องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 273 เฮ่อเหลียนเวยเวยขายของ และองค์ชายสามก็ซื้อมัน

บทที่ 273 เฮ่อเหลียนเวยเวยขายของ และองค์ชายสามก็ซื้อมัน

“​ทำไม​สิ่ง​นี้​ถึง​ยังอยู่​ที่นี่​”

นาง​เพิ่ง​ได้รับ​เงิน​จาก​ผู้ซื้อ​ ​และ​ดูเหมือนว่า​ขันที​ซุน​กำลังจะ​เอา​เตียง​ออก​ไป​ ​แล้ว​…​ ​ทำไม​มัน​ถึง​กลับมา​ที่นี่​อีก​เล่า

เฮ่อ​หลี​ยน​เวย​เวย​มอง​เตียง​หนัง​เสือ​ที่​หรูหรา​และ​โซ่​ที่​งดงาม​นั้น​ ​หลังจากนั้น​ ​นาง​ก็​รับรู้​ได้​ว่า​ใคร​อยู่​เบื้องหลัง​เรื่อง​นี้​ ​รอยยิ้ม​บน​ริมฝีปาก​ของ​นาง​ค่อยๆ​ ​จางหาย​ไป

ขันที​ซุน​ที่​ยืน​นิ่ง​อยู่​ข้างๆ​ ​ไม่รู้​ว่า​จะ​ตอบ​อย่างไร

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​อย่าง​เย็นชา​ ​“​ขาย​มันต​่อ​ไป​!​”

ขันที​ซุน​ตกตะลึง​ ​ก่อน​จะ​ไปดู​ท่าที​ของ​องค์​ชาย​สาม

หลังจากนั้น

เขา​ก็​หยิบ​ตั๋วเงิน​ขึ้น​มานับ​จำนวน​หนึ่ง​ ​ก่อน​จะ​ยื่น​มัน​ให้​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มองดู​ตั๋วเงิน​ใน​มือ​และ​มอง​เตียง​ที่อยู่​ตรงหน้า​ ​นาง​ยิ้ม​และ​เอ่ย​ถาม​ขันที​ซุน​ ​“​องค์​ชาย​สาม​มีเงิน​เท่าไหร่​หรือ​ ​คน​สุรุ่ยสุร่าย​ทั่วๆ​ ​ไป​ยัง​ไม่​ผลาญ​เงิน​มาก​เท่า​เขา​เลย​”

เมื่อ​ขันที​ซุน​ได้ยิน​คำพูด​ของ​นาง​ก็​รีบ​พยักหน้า​ทันที​ ​พระ​ชายา​มีด​วง​ตา​เฉียบแหลม​และ​เฉลียวฉลาด​ยิ่งนัก​ ​อ้อ​!​ ​นาง​สงบอารมณ์​ลง​แล้ว​…

แต่​ใคร​จะ​รู้

“​ถ้าอย่างนั้น​ก็​เอา​มัน​ไป​ขายต่อ​ซะ​ ​ข้า​อยากรู้​นัก​ว่า​หาก​ขาย​มัน​สิบ​ครั้ง​ ​เขา​จะ​ยัง​ซื้อ​มัน​กลับคืน​มา​อยู่​อีก​หรือไม่​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หันกลับ​มาม​อง​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​นาง​สวม​เสื้อคลุม​ที่​ดู​หรูหรา​และ​งดงาม

ขันที​ซุน​จ้องมอง​และ​อ้าปากค้าง​ ​แต่​เขา​ก็​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​ได้​เลย​ ​นอก​เสีย​จาก​วิ่ง​กลับ​ไป​ที่​ห้อง​ทรง​อักษร

ใน​ตอนนี้​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​แต่งตัว​เสร็จ​แล้ว​ ​และ​กำลัง​จัดการ​สมุดบัญชี​ที่อยู่​ใน​มือ​ ​เมื่อ​เขา​ได้ยิน​เสียง​ฝีเท้า​ของ​ขันที​ซุน​ ​เขา​ก็​เงยหน้า​ขึ้น​เล็กน้อย

