บทที่ 224 แม้นสายเลือดจักรพรรดิมีมลทิน กระนั้นใช่ว่าพวกเจ้ามีสิทธิ์หยามเหยียด!
สิ่งมีชีวิตในพื้นที่นี้ออกโรงพร้อมกัน ล้วนแต่ทรงพลังอย่างยิ่งยวด เหนือชั้นกว่าสิ่งมีชีวิตข้างนอกมาก
กำลังรบขอบเขตเทวาสองคน รองลงไปมิใช่ราชันขั้นสมบูรณ์ก็คือราชันขั้นสูงสุด หากพลังเยี่ยงนี้ออกไปอยู่ข้างนอก ย่อมพิชิตทั่วหล้า เป็นเจ้าเหนือหัวได้อย่างแน่นอน!
หยวนอีและบิดาของนางตั้งท่าจะยื่นมือช่วย ซ้ำหยวนอียังคิดใช้กระบี่หยก ทว่าบรรพจารย์ตระกูลหยวนหยุดพวกเขาไว้
“อายุขัยข้ายังเหลืออีกมาก ข้าไม่ได้ยืดเส้นยืดสายมานานแล้ว พวกเจ้าไม่ต้องยุ่ง ข้าสู้คนเดียวได้!”
เขาพูดด้วยความมั่นใจ
เป็นความมั่นใจที่เกิดจากการเป็นตระกูลจักรพรรดิ ในกายเขามีสายเลือดจักรพรรดิไหลเวียนอยู่ ต่อให้เสียเปรียบเรื่องจำนวน เขาก็หาได้เกรงกลัวไม่ ไม่จำเป็นต้องมีกำลังเสริม
“ได้”
หยวนอีและบิดาของนางถอยไปอยู่อีกด้าน
พวกเขาไม่ได้ห่วงกังวลแต่อย่างใด
หยวนอีมีกระบี่หยกที่ท่านเซียนประทาน บรรพจารย์ย่อมไม่เป็นไร
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
ปราณกระบี่มากมายพวยพุ่งเข้ามา แม้ว่าบรรพจารย์ดูท่าทางแก่ชรา ทว่าเป็นดั่งที่เขาว่า เขายังเหลืออายุขัยอีกมาก ยังอยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ของชีวิต หาได้อ่อนแอไม่!
เขารีดเร้นกำลังออกมามหาศาล กระตุ้นเพลงกระบี่ สายเลือดจักรพรรดิปะทุเต็มสูบ ดุดันยิ่งกว่าชายหนุ่มเสียอีก!
นี่แหละ ขอบเขตเทวา!
เมื่อใดที่ก้าวสู่ขอบเขตเทวา จักขึ้นมาอยู่ในระดับสูงลิบลิ่ว อายุขัยเพิ่มพูนเป็นเท่าตัว ยื้อช่วงเวลารุ่งโรจน์ออกไปได้อีกนาน!
ขอบเขตจักรพรรดิถือเป็นจุดสูงสุดของการฝึกตน ผู้ที่เป็นจักรพรรดิได้ โดยเฉพาะมหาจักรพรรดินั้น มีความเปลี่ยนแปลงทางสายเลือดไปอย่างสิ้นเชิง และมีพลังเหนือสายเลือดอื่น ๆ เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์!
สายเลือดจักรพรรดิที่ไหลเวียนอยู่ในตัวบรรพจารย์แม้นมิได้บริสุทธิ์ ทว่ายังแกร่งกล้าจนน่าทึ่งอยู่ดี
หลังจากเขาระเบิดพลังสายเลือดจักรพรรดิเต็มกำลังแล้ว รัศมีของเขาเปลี่ยนไปฉับพลัน ดุดันขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ทุกการเคลื่อนไหวแฝงไว้ซึ่งพลังอันน่าสยดสยอง!
“เป็นคนจากตระกูลจักรพรรดิหรือนี่!”
