“อ๊า…!”
แก่นกายที่แทรกเข้ามาในร่างกายรวดเดียวทำให้อินซอบที่นอนคว่ำอยู่บนเตียงกำผ้าปูเตียงไว้แน่น นี่เป็นความรู้สึกที่เขาไม่ชินเสียที แม้จะเคยทำกันมาแล้วหลายครั้งก็ตาม
“ยกเอวขึ้นหน่อยครับ ผมต้องเข้าไปอีกนะ”
“…โกหกใช่ไหมครับ”
อินซอบสะอื้นพลางเอ่ยถาม พออีอูยอนเห็นแบบนั้น เขาก็กัดริมฝีปากล่าง ไม่รู้ว่าเจ้าตัวรู้หรือเปล่า แต่บางครั้งอินซอบก็พูดคำพูดที่ยั่วเขาออกมาแบบนี้
อีอูยอนคว้าต้นขาของอินซอบไว้และแยกออก จากนั้นก็กระแทกเข้าไปด้วยแรงทั้งหมดที่มี
“อ๊า!”
เขาโยกเอวเพิ่มอีกหลายครั้ง อีอูยอนมองช่องทางรักของอินซอบที่ขยายออก ภาพของช่องทางที่ขยายออกและโอบกอดแก่นกายของเขาไว้อย่างแนบแน่นกระตุ้นความต้องการของเขา เขาเพิ่มแรงลงไปในมือที่กำต้นขาไว้ รอยมือของเขาถูทิ้งไว้บนผิวขาวๆ สิ่งนั้นมองดูเหมือนเป็นตราประทับที่ตนประทับไว้ และนั่นทำให้อีอูยอนพอใจมาก
“แฮ่ก คุณอินซอบ ชอบไหมครับ”
“มะ ไม่ครับ…มันมากไป…”
ท่าที่กระแทกเข้ามาจากทางด้านหลังเกินกำลังของอินซอบไปมาก แต่เนื่องจากเป็นท่าที่สามารถสอดใส่เข้ามาได้ลึก จึงเป็นท่าที่อีอูยอนชอบเป็นพิเศษ
“เหนื่อยเพราะมันลึกไปเหรอครับ”
อีอูยอนเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน อินซอบรีบพยักหน้า อีอูยอนจึงถอนตัวออกไป ท่อนเนื้อร้อนส่งเสียงดังเฉอะแฉะ และหลุดออกไปจากตัวของอินซอบ แต่ก่อนที่อินซอบจะได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก อีอูยอนก็สอดใส่เข้ามาเหมือนกับสับแก่นกายนั้นลงมาดัง พลั่ก อีกครั้ง
“ประมาณนี้เป็นไงครับ”
อินซอบส่ายหน้า หลังจากถอนแก่นกายออกไป อีอูยอนก็สอดใส่เข้ามาอีกครั้ง
“ถ้าประมาณนี้ล่ะครับ ชอบไหม”
“มะ ไม่รู้คะ…อ๊ะ ฮึก”
“งั้นคุณอินซอบบอกให้รู้หน่อยสิครับ ว่าประมาณไหนถึงจะดี”
อีอูยอนเอามือของอินซอบไปด้านหลัง และเอาไปวางไว้ตรงช่องทางนั้น อินซอบหันไปมองด้านหลังด้วยความตกใจ
“คุณเอานิ้วใส่เข้าไป แล้วบอกให้ผมรู้ว่าถึงประมาณไหน ผมก็จะใส่เข้าไปถึงตรงนั้นครับ”
แม้จะน้ำเสียงที่ได้ยินจะอ่อนโยนเพียงชั่วครู่ แต่ก็เป็นความเอาใจใส่ที่ลามกเสียเหลือเกิน อินซอบเอาแต่ส่ายหน้า
“ทำไมล่ะครับ ลองเอาใส่เข้าไปดูสิครับ”
“ไม่ใส่…ไม่ใส่ครับ”
“ตอนช่วยตัวเองไม่ได้ทำข้างหลังเหรอครับ”
อีอูยอนพรมจูบลงบนหลังของอินซอนพลางเลียบๆ เคียงๆ ถาม คราวนี้อินซอบพยักหน้าอย่างตั้งใจ
“ไม่เคยลองเอานิ้วใส่เข้าไปเลยเหรอ”
“ครับ…ไม่เคยเอาใส่เข้าไปครับ”
“ดีเลย งั้นคราวนี้ก็ลองใส่เข้าไปดูนะครับ”
อีอูยอนทำให้ช่องทางของอินซอบอ้าออก และเอานิ้วของอีกฝ่ายใส่เข้าไปตรงนั้น
“ไม่เอาครับ…ผมไม่ชอบ…คุณอูยอน ได้โปรด”
“ไม่เป็นไรนะครับ มันไม่เจ็บเลย”
อินซอบพูดว่าไม่พร้อมกับดิ้นไปด้วย แม้กระทั่งการเคลื่อนไหวแบบนั้นก็ยังน่ารัก อีอูยอนเลียริมปากที่แห้งผากก่อนจะทำตาปรือ
“งั้นผมก็ไม่รู้สิครับว่าเอาใส่ไปถึงตรงไหนถึงจะดี ผมทำแบบนี้เพราะอยากทำให้คุณอินซอบรู้สึกดีนะครับ”
พอได้ป้ายน้ำลายลงบนริมฝีปาก อีอูยอนก็โกหกคำโต อินซอบเอานิ้วออกจากช่องทางด้านล่างของตัวเองอย่างยากเย็น เขาร้องไห้พร้อมกับพูดไปด้วย
“ใส่…ใส่มาก็พอครับ ไม่ว่าตรงไหนก็ดี…”
อีอูยอนกระแทกเอวเข้ามาก่อนที่อินซอบจะทันได้พูดจบ เสียงดัง พลั่กๆ ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“อ๊ะ ค่อยๆ คุณอูยอนครับ เบา…อ๊า ไม่เอา…”
“ฮ่า แม่งเอ๊ย ไม่ชอบอะไรกันล่ะครับ”
“ลึกเกินไป…อ๊า ฮึก อ๊า!”
“ก็บอกว่าตรงไหนก็ดีนี่ครับ”
อีอูยอนพึมพำในขณะที่กัดฟันเบาๆ
“คุณอินซอบ ฮ่า ดีมากๆ เลยครับ อึก ผมน่ะ คิดเรื่องลามกๆ อยู่ตลอดทั้งวัน เพราะอยากจะจับคุณอินซอบกินอยู่ตลอดเวลา”
เขาเคยจินตนาการว่าถ้ามีโอกาส เขาก็อยากจะถอดสูทที่หลวมและไม่เข้ากับอีกฝ่ายออก และยัดท่อนเนื้อของตัวเองเข้าไปในร่างกายผอมบางนั้น ขนาดตอนที่เพิ่งเป็นวัยรุ่น และได้รับรู้ถึงสัญชาตญาณทางเพศใหม่ๆ เขายังไม่เป็นขนาดนี้เลย อีอูยอนคว้าร่างกายผอมบางของอินซอบไว้ และกระแทกแก่นกายที่แข็งขืนของตัวเองเข้าไป เขากระแทกเข้าไปอย่างแรงจนมีฟองออกมาจากช่องทางที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น อินซอบสู้กับแรงนั้นไม่ได้ และนอนแผ่ลงไปกับเตียง
อีอูยอนพลิกตัวของอินซอบกลับมา และทำให้อีกฝ่ายมองหน้าตัวเอง ดวงตาแดงก่ำของอินซอบที่เต็มไปด้วยความร้อนและความละอายใจช้อนขึ้นมองอีอูยอน อีอูยอนคว้ามือของอินซอบมา และบังคับให้อีกฝ่ายกำแก่นกายของตนเอาไว้
“อยากกินเจ้านี่ใช่ไหมครับ”
“…!”
“เพราะอยากกิน คุณก็เลยน้ำลายไหลตอนที่ผมถ่ายแบบนี่ครับ”
พออินซอบพยายามจะเอามือออก อีอูยอนก็เอามือของตัวเองไปวางทับ และทำขยับไม่ได้
“ผม…แค่…”
นอกจากคำว่าอยากกินแล้ว เขานึกถึงคำที่จะมาแทนไม่ออกเลย ชเวอินซอบจึงขยับปากอยู่อย่างนั้น อีอูยอนทำให้มือของอินซอบขยับ แก่นกายของเขาเสียดสีอยู่ในอุ้มมือนั้น อาวุธที่ไม่สามารถกำได้หมดด้วยมือข้างเดียวเป็นมันวาวและลื่นขึ้น ยิ่งความต้องการของเขารุนแรงมากขึ้นเท่าไร สายตาของอีอูยอนก็ค่อยๆ ดุร้ายมากขึ้นเท่านั้น
“คุณอินซอบ ผมจะเป็นบ้าแล้วนะครับ นะ?”
อีอูยอนอ้อนขอความต้องการที่ลามกของตน ถ้าอีกฝ่ายอ้อนแบบนี้ อินซอบก็ไม่มีทางปฏิเสธ
“…อยากกิน…ครับ”
เขาพูดอย่างยากลำบากและกระท่อนกระแท่นเหมือนเด็กที่เพิ่งหัดพูด อีอูยอนสอดใส่แก่นกายของตัวเองเข้าไปเหมือนกับรอคำพูดนั้นอยู่แล้ว
อีอูยอนพ่นลมหายใจยาวๆ ออกมาให้กับความรู้สึกที่บีบรัดอย่างคับแน่น อินซอบชอบช่วงเวลาที่ใบหน้าแสนสุภาพนั้นบิดเบี้ยวเล็กน้อย เพราะเขาจะได้สัมผัสถึงความรู้สึกที่ชัดเจนว่าอีกฝ่ายต้องการตน
“ชอบนะครับ…”
อินซอบพึมพำแบบนั้นออกไปโดยไม่รู้ตัว อีอูยอนลดตัวลงมา และอ้อนอินซอบว่า ‘พูดอีกครั้งนะครับ’
“ชอบนะครับ ฮ่า อื้อ อือ…แฮ่ก อึก ชอบ…”
อีอูยอนปรือตาเหมือนกับลิ้มรสคำพูดของอินซอบ อินซอบถูกความรู้สึกไม่มั่นคงจู่โจมอย่างกะทันหัน เพราะท่าทางที่ยั่วอารมณ์ถึงขนาดที่ทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านนั้น เขาอยากได้รับการยืนยัน
“…ช่วยบอกหน่อยนะครับ”
อีอูยอนเลิกคิ้วน้อยๆ ให้กับคำขอของอินซอบ
เขารู้สึกไม่มั่นคง ทุกครั้งที่พวกผู้หญิงสวยๆ แสดงความสนใจในตัวอีกฝ่ายอย่างเปิดเผย ทุกครั้งที่คิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับอีกฝ่าย และเหนือสิ่งอื่นใดก็คือทุกครั้งที่คิดว่าความรู้สึกของอีกฝ่ายอาจหายไปตอนไหนก็ได้ อินซอบจะรู้สึกไม่มั่นคงและหวาดกลัว
“ช่วยบอกว่าชอบผมหน่อยนะครับ ผมอยากได้ยิน”
“ผมเอง-ก็ชอบคุณ-เหมือนกัน”
ทุกครั้งที่พูดจบแต่ละพยางค์ อีอูยอนก็จะขยับเอวไปด้วย อินซอบสูดลมหายใจเข้าไปจนสุดและเกาะแขนของอีกฝ่ายไว้
“ชอบมากๆ แฮ่ก…อึก จนอยากจะกินช่องทางรักของคุณทุกวัน…ผมจะกินคนเดียว แฮ่ก ห้ามเอาไปให้ใครเด็ดขาด”
อีอูยอนกระแทกเข้ามาพร้อมกับก้มลงมองอินซอบ เขาพ่นความต้องการที่ดำมืดของตัวเองออกมาจนหมด
“อ๊ะ ได้โปรด หยุด…”
อินซอบใช้แขนปิดหน้าที่แดงก่ำของตัวเองเอาไว้ อีอูยอนเอาแขนของอินซอบออกทันที และทำให้อีกฝ่ายมองตนเอง เขาลอบสังเกตเห็นความดื้อรั้นที่บอกว่าจะไม่ปล่อย การขยับเล็กๆ เสียงลมหายใจ หรือแม้แต่ท่าทางต่างๆ ไปแม้แต่อย่างเดียว นั่นเป็นสายตาที่คุกคามมาก
“หยุดอะไรเหรอครับ ตรงนั้นของคุณก็ตอดเพราะชอบผมนี่นา ฉิบ ทำไมรูด้านล่างของคนที่ไม่มีความต้องการถึงได้ละโมบขนาดนั้นล่ะครับ มันทำให้ผมเป็นบ้าเลยนะครับ”
เขารู้สึกเหมือนหูถูกไฟเผา สุดท้ายชเวอินซอบก็เอื้อมมือออกไป ถ้าอยากจะปิดปากของอีอูยอน ก็มีแค่วิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น
“…!”
เขาดูดปากที่แตะกันอย่างเฉียดๆ เบาๆ
อินซอบดูดมุมปากของอีอูยอนเหมือนกับค่อยๆ ขบทีละนิดๆ เขารู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ เขาคิดว่าความจริงแล้วเขาอาจจะอยากทำแบบนี้ไปตลอดก็ได้ เขาอยากลองชิมริมฝีปากของอีอูยอนตั้งแต่ตอนที่เห็นอีกฝ่ายประกบปากกับนางแบบแล้ว อินซอบหลับตาลงก่อนจะโลมเลียริมฝีปากของอีอูยอน
เส้นเลือดบนแขนของอีอูยอนที่ยันอยู่กับเตียงนูนขึ้นมา เขากดตัวลงต่ำเพื่อให้จูบของพวกเขาก็แนบแน่นขึ้น
การคาดเดาของชเวอินซอบถูกต้อง อีอูยอนปิดปากสนิท เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีกระแทกช่วงล่างลงมาทั้งๆ ที่ยังกระชากคางไว้อย่างแรงเหมือนกับคนที่โมโห
“อ๊ะ เดี๋ยว อ๊า…อื้อ แฮ่ก อ๊า อ๊า!”
แรงและความเร็วนั้นเทียบกับการขยับเอวเมื่อกี้ไม่ได้เลย อีอูยอนเกือบจะลืมตัวตนไปแล้ว แม้หัวของอินซอบจะกระแทกกับหัวเตียง เขาก็ไม่รับรู้
“ฮึก จะ เจ็บ ค่อยๆ …”
กระหม่อมของเขากระแทกเข้ากับหัวเตียงเสียงดัง ตึงๆ และขาที่อ้าออกก็สั่นไหวอย่างหมดแรงอยู่กลางอากาศ เขาเหมือนจะตาย ช่วงล่างของเขาร้อนและจั๊กจี้ อินซอบเกาะอีอูยอนไว้ และไม่รู้เลยว่าความจริงแล้วส่วนอ่อนไหวของตนกำลังถูไถกับหน้าท้องของอีกฝ่าย ตาของอีอูยอนเป็นประกายขึ้นไปอีก
“ฮึก คุณอินซอบ อ๊า ผม ไม่ไหว…อึก”
ของเหลวสีขาวขุ่นไหลออกมาจากส่วนอ่อนไหวของอินซอบที่ถูกกดไปกับหน้าท้องที่แข็งแกร่งของอีอูยอน เขาเสร็จไปสามครั้งแล้ว อีอูยอนจูบแก้ม จมูก และปากของอินซอบอย่างไร้ความปรานีพลางกระซิบ
“ฮ่า ผม…ทำให้คุณท้องได้ไหมครับ”
“ฮึก หมายความว่า…”
“ผมเสร็จในตัวคุณ…ผมจะทำให้คุณท้อง”
แววตาของอีอูยอนที่พูดแบบนั้นไม่ปกติ
ถ้าเป็นเวลาปกติ เมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นของผู้ชายก็จะต้องเขินและปล่อยให้มันผ่านไป แต่ตอนนี้อินซอบไม่มีสติอยู่กับตัวแล้ว เขาสับสน หวาดหวั่น มึนงง และกลัว เหมือนกับว่าถ้าปล่อยไปแบบนั้น อีอูยอนจะทำให้ตนท้องจริงๆ สุดท้ายอินซอบก็ร้องไห้ออกมาเหมือนเด็กๆ
“ฮึก ไม่เอา…ไม่ได้นะครับ อย่าทำนะ…ผมกลัว…”
“อย่าร้องครับ ไม่เป็นไรนะ ชู่ว์ ทำแบบนี้นะครับ”
อีอูยอนจับแขนของอินซอบให้มาโอบคอของตนไว้ก่อนจะกระซิบอย่างอ่อนโยน
“อย่ากลัวผมเลยครับ ได้โปรด ผมจะไม่ทำให้คุณบาดเจ็บ คุณก็รู้นี่นา”
อินซอบสะอื้นก่อนจะพยักหน้าเบาๆ อีอูยอนพูดว่า ‘เด็กดี’ พร้อมกับลูบหลัง หลังจากนั้นเขาก็อุ้มอินซอบ และยกเอวของอีกฝ่ายขึ้น
“กอดเอวผมไว้นะครับ แฮ่ก นั่นแหละครับ แบบนั้นแหละ”
อินซอบยกขาขึ้นมาโอบเอวของอีอูยอนไว้ตามที่ชายหนุ่มสั่งในขณะที่สั่นเบาๆ และเสียง กึกๆ ก็ดังขึ้น
“รู้ไหมครับ”
อีอูยอนจูบแก้มของอินซอบพร้อมกับกระซิบ
“ถ้ายกเอวแบบนี้แล้วมีอะไรกัน ไอ้นั่นก็จะเข้าไปได้ลึก และก็จะทำให้ท้องได้ ฮ่า…แม่ง ดี คุณอินซอบ อึก”
อีอูยอนหยาบคายเหมือนกับเป็นสัตว์ เหงื่อไหล่ลงมาตามสันกรามที่ได้รูปของเขา และหยดลงบนตาของอินซอบ อินซอบกะพริบตา สายตาที่เลือนรางจับภาพของอีอูยอนเอาไว้ได้ อีอูยอนทำสายตาคลั่งไคล้จนถึงที่สุด หัวใจของเขาเจ็บแปลบ
“ผมขอ…ปล่อยข้างในให้หมดเลยได้ไหม”
อีอูยอนเอ่ยถาม อินซอบพยักหน้า เพราะสายตาของชายหนุ่มที่มองตนอย่างลึกซึ้ง อีอูยอนกระแทกตัวเข้ามาอย่างแรง
“–!”
ของเหลวอุ่นๆ ถูกฉีดพ่นเข้ามาในช่องทางที่อ้าออกจนสุด อินซอบกลั้นหายใจ และตัวสั่นระริก อีอูยอนครางเสียงต่ำพร้อมกับจับต้นขาของอินซอบไว้ และขยับเอวอีกสองสามครั้ง ทุกครั้งที่เขาทำแบบนั้นน้ำกามของเขาก็จะไหลออกมา
เลือดค่อยๆ เริ่มไหลกลับไปที่หัว อินซอบขมวดคิ้ว แม้จะรู้ว่าความจริงแล้วผู้ชายด้วยกันท้องไม่ได้ แต่น้ำเชื้อไหลออกมาจากช่องทางนั้นก็ทำให้เขากลัว เสร็จไปเยอะแค่ไหนนะ น้ำกามที่ไหลออกมาไหลผ่านก้นของเขาไปและทำให้เอวของเขาเปียกแฉะ
พออินซอบเริ่มดิ้น ตอนนั้นเองอีอูยอนถึงได้ปล่อยขาของอินซอบออก อินซอบยันตัวขึ้นจากเตียง เพราะคิดว่าจะรีบไปล้างตัวที่ห้องน้ำ แต่เขาก็ต้องกลับลงไปนอนที่เตียงอีกครั้งทั้งๆ แบบนั้น อินซอบถูกแขนที่แข็งแรงของชายหนุ่มกอดไว้ และไม่สามารถขยับตัวได้ เขาขยับได้แค่ปลายเท้าเท่านั้น
“จะไปไหนครับ”
อีอูยอนพูดเสียงต่ำ เสียงของอีอูยอนเป็นอันตรายถึงชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่ได้ยินจากด้านหลังแบบนี้ อินซอบกะพริบตา และตอบไปอย่างยากลำบากว่า ‘จะไปล้างตัวครับ’
เขาได้ยินเสียงที่กลั้นเสียงหัวเราะสั้นๆ ไว้จากด้านหลัง
“เรายังจะทำต่อนะครับ จะไปไหนกันล่ะ”
แล้วของแข็งๆ ก็แตะโดนร่องก้นของเขาเหมือนกับจะพิสูจน์คำพูดนั้น แม้อินซอบจะบอกว่าไม่ได้ และส่ายหัวพร้อมกับบิดเอวหนี แต่ก็ไร้ประโยชน์
ในที่สุดเสียงหอบของคนสองคนก็เริ่มดังประสานกัน