ขันที​ซุน​เพียงแค่​เรียก​ ​“​องค์​ชาย​…​”

จากนั้น​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​วาง​พู่กัน​ลง​ ​และ​ขยับ​เรียว​ขายาว​เข้าหา​กัน​เล็กน้อย​ ​เขา​เอนหลัง​และ​พูดแทรก​ขันที​ซุน​ด้วย​เสียงทุ้ม​ต่ำ​ ​“​บอก​ทุกคน​ว่า​หาก​มี​ใคร​กล้า​ซื้อของ​ที่​พระ​ชายา​ขาย​ ​ข้า​จะ​หัก​ขา​ของ​เขา​คน​นั้น​ซะ​”

อะไร​กัน​!

หนา​นกง​เลี่ย​ที่นั่ง​อยู่​ข้างๆ​ ​สำลัก​น้ำชา​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ถาม​ด้วย​ความสงสัย​ ​“​อะไร​กัน​”​ ​มี​ใคร​บ้าง​ที่​ขายของ​ใน​วัน​แรก​ของ​การ​แต่งงาน

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​เขา​อย่าง​เฉยเมย​โดย​ไม่​พูดจา​ ​แต่​การแสดงออก​ทาง​สายตา​ของ​เขา​นั้น​เย็นชา​อย่างมาก

หนา​นกง​เลี่ย​รู้สึก​อึดอัด​เล็กน้อย​ที่​ถูก​จ้องมอง​เช่นนั้น​ ​เขา​หัน​ศีรษะ​ไป​ถาม​ขันที​ซุน​ต่อ​ ​“​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ต้องการ​จะ​ขาย​อะไร​หรือ​ ​ทำไม​อา​เจ​วี​๋ย​ถึง​ฉุนเฉียว​ยิ่งนัก​”

ขันที​ซุน​มอง​ใบหน้า​ที่​หล่อเหลา​ของ​องค์​ชาย​สาม​ ​และ​ไม่มีเวลา​กังวล​มาก​นัก​ ​ขันที​ซุน​ลด​เสียง​ลง​และ​พูด​อย่าง​ใส่​อารมณ์​กับ​หนา​นกง​เลี่ยว​่า​ ​“​นาง​ต้องการ​ขาย​เตียง​ที่​ช่วงนี้​องค์​ชาย​สาม​ทรงโปรด​ปราน​อย่างมาก​ ​ดูเหมือนว่า​พระ​ชายา​จะ​ไม่พอใจ​มัน​มาก​ขอรับ​”

“​ฮ่า​ๆ​!​ ​ฮ่า​ๆ​ๆ​ๆ​!​”​ ​ทันใดนั้น​ ​หนา​นกง​เลี่ย​ก็​ระเบิด​เสียงหัวเราะ​และ​ชี้นิ้ว​ไป​ทาง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​“​ข้า​เคย​บอก​ไว้​ว่า​อย่างไรเล่า​ ​ไม่มีใคร​จะ​มี​ความ​สุนทรีย์​ใน​แบบ​ที่​เจ้า​มี​หรอก​!​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยปิด​สมุดบัญชี​ใน​มือ​และ​มอง​เขา​อย่าง​เย็นชา

หนา​นกง​เลี่ย​หยุด​ยิ้ม​ ​และ​กระแอม​ไอ​สองครั​้ง​ ​เขา​แสร้งทำ​เป็นจริง​จัง​และ​พูด​ขึ้น​ ​“​อา​เจ​วี​๋ย​ ​อันที่จริง​แล้ว​ที่​ข้ามา​ใน​วันนี้​ ​ก็เพราะว่า​ต้องการ​จะ​พูดคุย​กับ​เจ้า​ถึง​เหตุการณ์​ที่เกิด​ขึ้น​เมื่อวาน​นี้​ ​สิ่ง​ที่​ข้า​ทำ​ไป​นั้น​ ​ช่าง​โง่เขลา​เสีย​จริง​”

“​อ้อ​ ​เช่นนั้น​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เลิก​คิ้ว​ราวกับ​ส่งสัญญาณ​ให้​เขา​พูด​ต่อ

