ตอนที่ 178 กองกำลังเข้าใกล้แคว้นรกร้าง กลศึกยุทธการเซียน!
“เรียนองค์จักรพรรดินี! กองกำลังแห่งแคว้นเซียนได้ทำลายค่ายกลหมดแล้ว! ตอนนี้กำลังมุ่งหน้ามายังแคว้นรกร้างพ่ะย่ะค่ะ!”
“เรียนองค์จักรพรรดินี! กองกำลังแห่งแคว้นเซียนมาถึงแคว้นปฐพีแล้ว!”
“เรียนองค์จักรพรรดินี! กองกำลังแห่งแคว้นเซียนมาถึงแคว้นลึกล้ำแล้ว!”
“เรียนองค์จักรพรรดินี! กองกำลังแห่งแคว้นเซียนมาถึงแคว้นโลกาแล้ว!”
“…”
ณ เมืองหลวงราชวงศ์เทพขนนก วิหารทองคำ
ขณะที่สายลับของราชวงศ์ยังคงเข้าไปในวังเพื่อรายงานสถานการณ์ สีหน้าของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนก็ยิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ
เช่นเดียวกับยอดฝีมือของราชวงศ์ที่ต่างดูตื่นตกใจไม่แพ้กัน
พลันมีคนถามขึ้นว่า “องค์จักรพรรดินี เราไม่สามารถต้านทานกองทัพแห่งแคว้นเซียนได้ หรือว่าเราควรรีบเชิญให้ท่านผู้พิทักษ์เทพออกมารับมือดี!”
“ไม่ได้! ก่อนที่สามีข้าจะปิดด่านนั้น เขาบอกไว้ว่า หากยังไม่หมดสิ้นหนทางก็ห้ามรบกวนเขา!” หลัวชิงเซียนส่ายหัวปฏิเสธ!
นางรู้ดีว่า หากหนิงฝานสามารถต้านทานกองกำลังแห่งแคว้นเซียนได้ เขาคงออกมาตั้งนานแล้ว!
เมื่อเห็นกองกำลังแห่งแคว้นเซียนเดินทัพมายังแคว้นรกร้างโดยไม่หยุดพัก นัยน์ตาของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนพลันฉายความแน่วแน่และเอ่ยคำสั่งออกมา “รับคำสั่งต่อไปของข้า! ยอดฝีมือของราชวงศ์ รวมถึงเหล่าทหารแห่งราชวงศ์ ทุกคนจงตามข้าไปที่ชายแดนแคว้นรกร้างเพื่อหยุดเหล่าศัตรู อย่าให้กองกำลังแห่งแคว้นเซียนเข้ามายังแคว้นรกร้างได้ มิเช่นนั้น ทุกชีวิตในแคว้นรกร้างย่อมต้องถูกล้างบางเป็นแน่!”
“ครานี้ แม้ว่าจะไม่สามารถขัดขวางกองกำลังแห่งแคว้นเซียนเอาไว้ได้ แต่ก็เพียงพอยื้อเวลาให้สามีข้าได้!”
“น้อมรับบัญชา!”
หลายปีมานี้ อำนาจของจักรพรรดินีได้หยั่งรากลึกลงในจิตใจของประชาชนทุกคนมาอย่างช้านานแล้ว ด้วยคำสั่งนี้ แม้ว่าหลายคนจะไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่มีผู้ใดออกมาคัดค้าน
จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนพายอดฝีมือของราชวงศ์กว่าหนึ่งแสนคน และเหล่าทัพแห่งราชวงศ์เทพกว่าอีกสิบล้านคน มุ่งตรงสู่ชายแดนแคว้นรกร้างอย่างรวดเร็ว
ผืนนภาเต็มไปด้วยฝูงชน มวลจิตสังหารท่วมท้นฟ้าดิน หลังจากรอให้กองกำลังแห่งแคว้นเซียนมาถึง สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความเคร่งขรึมอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ราวกับพร้อมสู้จนตัวตาย!
ทุกคนรู้ดีว่าสงครามครั้งนี้สำคัญมาก หากชนะ ราชวงศ์เทพขนนกจะเป็นผู้ปกครองทั้งเก้าแคว้น แต่หากพ่ายแพ้ ประวัติศาสตร์แห่งราชวงศ์เทพขนนกจะเลือนหายไปในสายธารประวัติศาสตร์
เวลาเคลื่อนผ่านไปทุกชั่วลมหายใจ บรรยากาศของที่นี่เต็มไปด้วยความตึงเครียด และความหดหู่ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
ตู้ม!
ตู้มมม!
ตู้มมมมมม!
ในที่สุด หลังผ่านไปกว่าครึ่งวัน สุดขอบฟ้าไกลพลันมีเสียงคำรามดังกึกก้องไปทั้งฟ้าดิน ซ้ำยังมีพลังงานกระเพื่อมออกราวกับเป็นสัญญาณควัน บ่งบอกถึงกองกำลังที่มาไม่เป็นมิตร คลื่นพลังนั้นทั้งรุนแรงทั้งโกลาหล กองกำลังสีดำขนาดใหญ่แห่งแคว้นเซียนไหลหลากมาราวกับมหานที เจตนาฆ่าฟันอันน่าพรั่นพรึงนี้ถาโถมเข้าใส่แคว้นรกร้างอย่างรวดเร็ว!
“มาแล้ว!”
เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว ผู้นำกองกำลังราชวงศ์เทพอย่างจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนพลันตื่นตัวในทันที ราวกับได้เผชิญหน้ากับศัตรูแล้ว!
และกองกำลังแห่งแคว้นเซียนก็เดินทางมาถึงชายแดนแห่งแคว้นรกร้างอย่างรวดเร็ว!
“หืม! ที่นี่คือแคว้นรกร้างงั้นหรือ!?”
“ที่แห่งนี้คือดินแดนที่ครอบครองพลังจิตวิญญาณระดับสุริยันในตำนานได้ พลังฟ้าดินเช่นนี้นำหน้าแคว้นเซียนของพวกเราไปไกลมาก!”
“ฮ่า ๆ! หากสามารถตั้งสำนักที่นี่ได้ คงจะแข็งแกร่งมากกว่าที่ผ่านมา!”
“หึ ๆๆ! ไม่เลว! หลังจากวันนี้ไป ที่แห่งนี้จะกลายเป็นของแคว้นเซียนของพวกข้า!”
“…”
เพิ่งมาถึงแคว้นรกร้างได้ไม่นาน เหล่ากองกำลังแห่งแคว้นเซียนก็ถูกบรรยากาศของแคว้นรกร้างดึงดูดเข้าแล้ว!
ปราณฟ้าดินหนาแน่น ภูเขาลูกนั้นเสมือนยอดเขาเซียน แม่น้ำนั้นก็ราวกับเป็นธารสรวงสวรรค์ ทำให้ดวงตาของพวกเขาลุกโชนไปด้วยไฟแห่งความโลภไม่รู้จบ!
“นี่คือดินแดนแห่งราชวงศ์เทพขนนกของข้า หากยังกล้าเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว ข้าจะฆ่าโดยไม่ละเว้น!”
ทว่าในเวลานี้เอง สุรเสียงดังกึกก้องสั่นสะท้านไปทั้งฟ้าดิน ทำให้เหล่ากองกำลังแห่งแคว้นเซียนกลับมารู้สึกตัว!
กองกำลังชั้นหนึ่งภายใต้การนำของเยี่ยฉิงชางมองไปทิศทางเสียงทันที พลันได้เห็นแววตาเย็นชาของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนที่อยู่ในชุดเกราะ มือของนางถือกระบี่ ทำให้นางดูองอาจกล้าหาญยิ่ง!
“ราชวงศ์เทพขนนก?”
“เจ้ารู้จักหนิงฝานหรือไม่?”
เยี่ยฉิงชางก้าวมาข้างหน้า
“หนิงฝานคือสามีของข้า และเป็นเทพผู้พิทักษ์แห่งราชวงศ์เทพขนนก!” หลัวชิงเซียนตอบกลับไปด้วยความเย็นชา
“หึ ๆ ที่แท้เจ้าก็เป็นผู้หญิงของหนิงฝาน!”
ทันใดนั้น เยี่ยฉิงชางก็ยกยิ้มด้วยความเย้ยหยัน “ข้าขอแนะนำพวกเจ้าอย่างหนึ่ง แคว้นรกร้างในวันนี้หาใช่สิ่งที่ราชวงศ์เทพขนนกอย่างพวกเจ้าจะครอบครองได้ รีบพาเจ้าหนิงฝานออกมารับความตาย แล้วหลังจากนั้น ราชวงศ์เทพขนนกก็จงมาเป็นทาสรับใช้ให้แคว้นเซียนของพวกข้า ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า หากเจ้าคัดค้านคำพูดของข้า ก็อย่าโทษพวกข้าที่ทำให้ราชวงศ์เทพขนนกต้องนองเลือด!”
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
หลังจบคำพูดของเยี่ยฉิงชาง เหล่าผู้ฝึกยุทธ์กว่าสิบล้านคนแห่งแคว้นเซียนต่างพากันระเบิดเสียงร้องออกมา จิตสังหารพวยพุ่งขึ้นฟ้า พลังที่พลุ่งพล่านทำให้ท้องฟ้าแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!
เห็นเช่นนั้นแล้ว แม้ว่าสีหน้าของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนจะเคร่งขรึม แต่หาได้แสดงท่าทางอ่อนแอออกมาแต่อย่างใด “หึ พวกเจ้าเลิกคิดเรื่องนี้ไปเสียเถอะ สามีของข้าไม่มีทางออกมารับความตายแน่ ราชวงศ์เทพขนนกของข้าก็จะไม่มีทางไปเป็นทาสรับใช้ของพวกเจ้า หากกองกำลังแห่งแคว้นเซียนของพวกเจ้าคิดเข้ามายุ่งเกี่ยวกับแคว้นรกร้าง ก็ผ่านข้าไปก่อน!”
“ใช่!”
“ใช่!”
“ใช่!”
ยามนี้เอง เหล่าทัพแห่งราชวงศ์เทพต่างส่งเสียงโห่ร้องออกมาอย่างพร้อมเพรียง ขวัญกำลังใจของพวกเขาพลุ่งพล่าน ซ้ำแล้วรัศมีนี้ยังพวยพุ่งเข้าใส่กองกำลังแห่งแค้วนเซียนด้วย!!
“หึ! พูดดี ๆ กลับไม่ชอบ ชอบให้บีบบังคับ!”
เห็นเช่นนั้น เยี่ยฉิงชางก็เอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา แล้วเขาก็ส่งสัญญาณไปทางด้านหลัง
ตู้ม!
เห็นเพียงเจ้าสำนักเซียนยุทธ์ก้าวเท้าออกมา ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยจิตสังหารอันแรงกล้า! “หนิงฝาน หากเจ้าไม่ยอมออกมา เช่นนั้นข้าจะฆ่าผู้หญิงของเจ้าก่อน ถือเสียว่าบรรเทาหนี้แค้นในใจข้า!”
บึ้ม!
สิ้นเสียงนั้น อู๋เซียนเหรินก็ลงมือทันที พลังกึ่งเซียนก้าวที่ห้าถูกปลดปล่อยออกมา ก่อนจะฟาดไปทางหลัวชิงเซียนในบัดดล!
“หึ!”
เมื่อเห็นเช่นนั้น จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนดึงกระบี่ออกมาทันที แล้วปราณกระบี่ก็ทำลายมือของอู๋เซียนเหรินจนแตกสลาย หลังจากนั้นพลังกึ่งเซียนก้าวที่ห้าของนางก็ปะทุออก สองฝ่ายเริ่มเข้าโรมรันสัประยุทธ์ในทันที!
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
ห้าสิบปีมานี้ อาศัยพลังจิตวิญญาณระดับสุริยัน หลัวชิงเซียนสามารถฝึกฝนไปจนถึงกึ่งเซียนก้าวที่ห้าได้อย่างรวดเร็ว บวกกับสมบัติเซียนต่าง ๆ ที่หนิงฝานมอบให้มา นี่เองทำให้อู๋เซียนเหรินถูกสะกดข่มอยู่ครู่หนึ่ง บนกระบี่มีคราบเลือดของอู๋เซียนเหรินติดอยู่!
“ท่านเจ้าสำนักเซียนยุทธ์ พวกข้าจะช่วยท่านเอง!”
เมื่อเห็นว่าอู๋เซียนเหรินกำลังจะพ่ายแพ้ให้กับหลัวชิงเซียน เจ้าสำนักปีศาจโบราณและกึ่งเซียนอีกห้าคนก็รีบเข้าไปเพื่อจะช่วยฆ่าหญิงสาว!
“หึ! นี่หรือคือกึ่งเซียนแคว้นเซียน? หนึ่งสู้ไม่ได้ เลยต้องมาเป็นฝูง ช่างเลวระยำเสียจริง!”
เห็นเช่นนั้นแล้ว หลัวชิงเซียนก็เอ่ยเยาะเย้ย ทว่านางหาได้เกรงกลัวอันใด เพราะว่านางยังมีไพ่อีกหนึ่งใบที่ยังไม่ได้ใช้!
ทันใดนั้น หลัวชิงเซียนก็เขย่ากระบี่ในมือ “เริ่มต้นกลศึกยุทธการเซียน! วันนี้ข้าจะขอยืมพลังของราชวงศ์เทพผู้แข็งแกร่งเพื่อมาต่อสู้กับกึ่งเซียนทั้งหกคน!”
“สู้!”
“สู้!”
“สู้!”
ยามนี้ เหล่าราชวงศ์เทพกว่าหนึ่งแสนคนพากันส่งเสียงร้องตะโกน และขณะที่ร่างกายของทุกคนสั่นพร้อมกัน ลำแสงพลังงานพวยพุ่งออกมาจากร่างกายของพวกเขา เพียงชั่วพริบตา พลังเหล่านั้นก็หลั่งไหลเข้าไปในร่างกายของหลัวชิงเซียน!
ตู้ม!
พลังปราณของหลัวชิงเซียนที่เพิ่มมากขึ้นพลันระเบิดออก ดวงตาคู่สวยเปล่งประกายฉาบด้วยแสงสีทอง ทั้งร่างมีพลังเพิ่มทวีคูณ แล้วนางก็กระชับกระบี่พุ่งเข้าไปสังหารกึ่งเซียนทั้งหกคนอย่างรวดเร็ว!
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
ยามนี้ หลัวชิงเซียนที่ยืมพลังมาจากราชวงศ์เทพกว่าหนึ่งแสนคนราวกับกลายเป็นเทพีแห่งสงคราม เพียงยกมือขึ้น พลังที่ยิ่งใหญ่มากบารมีก็หลั่งไหลออกมาระหว่างการต่อสู้ กึ่งเซียนทั้งหกคนซึ่งนำโดยอู๋เซียนเหริน ไม่เพียงแต่ไม่สามารถกำราบหลัวชิงเซียนได้ ทว่ายังถูกหลัวชิงเซียนโจมตีเข้าใส่จนต้องยอมล่าถอยออกมา!
“หืม?!”
“นี่มันกลยุทธ์อะไรกัน! เหตุใดจึงสามารถรวมพลังผู้คนกว่าหนึ่งแสนคนเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ!”
“แย่แล้ว! กึ่งเซียนหกคนต่อสู้กับผู้หญิงเพียงคนเดียว แต่อันที่จริงแล้ว พวกเขากำลังต่อสู้อยู่กับคนกว่าหนึ่งแสนคน!”
เมื่อเห็นสถานการณ์ของสงคราม เยี่ยฉิงชางก็ขมวดคิ้วแน่น
เห็นว่าพวกอู๋เซียนเหรินไม่สามารถรับมือได้ เยี่ยฉิงชางจึงพูดขึ้น “กลศึกยุทธการเซียนนี้แปลกเกินไป ไม่ต้องพูดกับนางให้มากความ ทุกคนบุกเข้าไปพร้อมกัน!”
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เยี่ยฉิงชางระเบิดพลังบ่มเพาะออกมา และกึ่งเซียนทั้งสิบหกคนก็เข้าปิดล้อมเพื่อสังหารหลัวชิงเซียน!