เข้าขากันดี ทำงานไม่มีเหนื่อย
งานนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรจริงๆ เพราะความช่วยเหลือของหลัวเวย ทำให้ความคืบหน้าของเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสดำเนินไปอย่างรวดเร็วมาก
หลินเยวียนกับหลัวเวย ล้วนจัดอยู่ในกลุ่มคนที่วาดภาพค่อนข้างเร็ว
ไม่นาน เรื่องราวของเล่มที่หนึ่งก็วาดเสร็จเรียบร้อยไปหลายภาพแล้ว
“จะเอาไปให้อาจารย์ฉู่ขวงดูหน่อยมั้ยคะ”
หลัวเวยเอ่ยแนะนำหลินเยวียน ขณะที่ตรวจสอบเนื้อหาของภาพวาดตรงหน้า
หลินเยวียนตอบโดยไม่ต้องยั้งคิด “ฉู่ขวงดูแล้วครับ”
หลัวเวย “???”
หลายวันมานี้เธอทำงานกับหลินเยวียนมาตลอด ไม่ยักเห็นหลินเยวียนส่งการ์ตูนให้ใครเลย
หรือว่ากลับไปส่งให้ตอนเย็นหลังกลับบ้าน?
น่าจะเหลือแค่คำอธิบายนี้แล้วละ
“ไม่รู้ว่าอาจารย์ฉู่ขวงจะพอใจกับการ์ตูนของเราหรือเปล่า” หลัวเวยพึมพำเสียงเบา
ช่วงนี้เธออ่านเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสส่วนที่ยังไม่จบจนจบแล้ว ในใจนับว่าชื่นชอบมากทีเดียว แน่นอนว่าส่วนหนึ่งก็มาจากความรักในสิ่งที่ตนทำด้วย
เพราะระยะนี้เธอกำลังวาดการ์ตูนที่เกี่ยวข้องอยู่ด้วยใช่ไหมล่ะ
และในยามนี้ หลินเยวียนได้ลงทะเบียนบัญชีผู้ใช้ใหม่บนปู้ลั่วเรียบร้อยแล้ว บัญชีผู้ใช้นี้มีชื่อว่า ‘อิ่งจือ[1]’
แน่นอนว่ามีความหมายโดยนัย
เดิมทีก็เป็นเงาจริงๆ ใช่ไหมล่ะ
หลัวเวยมองการกระทำของหลินเยวียน จึงนึกสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย “ไม่ใช้ชื่อจริงเหรอคะ”
หลินเยวียนไม่ตอบ แต่ถามกลับว่า “คุณใช้ชื่อจริงมั้ยครับ”
“ฉัน?”
หลัวเวยชะงักไปชั่วขณะ “ฉันเป็นผู้ช่วย ไม่มีสิทธิ์ใส่ชื่อลงไปหรอก…”
“คุณช่วยผมเยอะมาก”
ถึงแม้ว่าหลัวเวยจะไม่ได้วาดแทนหลินเยวียน แต่แท้จริงแล้วหลัวเวยช่วยวาดภาพไปพร้อมกับหลินเยวียน
นอกจากการแบ่งสตอรีบอร์ด เธอสามารถจัดการส่วนเนื้อหาได้ด้วยตัวเอง
ด้วยเหตุผลนี้เอง หลินเยวียนจึงไม่มีทางเขียนชื่อตนเองลงไปคนเดียวอย่างสบายใจเฉิบหรอก
“งั้นนับฉันเป็นผู้ช่วยไปก็แล้วกันค่ะ ฉันจะใช้นามแฝงเหมือนกัน ลั่วหลี ฉันรับออเดอร์ในเน็ตก็ใช้นามแฝงนี้เหมือนกัน”
หลัวเวยไม่ได้บอกปัด
“ได้ครับ”
หลินเยวียนไม่ออกความเห็น
หลังจากสมัครบัญชีผู้ใช้แล้ว หลินเยวียนก็อัปโหลดตอนแรกของปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูนทันที
ผู้เขียนใช้ชื่อว่า ‘อิ่งจือ’
ผู้ช่วยใช้ชื่อว่า ‘ลั่วหลี’
แต่เพราะเป็นบัญชีผู้ใช้ใหม่บนปู้ลั่ว โพสต์ไปครึ่งค่อนวัน ก็ยังไม่มีคอมเมนต์แม้แต่ประโยคเดียว
เรื่องนี้อยู่ในความคาดหมายของหลินเยวียน
เขาจึงใช้บัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงรีโพสต์ลิงก์ของเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน จากนั้นจึงเขียนแนะนำกับแฟนคลับของตน
ทีนี้แหละ คนจำนวนมากจึงสังเกตเห็นการ์ตูนเรื่องนี้
ด้านล่างโพสต์ของฉู่ขวง ก็มีความคิดเห็นของผู้อ่านเพิ่มขึ้นมาอีกนับไม่ถ้วน
‘ปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน?’
