บทที่ 156 เบี่ยงเบนไปจากเส้นทางที่ ‘ถูกต้อง’ ท่านเซียนกำลังช่วยนาง!
ลูกธนูไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้และไม่สามารถทำร้ายสุนัขยักษ์ได้เลย เซี่ยเหยียนกังวลมากจนหลั่งเหงื่อออกมา
นางหยิบจี้หยกวิหคสวรรค์ออกมา เพราะต้องการใช้พลังของจี้หยกวิหคสวรรค์เพื่อกำจัดสุนัขยักษ์
แต่ไม่ว่าจะกระตุ้นจี้หยกวิหคสวรรค์ด้วยพลังวิญญาณของนางอย่างไร จี้หยกวิหคสวรรค์ก็ไม่ตอบสนองและไม่มีพลังใดระเบิดออกมา
นางจึงยิ่งกระวนกระวายมากขึ้น
‘ท่านเซียน เหตุใดท่านถึงไม่มา!’
นางตะโกนในใจอย่างกระวนกระวาย
ขณะนี้ท่านเซียนอยู่ลึกเข้าไปในเนินเขาเขียว เขานั้นอยู่ในระดับใด ดังนั้นเขาต้องรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่แน่
แต่ท่านเซียนยังไม่ปรากฏตัว…
“หากข้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ แล้วข้าควรจะอยู่ที่ใด?”
หลิงอินถามสุนัขยักษ์กลับด้วยท่าทีสงบนิ่ง นางไม่มีร่องรอยของความตื่นตระหนกเลย ทั้งยังพูดภาษาที่เก่าแก่พอ ๆ กับสุนัขยักษ์
นางอยากรู้ว่าทำไมสุนัขตัวยักษ์ถึงมาหานาง
“หา!?”
หลังจากที่เซี่ยเหยียนได้ยินสิ่งที่หลิงอินพูด นางก็ตัวแข็งทื่อไป
หลิงอินซึ่งเป็นมนุษย์ธรรมดาจะพูดภาษาเดียวกับสุนัขยักษ์ได้อย่างไรกัน?
“เจ้ามาผิดแล้ว ปลายทางของการเกิดใหม่ไม่ได้อยู่ที่นี่”
สุนัขยักษ์พูดขณะที่มันย่างก้าวเข้ามา
“ปลายทางไม่ใช่ที่นี่หรือ? เช่นนั้นเป็นที่ใด?”
หลิงอินถามอีกครั้ง
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้มาก เจ้าย่อมเข้าใจได้เองเมื่อไปถึงที่นั่น!”
สุนัขยักษ์ตอบอย่างเย็นชา
“ถ้าพูดไม่ชัด เช่นนั้นก็ขอโทษด้วย เพราะข้าไปกับเจ้าไม่ได้!”
หลิงอินดึงคันศรขนาดใหญ่ในมือขึ้นและชี้ไปที่สุนัขตัวยักษ์
“การตัดสินใจไม่ได้ขึ้นอยู่กับเจ้า!”
สุนัขส่งเสียงร้องอย่างเย็นชา และหมอกสีดำที่เล็ดลอดออกมาจากร่างของมันก็ห่อหุ้มหลิงอินไว้
มันต้องการใช้กำลังพาตัวหลิงอินไป!
ฟ้าว!
เด็กสาวยิงธนูออกไป ลูกธนูพลันระเบิดออกด้วยแสงที่สว่างไสวนับไม่ถ้วน ซ้ำยังเปล่งประกายและเจิดจ้ายิ่งกว่าลูกธนูที่ถูกยิงโดยเซี่ยเหยียน!
ลูกธนูเจาะผ่านหมอกดำหนาทึบด้วยพลังที่ทรงพลังยิ่ง แม้ผู้แข็งแกร่งเช่นสุนัขยักษ์ก็ยังต้องหน้าเปลี่ยนสีไปอย่างช่วยไม่ได้
มันไม่กล้าต้านทานลูกธนูที่พุ่งเข้าใส่ และเคลื่อนตัวหลบออกไปอย่างรวดเร็ว
แต่ทว่าลูกธนูนี้ยังคงไล่ตามมันมาอย่างใกล้ชิดและด้วยความเร็วนั้นเร็วมากจนทะลุขีดจำกัด ท้ายที่สุดลูกศรก็พุ่งเข้าใส่!
โฮก!
มันคำรามด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับโลหิตสีดำที่ไหลรินลงมาตามร่างกายของมัน
“เจ้า!”
มันมองหลิงอินด้วยความไม่อยากเชื่อ ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าลูกธนูที่ยิงโดยหลิงอินจะน่ากลัวมากขนาดนี้!
มันไม่สามารถต้านทานลูกธนูได้และได้รับบาดเจ็บ!
ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าว!
หลิงอินทำการยิงอย่างเฉียบขาด และนางก็ยิงธนูหลายดอกใส่สุนัขสีดำยักษ์อย่างรวดเร็ว
สุนัขยักษ์สีดำคำราม ทำเอาขุนเขารวมถึงผืนพสุธาสั่นสะเทือนไม่หยุด และด้วยการใช้วิธีอันยอดเยี่ยม หมอกสีดำแปลก ๆ ก็ก่อตัวเป็นโล่สีดำเพื่อต่อต้านการยิงของหลิงอิน
ทว่าต่อหน้าของลูกธนูที่ยิงโดยหลิงอิน โล่สีดำนั้นต้านไม่ไหวเลย มันแตกออกทันที!
อัก!
เลือดสีดำสาดกระเซ็นไปทั่วทุกหนทุกแห่ง และลูกธนูหลายดอกก็พุ่งตรงไปที่สุนัขยักษ์ ทำให้มันกรีดร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด
“บอกข้ามา ภูมิหลังของเจ้าคืออันใด!”
หลิงอินขึ้นศรธนูอีกดอก ครานี้นางเล็งไปที่หัวของสุนัขยักษ์ และเอ่ยถาม
“ในท้ายที่สุดเจ้าก็ต้องไปที่แห่งนั้น นี่คือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้!”
สุนัขยักษ์พูดอย่างเย็นชา ก่อนมันจะเลือกระเบิดตัวเอง!
มันรู้ว่าตัวมันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลิงอิน อีกทั้งความลับของการกลับชาติมาเกิดนั้นสำคัญยิ่งกว่า ซึ่งมันไม่ต้องการให้ความลับนี้รั่วไหลออกไปแม้แต่น้อย!
เพื่อไม่ให้ความลับของเส้นทางสังสารวัฏรั่วไหล มันเลือกที่จะระเบิดตัวเองและฆ่าตัวตาย!
ก่อนตาย มันเต็มใจที่จะตายจริง ๆ!
มันมาจากเส้นทางสังสารวัฏ ซึ่งหากไม่มีอุบัติเหตุใด ๆ มันจะสามารถไปสู่อาณาจักรเก้าตอนบนได้ แต่สุดท้ายมันกลับเกิดอุบัติเหตุขึ้นในดินแดนระดับต่ำเช่นนี้ มันจะยอมรับได้อย่างไร?
แต่ไม่ว่ามันจะไม่เต็มใจเพียงใดก็ไร้ประโยชน์ หลังจากที่ระเบิดตัวเองแล้ว มันก็ตายตกอย่างสมบูรณ์ เนื้อและกระดูกของมันกระเด็นไปทั่วบริเวณ!
หลิงอินยืนนิ่งเงียบ
ดูเหมือนจะมีความลับบางอย่างที่เส้นทางสังสารวัฏ!
นางนึกถึงประสบการณ์ของตนเองในวงจรสังสารวัฏ แต่ไม่ว่านางจะนึกอย่างไร นางก็จำประสบการณ์ในวงจรสังสารวัฏไม่ได้
ความทรงจำในวงจรสังสารวัฏว่างเปล่ามาก!
“เจ้า…”
เซี่ยเหยียนจ้องไปที่หลิงอินอย่างตกตะลึง นางไม่เคยคาดคิดว่าหลิงอินจะแข็งแกร่งปานนี้!
“ไม่ต้องแปลกใจขนาดนั้น… ข้าไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา ข้าเป็นตัวตนสูงสุดแห่งโบราณกาล ข้าประสบความสำเร็จในการกลับชาติมาเกิดและได้กลับชาติมาเกิด”
หลิงอินอธิบายให้เซี่ยเหยียนฟัง
ในเวลานี้นางพลันตระหนักได้ในทันที
นางเข้าใจแล้วว่าทำไมท่านเซียนจึงขอให้เซี่ยเหยียนแนะนำเจ้าแห่งธนูให้กับนาง
ท่านเซียนรู้ว่าสุนัขยักษ์สีดำกำลังมา เขาจึงขอให้เซี่ยเหยียนสอนวิธียิงธนูให้นาง เพื่อที่นางจะได้สามารถจัดการกับสุนัขยักษ์สีดำได้!
นางเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโบราณกาล แม้ว่านางจะเพิ่งฝึกฝนเต๋าแห่งธนู แต่ในไม่ช้านางก็อยู่ในวิถี โดยความสำเร็จของนางในเต๋าแห่งธนูนั้นสูงกว่าเซี่ยเหยียนเสียอีก
อย่างไรเสีย นางก็มีความทรงจำที่ยอดเยี่ยมและมีประสบการณ์มากมายในการบ่มเพาะ ดังนั้นนางจึงเข้าใจความลับของเต๋าแห่งธนูได้ดีกว่าเซี่ยเหยียน
ลูกธนูที่ยิงโดยเซี่ยเหยียนไม่ได้ทำอันตรายสุนัขยักษ์สีดำ แต่ลูกธนูที่นางยิงสามารถสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อสุนัขยักษ์สีดำ นี่เป็นความแตกต่างที่ชัดเจนมาก
ด้วยความสำเร็จอย่างลึกซึ้งของนางในเต๋าแห่งธนู รวมกับคันศรขนาดใหญ่ที่สร้างโดยท่านเซียนเอง ลูกธนูที่นางยิงนั้นจึงทรงพลังมาก!
“ว่าอย่างไรนะ! เจ้าคือตัวตนสูงสุดในโบราณกาล!”
เซี่ยเหยียนดูตกใจและมองไปที่หลิงอินด้วยความไม่อยากเชื่อ
จากนั้นนางก็ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ไม่แปลกใจเลยที่ข้าจะเทียบกับเจ้าไม่ได้ ไม่แปลกใจเลยที่ข้าคิดว่าเจ้าเป็นผู้ใหญ่มาก…”
หลังจากรู้ความจริงแล้ว นางก็รู้สึกละอายใจยิ่ง
ดียิ่ง…นางถึงกับไปปะทะกับผู้ยิ่งใหญ่แห่งโบราณกาลจริง ๆ!
นี่นางเอาความมั่นใจและความกล้าหาญมาจากไหน!
ไม่น่าแปลกใจที่ท่านเซียนไม่มา ท่านเซียนรู้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่!
เซี่ยเหยียนครุ่นคิดอีกครั้งจึงพลันเข้าใจว่าเหตุใดท่านเซียนถึงไม่มาที่นี่
‘จี้หยกไม่แสดงพลังออกมา เกรงว่าคงรู้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับข้า อีกอย่างท่านพ่อบอกว่านี่เป็นสมบัติที่ท่านเซียนมอบให้ข้า…’
เซี่ยเหยียนมองไปที่จี้หยกวิหคสวรรค์ในมือของนางและครุ่นคิดในใจ
หลิงอินไม่พูดจา แต่มองไปในระยะไกล หัวใจของนางกำลังจมดิ่งลง
มิแปลกใจเลยที่นางไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคนที่สามารถกลับชาติมาเกิดได้สำเร็จ
มิแปลกใจเลยที่เส้นทางสังสารวัฏจึงถูกเรียกว่า เส้นทางกลบฝังผู้แข็งแกร่ง!
ปลายทางของการเวียนว่ายตายเกิดไม่ใช่โลกนี้!
นางคิดลึกลงไปว่าเหตุใดนางถึงไม่เลือกทางที่ ‘ถูกต้อง’ ไปสู่จุดหมายปลายทางของการเกิดใหม่ แต่กลับจุติลงมายังโลกนี้
“ท่านเซียน! มันต้องมีความเกี่ยวข้องกับท่านเซียน!”
เส้นทางสังสารวัฏนั้นเป็นนิรันดร์และลึกลับ นางไม่คิดว่าด้วยตัวตนสูงสุดอันต่ำต้อยของนางจะสามารถเปลี่ยนแปลงอะไร หรือแยกตัวออกจากเส้นทางที่ ‘ถูกต้อง’ ของเส้นทางสังสารวัฏได้
มีผู้แข็งแกร่งมากมายที่ถึงชีวิตใกล้ถึงจุดจบและในที่สุดก็เลือกที่จะเข้าสู่เส้นทางสังสารวัฏ!
พวกเขาคือขุมพลังที่แท้จริง การดำรงอยู่ในระดับจักรพรรดิ!
ถ้านาง ในฐานะตัวตนสูงสุดตัวจ้อยสามารถทำได้ ผู้ที่แข็งแกร่งเหล่านั้นก็จะต้องมีความสามารถมากกว่า และไม่จำเป็นต้องมีสิ่งที่เรียกว่าเส้นทางที่ ‘ถูกต้อง’ ในการเกิดใหม่อยู่
ไม่จำเป็นต้องคิด การแยกออกจากเส้นทางที่ ‘ถูกต้อง’ นี้จะต้องไม่ใช่เรื่องง่ายดายอย่างแน่นอน!
นางนึกถึงท่านเซียนทันที!
น่าจะเป็นท่านเซียนที่พานางออกจากเส้นทางที่ ‘ถูกต้อง’ และกลับชาติมาเกิดในโลกนี้!
“ตอนแรกข้าคิดว่าท่านเซียนเห็นว่ามันไม่ง่ายดายสำหรับข้าที่จะฝ่าฟันการเกิดใหม่ ดังนั้นเขาจึงต้องการช่วยข้าและปลุกข้าก่อนที่จะพบกัน! ข้าไม่รู้เลยว่าเป็นท่านเซียนผู้ที่ช่วยข้าทะลวงผ่านการเกิดใหม่ได้สำเร็จ!”
นางรู้สึกสะเทือนใจมาก
ปลายทางของการเกิดใหม่อยู่ที่ไหนนั้น นางไม่รู้
แต่นางรู้ชัดว่าที่นั่นจะไม่ใช่ที่ดี ๆ อย่างแน่นอน หากนางไปที่นั่นจริง ๆ จุดจบของนางคงจะน่าอนาถยิ่งนัก!
ท่านเซียนกำลังช่วยนาง!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")