สีหน้าชายวัยกลางคนในชุดนักพรตโบราณเปลี่ยนไป
มิน่า คนผู้นี้ถึงกล้าเข้าต่อสู้ทั้งที่เสียเปรียบเรื่องจำนวน ตระกูลจักรพรรดิถือเป็นเผ่าที่แข็งแกร่งที่สุด!
“อนิจจา กาลเวลาเปลี่ยนผัน สิ่งแวดล้อมในปฐพีนี้ย่ำแย่ ตระกูลจักรพรรดิเหลือไว้เพียงชื่อ ยุคหลังมานี้ไม่เคยมีตัวตนระดับมหาจักรพรรดิปรากฏ สายเลือดจักรพรรดิก็อ่อนกำลังลงเรื่อย ๆ!”
นัยน์ตาของเขาลุกวาว ระเบิดพลังที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าก่อนจะพุ่งเข้าไป
หากเป็นยุคโบราณ เขามิกล้าต่อสู้กับสมาชิกตระกูลจักรพรรดิเลย ต่อให้ขอบเขตเดียวกันขั้นเดียวกันก็มิกล้า!
สายเลือดจักรพรรดิสามารถบดขยี้พลังรบในระดับขั้นเดียวกันได้!
ทว่าเป็นดั่งที่เขาพูด กาลเวลาผันเปลี่ยน สิ่งแวดล้อมในปฐพีนี้ย่ำแย่ ยุคหลังมานี้ไม่เคยมีตัวตนระดับมหาจักรพรรดิปรากฏ
เมื่อไม่มีตัวตนระดับมหาจักรพรรดิปรากฏ ตระกูลจักรพรรดิก็เหลือไว้เพียงชื่อ ยากจะรักษาความบริสุทธิ์ของสายเลือดจักรพรรดิไว้ได้ มีแต่จะอ่อนกำลังลงเรื่อย ๆ
เพราะอย่างนั้น เขาจึงไม่กลัวเกรงคนของตระกูลจักรพรรดิในยุคนี้ หาญกล้าเข้าต่อสู้ด้วย!
โฮก!
อสูรยักษ์ตัวหนึ่งคำราม เหล็กในคมกริบงอกเต็มตัว ตาสองข้างแดงก่ำ ร่างกายมหึมาประดุจภูเขาลูกเล็ก
“ตระกูลจักรพรรดิแล้วอย่างไร ข้าสังหารได้อยู่ดี!”
มันตะคอกเสียงเย็น เปล่งวาจาเป็นภาษาอสูร พุ่งเข้าไปหาโดยไม่เกรงกลัวเช่นกัน
มันคือกำลังรบขอบเขตเทวาอีกตนหนึ่ง!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
สิ่งมีชีวิตที่เหลือมิได้ลังเล เปล่งพลังทั้งหมดออกมา ติดตามกำลังรบขอบเขตเทวาสองคนนั้นเข้าไป
ว่ากันด้วยสายเลือดอย่างเดียว ฝ่ายพวกเขาไม่มีผู้ใดทัดเทียมสายเลือดจักรพรรดิ
ทว่าสิ่งแวดล้อมย่ำแย่ในยุคนี้ สายเลือดจักรพรรดิหมดความน่าเกรงขามไปนานแล้ว!
ขณะเดียวกัน พวกเขาอาศัยอยู่ในเกาะมังกรมาตลอด ทั้งยังฝึกฝนอยู่ใกล้โพรงมังกร แข็งแกร่งกว่าสิ่งมีชีวิตข้างนอกเป็นไหน ๆ พวกเขาในตอนนี้ไม่เห็นสายเลือดจักรพรรดิอยู่ในสายตาเลยสักนิด!
“จักรพรรดิคือสิ่งใด? แล้วมหาจักรพรรดิคือสิ่งใด?”
บรรพจารย์เอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “วันนี้ข้าจะบอกให้พวกเจ้ารู้ว่า แม้นสายเลือดจักรพรรดิมีมลทิน มิได้ทรงพลังเช่นเดิม กระนั้นใช่ว่าพวกเจ้ามีสิทธิ์หยามเหยียด!”
เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา รีดเร้นเพลงกระบี่ขอบเขตจักรพรรดิ สถานที่แห่งนี้ราวกับได้กลายเป็นเมืองกระบี่ เจตจำนงแห่งกระบี่สูงส่งซัดสาด กฎแห่งวิถีกระบี่ไม่ธรรมดากำราบออกไปสู่ทั้งสี่ทิศ!
พรวด! พรวด! พรวด!
เลือดสาดกระเซ็น เศษเนื้อปลิวว่อน เพียงอึดใจเดียว ก็มีสิ่งมีชีวิตหลายตนถูกพลังเพลงกระบี่ที่เขารีดเร้นออกมาสังหารลง!
ทว่าพวกนั้นเป็นเพียงปลาซิวปลาสร้อย มิใช่กำลับรบหลัก
กำลับรบขอบเขตเทวาดาหน้าจู่โจมเข้ามา แสงศักดิ์สิทธิ์แยงตาสว่างไสวแรงกล้า พลังระดับเทวาแข็งแกร่งเสียจนฟ้าดินเปลี่ยนสี!
เสียงกัมปนาทแสนน่ากลัวดังไม่หยุดหย่อน พวกเขาสองคนแข็งแกร่งจริง ๆ เมื่อแสดงอภินิหาร แม้แต่บรรพจารย์ยังรู้สึกกดดันอย่างยิ่ง!
จู่ ๆ เสียงกระเซ็นโลหิตก็ดังพรวดขึ้น บรรพจารย์ได้รับบาดเจ็บ ไหล่ซ้ายของเขาโดนกรงเล็บของอสูรยักษ์ข่วนจนเลือดสาดกระเซ็น
ฉึบ!
กระบี่สำริดตวัดเข้ามา ทรวงอกบรรพจารย์ถูกกรีดเป็นแผลใหญ่
“ท่านบรรพจารย์!”
หยวนอีมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที นางทนไม่ไหวหมายจะลงมือ
ทว่ากลับโดนบิดาของตนห้ามไว้
“ไม่ต้อง”
บิดาของหยวนอีส่ายหัว “ท่านบรรพจารย์ออกมาคราวนี้ นำอาวุธจักรพรรดิออกมาด้วย เจ้าเห็นท่านบรรพจารย์ใช้อาวุธจักรพรรดิหรือไม่ ไม่ ท่านบรรพจารย์มิได้ใช้! ท่านบรรพจารย์ต้องการประกาศศักดาความเกรียงไกรของสายเลือดจักรพรรดิ บอกให้สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้รู้ว่าสายเลือดจักรพรรดิหยามไม่ได้!”
“ข้า…เข้าใจแล้ว!”
หยวนอีพยักหน้า จึงมิได้ลงมืออีก
ท่านบรรพจารย์นำอาวุธจักรพรรดิมาด้วยแต่ไม่ใช้ เห็นได้ชัดว่าเพราะไม่ต้องการใช้อำนาจจากอาวุธจักรพรรดิมากำราบสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ท่านบรรพจารย์ต้องการใช้พลังของตน เอาชนะสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ เพื่อประกาศศักดาความเกรียงไกรของสายเลือดจักรพรรดิอย่างพวกเขา!
“ก่อนหน้านี้ลั่นวาจาไว้อย่างโอหัง ข้าก็นึกว่าสายเลือดจักรพรรดิจะฉกาจปานใด! ที่แท้ก็แค่นี้เองหรือ!”
“อย่าปากเก่งไปหน่อยเลย สายเลือดจักรพรรดิเห่ยจริง ๆ นั่นแหละ!”
สิ่งมีชีวิตขอบเขตเทวาสองตนหัวเราะเสียงเย็น เร่งพลังอีกครั้งพร้อมจู่โจมเข้าไป
บรรพจารย์ไม่เอื้อนเอ่ยวาจา นัยน์ตาสองข้างเปล่งประกายเจิดจ้ารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“กระบี่จ่อเวหา!”
ตอนนั้นเอง เขาสำแดงวิชากระบี่ประจำตระกูลหยวนออกมา ร่างทั้งร่างกลายสภาพคล้ายเซียนกระบี่องค์หนึ่ง กระบี่เทวาขนาดใหญ่ก่อรูปก่อร่างอย่างรวดเร็ว ก่อนจะฟาดฟันเข้าใส่สิ่งมีชีวิตขอบเขตเทวาทั้งสองตน!
หยวนอีเคยแสดงวิชากระบี่ประจำตระกูลนี้เช่นกัน ทว่าอานุภาพด้อยกว่ากันมาก
กระบี่เทวาที่ท่านบรรพจารย์ก่อร่างขึ้นนั้น ทรงพลังพร้อมฟาดฟันนภา ชวนสยดสยองยิ่งนัก!
สิ่งมีชีวิตขอบเขตเทวาสองตนนั้นสีหน้าเปลี่ยนไปทันควัน
พวกเขารู้สึกได้ว่ากระบี่เทวาเล่มนี้เล็งเป้ามาที่พวกเขา ไม่ว่าพวกเขาหนีไปที่ใด ก็เลี่ยงไม่พ้นอยู่ดี!
เมื่อรู้แล้วว่าหลีกหนีไม่พ้น พวกเขาไม่มัวลังเล ปลดปล่อยพลังออกไปเต็มพิกัด พยายามต้านทานกระบี่นี้ด้วยกันด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี!
ทว่าใต้กระบี่นี้ พวกเขาไม่อาจต่อกรด้วยได้เลย เมื่อกระบี่เทวาตวัดลงมา พวกเขาก็ถูกปลิดชีพทันที!
ร่างของพวกเขาแหลกสลาย วิญญาณระเบิดสลายกลายเป็นจุณ และอันตรธานไปจากโลกนี้!
“นี่คือ…ความเกรียงไกรของสายเลือดจักรพรรดิ!”
บรรพจารย์ตวาดลั่น ระบายความอัดอั้นในใจออกไปได้เสียที
ในอดีต ตระกูลจักรพรรดิรุ่งโรจน์เรืองรองปานใด แต่กลับถูกดูหมิ่นถึงเพียงนี้ เขาทนไม่ได้จึงพิสูจน์ความเกรียงไกรของสายเลือดจักรพรรดิด้วยการกระทำ!
ส่วนสิ่งมีชีวิตตนอื่น สลายกลายเป็นเถ้าถ่านระหว่างศึกไปนานแล้ว
เมื่อยังไม่ถึงขอบเขตเทวา พวกเขาจึงเป็นได้เพียงเบี้ยที่ตายเปล่าเท่านั้น ลำพังคลื่นพลังที่ซัดสาดออกมาก็สามารถคร่าชีวิตพวกเขาได้
“ท่านบรรพจารย์สุดยอดไปเลย!”
หยวนอียกนิ้วโป้งให้บรรพจารย์ ในใจภาคภูมิอย่างยิ่ง!
นางภูมิใจที่ตนนั้นมีสายเลือดจักรพรรดิ!
“ธรรมดา”
บรรพจารย์อ้าปากหัวเราะ “ยิ่งอยู่มานานยิ่งทรงพลัง ข้าย่อมดุดันไม่แพ้วันวาน!”
ไม่มีสิ่งมีชีวิตพวกนี้คอยกีดขวาง พวกเขาสามารถตรงเข้าไปในส่วนลึก จนถึงจุดที่เป็นโพรงมังกร