‘ผมแอบไม่กล้ากดเปิดแฮะ…’
‘อิ่งจือนี่ใครอะ วงการการ์ตูนมีคนชื่อนี้ด้วยเหรอ’
‘เจ้าแก่ฉู่ขวงทำไมไม่ไปหานักวาดการ์ตูนเบอร์ใหญ่ๆ มา อย่าเห็นแก่เงินนิดๆ หน่อยๆ เลย อิ่งจือคนนี้คงไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์มาวาดการ์ตูนทำคอนเทนต์ให้ตัวเองหรอกนะ’
‘โดนเอาไปแกงเป็นการ์ตูนแล้ว!’
‘ไปอ่านดูก่อน ถ้าทำลายภาพลักษณ์ของหลงหม่าที่ฉันคิดไว้ ฉันจะตามไปทุบ!’
‘ไม่สนใจการ์ตูน’
‘…’
ชอบนิยายเรื่องนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะชอบเวอร์ชันดัดแปลงเป็นการ์ตูนของนิยายเรื่องนี้ ถ้าเป็นอนิเมชัน นักอ่านที่สนใจอาจมีมากกว่านี้สักหน่อย
แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสนใจ
นอกจากนั้น ต่อให้ไม่มีนักอ่านที่สนใจเลย ก็ยังมีคนส่วนที่นึกสงสัย อยากรู้ว่าในปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน ตัวละครจะออกมาอยู่ในรูปแบบใด
ดังนั้น
หลายคนจึงคลิกลิงก์ที่ฉู่ขวงโพสต์ไว้ ตามเข้าไปในเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสของอิ่งจือ และก็มีไม่น้อยที่ติดงอมแงม กลับออกมาไม่ได้
……
อนิเมะเรื่องดังบนโลก ปรากฏขึ้นในรูปแบบของนิยายมาก่อน จากนั้นค่อยออกเป็นการ์ตูน ซึ่งนับว่าเป็นวิธีการที่กลับกัน อย่าลืมว่าการมีอยู่ของปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันนิยาย เดิมทีก็เป็นเพราะการ์ตูนและอนิเมะโด่งดังมาก!
ทางบลูสตาร์
ผู้อ่านของฉู่ขวงไม่ได้ล่วงรู้ถึงต้นกำเนิดของนิยาย พวกเขารู้เพียงว่า พวกเขาได้อ่านการ์ตูนที่ตรงกับต้นฉบับเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสทุกกระเบียดนิ้ว
‘การ์ตูนเรื่องนี้ปังอยู่นะแก ต่างจากที่คิดไว้เลย!‘
‘อ๊าาาาา ตรงกับรูปลักษณ์ของตัวละครที่ฉันคิดไว้เลย ตัวละครในโรงเรียนชิงชุนทุกคนวาดออกมาตามที่บรรยายไว้ในนิยายเลย‘
‘ทำออกมาได้ดีมาก!?’
‘อิ่งจือคนนี้โหดอยู่นะ!’
‘นักวาดต้องเป็นแฟนนิยายแน่เลย ไม่งั้นจะรู้เรื่องราวละเอียดขนาดนี้ได้ยังไง ดูจากปกการ์ตูนผมก็รู้แล้ว ผมต้องไปทวนเนื้อเรื่องอีกรอบ…’
‘เวอร์ชันดัดแปลงเป็นการ์ตูนสมบูรณ์แบบมาก!’
‘น่าเสียดายที่มีแค่ตอนแรกที่เป็นฟูลคัลเลอร์ หลังจากนี้ลงสีได้มั้ยคะ แบบฟูลคัลเลอร์สวยมากเลย’
เพื่อดึงดูดแฟนคลับ หลินเยวียนตั้งใจใช้ทักษะที่เพิ่งเรียนรู้มา ลงสีในการ์ตูนตอนแรก
อย่างไรก็ดี การลงสีนั้นกินเวลามากพอสมควร ดังนั้นหลินเยวียนจึงลงสีแค่ตอนแรก
นี่เป็นแนวทางที่การ์ตูนหลายเรื่องทำ
เห็นได้ชัดว่าผู้อ่านเองก็เห็นชอบเช่นเดียวกัน
การ์ตูนอัปโหลดไปได้เป็นเวลาสั้นๆ เพียงสองชั่วโมง จำนวนผู้ติดตามของบัญชีผู้ใช้ในชื่ออิ่งจือ ก็ทะลุสองหมื่นคนไปแล้ว
คอมเมนต์เพิ่มขึ้นอีกกว่าหนึ่งพันคอมเมนต์
‘ผมว่าแปลงเป็นอนิเมชันก็ยังได้!’
‘จากลายเส้นของการ์ตูนแล้ว ผมรอดูอนิเมชันแน่นอน!’
‘ไม่รู้ทำไม อ่านการ์ตูนเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสแล้ว จู่ๆ ก็รู้สึกว่านิยายเรื่องนี้เหมาะที่จะแปลงเป็นอนิเมชันสุดๆ!’
‘พล็อตเรื่องเหมือนจะเปลี่ยนไปนิดนึง แต่ก็ตื่นเต้นดีนะ!’
‘ฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่าสรุปแล้วทวิสต์เสิร์ฟหน้าตาเป็นยังไง พอมาอ่านการ์ตูนแล้วถึงรู้สึกว่าเข้าใจ อิ่งจือคนนี้น่าจะรู้เรื่องเทนนิสดีเหมือนอาจารย์ฉู่ขวง!’
‘ผมเข้าใจเจ้าแก่ฉู่ขวงผิดไปแล้ว คนที่เขาหามาเหมาะมาก’
‘…’
คอมเมนต์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ผู้ติดตามก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หลินเยวียนเข้าไปดูบ้างเป็นครั้งคราว เห็นว่าสถิติสูงชะลูดขึ้นเรื่อย เขาทนไม่ไหว ใช้บัญชีของเซี่ยนอวี๋กดแชร์ลิงก์การ์ตูนเรื่องนี้
“แชร์อีกแล้ว?”
ฝั่งแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋ ถึงแม้ว่าจะไม่มากเท่าฉู่ขวง แต่ปัจจุบันนี้ก็แตะถึงประมาณ 15 ล้านคนแล้ว ดังนั้นผลลัพธ์จากการแชร์ลิงก์ไปนั้นไม่เลวเลย
โดยเฉพาะ…
แฟนคลับไม่น้อยต่างก็คาดเดาความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวง สองคนนี้น่าสงสัยเกินไปแล้ว ติดตามกันและกัน แต่กลับไม่ติดตามคนอื่น ถ้าจะบอกว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีอะไรในกอไผ่เลย ก็คงทำให้สาธารณชนเชื่อไม่ได้หรอก
‘เป็นแฟนกันจริงๆ สินะ?’
‘ทางฉู่ขวงเพิ่งจะแชร์ เซี่ยนอวี๋ก็แชร์ตาม’
‘อย่าเพิ่งพูดอะไร เข้าไปอ่านก่อนเลย การ์ตูนเรื่องนี้สนุกมาก’
‘ผมไม่เคยอ่านเวอร์ชันนิยาย แต่การ์ตูนสนุกจริงๆ ตามรัวๆ!’
‘ขอบคุณที่แนะนำเรื่องนี้นะคะ’
‘ขอบคุณที่แนะนำเรื่องนี้+1’
‘..’
ไม่ว่าระยะหลังของเรื่องเจ้าชายลูกสักหลาดบนโลกจะออกทะเลไปอย่างไร อย่างน้อยต้นและกลางเรื่องของมังงะเรื่องนี้ก็ตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะเมื่อการ์ตูนที่หลินเยวียนวาดออกมานั้นอ้างอิงมาจากเวอร์ชันดัดแปลงโดยระบบ บางจุดของเรื่องราวจึงตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าเดิม
ไม่ใช่แค่หลินเยวียน
หลัวเวยก็ติดตามสถานการณ์ของการ์ตูนเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสจากในโทรศัพท์
เมื่อเซี่ยนอวี๋แชร์ลิงก์โปรโมต เธอก็อดไม่ได้ ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ “เซี่ยนอวี๋แชร์การ์ตูนของพวกเราด้วยค่ะ! นักประพันธ์เพลงที่ฉันชอบที่สุดเห็นการ์ตูนที่ฉันมีส่วนร่วมแล้ว!? อ้อ ไม่สิ ก็ไม่แน่นะคะ บางทีเซี่ยนอวี๋อาจไม่ได้อ่านการ์ตูน แค่เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับฉู่ขวง ก็เลยช่วยแชร์?”
“เขาอ่านแล้วครับ”
หลินเยวียนตอบไปอย่างไม่ได้ใส่ใจ
หลัวเวยพูดด้วยความประหลาดใจ “อาจารย์รู้ได้ไงคะ…เดี๋ยวนะ หรือว่าอาจารย์รู้จักทั้งฉู่ขวงทั้งเซี่ยนอวี๋?”
หลัวเวยเริ่มรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้มากขึ้นเรื่อยๆ!
ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมหลินเยวียนถึงสามารถวาดเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสได้ล่ะ
ต้องเป็นเพราะได้รับอนุญาตจากเจ้าตัวแล้วแน่ๆ
และฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋ ก็คล้ายว่าจะรู้จักกัน…ตามตรรกะนี้แล้ว ถ้าหลินเยวียนจะรู้จักทั้งคู่ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก!
“อื้ม”
หลินเยวียนยังคงเอ่ยตอบไปอย่างไม่คิดมาก
หลัวเวยกลับตื่นเต้นจนแทบทนไม่ไหว รีบเอ่ยถามด้วยความสนอกสนใจ “เซี่ยนอวี๋กับอาจารย์ฉู่ขวงเป็นอะไรกันเหรอคะ พวกเขาเป็นแฟนกันจริงหรือเปล่าคะ”
หลินเยวียน “…”
……………………………………………..
[1] อิ่งจือ หมายถึง เงา หรือภาพสะท้อน