หนา​นกง​เลี่ย​พูด​ต่อ​อย่างจริงจัง​ ​ราวกับว่า​เขา​กำลัง​ตรวจสอบ​บางอย่าง​ ​“​ใน​ฐานะ​ที่​ข้า​เป็น​ปุโรหิต​คน​หนึ่ง​ใน​จักรวรรดิ​จ้าน​หลง​ ​ดังนั้น​ ​ข้า​จึง​ไม่​ควรคิด​ที่จะ​ใช้​ยา​ใดๆ​ ​เลย​ ​จริงๆ​ ​แล้ว​ ​ข้า​สามารถ​ส่งตัว​คุณหนู​ใหญ่​ของ​ตระกูล​เฮ่อ​เหลียน​เข้าสู่​อ้อมแขน​ของ​เจ้า​ด้วย​วิธีการ​อื่น​แทน​ได้​”

“​จริง​หรือ​ ​ด้วย​วิธี​ใด​กัน​ล่ะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​รอ​ขันที​ซุน​กลับ​ไป​เป็นเวลา​นาน​แล้ว​ ​จน​ไม่​สามารถ​รอต​่อ​ไป​ได้​ ​ยืน​อยู่​ด้านหลัง​หนา​นกง​เลี่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​ดวงตา​ของ​นาง​ทอ​เป็นประกาย​และ​หรี่​ลง​ราวกับ​เป็น​ใบ​มีด​น้ำแข็ง

ขันที​ซุน​ถึงกับ​กระแอม​ไอ​สองครั​้​งอย​่าง​รุนแรง

หนา​นกง​เลี่ย​ก้ม​ศีรษะ​และ​ตกอยู่ในภวังค์​ความคิด​ ​เขา​ไม่รู้​ตัว​เลย​ว่า​เสียง​ของ​อีก​ฝ่าย​เปลี่ยนไป​ ​หลังจากนั้น​ ​เขา​ก็​ลืมตา​ขึ้น​มอง​ไป​ที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอย​่าง​จริงใจ​ ​“​ข้า​จะ​ช่วย​เจ้า​หาวิ​ธี​ใน​ภายหลัง​ ​แต่​ประเด็น​คือ​ ​เจ้า​ควร​ทำให้​พวก​ผู้อาวุโส​เหล่านั้น​ยอม​ล้มเลิก​ความคิด​โง่​ๆ​ ​ใน​การ​เลือก​หญิง​ศักดิ์สิทธิ์​มา​ให้​ข้า​สักที​!​”

“​เจ้า​จะ​กังวลใจ​อะไร​มากมาย​เล่า​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เดิน​เข้าไป​อีก​หนึ่ง​ก้าว​ ​พร้อมกับ​ยก​ริมฝีปาก​ขึ้น​ ​แต่ละ​คำพูด​ของ​นาง​เต็มไปด้วย​ความ​น่ากลัว​ ​“​เมื่อถึง​เวลา​นั้น​ ​ตราบใดที่​เจ้า​เอา​ยานั​่น​ให้​ตัวเอง​ ​ปัญหา​ทุกอย่าง​ก็​จะ​ได้รับ​การ​แก้ไข​ไม่ใช่​หรือ​ ​แล้ว​เจ้า​กลัว​หญิง​ศักดิ์สิทธิ์​ทำไม​กัน​”

เดี๋ยวก่อน​นะ​!

ดูเหมือนว่า​จะ​มีบา​งอย​่าง​ผิดปกติ​…​ ​หนา​นกง​เลี่ย​ค่อยๆ​ ​หันหลัง​กลับ​ไป​ช้าๆ​ ​และ​เริ่ม​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​“​เอ่อ​ ​ข้า​ยัง​มีธุระ​ต้อง​ไป​ทำ​ ​ข้า​ขอตัว​ก่อน​ ​พวก​กรม​ขุนนาง​ยัง​รอ​ให้​ข้า​ไป​ทำนาย​ ​ไว้​เจอกัน​ใหม่​!​”

