ตอนที่ 243 ทำลายโลก ต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์!
“โอ้! ปรากฏว่าเป็นโลกเก่า ที่แห่งนี้มีการเติบโตของจิตวิญญาณยอดเยี่ยม นับว่าอุดมสมบูรณ์อย่างแท้จริง!”
เมื่อมองโลกเก่า ดวงตาที่ราวกับจันทร์เสี้ยวสีเลือดของสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์พลันเผยความประหลาดใจออกมา
หลังจากนั้นสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์เปิดปากของมันและพยายามดูดโลกเก่าเข้าไปท่ามกลางความว่างเปล่าไร้สิ้นสุด ทันใดนั้น พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ปกคลุมโลกเก่าในทันที
อ๊าก!
ตอนนั้นเอง เผ่าพันธุ์มากมายและสิ่งมีชีวิตนับร้อยล้านบนโลกเก่าเผยใบหน้าซีดเซียวด้วยความสยดสยอง ทุกคนรู้สึกว่ากำลังตกสู่หุบเหวเหมันต์แห่งความตาย ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณคล้ายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะถูกดูดเข้าสู่ปากยิ่งใหญ่ของสิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายมนุษย์ตนนั้น!
พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!
ทว่าในช่วงเวลาต่อมา ค่ายกลสวรรค์อันยิ่งใหญ่ก็แผ่ปกคลุมโลกใบนั้นอย่างรวดเร็ว ปิดกั้นแรงดูดอันน่าสะพรึงกลัว ทำให้สิ่งมีชีวิตหลายร้อยล้านตัวบนโลกเก่ารอดพ้นจากอันตรายไปอย่างหวุดหวิด
“หืม? น่าสนใจแล้ว สิ่งมีชีวิตจากโลกเก่าสามารถสร้างค่ายกลยิ่งใหญ่ได้ด้วย!”
เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ตนนั้นพร่ำบ่นเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวเย้ยหยัน “แต่สุดท้ายแล้ว พลังเพียงเท่านี้ไม่อาจหยุดยั้งข้าได้!”
พรึ่บ!
สิ้นเสียง มันก้าวไปด้านหน้า ทันใดนั้นห้วงความว่างเปล่าทั้งหมดก็พลิกกลับ และเพียงชั่วพริบตามันก็มาหยุดยืนภายในโลกเก่า
ตู้ม!
ทันทีที่สิ่งมีชีวิตนี้มาถึง โลกเก่าทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แม้ว่ามันจะถูกล้อมรอบด้วยค่ายกลสวรรค์อันยิ่งใหญ่ แต่เมื่อมองดูสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์จากระยะใกล้ สิ่งมีชีวิตนับร้อยล้านบนโลกเก่าทั้งหมดต่างสั่นสะท้านจนแทบทรุดลงกับพื้น ร่างกายของพวกเขาอ่อนปวกเปียกไร้การควบคุม
สิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายมนุษย์นี้ยิ่งใหญ่อัดแน่นเต็มห้วงความว่างเปล่าไร้สิ้นสุด มันถูกล้อมรอบด้วยวงแหวนดารา และโลกเก่าที่เผชิญหน้าอยู่นี้คล้ายกับเป็นเพียงสนามเด็กเล่นของมัน!
“ฮ่าฮ่าฮ่า! สิ่งมีชีวิตต่ำต้อยจากโลกเก่า จงหวาดกลัวและสั่นสะท้านให้เพียงพอ นับเป็นเกียรติยิ่งแล้วที่ได้ตายตกเพราะข้า!”
เมื่อมองดูสิ่งมีชีวิตจากร้อยล้านเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ในโลกเก่า จู่ ๆ สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์นี้จึงระเบิดเสียงหัวเราะลั่น เสียงดังกึกก้องราวอสนีบาตสั่นสะเทือนห้วงความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดทั้งหมด
จากนั้นมันเหยียดมือใหญ่ออก ฝ่ามือหนาที่ครอบครองพลังทำลายล้างฟาดลงมาจากท้องฟ้าด้านบนปกคลุมโลกเก่านี้โดยสมบูรณ์!
บังเกิดเสียงระเบิดเป็นชุดขณะที่มือของอสูรกายผ่านพ้น มันปกคลุมทุกสิ่งไว้อย่างมั่นคง แล้วโลกทั้งใบก็ตกอยู่ในความมืดมิด
“อ๊าก!”
“จบสิ้นแล้ว!”
“พวกเรากำลังจะตาย!”
เมื่อเห็นภาพตรงหน้า สิ่งมีชีวิตหลายร้อยล้านในโลกเก่าทั้งหมดต่างกรีดร้องอย่างสิ้นหวัง พวกเขาตระหนักได้ทันทีว่าเมื่อฝ่ามือยักษ์มาถึง โลกเก่าทั้งหมดจะถูกทำลายในทันที นี่คือวันสิ้นโลกของทุกเผ่าพันธุ์อย่างแท้จริง!
ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!
ขณะที่ทุกคนกำลังตกอยู่ในความสิ้นหวัง ทันใดนั้น เสียงคมปลาบของกระบี่ก็ดังขึ้นสามครั้งจากห้วงความว่างเปล่าภายนอก ปราณกระบี่พิฆาตสามเล่มปรากฏขึ้น ความยาวกว่าแสนจั้งพาดผ่านราวกับรุ้งสามสายทะยานผ่านท้องฟ้า ฟาดฟันใส่ฝ่ามือที่หมายทำลายโลกทั้งใบอย่างโจ่งแจ้ง
ตู้ม!
ปราณกระบี่สามเล่มฟาดฟันใส่มือยักษ์ส่งเสียงดังลั่น พลังงานระเบิดออกราวกับดวงอาทิตย์ทั้งสิบแตกสลายพร้อมเพรียง ทุกสิ่งที่อยู่ใกล้เคียงทั้งหมดกลายเป็นผุยผง ในห้วงความว่างเปล่าถูกบดบังจนไม่อาจมองเห็นสิ่งใด
ในเวลาต่อมา ฝ่ามือทำลายล้างนั้นไม่ได้ฟาดฟันลงบนโลก และจิตสังหารรุนแรงที่กดทับก่อนหน้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
“พวกเรา… ยังไม่ตาย!”
เมื่อสิ่งมีชีวิตหลายร้อยล้านภายในโลกรู้ว่าตนรอดชีวิตจากหายนะครั้งยิ่งใหญ่แล้ว พวกเขาก็รีบมองออกไปยังห้วงความว่างเปล่าด้านนอกทันที
เวลานี้ ด้านนอกอาณาเขต
ฝ่ามือทำลายล้างถูกสกัดกั้น สามร่างถือกระบี่ในมือยืนขวางโลกเอาไว้ แต่ละร่างสว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ดวงใหญ่ นั่นคือร่างทั้งสามของหนิงฝาน!
“ฮึ่ม! หากคิดโจมตีโลกมนุษย์ของข้า เจ้าจะต้องข้ามศพของข้าผู้นี้ไปก่อน!”
ร่างทั้งสามของหนิงฝานกระชับกระบี่ในมือพร้อมเอ่ยเสียงคำรามเย็นชาออกมา
“หืม?!”
เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ตนนั้นก็ขมวดคิ้ว มันไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีผู้ใดหยุดยั้งการโจมตีของมันได้ และเมื่อสบตากับหนิงฝานทั้งสาม ใบหน้าก็เผยความประหลาดใจออกมา “หืม? หนึ่งหน้าสามร่าง? ทั้งหมดอยู่ในขอบเขตข้ามทัณฑ์! เวลาเช่นนี้มีสิ่งมีชีวิตเข้าสู่ระดับนี้ได้ด้วยงั้นหรือ ไม่แปลกใจเลยที่พลังวิญญาณฟื้นคืนจะเติบโตถึงระดับนี้ก่อนเวลากำหนด นั่นเป็นเพราะบุคคลผู้นี้มาถึงขีดจำกัดของโลกมนุษย์แล้ว!”
“ยอดเยี่ยม!”
“ประเสริฐ!”
เมื่อเห็นสถานะร่างกายทั้งสามของหนิงฝาน สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดี จากนั้นจึงกล่าวกับตนเองว่า “พลังสายโลหิตและพลังจิตวิญญาณในขอบเขตข้ามทัณฑ์นั้นเทียบเท่ากับมนุษย์นักรบธรรมดาหลายร้อยล้านคน อีกทั้งเจ้ายังเป็นหนึ่งลมหายใจแปรสามกระจ่าง ตราบใดที่ข้าสามารถกลืนกินเจ้าได้ สิ่งที่ข้าได้รับย่อมเป็นผลประโยชน์มหาศาล!”
“ฮึ่ม! หากต้องการจะเก็บเกี่ยวข้า เจ้าก็ต้องพร้อมสละเลือดเนื้อหรือแม้แต่ชีวิต!”
หนิงฝานกล่าวเย้ยหยันขณะมองสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ตรงหน้า ทั่วร่างปลดปล่อยจิตสังหารรุนแรง แม้เขาจะยังไม่ได้กลายเป็นเซียนแท้จริง แต่เขาก็สามารถเผชิญหน้ากับสิ่งนี้โดยไม่หวั่นเกรง
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ได้ยินคำพูดของหนิงฝานแล้ว สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ก็ระเบิดเสียงหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องขบขัน หลังจากนั้นมันก็พูดออกอย่างดูแคลนว่า “เป็นแค่มดตัวน้อย แต่หาญกล้ามาเผชิญหน้ากับข้าเสียจริง ไร้สาระสิ้นดี ข้าจะมอบโทษประหารให้แก่เจ้า!”
ตู้ม!
ทันทีที่สิ้นเสียง สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ก็ชี้นิ้วไปที่หนิงฝาน เมื่อชี้นิ้วออกไป ท้องนภาพลันปั่นป่วนจนแทบแหลกลาญ แผ่นดินแยกออก ห้วงความว่างเปล่าระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ จนดวงดาวใกล้เคียงพังทลายสิ้น
เพียงหนึ่งดัชนี…สามารถทำลายล้างโลกาได้อย่างง่ายดาย!
“เฉือน!”
เห็นดัชนีพิฆาตนั้นแล้ว หนิงฝานก็ไม่คิดประมาทแม้แต่น้อย หลังคำรามลั่น ร่างทั้งสามของชายหนุ่มก็ขยับเข้าหากัน รากฐานการฝึกฝนอันน่าสะพรึงแห่งขอบเขตข้ามทัณฑ์แผ่ขยายออกจากร่างทั้งสาม ปราณกระบี่พุ่งทะยานเป็นดวงดาวสามสาย พลังของมันนับว่าน่าเกรงขามและไม่อาจปรามาสได้ ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด ห้วงความว่างเปล่าทั้งหมดก็ถูกทำลายสิ้น!
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
ลมหายใจถัดมา เมื่อปราณกระบี่ทั้งสามพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า มันก็ควบแน่นหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวภายในพริบตา ก่อเกิดเป็นปราณกระบี่อันน่าสะพรึงยิ่งกว่าที่เคย!
ปราณกระบี่ยาวกว่าหนึ่งแสนจั้งปลดปล่อยเสียงคมปลาบแสบแก้วหู ความเร็วของมันทะยานออกไปอย่างไม่หยุดยั้งมุ่งหน้าชนกับดัชนีพิฆาตด้านบน!
ตู้ม!!
เมื่อปราณกระบี่ปะทะกับดัชชีพิฆาต ทั้งสองสิ่งก็ระเบิดดังกึกก้องอยู่ภายในห้วงความว่างเปล่า คลื่นพลังทำลายล้างไร้สิ้นสุดกระเพื่อมออกเป็นระลอกคลื่น ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด พลังของมันกลับไม่ลดลงแม้แต่น้อย นอกอาณาเขตโลกเก่าและห้วงความว่างเปล่าด้านนอกแหลกลาญเป็นเสี่ยง ๆ ดูน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง!
ตู้ม! ตู้ม!
ครู่ต่อมา เสียงท้องฟ้าสั่นสะเทือนเลือนลั่น ปราณกระบี่และดัชนีพิฆาตนั้นสูญสลายไปในห้วงความว่างเปล่า
บึ้ม!
ขณะที่แรงระเบิดสะท้อนกลับคืน สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์เพียงสั่นเทิ้มเล็กน้อย ทว่าร่างทั้งสามของหนิงฝานกลับกระเด็นลอยออกไปไกลกว่าหนึ่งพันจั้ง กระอักโลหิตลงพื้น!