องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที – บทที่ 183 เฮยเจ๋อประจันหน้ากับองค์ชาย

บทที่ 183 เฮยเจ๋อประจันหน้ากับองค์ชาย

“​เจ้า​มี​แม้กระทั่ง​เหล้า​ด้วย​หรือ​!​”​ ​ตอนนี้​ ​ดวงตา​ของ​เฮย​เจ๋อ​เป็นประกาย​ ​“​รีบ​หยิบ​มัน​ออกมา​ดื่ม​ด้วยกัน​สิ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ส่งเสียง​ ​‘​อืม​’​ ​ก่อน​จะ​หยิบ​ของ​ที่​ตนเอง​เตรียม​ไว้​มา​วาง​เรียง​กัน​ ​นอกจาก​เนื้อ​ตุ๋น​แล้ว​ ​นาง​ยัง​มี​ซี่โครง​ชิ้น​เล็ก​ๆ​ ​ที่​จัดวาง​อย่างเป็นระเบียบ​อีกด้วย​ ​ทั้ง​ผัก​และ​เนื้อสัตว์​ยังคง​อุ่นๆ​ ​อยู่​ ​จากนั้น​ ​จึง​ริน​เหล้า​สอง​จอก​ดู​มีความสุข​อย่างมาก

เหล่า​คุณชาย​คนอื่นๆ​ ​ต่าง​ก็ได้​กลิ่นหอม​ของ​มัน​ ​และ​รู้สึก​เสียใจ​ที่​ก่อนหน้านี้​พวกเขา​พูดจา​เย้ยหยัน​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​แย่​ไป​กว่านั​้​นคือ​ ​พอ​เห็น​เหล้า​กับ​เนื้อสัตว์​ ​พวกเขา​ก็​ทำได้​แค่​กลืนน้ำลายตัวเอง​ ​แม้ว่า​ใบหน้า​ของ​พวกเขา​จะ​มี​รอยยิ้ม​ ​แต่​ใน​หัวใจ​ของ​พวกเขา​กลับ​รู้สึก​อิจฉา​เฮย​เจ๋อ​ ​ใน​สภาพแวดล้อม​เช่นนี้​ ​เขา​ก็​ยัง​ได้​กิน​อาหาร​แบบ​นั้น​ ​ทุกคน​ต่าง​รู้​ว่า​หลังจากที่​เข้าไป​ใน​วัด​หลิง​อิ่น​แล้ว​ ​พวกเขา​จะ​กิน​ได้​เพียง​อาหาร​มังสวิรัติ​เท่านั้น​ ​และ​ไม่​สามารถ​กิน​เนื้อสัตว์​ได้​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​เหล้า​เลย​ด้วยซ้ำ

เหล่า​ชายหนุ่ม​จิบ​ชา​และ​ขนม​เปี๊ยะ​ ​พร้อมกับ​ซุบซิบ​กัน​ ​และ​เสียงพูด​คุย​ของ​พวกเขา​ก็​ดัง​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​อย่าง​ไม่รู้​ตัว

อีก​ด้าน​หนึ่ง​ ​รถม้า​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่อยู่​ห่าง​จาก​พวกเขา​ไป​ไม่​ไกล​ ​ขันที​ซุน​เกรง​ว่าการ​สนทนา​เหล่านั้น​จะ​รบกวน​การพักผ่อน​ของ​องค์​ชาย​ ​เขา​จึง​หยิบ​แส้​หาง​ม้า​และ​หันไป​พูด​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​“​คุณชาย​ทั้งหลาย​ ​องค์​ชาย​จะ​เป็น​ผู้นำ​กองทัพ​ใน​ช่วง​บ่าย​ ​และ​ต้องการ​พักผ่อน​ ​ทุกท่าน​กรุณา​ลด​เสียง​ลง​ด้วย​เถิด​ขอรับ​”

“​นั่นสิ​ ​หึหึ​ ​ดี​แล้ว​ที่​ขันที​ซุน​ตักเตือน​ ​พอดี​พวกเรา​กำลัง​ดู​เฮย​เจ๋อ​อยู่​ ​ไม่รู้​ว่า​เขา​กับ​บุตรสาว​คนโต​ของ​ตระกูล​เฮ่อ​เหลียน​สนิทสนม​กัน​ดี​ขนาด​นี้​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​ ​พวกเรา​รู้สึก​ประหลาดใจ​ ​จึง​อด​ที่จะ​พูดคุย​กัน​เสียงดัง​ไม่ได้​”

“​เช่นนั้น​หรือ​ ​สนิทสนม​กัน​ดี​อย่างนั้น​หรือ​”​ ​มีเสียง​ทุ้ม​ต่ำ​ดัง​ขึ้น​มาจาก​ทาง​ด้านใน​ของ​รถม้า​คัน​นั้น

คุณชาย​หลาย​คน​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​ ​และ​เห็น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยกำ​ลัง​เอน​พิง​ขอบ​หน้าต่าง​อยู่​ ​พร้อมกับ​เชิด​คาง​ขึ้น​ ​เขา​สวมหน้ากาก​สีเงิน​ ​และ​มุม​ปากของ​เขา​ก็​ดู​ตึงเครียด​เล็กน้อย​ ​แสงแดด​ที่​สาดส่อง​ผ่าน​เงา​ของ​ใบไม้​และ​กิ่งก้าน​นั้น​ ​ทำให้​รูปลักษณ์​ของ​เขา​ดู​งดงาม​อย่างมาก​ ​แต่​ลึก​เข้าไป​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​ ​กลับ​ไม่มี​รอยยิ้ม​ปรากฏ​ให้​เห็น​เลย​แม้แต่น้อย

“​องค์​…​ ​องค์​ชาย​สาม​…​ ​กระหม่อม​ขออภัย​ที่​ปลุก​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​…​”

“​ไม่เป็นไร​ ​ข้า​เอง​ก็​รู้สึก​เบื่อ​และ​อยาก​ฟัง​สิ่ง​ที่​พวก​เจ้า​กำลัง​พูดถึง​อยู่​พอดี​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​วาง​ถ้วย​ชา​ใน​มือ​ลง​อย่าง​สุขุม​ ​ภายใต้​น้ำเสียง​อัน​เรียบ​เฉย​ของ​เขา​นั้น​ ​ทำให้เกิด​ความรู้สึก​กดดัน​อย่าง​ไม่​อาจ​อธิบาย​ได้

“​ไม่มี​อะไร​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​พวก​กระหม่อม​เพียงแค่​ไม่​ค่อย​เห็น​เฮย​เจ๋อ​มีท​่า​ที​แบบ​ตอนนี้​เท่านั้น​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​นำ​ของ​มา​จำนวนมาก​ ​และ​นั่ง​กินข้าว​ร่วมกับ​เฮย​เจ๋อ​อยู่​ตรงนั้น​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

กลุ่ม​ชายหนุ่ม​ที่อยู่​ตรงหน้า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​ทำตัว​ก้าวร้าว​เหมือน​อย่าง​ก่อนหน้านี้​ ​พวกเขา​กลัว​ว่า​องค์​ชาย​สาม​จะเข้า​ใจ​ผิด​ว่า​พวกเขา​พูดจา​นินทา​คนอื่น​ลับหลัง​ ​และ​ไม่รู้​จัก​สำรวม​ตัวเอง​ ​ดังนั้น​ ​พวกเขา​จึง​รีบ​ชี้​ไป​ยัง​สถานที่​หนึ่ง​ที่อยู่​ไม่​ไกล​นัก​ ​“​องค์​ชาย​เห็น​หรือไม่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​พวกเขา​ทั้งสอง​คนดู​เข้ากัน​ดี​ไม่ใช่​หรือ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​ตาม​นิ้ว​ของ​คน​ๆ​ ​นั้น​ ​และ​เห็นภาพ​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กำลัง​ริน​เหล้า​ให้​เฮย​เจ๋อ​ ​ขณะเดียวกัน​ ​เฮย​เจ๋อ​ก็​กำลัง​หยิบ​ซี่โครง​หมู​ชิ้น​หนึ่ง​จาก​กล่อง​อาหารกลางวัน​ของ​นาง​ ​ก่อน​จะ​เอา​ใส่​ปากของ​ตนเอง

ใน​ชั่วพริบตา​ ​ดวงตา​สีดำ​เข้ม​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​เบิก​กว้าง​ทันที​ ​ก่อน​จะ​หรี่​ลง​อย่างรวดเร็ว​ ​ใบหน้า​นั้น​ยังคง​หล่อเหลา​อย่างเคย​ ​เขา​ดู​สุขุม​และ​เรียบ​เฉย​ราวกับ​ลม​ที่​พัด​โชย​อ่อน​ๆ​ ​และ​เมฆ​ที่​ลอย​อยู่

ดูเหมือนว่า​เขา​จะ​ไม่สน​ใจ​บทสนทนา​ใน​ตอนนี้​มาก​นัก

ในทางตรงกันข้าม​ ​ชายหนุ่ม​เหล่านั้น​กลับ​รู้สึก​ว่า​พวกเขา​พูดมาก​เกินไป​ ​ก่อน​จะ​ยิ้ม​ให้​อย่าง​กระอักกระอ่วน​ใจ​ ​“​เฮย​เจ๋อ​ผู้​นั้น​ไม่เคย​ทำ​อะไร​ตาม​แบบแผน​ ​ข้า​คิด​ว่า​ผู้อาวุโส​เฮ​ยกด​ดัน​เขา​มากเกินไป​ ​เขา​จึง​มี​ความคิด​เช่นนี้​เป็น​ของ​ตัวเอง​ ​เมื่อ​พูดถึง​เรื่อง​นี้​ ​ก่อนหน้านี้​ ​เขา​ก็​เคย​มี​ความสัมพันธ์​อัน​ดี​กับ​น้อง​ชิง​เหมย​ ​แต่​ช่วงนี้​ ​เขา​มักจะ​ปฏิเสธ​หญิงสาว​คน​นั้น​อยู่​เสมอ​ ​และ​มาส​นิท​สนม​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​แทน​ ​เป็นไปได้​หรือไม่​ว่า​ครั้งนี้​ ​เขา​จะ​จริงจัง​แล้ว​”

หลังจากที่​ชาย​คน​นั้น​พูด​จบ​ ​เขา​ก็​รู้สึก​ว่าการ​พูด​เช่นนี้​ยิ่ง​ดูเหมือน​จะ​เป็นการ​นินทา​มากกว่า​เดิม

เขา​โน้มตัว​ไป​ทาง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​และ​เอ่ย​ถาม​ ​“​แล้ว​องค์​ชาย​จะ​ลง​หลัก​ปัก​ฐาน​ ​และ​อภิเษกสมรส​เมื่อไหร่​หรือ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​ใน​อีก​สาม​วัน​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพู​ดอย​่าง​ไร้อารมณ์​ ​มี​แต่​ขันที​ซุน​เท่านั้น​ที่​รู้สึก​ราวกับ​ถูก​ฟ้าผ่า

“​สาม​ ​อีก​สาม​วัน​นับจากนี้​หรือ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​ขันที​ซุน​พูด​ตะกุกตะกัก​ ​และ​ฝืนยิ้ม​อย่าง​ยากลำบาก​ ​“​องค์​ชาย​ล้อเล่น​อีกแล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ท่าน​ยัง​ไม่ได้​เลือก​เลย​ว่า​พระ​ชายา​จะ​เป็น​ใคร​ ​แล้ว​จะ​แต่งงาน​ได้​อย่างไร​กัน​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

นอกจากนี้​ ​หาก​องค์​ชาย​กำลังจะ​แต่งงาน​ ​แล้ว​ทำไม​ข้า​ถึง​ไม่รู้​อะไร​เลย​ ​อดีต​ฮ่องเต้​ ​ผู้อาวุโส​คน​นั้น​เอง​ก็​ยัง​ไม่ทราบ​ข่าว​ใช่ไหม​เล่า​ ​การ​แต่งงาน​เป็นเรื่อง​ที่เกิด​จาก​การ​ตกลงปลงใจ​ของ​คน​สอง​ฝ่าย​จึง​จะ​สำเร็จ​ไม่ใช่​หรือ​ ​แล้ว​อีก​คน​หนึ่ง​เป็น​ใคร​กัน​ ​องค์​ชาย​พูดจา​ล้อเล่น​กัน​เช่นนี้​ ​ช่าง​ไม่ใช่​นิสัย​ของ​พระองค์​เลย​จริงๆ

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ค่อยๆ​ ​มอง​ไป​ที่​ขันที​ซุน

ขันที​ซุน​รู้สึก​ว่า​หนัง​ศีรษะ​ของ​เขา​ชาวาบ

เหล่า​คุณชาย​ตระกูล​สูงศักดิ์​ทั้งหลาย​ต่าง​มองหน้า​กัน​ ​“​พวก​กระหม่อม​ไม่​ควร​รบกวน​องค์​ชาย​อีกแล้ว​ ​ยัง​เหลือ​เวลาพักผ่อน​อีก​ครึ่ง​ก้านธูป​ ​ฝ่า​บาท​โปรด​นอน​พัก​ให้​เต็มที่​เถอะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

หลังจาก​พูด​จบ​ ​คน​เหล่านั้น​ก็​ขึ้น​ม้า​ของ​ตนเอง​ตามลำดับ​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ค่อยๆ​ ​หลับตา​ลง​ ​และ​ยังคง​มีท​่า​ที​เช่น​เดิม

ขันที​ซุน​ที่​ยืน​อยู่​นอก​รถม้า​ ​มองดู​รอยยิ้ม​ตรง​มุม​ปากของ​เขา​ค่อยๆ​ ​จางหาย​ไป​ ​แล้ว​ความรู้สึก​เย็นยะเยือก​ก็​แผ่ออก​มา​เล็กน้อย

หลังจาก​เวลา​ผ่าน​ไป​ครึ่ง​ก้านธูป​ ​อดีต​ฮ่องเต้​ก็​แจ้ง​ว่า​หมดเวลา​พัก​ ​และ​ให้​ทุกคน​เตรียมตัว​ให้พร​้​อม​ที่จะ​เริ่ม​เดินทาง​อีกครั้ง

เมื่อ​ได้ยิน​รับสั่ง​ ​เฮย​เจ๋อ​ก็​เดิน​ไป​ที่​ม้า​ของ​ตนเอง​ ​แต่​ยัง​ไม่ทัน​ได้​ขึ้น​ขี่​ ​เขา​ก็​ถูก​ร่าง​สูงโปร่ง​ของ​คน​ๆ​ ​หนึ่ง​ยืน​ขวาง​ไว้

ดูเหมือนว่า​ชาย​คน​นั้น​ตั้งใจ​รอ​เขา​อยู่​ ​สีหน้า​นั้น​ดู​เรียบ​เฉย​ ​เขา​สวม​เสื้อผ้า​สีเงิน​และ​มี​ผม​สีดำ​ ​ดูรา​วกับ​เป็น​ผู้มาเยือน​จาก​ต่าง​โลก​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​ถูก​บดบัง​ด้วย​หน้ากาก​สีเงิน​ ​และ​เผย​ให้​เห็น​เพียง​ดวงตา​ที่​เย็นชา​ ​และ​เฉยเมย​ราวกับ​ปีศาจ

“​องค์​ชาย​”​ ​เฮย​เจ๋อ​ทักทาย​เขา​อย่าง​สุภาพ​โดย​ไม่ได้​เคลื่อนไหว​ใดๆ

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​ดู​เขา​ด้วย​รอยยิ้ม​ที่​ไม่ใช่​รอยยิ้ม​ ​ร่างกาย​ของ​เขา​เผย​ท่าที​ที่​ดู​ยับยั้งชั่งใจ​อย่าง​ยาก​ที่จะ​อธิบาย​ได้​ ​แต่​มัน​ก็​ทำให้​ผู้คน​ต้อง​รู้สึกตัว​สั่น​ด้วย​ความหวาดกลัว

“​อยู่​ให้​ห่าง​จาก​นาง​”​ ​เขา​ค่อยๆ​ ​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​สายตา​ประหลาดใจ​ของ​เฮย​เจ๋อ​ ​ใบหน้า​อัน​เย็นชา​ของ​เขา​ราวกับ​เป็น​ประติมากรรม​น้ำแข็ง​ที่​แกะสลัก​อย่าง​งดงาม​ ​“​แม้ว่า​เจ้า​จะ​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​ชื่อเสียง​ ​แต่​ใน​ฐานะ​ที่นาง​เป็นคุณ​หนู​จาก​ตระกูล​ที่​มีอิทธิพล​ ​ก็​ต้อง​รักษา​ภาพลักษณ์​เอาไว้​”

เฮย​เจ๋อ​ยิ้ม​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​และ​กำลังจะ​พูด​ตอบ​ว่า​หาก​เขา​ไม่​ทำตาม​แล้ว​จะ​เป็น​เช่นไร

แต่​ขณะนั้น​เอง​ ​เขา​ก็ได้​ยิน​เสียง​อัน​เย็นชา​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​ข้าง​ใบ​หู​ของ​เขา​ ​“​น้อง​ชิง​เหมย​ที่​เจ้า​เติบโต​มาด​้ว​ยกั​นค​นนั​้น​ ​ดูเหมือน​จะ​อยู่​ใน​วัย​ที่​แต่งงาน​ได้​แล้ว​ ​เจ้า​คิด​ว่า​ข้า​ควรจะ​บอก​ให้ท่าน​ปู่​ของ​ข้า​จัดงาน​สมรส​กับ​นาง​ดี​หรือไม่​”

เฮย​เจ๋อ​เงยหน้า​ขึ้น​พร้อมกับ​หรี่​ตาลง​ ​เขา​รู้อยู่​แล้ว​ว่า​องค์​ชาย​สาม​ไม่ใช่​คนที​่​รับมือ​ได้​ง่าย​ ​แต่​เขา​ก็​ไม่​คิด​ว่า​อีก​ฝ่าย​จะ​เป็น​คนที​่​รับมือ​ได้​ยาก​ขนาด​นี้

ผู้หญิง​คน​นั้น​ยั่วยุ​ผู้ชาย​ประเภท​นี้​ได้​อย่างไร​กัน

เขา​เป็น​คนที​่​เชี่ยวชาญ​ใน​การเล่นงาน​คนใน​จุด​ที่​เจ็บปวด​เป็นพิเศษ

เฮย​เจ๋อ​ยิ้ม​ ​“​องค์​ชาย​พูด​ถูก​ ​การ​เข้าใกล้​นาง​มากเกินไป​อาจ​ส่งผล​ต่อ​ชื่อเสียง​ของ​นาง​ได้​ ​ข้า​คิด​ว่า​เรื่อง​เหล่านี้​ตื้นเขิน​เกินไป​ ​แม้ว่า​ข้า​อยาก​จะเข้า​ใกล้​นาง​มากกว่า​นี้​ ​แต่​ข้า​คง​ต้อง​รอ​ให้ท่าน​ปู่​พยักหน้า​เสียก่อน​”

เฮย​เจ๋อ​จงใจ​พูดเส​ริม​ประโยค​สุดท้าย

เขา​ไม่เชื่อ​ว่า​องค์​ชาย​สาม​จะ​มา​เตือน​เขา​เพียง​เพราะ​ผู้หญิง​คน​หนึ่ง​ ​โดย​ไม่มีเหตุผล​อื่น​แอบแฝง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​โค้ง​ริมฝีปาก​บาง​ของ​ตนเอง​และ​ก้าว​ไป​ข้างหน้า​อีก​หนึ่ง​ก้าว​ ​ดวงตา​คู่​นั้น​ดู​ลึกลับ​ราวกับ​เป็น​หมอก​น้ำแข็ง​ที่​ลอยตัว​ขึ้น​มา​ใน​ความมืด​ยาม​ราตรี​ ​ขณะที่​เขา​เดินผ่าน​เฮย​เจ๋อ​ ​เขา​ก็​ทิ้งท้าย​ด้วย​คำพูด​ตักเตือน​อย่าง​เย็นชา​ว่า​ ​“​เจ้า​รอดู​ก็ได้​ว่า​ผู้อาวุโส​เฮย​จะ​พยักหน้า​ให้​ ​หรือว่า​ชิง​เหมย​ของ​เจ้า​จะ​ได้​แต่งงาน​ก่อน​”

ทันใดนั้น​ ​เฮย​เจ๋อ​ก็​กำมือ​ซ้าย​แน่น​ ​ใน​ชั่วพริบตา​ ​รอยยิ้ม​ของ​เขา​ก็​ดู​จาง​ลง​ ​หลังจากนั้น​ไม่นาน​ ​เขา​ก็​ยิ้ม​ออกมา​อีกครั้ง​ ​พร้อมกับ​ยกนิ้ว​ขึ้น​มา​จิ้ม​ตรงหน้า​ผาก​ของ​ตนเอง

เขา​คิด​ว่า​เรื่อง​ที่​หญิงสาว​คน​นั้น​ยั่วยุ​องค์​ชาย​สาม​เมื่อ​ครั้งก่อน​ ​ได้​ถูก​จัดการ​เรียบร้อย​แล้ว

แต่​เขา​ไม่​คิด​เลย​ว่า​มัน​ยัง​ไม่​จบ​ไม่​สิ้น

แต่​จะ​ให้​เขา​เชื่อ​ว่า​องค์​ชาย​สาม​ชอบ​ผู้หญิง​คน​นั้น​ ​ก็​เป็นเรื่อง​ที่​เป็นไปไม่ได้​เช่นกัน

เป็นไปได้​หรือไม่​ว่า​ข่าวลือ​นั้น​จะ​เป็นเรื่อง​จริง​ ​การ​ที่​องค์​ชาย​สาม​เลือก​พระ​ชายา​นั้น​เป็น​เพียง​ข้ออ้าง​ ​เพื่อ​ใช้​เป็น​โล่​ปกป้อง​หญิงสาว​ที่​เขา​รัก​อย่างแท้จริง

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท