ตอนที่ 179 เซียนธุลีสีชาด ร่างในชุดคลุมธรรมดา!
เมื่อมองเห็นว่ากึ่งเซียนทั้งสิบเจ็ดคนกำลังพุ่งเข้าไปเพื่อฆ่านาง แม้ว่าหลัวชิงเซียนจะตกใจ ทว่าก็หาได้เกรงกลัวไม่ “ข้าขอยืมพลังแห่งกองกำลังทหารราชวงศ์เทพเพิ่ม!”
สิ้นเสียงนั้น เหล่ากองกำลังทหารแห่งราชวงศ์เทพขนนกต่างก็ตื่นตกใจ ทันใดนั้น แสงพลังหลายสิบล้านดวงก็รวมตัวกันในร่างกายของหลัวชิงเซียนอีกครั้ง
ตู้ม!
เพียงชั่วพริบตาเดียว พลังปราณของหลัวชิงเซียนก็ทวีคูณขึ้น และทั่วทั้งตัวนางก็อาบย้อมไปด้วยสีทอง พร่างพราวจนตาแทบบอด
เมื่อพลังของกองกำลังทหารกว่าสิบล้านคนถูกรวมไว้ในร่าง พลังปราณของหลัวชิงเซียนน่ากลัวอย่างที่ไม่อาจมีผู้ใดเทียบได้ เพียงชั่วลมหายใจ นางก็ชักกระบี่ขึ้นสูง ก่อนจะพุ่งตัวเข้าใส่กึ่งเซียนทั้งสิบเจ็ดคนที่นำโดยเยี่ยฉิงชาง
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
ทันใดนั้น การต่อสู้ครั้งใหญ่ของทั้งสองฝ่ายก็อุบัติขึ้น ฟ้าถล่มดินทลาย ความว่างเปล่าถูกฉีกกระชากออก!
แม้ว่าหลัวชิงเซียนจะออกสู้เพียงตัวคนเดียว แต่เมื่อรวมพลังผู้ฝึกยุทธ์แห่งราชวงศ์เทพกว่าหนึ่งแสนคนกับพลังของเหล่ากองกำลังทหารแห่งราชวงศ์เทพกว่าอีกสิบล้านคน เมื่อต้องต่อสู้กับกึ่งเซียนทั้งสิบเจ็ดคน ก็ไม่เสียเปรียบกันเลยสักนิด!
“บ้าจริง!”
“สรุปแล้วนี่มันคือเคล็ดวิชาการต่อสู้อันใดกัน!”
“เหตุใดจึงสามารถยืมพลังมาได้!”
เมื่อเห็นผู้องอาจราวเทพีแห่งสงครามอย่างหลัวชิงเซียน ผู้นำกองกำลังกึ่งเซียนอย่างเยี่ยฉิงชางก็พลันมีสีหน้าที่น่าเกลียดมากขึ้น!
ทว่าตอนนี้เอง หลัวชิงเซียนก็ตะโกนออกมาอีกเป็นครั้งที่สาม “ยืมครั้งที่สาม พลังชีวิตผู้คนแห่งราชวงศ์เทพ!”
หืม!
ทั่วทั้งแคว้นรกร้างสั่นสะเทือน ในวันนี้แคว้นรกร้างรวบรวมเหล่าผู้ฝึกยุทธ์มาจากทั้งแปดแคว้น และในเวลากว่าห้าสิบปีมานี้ ทุกคนต่างได้ฝึกฝนเคล็ดวิชากลศึกยุทธการเซียน ทันใดนั้นเอง ลำแสงของพลังก็พุ่งออกมาจากร่างกายของทุกคน เพียงชั่วพริบตาพลังกว่าร้อยล้านพลังก็มารวมกันอยู่ในร่างกายของหลัวชิงเซียน!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! เพียงชั่วอึดใจ พลังอันไร้เทียมทานนี้เกือบจะกลืนกินร่างบอบบางของหลัวชิงเซียน พร้อมกันนั้นก็เกิดแสงเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์ดวงใหญ่ที่สว่างแพรวพราว!
บึ้มมม!
ในที่สุด เมื่อหลัวชิงเซียนสับฟันกระบี่ออกมา แสงกระบี่อันไร้ที่เปรียบซึ่งยาวกว่าพันจั้งก็กวาดไปทางผู้นำกึ่งเซียนอย่างเยี่ยฉิงชาง!
“อ๊า!”
“แย่แล้ว!”
“สกัดกั้นเร็ว!”
“…”
เมื่อมองเห็นแสงกระบี่นั้น เหล่ากองกำลังกึ่งเซียนต่างเปลี่ยนสีหน้าทันที ทุกคนต่างกระตุ้นพลังของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เพื่อต้องการจะสกัดกั้นมัน!
บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
ยามแสงกระบี่ฟันลงมา พลังป้องกันที่เยี่ยฉิงชางและคนอื่น ๆ สร้างขึ้นเพื่อสกัดกั้นก็พังทลายลงราวกับกระดาษทันที จากนั้นเมื่อแสงกระบี่วาววับ ผู้คนก็อาเจียนออกมาเป็นเลือดและทรุดลงไปที่พื้น เพราะต่างก็ได้รับแรงกระแทกอย่างสาหัส
“จักรพรรดินีไร้เทียมทาน!”
“จักรพรรดินีไร้เทียมทาน!”
“จักรพรรดินีไร้เทียมทาน!”
เมื่อเห็นฉากนั้น ทั้งราชวงศ์เทพขนนกต่างร้องกู่ก้องออกมาดังลั่น
ในทางกลับกัน กองกำลังแห่งแคว้นเซียนต่างมีสีหน้ามืดมนด้วยความเศร้าโศก ขวัญกำลังใจที่มีก็เริ่มหายไป
“ฮ่า ๆ!”
“เคล็ดวิชากลศึกยุทธการเซียนช่างน่าสนใจเสียจริง!”
ตอนนี้เอง เสียงหัวเราะเก่าแก่ก็ดังออกมาจากกองกำลังแห่งแคว้นเซียน และรถม้าเซียนซึ่งถูกลากโดยมังกรระดับเทพสูงสุดก็มาถึงแนวหน้าของกองกำลัง
พรึ่บ!
ชั่วอึดใจต่อมา ม่านรถม้าก็ถูกเลิกขึ้น ท่านบรรพบุรุษตำหนักเซียนก้าวออกมา เพียงพริบตาเดียว จังหวะแห่งเซียนธุลีสีชาดอันทรงพลังก็ปะทุออก เพียงแค่เขายืนอยู่ตรงนั้นกลับสะเทือนไปถึงฟ้า สะท้านไปทั่งแผ่นดิน
“ท่านบรรพบุรุษ ข้าไร้ประโยชน์แล้ว!”
เมื่อเห็นว่าท่านบรรพบุรุษตำหนักเซียนเดินออกมา ผู้นำกองกำลังกึ่งเซียนอย่างเยี่ยฉิงชางก็สารภาพรับผิดในทันที
ท่านบรรพบุรุษตำหนักเซียนมิได้ต่อว่าพวกเขา แต่กลับจ้องมองไปที่หลัวชิงเซียนและยิ้มบางเบา “ฮ่า ๆ! เคล็ดวิชากลศึกยุทธการเซียนเป็นกลยุทธ์ที่มีคุณค่าอย่างแท้จริง สามารถรวบรวมพลังบ่มเพาะของคนทั้งหมดมารวมไว้ที่คนผู้เดียว เจ้าแพ้นางย่อมไม่ผิด!”
“เข้าใจแล้ว!”
ได้ยินเช่นนั้น ผู้นำเหล่ากึ่งเซียนอย่างเยี่ยฉิงชางก็ตระหนักขึ้นมาได้ในทันที ถึงแม้ว่ากึ่งเซียนทั้งสิบเจ็ดคนที่ร่วมมือกันก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู่ของหลัวชิงเซียนได้
“แย่แล้ว!”
ครั้นเห็นบรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียน ดวงตาคู่งามของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนพลันกลายเป็นหนักอึ้งทันที
แม้ว่านางจะสามารถรวบรวมพลังบ่มเพาะของผู้ฝึกยุทธ์นับร้อยล้านจากราชวงศ์เทพขนนกผ่านเคล็ดวิชากลศึกยุทธการเซียนได้ แต่หากต้องเผชิญหน้ากับเซียนธุลีสีชาดอย่างแท้จริง ในใจของนางก็ไร้ซึ่งความมั่นใจ
บรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียนมองไปที่หลัวชิงเซียนและพูดขึ้นว่า “แม้เคล็ดวิชากลศึกยุทธการเซียนของเจ้าจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้กับข้าได้ เจ้าฆ่าตัวตายเสียเถอะ!”
“มิใช่คู่ต่อสู้หรือไม่ ลองดูถึงจะรู้!” หลัวชิงเซียนไม่ยอมให้ตนเองถูกจับได้ จึงใช้เคล็ดวิชากลศึกยุทธการเซียนอีกครั้งในทันที!
“ยืมพลังแห่งราชวงศ์เทพผู้แข็งแกร่ง!”
“ยืมพลังกองกำลังทหารแห่งราชวงศ์เทพ!”
“ยืมพลังผู้คนแห่งราชวงศ์เทพ!”
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเซียนธุลีสีชาดผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง หลัวชิงเซียนไม่กล้าที่จะประมาทอีกต่อไป นางยืมพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในราชวงศ์เทพขนนกมา
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
ทันใดนั้น พลังปราณของนางก็เพิ่มทวีคูณ รอคอยช่วงโอกาสที่มาถึงก็สับฟันกระบี่ออกไปทันที
บึ้มมมม!
กระบี่ยาวกว่าพันจั้งส่องแสงออกมาทำลายท้องฟ้าจนไม่เหลือชิ้นดี ฟ้าดินแหลกลาญ และปราณกระบี่ก็พุ่งเข้าใส่บรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียน!
กระบี่เล่มนี้เป็นกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดของหลัวชิงเซียน ทั้งยังเป็นกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งราชวงศ์เทพขนนก!
“ฮ่า ๆ! เป็นเพียงผู้ต่ำต้อยกว่าเซียนธุลีสีชาด ต่อให้ขนพวกเจ้ามาทั้งหมดก็สู้กับเซียนเช่นข้าไม่ได้!”
แล้วบรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียนก็เงยหน้าขึ้น เอามือไขว้หลัง ริมฝีปากยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยัน จากนั้นเขาก็ชี้นิ้ว…
ปัง!
ดัชนียักษ์ปรากฏกลางเวหาและสัมผัสกับแสงกระบี่ที่ยาวกว่าพันจั้ง พลันบังเกิดเสียงระเบิดออก แล้วแสงกระบี่ก็ถูกทำลายลง!
อัก!
เมื่อแสงกระบี่พังทลายลง จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนเป็นคนแรกที่ถูกพลังสะท้อนกลับ ภายในปากพ่นเลือดออกมา และร่างของนางก็ร่วงลงสู่ความว่างเปล่าทันที!
อัก!
และต่อจากนั้น ยอดฝีมือแห่งราชวงศ์เทพกว่าแสนคน รวมทั้งกองกำลังทหารกว่าสิบล้านคน และผู้คนอีกร้อยล้านคน ล้วนกระอักเลือดออกมาจากปาก!
ภายใต้ดัชนียักษ์นั่น ทั่วทั้งราชวงศ์เทพขนนกต่างได้รับแรงสะท้อนอย่างรุนแรง!
“ท่านบรรพบุรุษเซียนไร้เทียมทาน!”
“ท่านบรรพบุรุษเซียนไร้เทียมทาน!”
“ท่านบรรพบุรุษเซียนไร้เทียมทาน!”
เห็นเช่นนั้นแล้ว กองกำลังแคว้นเซียนก็ตะโกนโห่ร้องออกมาในทันที สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความดีใจและความบ้าคลั่ง
ทว่าเวลานี้บรรพบุรุษแห่งตำหนักเซียนยังคงไม่หยุดมือ ผมสีดำหนาลอยขึ้น ทั้งร่างของเขาราวกับเทพปีศาจ จิตสังหารอันเยือกเย็นปรากฏขึ้นในดวงตา!
“วันนี้ในนามแห่งเซียน ข้าจะมอบสิ่งหนึ่งให้กับผู้คนแห่งแคว้นรกร้างนั่นก็คือ ความตาย!”
เมื่อคำว่า ‘ตาย’ ออกมาจากปากเขา มวลพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็พวยพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา พลังเซียนปะทุขึ้นราวกับมังกรตัวใหญ่!
บึ้มม!
ขณะที่เขาเหยียดฝ่ามือ หัตถ์ที่แผ่กำจายพลังออกไปไกลกว่าร้อยล้านลี้ได้ทำลายฟ้าดินลงทั้งหมด เสมือนมือที่ทำลายล้างโลก ครอบคลุมไปทั่วทั้งแคว้นรกร้าง!
“อ๊ะ!”
“สวรรค์! เขาต้องการที่จะทำลายทั้งโลกงั้นหรือ!”
“เข่นฆ่าผู้คนเช่นนี้ ไม่กลัวฟ้าดินลงโทษหรือไร!”
“แย่แล้ว! หากพลังนั่นตกลงมา ผู้คนทั่วทั้งแคว้นรกร้างกว่าร้อยล้านชีวิตคงไม่เหลือแม้แต่ชีวิตแล้ว!”
“…”
เมื่อเห็นสถานการณ์ที่น่ากลัวเช่นนี้ ผู้นำกองกำลังเซียนอย่างจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนก็ตกใจกลัวในทันที กระทั่งวิญญาณยังสั่นสะท้าน!
และด้วยมือขนาดใหญ่ที่กดทับลงมา พลังทำลายล้างรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เพียงแต่กองกำลังแห่งราชวงศ์เทพขนนกเท่านั้นที่รู้สึกหวาดกลัว แม้แต่สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ กว่าร้อยล้านตน ทั่วทั้งแคว้นรกร้างก็ล้วนรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตายที่ใกล้เข้ามา!
ไร้ชีวิตชีวา!
แตกสลาย!
สิ้นหวัง!
บึ้ม!
ทั่วทั้งแคว้นรกร้างก็ตกอยู่ในความสิ้นหวัง แต่แล้วจู่ ๆ เสียงดังราวกับตีกลองก็ดังขึ้นมาจากทางเมืองหลวงแห่งราชวงศ์ ทำลายบรรยากาศอันน่าหดหู่ใจของผู้คนลงในทันที!
ตึง! ตึง! ตึง!
ตามด้วยเสียงตึงที่ยังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ เสียงนี้เสมือนทวยเทพลั่นกลองรบ คล้ายเสียงทัณฑ์อสนีจากสวรรค์ ขจัดความตื่นตระหนกในใจของทุกคนไปได้ในทันที เหล่าสิ่งมีชีวิตกว่าร้อยล้านตัวทั่วทั้งแคว้นรกร้างกลับมานิ่งสงบอีกครั้ง!
ยามนี้ ทุกคนในแคว้นรกร้างต่างก็เห็นร่างในชุดคลุมธรรมดา ๆ ที่กำลังพุ่งผ่านอากาศ ทุกย่างก้าวราวกับเหยียบลงบนจุดเชื่อมต่อ มิติทั้งพิภพสั่นสะเทือนราวกับเขาเคาะท้องฟ้า!
ขณะเดียวกันนั้น พลังฟ้าดินด้านหลังของเขาก็พลันควบแน่น ราวกับเห็นยักษ์โผล่ออกมาจากผืนพสุธา!
พรึ่บ! บึ้ม!
ในที่สุด เมื่อร่างในชุดคลุมธรรมดา ๆ นั้นตามมาถึงชายแดนแคว้นรกร้าง พลังอันน่าสะพรึงกลัวของฟ้าดินก็ทุบทำลายฝ่ามือบนท้องฟ้าที่กดทับอยู่ทิ้งทันที และชั่วพริบตา ท้องฟ้าเหนือแคว้นรกร้างก็กลับมาสดใสอีกครั้ง!
ร่างในชุดคลุมธรรมดา ๆ นั้นกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งหมดทั้งมวลทันที!