“​สหาย​เลี่ย​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​วางมือ​บน​ไหล่​ของ​เขา​ ​และ​ผลัก​เขา​ไป​ที่​เก้าอี้​อย่างแรง​ ​รอยยิ้ม​ที่​ดู​ไม่​เหมือนกับ​รอยยิ้ม​ของ​นาง​นั้น​ช่าง​คล้ายคลึง​กับ​เจ้าพ่อ​ของ​กลุ่ม​อันธพาล​ใต้ดิน​ที่จับ​ตัว​คน​ทรยศ​ได้​ ​น้ำเสียง​ของ​นาง​ไม่ได้​เย็นชา​หรือ​เรียบ​เฉย​ ​“​เจ้า​รีบร้อน​จะ​ไป​ทำ​ธุระ​อะไร​ขนาด​นั้น​เชียว​หรือ​ ​ข้า​อยาก​ฟัง​สิ่ง​ที่​เจ้า​พูด​ต่อ​ ​นอกจาก​เรื่อง​การ​วางยา​แล้ว​ ​เจ้า​ทำ​อะไร​ได้​อีก​เช่นนั้น​หรือ​”

ร่างกาย​ของ​หนา​นกง​เลี่ย​แข็ง​เกร็ง​ ​เขามอง​ไป​ทาง​ขันที​ซุน​และ​คร่ำครวญ​ใน​ใจ​ ​“​ผู้อาวุโส​ซุน​ ​ทำไม​ท่าน​ไม่​บอก​ข้าว​่า​ผู้หญิง​คน​นี้​มาที​่​นี่​แล้ว​”

ขันที​ซุน​ไม่​สามารถ​ช่วย​อะไร​ได้​ ​เขา​ส่งเสียง​ไอ​อย่างชัดเจน​และ​ดัง​มาก​ ​แต่​นาย​น้อย​กลับ​ไม่​สังเกตเห็น​เอง

นอกจากนี้​ ​อะไร​คือ​วางยา​หรือ

เมื่อคืน​ ​พระ​ชายา​ถูก​วางยา​ ​และ​องค์​ชาย​สาม​ก็​ช่วย​นาง​ด้วย​การ​เป็น​ยา​ถอนพิษ​ ​ตอนนี้​…

ขันที​ซุน​ขมวดคิ้ว​ ​ดูเหมือนว่า​สิ่ง​ต่างๆ​ ​จะ​ไม่ได้​เป็นไป​อย่างที่​เขา​และ​อดีต​ฮ่องเต้​คิด​ ​แล้ว​เขา​ควรจะ​ทำ​อย่างไร​ดี

แต่​ใบหน้า​ของ​พระ​ชายา​กลับ​ไม่​แสดง​อารมณ์​ใดๆ​ ​เลย

ดูเหมือนว่า​นาง​จะ​ไม่สน​ใจ​เลย​ว่า​ทำไม​องค์​ชาย​ถึง​แตะต้อง​นาง​ ​นาง​สนใจ​แค่​ว่า​จะ​บดขยี้​กระดูก​ของ​นาย​น้อย​เลี่ย​เป็น​ชิ้นๆ​ ​อย่างไร

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​นาง​จ้องมอง​เพียงแค่​หนา​นกง​เลี่ย​เท่านั้น​ ​“​บอก​ข้ามา​สิ​ ​หาก​มี​คน​รู้​ว่า​ปุโรหิต​เข้ามา​เรียน​ใน​สำนัก​ไท่​ไป๋​ ​แล้ว​คน​พวก​นั้น​จะ​ทำ​เช่นไร​”

เมื่อ​หนากง​เลี่ย​คิด​ภาพ​ของ​ชาย​หญิง​ที่​วิ่ง​มาหา​เขา​ ​เขา​ก็​อ้า​ปาก​พูด​ทันที​ ​“​ฟัง​ข้า​ก่อน​ ​ข้า​ทำ​ไป​เพื่อ​ผลประโยชน์​ของ​เจ้า​และ​อา​เจ​วี​๋ย​จริงๆ​ ​มิเช่นนั้น​แล้ว​ ​คืน​วัน​แต่งงาน​ของ​เจ้า​จะ​ยืดเยื้อ​ไป​อีก​นาน​เท่าไหร่​กัน​เล่า​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หัวเราะ​เล็กน้อย​ ​“​ถ้าเช่นนั้น​ ​ข้า​ควรจะ​ขอบคุณ​เจ้า​ดี​หรือไม่​ หืม​”

หนา​นกง​เลี่ย​รู้สึก​ได้​ว่าน​้ำ​เสียง​ของ​หญิงสาว​ผิดปกติ​ ​ทันใดนั้น​ ​เขา​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​ทันที​ ​“​ไม่จำเป็น​ต้อง​ขอบคุณ​ข้า​หรอก​ ​พวกเรา​เป็นเพื่อน​ร่วม​สำนัก​กัน​ ​และ​ยัง​เข้าร่วม​การแข่งขัน​ด้วยกัน​อีกด้วย​ ​พวกเรา​เป็น​เหมือน​ครอบครัว​เดียวกัน​ ​ดังนั้น​ไม่ต้อง​เกรงใจ​”

“​ข้า​ไม่ได้​เกรงใจ​เจ้า​!​”

ขวับ​!

มีด​เงิน​ใน​มือ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พุ่งตรง​ไป​ทาง​ใบหน้า​ของ​หนา​นกง​เลี่ย​ ​และ​ปัก​บน​ผนัง​ที่อยู่​ด้านหลัง​เขา​อย่างแม่นยำ​ ​มีด​ที่​งดงาม​เล่ม​นั้น​ปัก​ทะลุ​กำแพง​นั้น​เข้าไป​ตรงๆ

ผู้ช่วย​ตัวเล็ก​ที่​ยืน​อยู่​ด้านหลัง​หนา​นกง​เลี่ย​เดิน​ออกมา​ข้างหน้า​ ​และ​คุกเข่า​ลง​ข้าง​หนึ่ง​ ​“​พระ​ชายา​เพ​คะ​ ​ยานั​้น​เป็น​ของ​บ่าว​เอง​เพ​คะ​ ​ไม่เกี่ยว​กับ​นาย​น้อย​เลี่ย​เลย​ ​หาก​พระ​ชายา​ต้องการ​จะ​ลงโทษ​ ​ได้​โปรด​ลงโทษ​บ่าว​แทน​เถอะ​เพ​คะ​!​”

เมื่อ​ได้ยิน​ดังนั้น​ ​ใบหน้า​ที่​หล่อเหลา​และ​งดงาม​ของ​หนา​นกง​เลี่ย​ก็​เผย​ให้​เห็น​ถึง​ความ​เคร่งขรึม

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​ทุกอย่าง​ออก​อย่างชัดเจน​ ​และ​ยิ้ม​บาง​ๆ​ ​ก่อน​จะ​พูด​กับ​ผู้ช่วย​ตัวเล็ก​คน​นั้น​ ​“​ข้า​ไม่​นึก​เลย​ว่า​เจ้า​จะ​จงรักภักดี​ขนาด​นี้​”

ผู้ช่วย​ตัวเล็ก​ไม่ได้​พูด​อะไร​ ​แต่​กัด​ปากของ​ตนเอง​และ​ก้มหน้า​ลง​ต่ำ​ ​ทั้งหมด​นี้​เป็นความ​ผิด​ของ​นาง​จริงๆ​ ​หาก​นาง​ไม่​ทำ​พลาด​มาก​่อน​ ​นาย​น้อย​เลี่ย​ก็​คง​รู้​ว่ายา​นั้น​ไม่มีทาง​ถอนพิษ​ได้

แต่​ดูเหมือนว่า​หนา​นกง​เลี่ย​จะ​ไม่ได้​ซาบซึ้ง​นัก​ ​และ​บรรยากาศ​ที่​ดู​เฉื่อยชา​นั้น​ ​ก็​ถูก​แทนที่​ด้วย​การเย้ยหยัน​จาก​หนา​นกง​เลี่ย​ ​“​เรื่อง​นี้​ไม่เกี่ยว​กับ​เจ้า​ ​ถอย​ไป​!​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท