ตอนที่ 211 ชัยชนะสงครามครั้งใหญ่ กลับโถงสวรรค์!
“เปิดประตูผีนรก!”
“กลืนกินอสูรกลืนนภา!”
“อัสนีแห่งสระฮุ่น!”
ด้วยเสียงคำรามของยอดฝีมือของทั้งสามเผ่า ประตูผีขนาดใหญ่แห่งนรกเปิดออกซึ่งดูดุร้ายน่ากลัว รูปร่างผีที่ดูน่าเกลียดปรากฏขึ้นพร้อมกับเสียงร้องคำราม ร่างสีดำขนาดใหญ่กระโจนขึ้นไปในอากาศ ด้วยปากขนาดใหญ่ราวกับหุบเหวลึก ทำให้ทั้งฟ้าดิน ดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ล้วนถูกกลืนกินเข้าไป อัสนีแห่งสระฮุ่นเดือดพล่านจนกลายเป็นสายอสนีอันไร้ขอบเขต!
ในเวลานี้ ทั้งฟ้าดินระเบิดออกและเดือดพล่านไปทั่วทั้งความว่างเปล่า!
“อ๊ะ! แย่แล้ว!”
เมื่อเห็นสถานการณ์อันน่าสะพรึงกลัวนี้ เหล่าผู้อาวุโสแห่งเผ่าสวรรค์ก็ตื่นตกใจในทันที!
การโจมตีของยอดฝีมือทั้งสามเผ่านี้ สามารถทำลายเซียนธุลีสีชาดแปดทัณฑ์ได้อย่างแน่นอน!
เทียนเสียจะสามารถขัดขวางได้หรือไม่!
อย่างไรก็ตาม ภายในลานสงครามนี้ มีประตูผี ปีศาจ สายอสนีรวมถึงยอดฝีมืออีกสามเผ่า สีหน้าของหนิงฝานกลับนิ่งเฉยอย่างเช่นเคย!
“เตาหลอมสวรรค์!”
ท้ายที่สุด เมื่อทั้งสามคนปล่อยพลังการฆ่ามาตรงหน้า หนิงฝานก็ร้องขึ้นในทันที!
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
เตาหลอมสวรรค์ที่อยู่เหนือหัวระเบิดขึ้น สิบจั้ง ร้อยจั้ง พันจั้ง… เพียงชั่วพริบตาเดียวก็ขยายวงกว้างขึ้นถึงหมื่นจั้ง บดบังไปทั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้า!
“หลอมสวรรค์! หลอมปฐพี! หลอมทุกสรรพสิ่ง!”
ในเวลาต่อมา ด้วยเสียงร้องอีกครั้งของหนิงฝาน เตาหลอมสวรรค์ขนาดใหญ่ถึงหมื่นจั้งก็เปิดฝาออก พลังอันน่ากลัวสูงสุดกลืนกินทั้งฟ้าดินจนหมดสิ้น ในเวลานี้ไม่ว่าจะเป็นประตูผีนรก หรือปีศาจสีดำตัวใหญ่ หรือแม้แต่สายอสนีอันไร้ขอบเขตนั้นก็ล้วนถูกกักเก็บเข้าไปยังภายในเตาหลอมสวรรค์ หลังจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงร้องโอดครวญทั้งสามเสียง พลังทั้งสามราวกับเปลวเทียนที่อยู่ท่ามกลางลมที่ค่อย ๆ จางหายไป!
“อ๊า!”
“ไม่!”
“เป็นไปไม่ได้!”
เมื่อเห็นว่าทั้งสามคนใช้สุดยอดพลังของเผ่าพันธุ์เดิม ก็ถูกหนิงฝานใช้เตาหลอมสวรรค์หลอมรวมพลังในทันที สีหน้าของยอดฝีมือทั้งสามเผ่าเปลี่ยนไปด้วยความตกตะลึง!
อย่างไรก็ตาม หนิงฝานมิได้สนใจเสียงร้องของทั้งสามคนเลย ด้วยการสั่นสะเทือนของเตาหลอมสวรรค์ พลังการหลอมรวมแห่งฟ้าดินและสรรพสิ่งอันน่าเกรงขามส่งผลโดยตรงต่อร่างกายของยอดฝีมือทั้งสามเผ่า!
“อ๊า! ไม่!”
“พวกเรายอม…”
อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่ยอดฝีมือทั้งสามคนจากสามเผ่าจะเอ่ยปากขอยอมแพ้ ร่างกายและวิญญาณเซียนของทั้งสามคนล้วนถูกทำลายเป็นเพียงเถ้าถ่านในทันที ทุกสิ่งหายไป!
ทันทีที่ทั้งสามคนล้มลง ฟ้าดินที่เดือดพล่านก็กลับมาสู่ความเงียบสงบอีกครั้ง!
“หึ! ชนะแล้ว!”
“ในที่สุดเผ่าสวรรค์ของข้าก็ชนะแล้ว!”
“เทียนเสีย… น่าเกรงขามถึงเพียงนี้เลยรึ!”
“แย่แล้ว เทียนเสียผู้นี้ไม่เคยโลเลสิ่งใดเลย เพียงพริบตาเดียวก็สามารถฆ่ายอดฝีมือเซียนธุลีสีชาดเจ็ดทัณฑ์ได้ถึงสามคน เกรงว่าเผ่าราชันทั้งสามคงจะไม่ยอมแพ้ไปง่าย ๆ!”
เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าผู้คนแห่งเผ่าสวรรค์ต่างตื่นตกใจ บ้างก็แทบไม่อยากจะเชื่อ บ้างก็รู้สึกวิตกกังวล!
ผู้คนของเผ่านรก เผ่ากลืนนภา รวมถึงเผ่าฮุ่นตุ้นที่อยู่ตรงหน้าทั้งสามเผ่านิ่งค้างไปสักพัก หลังจากนั้นอารมณ์พลันเดือดพล่านไปด้วยความโกรธ!
“อ๊า!”
“บังอาจ!”
“เผ่าสวรรค์ เจ้ากล้าฆ่ายอดฝีมือเซียนธุลีสีชาดของเผ่าข้าไปถึงสามคนเลยรึ!”
ด้วยเสียงร้องคำรามแห่งความโกรธแค้น ยอดฝีมือทั้งสามเผ่าล้วนระเบิดเจตจำนงการฆ่าอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ภายในนั้นมีขอบเขตเจ็ดทัณฑ์ ขอบเขตแปดทัณฑ์ พลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้ทำให้ฟ้าดินตกอยู่ในสถานการณ์ที่โกลาหลและน่าเกรมขามมากกว่าเมื่อครู่นี้เสียอีก!
อย่างไรก็ตาม หากพูดถึงยอดฝีมือเซียนธุลีสีชาดแห่งเผ่าราชันบรรพกาลล้วนน้อยนิด เซียนธุลีสีชาดเจ็ดทัณฑ์หนึ่งคนในวันนี้ก็พ่ายแพ้อยู่ที่นี่ สำหรับทั้งสามเผ่าแล้วนั้นนี่คือ การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่!
“หืม?!”
“พวกเจ้าคิดจะทำอะไร!”
“เผ่านรก เผ่ากลืนนภา เผ่าฮุ่นตุ้น พวกเจ้าเป็นถึงเผ่าราชันบรรพกาล แต่กลับรับมือไม่ไหวรึ!”
เห็นเช่นนั้น เหล่าผู้อาวุโสสวรรค์ที่นำโดยผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์พูดขึ้นด้วยความเย็นชาในทันที พลังการฝึกฝนก็ระเบิดออกทั้งหมดเพื่อท้าทายยอดฝีมือของทั้งสามเผ่าตรงหน้า!
“เผ่าสวรรค์ พวกเจ้าฆ่าคนของทั้งสามเผ่าไปถึงสามคนก็มากพอแล้ว ตอนนี้ยังกล้าฆ่าเซียนธุลีสีชาดเจ็ดทัณฑ์ทั้งสามคนของทั้งสามเผ่าอีก พวกเจ้าจะต้องชดใช้ให้พวกข้า!”
“ไม่เลว! เมื่อครู่นี้ยอดฝีมือทั้งสามเผ่าของพวกข้ากำลังจะยอมรับความพ่ายแพ้ เผ่าสวรรค์ของพวกเจ้ายังกล้าที่จะลงมือฆ่า เห็นได้ชัดว่ามิได้สนใจเผ่าทั้งสามของพวกข้าเลย!”
“เผ่าสวรรค์ พวกเจ้าทำเกินเหตุไปแล้ว!”
ยอดฝีมือของทั้งสามเผ่าส่งเสียงร้องออกมาอีกครั้งด้วยความโกรธแค้น เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถรับได้กับการตายของเซียนธุลีสีชาดเจ็ดทัณฑ์ทั้งสามคน อีกทั้งยังไม่สามารถแย่งชิงแท่นเซียนมาได้ ทั้งสามเผ่าไม่มีทางยอมแพ้ไปง่าย ๆ เช่นนี้แน่!
ได้ยินเช่นนั้น เหล่าผู้อาวุโสแห่งเผ่าสวรรค์ก็มิได้ยอมแพ้เช่นกัน
“ไร้สาระ!”
พวกเจ้าทั้งสามเผ่าช่างรู้จักยัดเยียดความผิดให้ผู้อื่นเสียจริง พวกไร้ความสามารถสมควรได้รับความตาย!”
“หรือว่ามีเพียงพวกเจ้าทั้งสามเผ่าที่สามารถฆ่าเผ่าสวรรค์ของข้าได้ แต่เผ่าสวรรค์ของพวกข้าไม่สามารถฆ่าพวกเจ้าได้งั้นรึ!”
“ตลกสิ้นดี! หากว่าเทียนเสียจากเผ่าของข้าไม่สามารถสู้พวกเจ้าได้ไหว พวกเจ้าทั้งสามเผ่าจะไว้ชีวิตเขาหรือไม่?”
ด้วยข้อโต้แย้งของเหล่าผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ ไม่มีผู้ใดเลือกที่จะถอยออกมา!
ตั้งแต่สมัยโบราณมา เผ่าสวรรค์ก็รู้ถึงนิสัยของเผ่าราชันบรรพกาลพวกนี้ดี หากเจ้าแข็งแกร่ง พวกเขาจะไม่มีทางยั่วยุเจ้าง่าย ๆ แต่หากเจ้าอ่อนแอ เหล่าเผ่าราชันบรรพกาลพวกนี้ก็จะกลืนกินเจ้าอย่างไม่หลงเหลือ!
ท้ายที่สุด ผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ก็พูดขึ้น “เผ่านรก เผ่ากลืนนภา เผ่าฮุ่นตุ้น สงครามสวรรค์และปฐพีในครั้งนี้ เผ่าสวรรค์ของข้านั้นชนะอย่างเห็นได้ชัดเจน หากพวกเจ้ายังต้องการที่จะโต้แย้งอยู่ที่นี่ จะต่อสู้แบบตัวต่อตัว หรือจะต่อสู้แบบเผ่าต่อเผ่า เผ่าสวรรค์ของข้าก็จะขอสู้จนสุดใจ!”
ตู้มมมม!
‘สู้จนสุดใจ’ สี่คำนี้ราวกับการระเบิดของอัสนี ทันทีที่คำพูดเข้าถึงหูของยอดฝีมือทั้งสามเผ่า ก็ทำให้ยอดฝีมือทั้งสามเผ่าทั้งโกรธและแค้น!
ไม่จำเป็นต้องพูดอันใดให้มากความ ที่น่ารำคาญก็คือ พวกเขาทั้งสามเผ่าไม่กล้าใช้ข้ออ้างเหล่านี้เพื่อเริ่มสงคราม อย่างไรก็ตาม หากจะมอบความตายให้กับเผ่ามนุษย์ก็คงมีความสามารถไม่เพียงพอ อีกทั้งหากเริ่มสงครามขึ้นแล้วจริง ๆ หากสามารถทำลายเผ่าสวรรค์ลงได้ ความเสียหายของพวกเขาทั้งสามเผ่าก็เพิ่มมากขึ้น ไม่คุ้มค่าต่อการสูญเสีย!
“ดี ๆ!”
“เผ่าสวรรค์ เรื่องนี้พวกข้าทั้งสามเผ่าจะจดจำเอาไว้!”
“ระหว่างพวกเรายังมีเวลาอีกมาก พวกเรากลับ!”
ท้ายที่สุด ใบหน้าผู้คนของทั้งสามเผ่าเปลี่ยนไปในชั่วขณะหนึ่ง และตอบกลับด้วยคำพูดอย่างโหดเหี้ยมก่อนที่จะพากันออกไปจากที่นี่!
“ฮ่า ๆ!”
“ดีใจ! ช่างน่าดีใจเสียจริง!”
“สามารถทำให้เผ่าราชันบรรพกาลทั้งสามเผ่าขายหน้าด้วยความพ่ายแพ้ได้ นี่ช่างเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยในตลอดหลายปีมานี้!”
ในเวลานี้ เมื่อเห็นว่าร่างผู้คนของทั้งสามเผ่าจากไป เหล่าผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ต่างพากันมองขึ้นฟ้าและหัวเราะออกมา เห็นได้ชัดว่ารู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก!
และผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ก็มองไปยังหนิงฝาน ก่อนจะพูดขึ้น “เทียนเสีย วันนี้เจ้าหุนหันพลันแล่นมากเกินไป ฆ่าเซียนธุลีสีชาดเจ็ดทัณฑ์ไปถึงสามคน ทั้งสามเผ่านั้นจะต้องจดจำความโกรธแค้นต่อเผ่าสวรรค์เอาไว้เป็นแน่!”
ทว่าหนิงฝานก็มิได้ปฏิเสธอะไร เขาคงไม่สามารถยอมรับได้ว่านี่เป็นความตั้งใจของเขาเอง!
และในเวลาต่อมา ผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ก็พูดถึงเรื่องเดิมขึ้นมาอีก “อย่างไรก็ตาม วันนี้การแสดงออกของอาจารย์และศิษย์อย่างพวกเจ้าทั้งสองนั้นดีมาก ฆ่าไปแล้วก็ฆ่าไปเถอะ เผ่าสวรรค์ของข้ามิได้โทษพวกเจ้าหรอก!”
ครืด!
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ก็พลิกมือและหยิบแท่นสี่ทิศขนาดเล็กออกมา บนนั้นแพรวพราวล้อมรอบไปด้วยแสงเซียน!
“เทียนเสีย นี่คือแท่นเซียน ตามข้อตกลงของพวกเราก่อนหน้านี้ ครั้งนี้ที่เจ้าช่วยเผ่าสวรรค์ของพวกข้าปกป้องแท่นเซียนเอาไว้ได้ แท่นเซียนชิ้นนี้คืนให้เจ้าเอาไปใช้!” ด้วยคำอธิบายของผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ หลังจากนั้นก็นำแท่นเซียนมอบให้กับหนิงฝาน!
“หึ! ขอบคุณท่านผู้อาวุโส!”
หลังจากที่รับแท่นเซียนมา หนิงฝานก็กล่าวคำขอบคุณ!
“ล้วนเป็นคนเผ่าเดียวกัน จะเกรงใจกันไปเพื่ออะไร!”
“กลับโถงสวรรค์!”
ท้ายที่สุด ด้วยการโบกมือขึ้นของผู้อาวุโสเผ่าสวรรค์ เหล่าผู้คนก็กลับไปยังโถงสวรรค์!