องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 204 ทำให้ฝ่าบาทกริ้ว

บทที่ 204 ทำให้ฝ่าบาทกริ้ว

เหล่า​คุณชาย​เริ่มต้น​บทสนทนา​ต่อ​จาก​ก่อนหน้านี้​อีกครั้ง​ ​มี​ใคร​บางคน​ถาม​ขึ้น​มา​ว่า​ ​”​พี่​เฮย​ ​ท่าน​รู้จัก​กับ​คุณหนู​เฮ่อ​เหลียน​ได้​อย่างไร​หรือ​ ​เมื่อก่อน​เรา​ก็​เห็น​กัน​อยู่​ชัดๆ​ ​ว่านาง​สนใจ​เพียงแค่​มู่​หรง​ซื่อ​จื่อ​ ​แต่​ทำไม​ตอนนี้​ ​แม้กระทั่ง​ของ​ที่​ท่าน​ชอบ​กิน​ ​หรือ​ของ​ที่​ท่าน​อยากได้​ ​นาง​ก็​ล้วน​รู้​ชัดเจน​ทุก​เรื่อง​เลย​เล่า​”

เฮย​เจ๋อ​ยิ้ม​ ​”​แล้ว​มัน​เกี่ยว​อะไร​กับ​พวก​เจ้า​ด้วย​หรือ​ ​พวก​เจ้า​จะ​ไป​ทำ​อะไร​ก็​ไป​เสีย​ ​แต่​ห้าม​มา​แตะต้อง​ลูกประคำ​ของ​ข้า​ก็​พอ​ ​เข้าใจ​ไหม​”

“​รู้​แล้ว​ๆ​ ​พวก​ข้า​รู้​แล้ว​”​ ​คุณชาย​ทั้งสอง​มอง​ตากัน​ด้วย​รอยยิ้ม

 

ในเวลานี้​ขันที​ซุน​ได้​นำ​ถ้วย​ชา​ถ้วย​ใหม่​มา​เปลี่ยน​แล้ว​ ​และ​กำลังจะ​ส่ง​มัน​ให้​กับ​ผู้​เป็น​นาย​ ​แต่​แล้ว​เขา​ก็​พบ​ว่า​ฝ่ามือ​ของ​อีก​ฝ่าย​กำลัง​กำ​เศษ​ถ้วย​ชา​ที่​เหลืออยู่​เอาไว้​แน่น​ ​มี​เลือด​ไหล​ออกมา​ไม่น้อย

ขันที​ซุน​ถึงกับ​ร้อง​ลั่น​ด้วย​ความตกใจ​ ​เมื่อ​เห็น​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดู​เบื่อหน่าย​อย่างที่​สุด​ขณะ​ชัก​มือ​ของ​ตน​กลับ​เข้าไป​ใต้​แขน​เสื้อ​ ​และ​เช็ด​คราบเลือด​นั้น​ด้วย​ท่าทาง​ใจเย็น​ ​จากนั้น​เขา​ก็​โยน​ผ้าเช็ดหน้า​สีขาว​ทิ้ง​ลงพื้น​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​ ​และ​ไม่ได้​รับ​ถ้วยชามา​จาก​ขันที​ซุน​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​ดู​ไม่ยินดียินร้าย​จน​เหมือนกับ​ว่า​คนที​่​ได้รับบาดเจ็บ​นั้น​ไม่ใช่​ตัว​เขา​แต่อย่างใด

ขันที​ซุน​ไม่กล้า​พูด​อะไร​อีก​ ​เขา​วาง​ถ้วย​ชา​เอาไว้​ข้างๆ

เมื่อ​ได้ยิน​เสียงหัวเราะ​พูดคุย​ของ​บรรดา​คุณชาย​ ​เขา​ก็​รู้สึก​อึดอัด​เหมือน​จะ​ไม่สบาย​ไป​ทั้งตัว

ไม่ใช่​เพราะ​เหตุผล​อื่นใด​ ​นอก​ไป​เสีย​จาก​การ​ที่​เขา​รู้สึก​ว่า​ ​รอยยิ้ม​ที่​ฉาบ​อยู่​บน​มุม​ปากขอ​งอ​งค​์​ชาย​มาตั​้ง​แต่แรก​นั้น​ ​มัน​ยัง​ไม่​จางหาย​ไป​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​!

“​ไป​กัน​เถอะ​ ​พวกเรา​ไป​ชม​โถง​หน้า​วัด​กัน​”​ ​รอยยิ้ม​อัน​ฉลาด​หลักแหลม​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ใบหน้า​ของ​อดีต​ฮ่องเต้​ ​พร้อมกันนั้น​เขา​ก็​หันหน้า​มา​เอ่ย​ว่า​ ​”​พวก​เจ้า​เอง​ก็​คง​อยากรู้​เหมือนกัน​ล่ะ​สิ​ ​ว่า​เด็กสาว​พวก​นั้น​กำลัง​อธิษฐาน​อะไร​อยู่​”

ใบหน้า​ของ​คุณชาย​จำนวน​ไม่น้อย​ถึงกับ​ขึ้น​สี​ ​ต่อให้​พวกเขา​จะ​เป็นผู้ใหญ่​เพียงใด​ ​แต่​อย่างไร​ทุกคน​ก็​ยัง​เป็น​แค่​เด็กวัยรุ่น​เท่านั้น​ ​จึง​เป็นไปไม่ได้​เลย​ที่​พวกเขา​จะ​ไม่มี​ผู้หญิง​สัก​คน​อยู่​ใน​ใจ

 

ป่าไผ่​ไหว​น้อย​ๆ​ ​สายลม​สดชื่น​เย็นสบาย​พัด​โชย​ตลอดทาง​ ​พวก​มัน​ไม่ได้​ทำให้​นาง​รู้สึก​ร้อน​อบอ้าว​แต่อย่างใด​ ​กลับ​ทำให้​รู้สึก​สบาย​ตัว​มากกว่า​เสียด​้วย​ซ้ำ

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่ได้​ไป​อธิษฐาน​ขอพร​เหมือนกับ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​และ​คนอื่นๆ​ ​แต่​นาง​ก็​ไม่​สามารถ​เลื่อน​กำหนดการ​ได้​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​ทำ​เพียงแค่​นั่ง​อยู่​ใต้​ต้นฮว​๋าย​บริเวณ​หน้า​ประตู​ทางเข้า​ห้องโถง​เท่านั้น​ ​นาง​เอนหลัง​ลง​เล็กน้อย​ ​ทุกครั้งที่​ต้นไม้​บริเวณ​ชายป่า​สั่น​ไหว​ ​กลีบดอกไม้​อัน​บางเบา​ก็​โปรยปราย​ลงมา​ราวกับ​หิมะ​ ​กลีบดอกไม้​สอง​กลีบ​หล่น​ลง​บน​หลัง​มือ​ของ​นาง​ด้วย​ความบังเอิญ​ ​ภาพ​นั้น​ดู​งดงาม​อย่างมาก

เมื่อ​บรรดา​คุณชาย​มาถึง​ที่นี่​และ​เห็นภาพ​นี้​เข้า​ ​พวกเขา​ก็​ถึงกับ​ต้อง​ชะงัก​ฝีเท้า​ ​ทุกคน​จ้องมอง​ภาพ​นั้น​ด้วย​ความ​ตกตะลึง

เมื่อ​เฮย​เจ๋อ​เห็น​สถานการณ์​ที่เกิด​ขึ้น​ ​เขา​ก็​กลัว​ว่า​อดีต​ฮ่องเต้​จะ​ตำหนิ​เอา​ได้​ ​จึง​ปลุก​นาง​เสียงดัง​ว่า​ ​”​ทำไม​เจ้า​ถึง​มา​อยู่​ที่นี่​”

จากนั้น​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ลืมตา​ขึ้น​ ​และ​ส่งเสียง​ตอบรับ​ใน​ลำคอ​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​เมื่อ​นาง​เห็น​กลุ่มคน​ที่​ค่อยๆ​ ​เดิน​เข้ามา​จาก​ทาง​ด้านหลัง​ของ​เฮย​เจ๋อ​ ​นาง​ก็​ยืน​ขึ้น​อย่าง​สุภาพ​ ​แต่​ก็​ไม่ได้​แสดง​ความ​สนิทสนม​กับ​พวกเขา​แต่อย่างใด

อดีต​ฮ่องเต้​ยัง​ไม่เห็น​เหตุการณ์​ฝั่ง​นี้​ ​เพราะ​เวลา​นั้น​เขา​กำลัง​เงยหน้า​ขึ้น​มองดู​ควัน​ธูป​อยู่​ที่​อีก​ด้าน​หนึ่ง

เฮย​เจ๋อ​หรี่​ตาลง​ ​”​เข้าไป​กับ​พวก​ข้า​เดี๋ยวนี้​ ​หาก​มี​คน​เจตนา​ไม่ดี​มา​เห็น​ว่า​เจ้า​อยู่​ข้างนอก​ ​พวกเขา​อาจจะ​ไป​ป่าวประกาศ​ได้​ว่า​เจ้า​เป็น​คนที​่​ไม่รู้​จัก​ขนบธรรมเนียม​ของ​พวกเรา​”

“​ก็ได้​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หาว​ ​มุม​หนึ่ง​ใน​ดวงตา​ของ​นาง​ยังคง​ดู​อ่อนล้า​อยู่​ ​นาง​เงยหน้า​ขึ้น​ ​และ​บังเอิญ​สบ​กับ​สายตา​เย็นชา​ปาน​น้ำแข็ง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่อยู่​ไม่​ไกล​เข้า

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เอง​ก็​ไม่รู้​ว่า​เขา​กำลัง​มอง​อะไร​อยู่​ ​เขา​จ้อง​นาง​ตา​ไม่​กะพริบ​ ​แสง​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​ซุกซ่อน​อยู่​ใน​ความมืด​ ​เหมือนกับ​บ่อน้ำ​โบราณ​ที่​ถูก​น้ำแข็ง​ปกคลุม

เหตุการณ์​เป็น​เช่นนี้​อยู่​ครู่ใหญ่​ ​แม้แต่​บรรดา​คุณชาย​ที่​ยืน​อยู่​ข้างๆ​ ​ก็​ยัง​นิ่งเงียบ​ ​พร้อมกับ​มอง​ไป​ที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​และ​หันกลับ​ไป​มอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อีกครั้ง​ ​พวกเขา​รู้สึก​ว่า​มีบา​งอย​่าง​แปลก​ๆ

หนัง​ศีรษะ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถึงกับ​ชาวาบ​จาก​สายตา​ของ​ชายหนุ่ม​ ​นาง​อยาก​หา​โอกาสดี​ๆ​ ​หันหน้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย

แต่​แล้ว​นาง​ก็ได้​ยิน​เสียงหัวเราะ​ของ​อดีต​ฮ่องเต้​ดัง​ขึ้น​ ​”​นี่​คุณหนู​จาก​ตระกูล​เฮ่อ​เหลียน​มิใช่​หรือ​ ​อะไร​กัน​ ​เจ้า​ไม่​เข้าไป​ข้างใน​เพื่อ​ไหว้พระ​และ​อธิษฐาน​ขอพร​กับ​คนอื่นๆ​ ​หรือ​”

“​หม่อมฉัน​กำลังจะ​ไป​เพ​คะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตอบ​ ​พร้อมกับ​คำนับ​อีก​ฝ่าย​ด้วย​ความเคารพ​ ​จากนั้น​จึง​ทำท่า​จะ​เดิน​ออก​ไป

อดีต​ฮ่องเต้​เป็น​คน​ใจกว้าง​นัก​ ​”​ไม่เป็นไร​ ​เจ้า​ไม่ต้อง​ไป​คนเดียว​หรอก​ ​ไป​กับ​พวกเรา​ก็แล้วกัน​”

“​เพ​คะ​”​ ​ใช่​ว่า​เรื่อง​นี้​จะ​สำคัญ​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​อย่างไร​เสีย​ตอนที่​เข้าไป​ใน​นั้น​ ​นาง​ก็​แค่​เขย่า​เซียมซี​สัก​สองครั​้ง​ ​จากนั้น​ก็​ไม่จำเป็น​ต้อง​อธิษฐาน​ขอพร​อะไร​อีก

หลังจาก​พูด​จบ​ ​อดีต​ฮ่องเต้​ก็​ทำ​เพียง​หันหลัง​กลับ​ ​แล้ว​เดิน​นำ​กลุ่ม​คุณชาย​ทั้งหมด​เข้าไป​ใน​ห้องโถง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กำลังจะ​ซ่อนตัว​อยู่​เงียบๆ​ ​และ​เดินตาม​หลัง​พวกเขา​ไป

แต่​นาง​ไม่​คิด​เลย​ว่า​ฝีเท้า​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จะ​ช้า​ถึง​เพียงนี้​ ​ตรงนี้​จึง​มีนา​งอยู​่​กับ​เขา​สอง​คน​ ​คน​หนึ่ง​เดิน​อยู่​ข้างหน้า​ ​อีก​คน​เดิน​อยู่​ข้างหลัง​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เอง​ก็​ไม่ได้​พูด​อะไร​ ​สีหน้า​เฉยเมย​ของ​เขา​นั้น​ดูรา​วกับ​ว่า​เขา​จำ​นาง​ไม่ได้

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กำลัง​เล่น​กับ​วัสดุ​ที่​ใช้​สร้าง​อาวุธ​ใน​มือ​ ​และ​ไม่ได้​สนใจ​กับ​ท่าทาง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เช่นกัน

แต่​ในขณะที่​นาง​กำลังจะ​ขึ้น​บันได​ ​คนที​่​อยู่​ข้างหน้า​นาง​ก็​ดูเหมือน​จะ​หยุด​เดิน​ ​จู่ๆ​ ​นาง​ก็ได้​ยิน​น้ำเสียง​ทุ้ม​ลึก​นั้น​เอ่ย​ขึ้น​มา​ว่า​ ​”​ดูเหมือน​เจ้า​จะ​ดี​กับ​เฮย​เจ๋อ​มาก​ทีเดียว​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​นาง​ไม่เข้าใจ​ว่า​ทำไม​จู่ๆ​ ​องค์​ชาย​สาม​ถึง​ได้​พูด​ประโยค​นี้​ขึ้น​มา​ ​เมื่อ​สายตา​ของ​นาง​สบ​เข้ากับ​ดวงตา​ของ​ชายหนุ่ม​ ​นาง​ก็​เห็น​แต่​ดวงตา​อัน​แสน​เย็นชา​ไร้​ซึ่ง​ความอบอุ่น​เท่านั้น

บรรยากาศ​โดยรอบ​คล้าย​จะ​ลดลง​ไป​หลาย​องศา​ ​เขา​สะ​บัต​แขน​เสื้อ​ยาว​ๆ​ ​บน​ชุด​สีขาว​ของ​ตน​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​แขน​เสื้อ​ที่​ขยับ​ขึ้น​ลง​ ​และ​ภาพ​แผ่น​หลัง​สูงสง่า​อัน​เย็นชา​ของ​เขา​ ​นาง​รู้สึก​งุนงง​มาก​ทีเดียว​…

ขันที​ซุน​วิ่ง​เข้ามา​ ​แล้ว​กระซิบ​ข้าง​หู​นาง​ว่า​ ​”​คุณหนู​ใหญ่​ ​ดูแลตัวเอง​ด้วย​ ​ช่วงนี้​องค์​ชาย​อารมณ์ไม่ดี​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กำลังจะ​บอกว่า​นาง​ก็​เห็น​อยู่​เหมือนกัน​ ​แต่​นาง​เพียงแค่​ไม่รู้​ว่า​ทำไม

ขันที​ซุน​ไม่มีเวลา​พูด​อะไร​มาก​นัก​ ​เขา​รีบ​ก้าว​ยาว​ๆ​ ​สอง​สาม​ก้าว​ขึ้น​บันได​ตาม​ไป

ภายใน​ห้องโถง​ใหญ่​ของวัด​ ​มีเสียง​เขย่า​เซียมซี​ดัง​ขึ้น​เบา​ๆ​ ​เสียง​นั้น​ดัง​ติดต่อกัน​เป็นเวลายาวนาน

บรรดา​สาวใช้​ต่าง​ก็​พากัน​ยืน​กลั้นหายใจ​ ​ไม่กล้า​ขยับตัว​สุ่มสี่สุ่มห้า​ ​ด้วย​เกรง​ว่า​แม้แต่​เสียง​เพียงแค่​นิดเดียว​ก็​อาจจะ​ทำให้​ความเงียบสงบ​นี้​พังทลาย​ลง​ ​และ​ส่งผล​กระทบ​ต่อ​ดวงชะตา​ของ​ผู้​เป็น​นาย​ได้

ตอนที่​พวก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เดิน​เข้าไป​ถึง​ ​บรรดา​คุณหนู​ต่าง​ก็​พากัน​ยืนออ​อยู่​ด้าน​ข้าง​ ​พวก​นาง​ต่าง​มี​แท่ง​ไม้​ไผ่​อยู่​ใน​มือ​ ​พวก​นาง​อยาก​ให้พระ​สงฆ์​ที่​วัด​อ่าน​ดวงชะตา​ของ​ตน​ให้​ ​แต่​ก็​ยัง​ลังเล​อยู่​ ​พอ​พวก​นาง​เงยหน้า​ขึ้น​ ​แล้ว​เห็น​ว่า​อดีต​ฮ่องเต้​กำลัง​เดิน​นำ​บรรดา​คุณชาย​จาก​ทุก​ตระกูล​เข้ามา​ภายใน​โถง​ ​ตอนแรก​นั้น​พวก​นาง​ทำได้​เพียงแค่​มอง​อย่าง​ตกตะลึง​ ​แต่​จากนั้น​ก็​กำ​ไม้​ไผ่​ใน​มือ​แน่น​ ​ใบหน้า​ของ​พวก​นาง​ขึ้น​สี​กัน​ทีละ​คน​สอง​คน​ ​จากนั้น​พวก​นาง​ก็​ทำความเคารพ​อีก​ฝ่าย

อดีต​ฮ่องเต้​โบก​แขน​เสื้อ​บอก​ให้​พวก​นาง​ลุกขึ้น​ ​แล้ว​พาตัว​เจ้าอาวาส​ฟาง​จ้าง​มา​เพื่อให้​เขา​ช่วย​อ่าน​ดวงชะตา​ให้​กับ​พวก​นาง

ต้อง​รู้​ว่าการ​ที่​ใคร​สัก​คน​จะ​ได้รับ​คำทำนาย​ดวงชะตา​จาก​วัด​หลิง​อิ่น​นั้น​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​แต่อย่างใด​ ​วัด​แห่ง​นี้​มีชื่อเสียง​ใน​การ​รับ​ทำนาย​ดวงชะตา​เพียงแค่​สาม​ครั้ง​ต่อ​วัน​เท่านั้น​ ​หาก​มากกว่า​นั้น​ ​ไม่ว่า​คนที​่​มา​ขอรับ​ให้​ทำนาย​ดวงชะตา​นั้น​จะ​ทรงอิทธิพล​เพียงใด​ก็​ไร้ผล

แต่​พวกเขา​ไม่มี​ตัวเลือก​นอกจาก​ต้อง​ยอมรับ​ว่า​ดวงชะตา​ที่​วัด​หลิง​อิ่น​ทำนาย​ออกมา​นั้น​แม่นยำ​อย่างที่​สุด​ ​มี​เสนาบดี​และ​ขุนนาง​จำนวน​ไม่น้อย​จาก​ใน​เมืองหลวง​ที่​ยอม​ลำบาก​เสียเวลา​เดินทาง​หลาย​วัน​มาที​่​นี่​ ​เพียง​เพื่อ​รอ​รับ​โอกาส​สาม​ครั้ง​ใน​การ​ทำนาย​ดวงชะตา​ตั้งแต่​เช้าตรู่

ดังนั้น​ทันทีที่​พวก​นาง​ได้ยิน​ว่า​เจ้าอาวาส​ฟาง​จ้าง​จะ​เป็น​ผู้​มา​อ่าน​ดวงชะตา​ให้​ด้วยตัวเอง​ ​คุณหนู​ที่​มี​ไม้​ไผ่​เซียมซี​อยู่​ใน​มือ​จึง​เริ่ม​รู้สึก​ตื่นเต้น​ขึ้น​มา

อย่างไร​เจ้าอาวาส​ฟาง​จ้าง​ก็​แทบจะ​ไม่เคย​อ่าน​ดวงชะตา​ให้​กับ​ผู้ใด​ ​การ​ขอให้​เขา​ให้​คำแนะนำ​สัก​สอง​สาม​คำ​ก็​ยัง​ยาก​ยิ่งกว่า

จึง​สามารถ​กล่าว​ได้​ว่า​ครั้งนี้​ ​เขา​ยอม​ทำ​เช่นนี้​ก็​เพื่อ​ความสะดวก​สบาย​ของ​พวก​นาง​ทั้งสิ้น

หญิงสาว​ทุกคน​นำ​ไม้​ไผ่​เซียมซี​ที่​ตน​อธิษฐาน​ออกมา​ ​แม้​พวก​นาง​จะ​ไม่ได้​บอกว่า​พวก​นาง​อธิษฐาน​อะไร​ ​แต่​ทุกคน​ก็​รู้​ว่า​จาก​ความเป็นไปได้​สิบ​ส่วน​ ​มี​แปด​ถึง​เก้า​ส่วน​ทีเดียว​ที่​พวก​นาง​จะ​อธิษฐาน​ถาม​เรื่อง​คู่ครอง​สำหรับ​แต่งงาน

เมื่อ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ยื่น​ไม้​ไผ่​เซียมซี​ของ​ตน​ออก​ไป​ ​นาง​ก็​หันหน้า​ไป​เหลือบมอง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​ ​ดวงตา​ของ​นาง​สั่น​ไหว​อย่าง​ประหม่า​ ​แต่กระนั้น​นาง​ก็​ยัง​ดู​น่ารัก​อย่างมาก​ ​นาง​ยืน​อยู่​ทาง​ด้าน​ซ้ายมือ​ของ​เขา​อย่างเป็นธรรม​ชาติ

สาวใช้​ของ​นาง​รู้สึก​พอใจ​ยิ่งนัก​ที่​เห็น​ว่านาง​เริ่ม​ลงมือ​ ​ใน​อดีต​นั้น​คุณหนู​ของ​นาง​เป็น​คน​ขี้อาย​เกินไป​ ​แต่​ตอนนี้​ในที่สุด​นาง​ก็​รู้จัก​เป็น​คน​เริ่ม​กับ​เขา​เสียที​ ​ดี​ ​ดียิ่ง​นัก

คุณชาย​บางคน​ก็​เห็นภาพ​นี้​เหมือนกัน​ ​ความ​โศกเศร้า​ฉาย​ชัด​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ของ​พวกเขา

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยัง​ยืน​อยู่​ที่​เดิม​ ​และ​ยังคง​คิดไม่ออก​ว่านาง​ไป​ทำ​อะไร​ให้​องค์​ชาย​สาม​โมโห​เอา​ได้​ ​แต่​แล้ว​นาง​ก็ได้​ยิน​เฮย​เจ๋อ​พูด​ขึ้น​มา​ว่า​ ​”​แม่นาง​ ​ทำไม​เจ้า​ไม่​ไป​เสี่ยง​เซียมซี​ดู​สักครั้ง​ล่ะ​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท