องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 298 อาเจวี๋ย เจ้าอยากแวะไปดูหน้าตาของศิษย์ใหม่หรือเปล่า

บทที่ 298 อาเจวี๋ย เจ้าอยากแวะไปดูหน้าตาของศิษย์ใหม่หรือเปล่า

“​เรา​จะ​กลับ​ไป​ทั้ง​อย่างนี้​เลย​หรือ​”​ ​หยวน​หมิง​กระตุก​ยิ้ม​ชั่วร้าย​ ​พลาง​หันหน้า​กลับ​ไป​มอง​ร่าง​สูง​ที่​ยืน​หลัง​เหยียด​ตรง​อยู่​ข้างหน้า​ต่าง​ ​”​อืม​ ​กลับกัน​เถอะ​ ​แม่นาง​ ​เจ้า​รีบ​กลับ​จะ​ดีกว่า​ ​มิฉะนั้น​อาจจะ​มี​ใคร​บางคน​จับ​ตอน​เจ้า​กำลัง​ปีน​กำแพง​ได้​อีก​ก็ได้​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ว่าวั​นนี​้​หยวน​หมิง​ดู​พูดมาก​กว่า​ปกติ​ ​แต่​แล้ว​นาง​ก็​รวบรวม​สติก​่อ​นที​่​จะ​ตัดสินใจ​เร่งฝีเท้า​ของ​ตนเอง​ ​แล้ว​กระโดด​ข้าม​กำแพง​สูงตระหง่าน​นั้น​ไป​ด้วย​การก​ระ​โดด​เพียงแค่​สอง​หรือ​สาม​ครั้ง​เท่านั้น

เพล้ง​!

หลังจากที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หาย​ลับ​ไป​ ​เชิงเทียน​ที่อยู่​หน้าบาน​หน้าต่าง​ก็​ดับ​พรึ่บ​ ​แม้กระทั่ง​ถ้วย​ชา​ที่อยู่​บน​โต๊ะ​ก็​ร่วง​ลง​ไป​แตก​เป็น​เสี่ยง​ๆ​ ​อยู่​ที่​พื้น

เหตุการณ์​นี้​ถึงกับ​ทำให้​หนัง​ศีรษะ​ของ​เงา​ทมิฬ​ชาวาบ

คนที​่​ทำให้​ถ้วย​น้ำชา​เหล่านั้น​แตก​เป็น​เสี่ยง​ๆ​ ​ยังคง​มีสี​หน้า​เรียบ​เฉย​ ​นิ้ว​ของ​เขา​ปลด​กระดุม​เสื้อ​ที่​สวม​อยู่​อย่าง​ไม่​เร่งรีบ​ระหว่าง​ที่​ก้าว​ไป​ข้างหน้า​ทีละน้อย

เงา​ทมิฬ​เผลอ​ถอนหายใจ​ออกมา​ด้วย​ความ​โล่งอก​ ​เขา​ค่อยๆ​ ​ถอยหลัง​ออก​ไป​ ​แล้ว​ปิดประตู​อย่างระมัดระวัง​ ​เขา​เช็ดหน้า​ผาก​ที่​ชุ่ม​โชก​ไป​ด้วย​เหงื่อ​ของ​ตัวเอง​ออก

การ​ได้​เห็น​ฝ่า​บาท​ทำตัว​เช่นนี้​นั้น​นับว่า​เป็นเรื่อง​ที่​ผิดปกติ​ยิ่งนัก

วัน​ต่อมา​ ​ก่อนที่​พระอาทิตย์​จะ​ขึ้น​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ปีน​หน้าผา​ขึ้นไป​ยัง​จุด​ที่สูง​ที่สุด​ของ​สำนัก​ไท่​ไป๋​ ​และ​เฝ้า​สังเกต​ทุก​การเคลื่อนไหว​ของ​บรรดา​ลูกศิษย์​ภายใน​สำนัก

“​แม่นาง​ ​วิธีการ​ที่​เจ้า​ใช้​หา​ตัว​เขา​ช่าง​เหมือนกับ​การ​งมเข็มในมหาสมุทร​ยิ่งนัก​”​ ​นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​หยวน​หมิง​ตื่น​เช้า​ขนาด​นี้​ ​และ​เขา​ยัง​ดู​ตื่นเต้น​มาก​อีกด้วย​ ​”​ทำไม​ไม่​ไปหา​อาจารย์​สัก​คน​ ​แล้ว​ลอง​ข่มขู่​เขา​แทน​ล่ะ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หาว​ ​”​ข้า​ยัง​ไม่​อยาก​ถูก​ไล่ออก​จาก​สำนัก​”

“​พวกเรา​จะ​เอาแต่​ยืน​อยู่​ที่นี่​หรือ​”​ ​หยวน​หมิง​มอง​ไป​ยัง​พื้นที่​รกร้าง​ว่างเปล่า​รอบตัว

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ปรายตา​มอง​เขา​ ​”​ไม่เห็น​มี​อะไร​ต้อง​กลัว​เสียหน่อย​ ​อย่างไร​เสีย​ชิง​จ้าน​ก็​จะ​นำ​อาหาร​มาส​่ง​ให้​พวกเรา​อยู่​แล้ว​”

“​เจ้า​ไม่ต้อง​ไป​เข้าเรียน​หรือ​”​ ​หยวน​หมิง​เลิก​คิ้ว​ขึ้น

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​เล็กน้อย​ ​”​ข้า​ลา​เรียบร้อย​แล้ว​”

“​นึกไม่ถึง​เลย​ว่า​อาจารย์​จะ​อนุญาต​ให้​เจ้า​ลา​”​ ​ตาแก่​ตัว​จิ๋ว​ที่​แทบจะ​บีบ​คอนาง​ให้​ตาย​ทุกครั้งที่​เห็น​นั่น​กลายเป็น​คนพูด​จารู​้​เรื่อง​ขึ้น​มาตั​้ง​แต่​เมื่อไหร่​กัน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ใช้​มือ​ลูบ​ท้อง​เล็ก​ๆ​ ​ของ​ตน​ไปมา​ ​”​ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​ผู้หญิง​ ​ทุกๆ​ ​เดือน​ย่อม​มีสัก​วัน​หรือ​สอง​วันที่​พวกเรา​รู้สึก​ไม่​ค่อย​สบาย​ ​นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​ข้า​บอก​เขา​”

หยวน​หมิง​ชะงัก​ไป​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​จึง​ยกมือ​ขึ้น​ปิดหน้า​ของ​ตัวเอง​อย่าง​เงียบๆ​ ​”​ตาแก่​ตัว​จิ๋ว​นั่น​คง​โกรธ​จน​แทบ​บ้า​แน่​ตอนที่​เขา​ได้ยิน​เจ้า​พูด​อย่างนั้น​”

“​เปล่า​เลย​ ​เขา​แค่​ทำ​หน้าแดง​อย่าง​กับ​ข้า​ไป​ลวนลาม​เขา​เข้า​แน่ะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อ้า​ปาก​หาว​อีกครั้ง​อย่าง​เหนื่อยล้า​ ​”​ข้า​ไม่​พิศวาส​ชาย​แก่​อย่าง​เขา​หรอก​”

หยวน​หมิง​ ​:​ ​…

ผู้หญิง​คน​นี้​ทำให้​เขา​ถึงกับ​พูดไม่ออก

แต่​หลังจากนั้น​เขา​ก็​พบ​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ดู​อาการ​ไม่ดี​จริงๆ​ ​เขา​ขมวดคิ้ว​ของ​ตน​เข้าหา​กัน​ ​แล้ว​หยิบ​เอาส​ตร​อว​์​เบอร์​รี​ออกมา​เสริมพลัง​ชีวิต​ให้​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ดีขึ้น​หลังจาก​ได้​กินส​ตร​อว​์​เบอร์​รี​ ​นาง​วางมือ​ไว้​บน​หน้าท้อง​ ​ขณะ​พัก​ต่อ​อีก​ครู่หนึ่ง​ ​ใบหน้า​ของ​นาง​ขาวซีด​ ​นาง​รู้สึก​ไม่สบาย​ตัวเล็ก​น้อย​จาก​ความร้อน​นี้

“​พี่สะใภ้​สาม​”​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ที่​ในเวลานี้​ไม่ได้​ถือ​ซาลาเปา​ไว้​ใน​มือ​ดู​สง่างาม​ใน​ชุด​อัน​หรูหรา​ของ​ตน​ ​ที่​ข้าง​กาย​ของ​เขา​มี​เด็ก​หัวโล้น​ตัวเล็ก​สอง​คน​ยืน​อยู่​ ​ภาพ​นี้​ทำให้​เขา​ดูเหมือน​กับ​ฮ่องเต้​องค์​น้อย​ที่​กำลัง​ออก​ลาดตระเวน​ ​”​ท่าน​รู้สึก​ไม่สบาย​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตอบ​อย่างจริงใจ​ว่า​ ​”​นิดหน่อย​”

องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​จริงจัง​กับ​เรื่อง​นี้​จน​หน้านิ่วคิ้วขมวด​ ​เขา​หันไป​หา​เด็กชาย​หัวโล้น​ทั้งสอง​ที่อยู่​ข้าง​กาย​ ​แล้ว​สั่ง​ว่า​ ​”​ไปหา​พี่​สาม​ ​แล้ว​บอก​เขา​ว่า​พี่สะใภ้​สาม​ไม่สบาย​”

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”​ ​เด็กชาย​หัวโล้น​ทั้งสอง​ทำท่า​จะ​พุ่งตัว​ออก​ไป

แต่​ทันใดนั้น​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ยื่นมือ​ของ​ตน​ออก​ไป​คว้า​พวกเขา​เอาไว้​แล้ว​ดึง​กลับมา​ ​”​อย่า​ทำให้​มัน​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ไป​เลย​ ​หลังจาก​ได้​พัก​สักครู่​ข้า​ก็​คงจะ​ดีขึ้น​เอง​ ​พวก​เจ้า​สอง​คน​กลับ​ไป​ได้​แล้ว​”

เด็กชาย​หัวโล้น​ทั้งสอง​มอง​ไป​ทาง​องค์​ชาย​เจ็ด

องค์​ชาย​เจ็ด​โบกมือ​ ​สีหน้า​และ​ท่าทาง​ทรงอำนาจ​นั้น​คล้ายคลึง​กับ​องค์​ชาย​สาม​มาก​ทีเดียว

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถาม​อย่าง​สงสัย​ว่า​ ​”​ข้า​ไม่เคย​เห็น​เด็ก​หัวโล้น​สอง​คน​นี้​มาก​่อน​เลย​”

“​พวกเขา​เป็น​องครักษ์​เงา​ที่​พี่​สาม​บอก​ให้​ข้า​เลือก​มาด​้วย​ตัวเอง​ขอรับ​”​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ตอบ​อย่างกระตือรือร้น​ ​”​เด็ก​สอง​คน​นั้น​เป็น​คน​คู่​เดียว​ที่​ข้า​รู้สึก​ว่า​เห็น​แล้ว​สบาย​ตา​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​ตามหลักการ​แล้ว​ ​คนที​่​จะ​สามารถ​มี​องครักษ์​เงา​อยู่ในครอบครอง​ได้​นั้น​จะ​ต้อง​เป็น​คนที​่​มี​ความเป็นไปได้​สูง​ที่สุด​ว่า​จะ​ได้​สืบ​บัลลังก์​ ​ไม่ใช่​แค่นั้น​ ​ผู้​ที่​เป็น​คน​แต่งตั้ง​องครักษ์​เงา​ให้​กับ​องค์​ชาย​สาม​นั้น​ก็​คือ​อดีต​ฮ่องเต้

แต่​ชาย​คน​นั้น​กลับ​สั่ง​ให้​องค์​ชาย​เจ็ด​เลือก​องครักษ์​เงา​ด้วยตัวเอง​…​ ​จุดประสงค์​ของ​เขา​นั้น​ชัดเจน​มาก​ ​เขา​จะ​เป็น​คนที​่​คอย​ใช้อำนาจ​ตัดสินใจ​ ​วางแผน​สิ่ง​ต่างๆ​ ​อยู่​หลัง​ม่าน​ ​และ​สุดท้าย​คนที​่​จะ​ได้​ขึ้น​ครอง​บัลลังก์​ก็​คือ​องค์​ชาย​เจ็ด​คน​นี้​นี่เอง

แต่​…

“​มี​คนอื่น​รู้เรื่อง​นี้​อีก​หรือเปล่า​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​เป็นกังวล​กับ​เรื่อง​นี้​ ​หาก​มี​ใคร​ล่วงรู้​แผนการ​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เข้า​ ​เจ้า​หนู​นี่​คงได้​ตกอยู่ในอันตราย​เป็นแน่

เป็น​อย่างที่​คิด​ไว้​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ส่าย​ศีรษะ​ ​เขา​เดิน​เข้าไป​นั่งลง​ข้างๆ​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เหมือนกับ​ลูกเสือ​ตัว​น้อย​ ​”​เมื่อ​ปี​ที่แล้ว​ ​พี่​สาม​บอก​ข้าว​่า​เรื่อง​นี้​ห้าม​บอก​ใคร​ขอรับ​”

“​แต่​เจ้า​ก็​ยัง​บอก​ข้า​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คิด​กับ​ตัวเอง​ ​สรุป​ว่า​เรื่อง​มัน​เริ่ม​ขึ้น​ตั้งแต่​เมื่อ​ปี​ที่แล้ว​หรือ​ ​เขา​วางแผนการ​เรื่อง​นี้​เอาไว้​นาน​เพียงใด​แล้วกัน​แน่

เด็กชาย​ตัว​น้อย​เงยหน้า​ขึ้น​ ​เขา​ดู​มีสี​หน้า​ดุดัน​ ​”​ท่าน​เป็น​พี่สะใภ้​สาม​ของ​ข้า​ ​ไม่ใช่​คนอื่น​เสียหน่อย​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อยาก​จะ​จับ​เด็ก​คน​นี้​มาก​อด​อีก​สักครั้ง​ ​เขา​จะ​น่า​หมั่น​เขี้ยว​เกินไป​แล้ว​ ​”​ถ้า​เนื้อ​แดด​เดียว​ของ​เจ้า​หมด​เมื่อไหร่​ ​มา​เอา​จาก​ข้า​ได้​นะ​ ​ข้า​จะ​ให้​คน​ไป​ซื้อ​มา​ให้​เจ้า​”

“​ขอรับ​!​”

เป็น​อย่างที่​นาง​คาด​เอาไว้​ ​มี​แค่​เนื้อ​เพียง​สิ่ง​เดียว​เท่านั้น​ที่สามา​รถ​นำ​ความสุข​มา​ให้​เขา​ได้​ ​ดวงตา​ของ​เขา​เป็นประกาย​ระยิบระยับ​เชียว​!

เด็กชาย​จ้องหน้า​นาง​ ​”​พวกเรา​จะ​ไม่​บอก​พี่​สาม​จริงๆ​ ​หรือ​ขอรับ​”

“​ไม่ต้อง​หรอก​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​โบกมือ

เด็กชาย​วาง​ท่อนไม้​ที่​ตน​ถือ​อยู่​ลง​ ​”​เช่นนั้น​ท่าน​จะ​พลาดโอกาส​เรียก​ความสงสาร​นะ​ขอรับ​ ​ท่าน​ไม่​ควร​ทำ​เช่นนั้น​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ขำ​ ​”​เจ้า​รู้จัก​กระทั่ง​ความหมาย​ของ​คำ​ว่า​เรียก​ความสงสาร​ด้วย​หรือ​”

“​สมัย​ที่​ข้า​ยัง​เป็น​เด็ก​ ​เมื่อใด​ที่​ข้า​อยาก​เจอ​พี่​สาม​มาก​ ​ข้า​ก็​จะ​ร้องไห้​จน​ล้ม​ป่วย​ ​แล้ว​เขา​ก็​จะ​มาหา​ข้า​ ​มาป​้อน​เนื้อ​ให้​ข้า​กิน​ขอรับ​”​ ​แน่นอน​ว่า​เด็กชาย​กำลัง​พยายาม​แบ่งปัน​ประสบการณ์​ของ​ตน​อยู่​ ​สีหน้า​เขา​ดู​จริงจัง​เป็นอย่างมาก

แต่​…​ ​การกิน​เนื้อ​ตอน​ป่วย​มัน​ดี​แล้ว​จริงๆ​ ​หรือ

เห็นได้ชัด​ว่า​องค์​ชาย​สาม​ไม่รู้​วิธี​ดูแล​คนอื่น

องค์​ชาย​เจ็ด​เอง​ก็​คง​ไม่เก่ง​เรื่อง​นี้​เหมือนกัน

พี่น้อง​สอง​คน​นี้​เติบโต​มา​อย่างไร​กัน​นะ​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถอนหายใจ​ ​แล้ว​เอ่ย​ทีเล่นทีจริง​ว่า​ ​”​เจ้า​ไม่ได้​ยิน​ที่​คนอื่น​พูด​กัน​หรือ​ ​พี่​สาม​ของ​เจ้า​แต่งงาน​กับ​ข้า​เพียง​เพื่อ​อดีต​ฮ่องเต้​ ​แล้ว​เจ้า​ก็​ยัง​มาป​ฏิ​บัติ​ต่อ​ข้า​เหมือน​เป็น​คนที​่​เจ้า​สามารถ​เชื่อใจได้​ ​มิหนำซ้ำ​ยัง​เล่าเรื่อง​พวก​นี้​ให้​ข้า​ฟัง​อีก​”

“​อย่า​ไป​ฟัง​คำพูด​ไร้สาระ​ของ​พวกเขา​เลย​ขอรับ​”​ ​เด็กชาย​กระโดด​ลง​จาก​ที่นั่ง​ ​แล้ว​จ้องหน้า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ด้วย​ใบหน้า​จริงจัง​อย่างที่​สุด

เงา​ทมิฬ​ที่​ฟัง​อยู่​ด้าน​หนึ่ง​รู้สึก​ปลาบปลื้ม​ใจ​ยิ่งนัก​ ​เขา​ไม่เคย​คิด​เลย​ว่า​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​จะ​รู้ความ​ถึง​เพียงนี้​ ​เขา​อาจจะ​สามารถ​อธิบาย​เรื่อง​นี้​เพื่อ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ได้​เลย​ด้วยซ้ำ

แต่​สิ่ง​ที่​เด็กชาย​พูด​ต่อมา​กลับ​ทำให้​เขา​ตกใจ​จน​แทบ​กระอัก

เขา​กล่าวว่า​ ​”​เห็น​กัน​อยู่​ชัดๆ​ ​ว่า​พี่​สาม​ของ​ข้า​แต่งงาน​กับ​ท่าน​ก็​เพราะ​ท่าน​ทำอาหาร​อร่อย​!​”

เงา​ทมิฬ​ ​:​ ​…​

หยวน​หมิง​ ​:​ ​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​องค์​ชาย​สาม​ตกหลุมรัก​ข้า​เพราะ​…​ ​เพราะ​ฝีมือ​การ​ทำอาหาร​ของ​ข้า​หรือ

“​ทำอาหาร​อร่อย​ก็​นับว่า​ดี​เกิน​พอแล้ว​”​ ​เด็กชาย​พ่นลม​หายใจออก​มา​อย่างแรง​ ​”​เจ้า​พวก​นั้น​มัน​ไม่รู้​อะไร​”

เงา​ทมิฬ​และ​คนอื่นๆ​ ​ไม่เข้าใจ​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​แค่​มีฝีมือ​ใน​การ​ทำอาหาร​ก็​มีคุณ​สมบัติ​เพียงพอ​ที่จะ​เป็น​พระ​ชายา​แล้ว​หรือ​ ​นี่​มัน​เรื่อง​อะไร​กัน​!

…​..

“​ฮ่า​ๆ​ๆ​ ​เจ้า​หนู​นั่น​สม​กับ​เป็น​องค์​ชาย​เจ็ด​จริงๆ​”​ ​หนา​นกง​เลี่ย​ที่นั่ง​อยู่​บน​เก้าอี้​หัวเราะ​จน​ปวดท้อง​ไป​หมด​ ​”​อา​เจ​วี​๋ย​ ​ข้า​ก็​รู้จัก​เจ้า​มาตั​้ง​นาน​ ​แต่​ก็​เพิ่งจะ​เคย​ได้ยิน​เป็นครั้งแรก​นี่แหละ​ว่า​เจ้า​เลือก​พระ​ชายา​เพราะ​ฝีมือ​การ​ทำอาหาร​ของ​นาง​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ตวัด​สายตา​ไป​มอง​เขา

หนา​นกง​เลี่ย​สังเกต​ได้​ถึง​สีหน้า​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​เขา​จึง​รีบ​นั่ง​หลัง​ตรง​ทันที

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยลุก​ขึ้น​ยืน​ ​แล้ว​หยิบ​ผ้าเช็ดปาก​สีขาว​จาก​เงา​ทมิฬ​ขึ้น​มา​เช็ดมือ​ตัวเอง

หนา​นกง​เลี่ย​กวาดสายตา​มอง​ไปร​อบ​ตัว​ ​”​แต่​ทุกวันนี้​ที่​สำนัก​ดู​ไม่​สงบสุข​เอา​เสีย​เลย​ ​ ​เมื่อ​เร็ว​ๆ​ ​นี้​ ​จู่ๆ​ ​ก็​มี​ศิษย์​ใหม่​ย้าย​มา​พร้อมกัน​ถึง​สอง​คน​อีกด้วย​ ​อา​เจ​วี​๋ย​ ​เจ้า​ยัง​ไม่เคย​เห็น​นาง​มาก​่อน​ใช่ไหม​ ​นาง​ค่อนข้าง​ดูดี​และ​ดู​คุ้นตา​ยิ่งนัก​”

หัวใจ​ของ​เงา​ทมิฬ​เต้น​ผิดจังหวะ​เมื่อ​เขา​ได้ยิน​เช่นนั้น

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดู​เหมือน​จะ​มีท​่า​ที​ลังเล​เล็กน้อย

หนา​นกง​เลี่ย​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​ ​แล้ว​เอ่ย​ต่อ​ ​”​เจ้า​อยาก​จะ​แวะ​ไป​ที่​สำนัก​พร้อม​ข้า​เพื่อ​ดู​หน้าตา​ของ​นาง​หรือเปล่า​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท