บทที่ 98 จิ้งจอกเก้าหาง น้องชาย
คืนวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว นับตั้งแต่การมาเยือนครั้งก่อนขององค์ชายใหญ่แห่งผานอู่ ช่วงเวลาสามปีผันผ่านไปไวราวกับกะพริบตา
และในระหว่างสามปีนี้ การฝึกฝนของหนิงฝานได้เลื่อนระดับจากปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นหนึ่งไปเป็นปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นแปด
การฝึกของหลัวชิงเซียนเองก็เพิ่มขึ้นสองขั้น นางรวบรวมสามอำนาจปราชญ์ได้สำเร็จจากขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ของปราชญ์ยุทธ์ เหลือเพียงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อฟ้าดินที่เป็นลำดับสุดท้ายเท่านั้น
ในวันนี้ องค์ชายมังกรทั้งห้ากำลังหารือเรื่องราชการเป็นการส่วนพระองค์อยู่ ที่คุยกันมาหลายวันแล้ว
จู่ ๆ องค์ชายใหญ่หลินเทียนเยวี่ยนก็ได้รับสาร หลังจากอ่านดูแล้ว สีหน้าของเขาพลันฉายความปีติยินดีขึ้นมา “พวกเจ้า ข้ามีข่าวดี มีจิ้งจอกเก้าหางเผ่าหนึ่งยินดีรับข้อเสนอรางวัลของเรา ไม่เกินพรุ่งนี้ นางจะเข้าวังอย่างลับ ๆ เพื่อไปล่อลวงราชบุตรเขยหนิงฝาน หากว่าล่อลวงสำเร็จแล้ว เขาจะต้องอยากกำจัดหลัวชิงเซียนแทนพวกเราราวกับถูกผีเข้าเป็นแน่!”
“ดี!”
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง!”
“ประกาศออกไป ช่วงสองสามวันนี้ให้ลดการคุ้มกันขององครักษ์ในวังหลวง เพื่อให้จิ้งจอกเก้าหางลงมือได้อย่างสะดวก”
…
หลายวันผ่านไป
ค่ำคืนนี้เงียบสงัดดุจน้ำนิ่ง
ณ ตำหนักองค์หญิง หลังจากหลัวชิงเซียนหลับสนิทแล้ว หนิงฝานก็ค่อย ๆ ออกมาจากตำหนักองค์หญิง เพื่อเตรียมจะหาสถานที่ลงชื่อเข้าใช้
“ฮือ ๆ~”
และเมื่อเขากำลังเดินผ่านสวนดอกไม้ในพระราชวัง กลับมีเสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวดังมาจากศาลากลางสวนดอกไม้
หนิงฝานพลันหันไปมอง
เห็นเพียงหญิงสาวหน้าตาสะสวย ทรวดทรงอรชรอ้อนแอ้นกำลังนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่
นางสวมเพียงเสื้อผ้าโปร่งบางเผยให้เห็นผิวพรรณงามดั่งหยก เนินอกอวบอิ่ม และเอวที่คอดกิ่ว
“นายท่าน โปรดช่วยหม่อมฉันด้วย”
เมื่อเห็นหนิงฝานกำลังเดินมา หญิงสาวก็ร้องอ้อนวอนเสียงเบา น้ำเสียงนั้นราวกับเสียงสวรรค์ ดวงตาเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาจนคนเห็นรู้สึกสงสาร
ภาพคนในวังหลังกับหญิงงามสะอื้นไห้
หากผู้ใดมาเห็นฉากนี้เข้าก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปถาม
ทว่านัยน์ตาของหนิงฝานเพ่งมองทะลุภาพลวงตา หญิงสาวตรงหน้านั้นกลายเป็นปีศาจจิ้งจอกเก้าหางตัวใหญ่ ซ้ำแล้วปราณปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวยังลอยขึ้นไปบนผืนนภาอีกด้วย
‘ปีศาจจิ้งจอก’
‘ปราชญ์ยุทธ์สวรรค์ขั้นแปด’
หนิงฝานกระจ่างแจ้งทันที ชายหนุ่มกวาดสายตามองจิ้งจอกสาวปราดหนึ่ง หลังจากนั้นก็ก้าวเท้าเดินห่างออกไป
“….”
เมื่อเห็นร่างของหนิงฝานจากไป ปีศาจจิ้งจอกพลันมีสีหน้างุนงงยิ่ง
ดูเหมือนนางไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเหุตการณ์นี้ขึ้น
หลังจากนั้น นางก็หยุดร้องไห้ ดวงตาของปีศาจสาวกลายเป็นเย็นชาขึ้นมา
“น่าสนใจดีนี่ หรือว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้สนใจในรูปร่างที่เปลี่ยนไปของข้าเลยงั้นหรือ”
จิ้งจอกสาวพึมพำเสียงเบา ก่อนที่ร่างงดงามจะหายไปในอากาศ
…
คืนต่อมา
หนิงฝานเดินออกมาจากตำหนักองค์หญิงอีกครั้งเพื่อค้นหาสถานที่ลงชื่อเข้าใช้
ทว่าเขาเพิ่งจะเดินผ่านตำหนักเย็นไป หูพลันได้ยินเสียงสะอื้นไห้ที่แว่วดังมาตามสายลมอีกครั้ง
ชายหนุ่มหยุดฝีเท้าลง
แอด…
ในเวลานี้เอง ประตูใหญ่ของตำหนักเย็นถูกเปิดออก หนิงฝานเห็นสาวงามวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีเดินออกมา เผยให้เห็นใบหน้าที่มีร่องรอยของกาลเวลาซึ่งเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่เย้ายวน นัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายระยิบระยับ
สาวงามวัยกลางคนมองหนิงฝานด้วยสายตาเร่าร้อน “น้องชาย ค่ำคืนที่เงียบเหงาเช่นนี้ ไม่สู้เข้ามาหาความสำราญกันเสียหน่อยเล่า”
เห็นสีหน้าใคร่ปรารถนาของสาวงามวัยกลางคน หนิงฝานกลับส่ายหน้าซ้ำ ๆ และเดินจากไปอีกครั้ง
เมื่อเห็นร่างหนิงฝานจากไป สาวงามวัยกลางคนก็งุนงง แววตาแห่งความเหลือเชื่อฉายชัดขึ้นในดวงตาคู่สวย
“เฮ้อ เกิดอันใดขึ้น หรือว่าเสน่ห์ของข้าลดลงกันนะ…”
ปีศาจสาวจมดิ่งอยู่กับความคิด หลังจากนั้นก็หายตัวไปในตำหนักเย็น
คืนถัดมา
หนิงฝานเดินออกมาจากตำหนักองค์หญิงอีกครั้ง
และระหว่างทางที่เขาเพิ่งจะกลับมาจากลงชื่อเข้าใช้ในสุสานเทพ
ฟิ้ว~
กระแสลมสายหนึ่งพัดเข้ามา นำพาร่างบอบบางน่ารักเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขา ผู้ที่พรวดพราดเข้ามานั้นเป็นเด็กหญิงตัวน้อยในชุดสีดำ ใบหน้าบอบบางนั้นดูไร้เดียงสายิ่ง
“พี่ชาย เหมือนว่าข้าจะหลงทาง ท่านพาข้ากลับบ้านหน่อยได้หรือไม่?”
เด็กน้อยในชุดดำกอดหนิงฝานไว้ราวกับเป็นโคอาล่าตัวเล็ก น้ำเสียงใสซื่อทำให้ผู้คนรู้สึกสงสารไม่น้อย
ส่วนหนิงฝานในตอนนี้เพียงเพ่งมองเด็กน้อยชุดดำในอ้อมแขนอย่างลึกล้ำ
เมื่อเห็นแววตาของหนิงฝาน เด็กสาวในชุดดำก็แอบดีใจและกำลังจะอ้าปากเอ่ยอีกครั้ง ทว่ากลับเห็นมือใหญ่ที่หยาบกร้านคู่หนึ่งจับร่างของตนไว้ ตามมาด้วยเสียงกระแทก ร่างทั้งร่างของนางก็กระแทกเข้ากับพื้นน้ำแข็งโดยตรง
“ขออภัย ข้าไม่ว่าง เจ้าไปหาคนอื่นเถอะ”
สิ้นเสียงพูด หนิงฝานก็หายไปจากตรงนั้นแล้ว
“ไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจ!”
เมื่อเห็นร่างของหนิงฝานหายไปอีกครั้ง เด็กน้อยในชุดสีดำพลางลูบก้นที่ปวดระบม แววตามืดมนและเย็นชาฉายขึ้นบนดวงตาที่ไร้เดียงสาคู่นั้น
“ข้าไม่เชื่อว่าใต้หล้านี้จะมีบุรุษที่ไม่หมกมุ่นอยู่อีก”
…
หลายวันมานี้
แทบทุกราตรี ยามที่หนิงฝานออกมาลงชื่อเข้าใช้ เขาเหมือนจะบังเอิญพบเจอสาวงามรูปแบบต่าง ๆ มีทั้งหญิงสาว เด็กน้อย หญิงวัยกลางคน แม้กระทั่งหญิงสูงวัยก็ยังมี
ทว่าหนิงฝานกลับไม่ชายตามองเลยสักครั้ง
“บ้าบอสิ้นดี”
“หรือว่าบุรุษผู้นี้จะชอบผู้ชายกันนะ”
หลังจากล้มเหลวอยู่หลายครั้ง จนจิ้งจอกเก้าหางเกือบจะล้มเลิกแผนการอยู่แล้ว
แล้วอารมณ์ของนางก็เย็นลงหลังจากความโกรธผ่านไป เมื่อครุ่นคิดดูดี ๆ แล้ว นางจึงตัดสินใจจะลองเป็น…ผู้ชายสักครั้ง!
วันต่อมา นางแปลงกายเป็นชายหนุ่มร่างกายกำยำ ใบหน้าหยาบกร้าน รูปร่างสูงใหญ่ดูแข็งแกร่งไร้ที่เปรียบ ยืนรออยู่ที่ทางผ่านของหนิงฝาน
ทว่ากลับมีบางอย่างเกิดขึ้นกับนางโดยที่ไม่คาดคิด และนางยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากพูด
หนิงฝานที่เดินผ่านมารีบรุดเข้าหานางทันที “โอ้ พ่อหนุ่ม ดึกดื่นป่านนี้ไยจึงมาอยู่ที่นี่ได้ มีสิ่งใดให้ข้าช่วยหรือไม่”
“…”
จิ้งจอกสาวที่มีนิสัยชอบลองของ ในใจพลันรู้สึกเย็นวาบขึ้นมาทันที
ไม่คิดเลยว่า…ราชบุตรเขยของราชวงศ์เทพขนนกผู้หล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้าคนนี้จะชอบผู้ชายจริง ๆ!
แต่เพื่อภารกิจ…นางทำได้! นางพยายามข่มความกระวนกระวายในใจเอาไว้ และเอ่ยว่า “สหาย ข้ามีปัญหาเรื่องการฝึกฝนเล็กน้อย ทำให้ร่างกายรู้สึกไม่สบายน่ะ”
เมื่อได้ยินดังนั้น สายตาของหนิงฝานกลับสว่างขึ้นมากะทันหัน “อ้อ มีตรงไหนไม่สบายหรือ”
“ตรงนี้”
ปีศาจจิ้งจอกที่กลายร่างเป็นชายร่างกำยำคว้ามือหนิงฝานไว้ แล้ววางลงบนแผงอกแกร่งของตน อีกทั้งยังตั้งใจขยับร่างกายให้อยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้นด้วย
ฉากนี้มองแล้วเหมือนฉากชายรักชายยิ่ง
“พี่ชาย ร่างกายนี้ดูแข็งแกร่งจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะให้ข้าได้ชื่นชมร่างกายที่กำยำนี้ได้หรือไม่” หนิงฝานเอ่ย ทว่าแววตากลับดูอ่านไม่ออกแม้แต่น้อย
ปีศาจจิ้งจอกที่กลายร่างเป็นชายร่างกำยำงุนงง ไม่คิดเลยว่าหนิงฝานจะพูดตรงขนาดนี้
แต่ในขณะเดียวกัน ในใจของนางกลับปีติยินดียิ่ง ลงทุนลงแรงมาหลายวัน ในที่สุดก็ทำสำเร็จแล้ว!
แม้ว่าผลลัพธ์นี้จะไม่ใช่อย่างที่นางคาดคิดไว้ก็เถอะ…
“ได้”
ปีศาจจิ้งจอกสาวพยักหน้าซ้ำ ๆ ก่อนจะรีบเปลื้องผ้าทันที ผ่านไปครู่หนึ่ง ร่างกายกำยำก็ได้สัมผัสกับอากาศที่หนาวเหน็บอย่างสมบูรณ์ ขณะเดียวกันดวงตาก็เต็มไปด้วยความหลงใหล
นางกำลังจะเอ่ยคำพูด ทว่าหนิงฝานที่ยืนอยู่เบื้องหน้ากลับทำสีหน้าเย้ยหยันขึ้นมา
หลังจากนั้นชายหนุ่มก็เอ่ยเสียงเบา
“จิ้งจอกน้อย เจ้ายังไม่เคยสัมผัสบุรุษใช่หรือไม่ ถึงไม่รู้ว่าร่างกายท่อนล่างของผู้ชายจะมีน้องชายอยู่ด้วย”