือลำดับที่สองและลำดับที่สามหลายคน
ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ต้องการจะจับตัวอี้เฉินเฟย ส่วนคนอื่น ๆ ไม่ใช่ปัญหา ดังนั้นพวกเขาจึงรวมกำลังทั้งหมดและมุ่งเป้าไปที่อี้เฉินเฟยเพียงผู้เดียว
อี้เฉินเฟยต้องปกป้องผู้คนที่อยู่ในกรง ต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือ และต้องการจะเปิดประตู แต่ก็ไม่สามารถยื่นมือไปเปิดประตูและกดกลไกสีแดงได้
ดวงตาของกู้ชูหน่วนหรี่ลง และถือโอกาสเข้าร่วมในสนามรบเสียเลย
นางไม่มีกำลังภายใน แต่นางมีวิชาตัวเบา เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วและมีการต่อสู้เฉพาะตัว จนทำให้ผู้คนล้มลงจำนวนไม่น้อย
ยิ่งยืดเยื้อนานเท่าไหร่ก็จะยิ่งไม่เป็นผลดีกับพวกเขา
ทั้งสองต้องการต่อสู้อย่างรวดเร็ว แต่ที่ประตูยังมียอดฝีมือระดับสามยืนถมึงทึงอยู่อีกหนึ่งคน
อี้เฉินเฟยและกู้ชูหน่วนมองหน้ากัน ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขาต่างเข้าใจซึ่งกันและกัน กู้ชูหน่วนแสร้งทำเป็นโจมตี เพื่อดึงดูดความสนใจของยอดฝีมือระดับสาม ในชั่วพริบตาเดียว ร่างกายของอี้เฉินเฟยก็รวบรวมกำลังภายในทั้งสิบส่วนและซัดหนึ่งฝ่ามือไปที่ผู้คน ส่วนอีกหนึ่งฝ่ามือก็เปิดประตูออก จากนั้นก็กดกลไกสีแดง
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ยอดฝีมือระดับสามผู้นั้นและเหล่าผู้ถือธงต้องการที่จะขัดขวาง แต่ก็ขวางไว้ไม่ทัน ความเร็วของกรงเลื่อนเพิ่มขึ้นหลายเท่า และข้ามป้อมปราการที่สามไปแล้ว
ยอดฝีมือระดับสามโกรธจัดและซัดความโกรธทั้งหมดไปที่กู้ชูหน่วน ทุกกระบวนท่าล้วนแต่เป็นอันตรายถึงชีวิต
กู้ชูหน่วนหลบอย่างรวดเร็วและยิ้ม “ตาเฒ่า ข้าไม่ได้เปิดประตู เจ้ามาโกรธข้าทำไม”
ยอดฝีมือระดับสามไม่ฟังที่นางกล่าว ทุกกระบวนท่าโหดเหี้ยมและร้ายแรง
อี้เฉินเฟยต้องการเข้าไปช่วย นักธนูอีกกลุ่มหนึ่งดึงลูกธนูและยิงใส่กู้ชูหน่วน ผู้ปรนนิบัติจำนวนมากถูกยิง
เขาถูกบีบบังคับจนทำอะไรไม่ถูก จึงทำได้เพียงยันลูกธนูที่กระหน่ำเข้ามาแทนพวกเขา
ไม่ว่าวิชาตัวเบาของกู้ชูหน่วนจะดีแค่ไหน ก็ไม่สามารถต้านการโจมตีอย่างต่อเนื่องของยอดฝีมือระดับสามได้ เมื่อกู้ชูหน่วนตกอยู่ในอันตราย ไอสังหารอันเยือกเย็นก็พุ่งเข้ามาประชิดยอดฝีมือระดับสาม และช่วยเหลือกู้ชูหน่วนที่กำลังตกอยู่ในอันตราย
“ฟึ่บ ๆ ๆ ……”
กระบี่บุปผาร่ายรำ แต่ละกระบวนท่ารุนแรงและแฝงไปด้วยพลังในการทำลายล้างมหาศาล จากนั้นก็โจมตียอดฝีมือระดับสามอย่างรุนแรง
“ขวับ……”
ยอดฝีมือระดับสามผู้นั้นกระอักเลือด ร่างของเขาเซไปมาและเกือบจะยืนนิ่ง
กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นมอง และเห็นว่าคนผู้นั้นไม่ใช่ใครอื่น เป็นฝูกวง ผู้คุ้มกันข้างกายของนาง
ในเวลานี้ฝูกวงยังคงอ่อนเยาว์ แต่ใบหน้าที่อ่อนเยาว์นั้นไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนเมื่อก่อน เขาดูสุขุมเยือกเย็น
ราวกับว่าเขาเพียงแค่เดินผ่านไป และเหล่าผู้ถือธงก็ถูกฟันคอตาย
ในชั่วพริบตาเดียวมีศพเกลื่อนกลาดอยู่เต็มพื้น และทำให้ยอดฝีมือระดับสามผู้นั้นโกรธจนบ้าคลั่ง
“นายท่าน พวกท่านไปก่อน ข้าจะระวังหลังให้” ฝูกวงยกดาบขึ้นมา และอีกหลายชีวิตก็ล้มตาย
อี้เฉินเฟยจับมือของกู้ชูหน่วน และพานางกระโดดไปที่กรงเลื่อนสุดท้าย
เมื่อมองขึ้นไปก็เห็นว่าฝูกวงและยอดฝีมือระดับสามผู้นั้นกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด
“ฝูกวงอยู่เป็นยอดระดับใด？” กู้ชูหน่วนถาม
